Kisshomaru Ueshiba, de zoon van Morihei Ueshiba, deelt ons een herinnering over het belang van het moment van seiza (zittende meditatie) voor en na een Aikido-les: "De trainingen van Morihei waren niet alleen beperkt tot de dojo. Het was in zijn dagelijks leven en vooral voor en na het betreden van de dojo, waar de ware betekenis van Aikido in de houding lag van Morihei, die kan omschreven worden als de zuivering van geest en lichaam (misogi). Zichzelf zittend, psychologisch voorbereidend, door zichzelf te kalmeren en te beheersen en voorzien van een verfriste geest. Evenals op het einde van de training, rechtop zittend, een moment van stilte en dankbaarheid, zijn geest beheersend, opnieuw in beslag genomen door zijn ki."

We worden allen gestrest door de activiteiten van ons dagelijkse leven. Als we even in seiza zitten, gefocusseerd op stilte in plaats van (mentale) bewegingen, om de komende Aikido-technieken onder de knie te krijgen. Even aan niets denken, genietend van de (mentale) stilte. Om de essentie van Aikido te begrijpen, moeten we rekening houden met de gemoedstoestand van de stichter, anders kan de essentie van Aikido niet worden begrepen. Daarom trainen we ook in de geest in Aikido. Van de vele vechtsporten is Aikido degene die de grootste nadruk legt op het nastreven van het pad van harmonie. Oefen in de dojo, maar train in het dagelijks leven. In stilte, om te luisteren naar de stem van Aikido: "Aikido is er niet om anderen te corrigeren, maar om je eigen geest te corrigeren." Dat is de missie van Aikido: de transformatie naar de kern van het zelf om onszelf te integreren met de leringen van Aikido waaraan we onze praktijk en training wijden: een psycho-spirituele transmutatie van wat we van onszelf waarnemen naar wat we voor anderen uitstralen.