|
"De manier waarop je naar Aikido komt hangt erg af van wat je uit Aikido wilt halen, in plaats van dat Aikido je iets geeft. De Kunst van de Vrede begint bij jou. Het is kunst om jezelf te leren kennen."
De Kobukan Dojo werd door de oprichter van
Aikido, Morihei Ueshiba, opgericht in 1931 te Wakamatsu-cho, Tokyo, welke na
WOII, Hombu Dojo werd genoemd. In 1942 bouwde Morihei Ueshiba ook in zijn
woonplaats te Iwama de Aiki Shuren Dojo (Ibaraki, Osaka, 100 km ten noordoosten
van Tokyo). In 1948 werd ter bevordering van Aikido buiten Japan, Aikikai
opgezet, om alleen al in Japan uiteindelijk meer dan 1800 dojos te gidsen. In
1976 ontstaat hieruit de Internationale Aikido Federatie (IAF), welke nu in
meer dan 130 landen ongeveer 2 miljoen Aikidokas uit meer dan 100 Aikido-organisaties
vertegenwoordigd.
Morihei Ueshiba evolueerde in de loop van zijn
leven zelf in Aikido: de voor-oorlogse Aikibudo technieken, deze waren over het
algemeen dichter bij Aikijujutsu (meer ernstige gevechtstechnieken), terwijl
vloeiende techniek meer werden benadrukt naarmate hij ouder werd, met in zijn
laatste jaren de meer filosofische, spirituele weerspiegeling in zijn
Aikido-stijl.
Ook demografisch ontstonden er andere
stijlen door Morihei Ueshiba gegeven: in Hombu Dojo te Tokyo., bestonden zijn
leerlingen vooral uit werknemers, intellectuelen, ondernemers, politici en
studenten terwijl zijn stijl gegeven in het historische Iwama Dojo, waar Aikido
werd onderwezen aan lokale mannelijke boeren en harde macho werkers, met
meer fysieke kracht een tegenovergestelde cultuur vormde.
Aikikai Stijl Aikido omvat een diversiteit van
technische stijlen die door de directe studenten (eerste generatie
instructeurs) van OSensei zijn doorgegeven, elk een eigen interpretatie
(aandachtspunten) aan Aikido gevend.
Aikikai is de grootste stijl binnen Aikido.
Hoewel er een explosie van 'onafhankelijke stijlen' is geweest, zijn over het
algemeen vijf grote verwante strekkingen: Yoshinkan-stijl (opgericht door Gozo
Shioda); Yoseikan-stijl (ontwikkeld door Minoru Mochizuki); Shodokan-Aikido
(gesticht door Kenji Tomiki) en Ki-Aikido (door Koichi Tohei, ook wel Shin Shin
Toitsu Aikido genoemd).
Iwama Stijl Aikido (ook wel Iwama Ryu genoemd,
opgericht door Morihiro Saito) is een omstreden zesde, want hoewel de invloed
groot is, heeft hij tot voor kort deel uitgemaakt van de Aikikai. Deze stijl
splitst zich in 2003 officieel af van de Aikikai Foundation en wordt de
Takemusu Aikido Association of Ibaraki Branch Dojo genoemd. Iwama stijl bevat
het gecombineerde studie van de traditionele Japanse wapens Jo en Boken en van
Taijutsu (Aikido met lege handen). Iwama beoefenaars beweren vaak dat hun
Aikido het dichts bij die van de stichter aanleunt van Aikido van de jaren 1940
en 1950 en geen rekening houd met zijn latere jaren. Hun stijl is vooral
martial (gevechts gericht).
Elke klas in een Iwama stijl dojo begint met
tai-no-Henko en morotedori kokyu-ho en eindigt met kokyu-dosa . Koshi-nage in
Iwama stijl Aikido wordt steeds uitgevoerd met de heupen loodrecht op de uke en
de heupen als een draaipunt. Ook de Suwari-Waza (zittend technieken) in
Iwama-stijl wordt altijd opgestart in seiza . Dit in tegenstelling tot de
meeste andere stijlen waar de beoefenaars vaak al beginnen op hun tenen (Kiza).
(foto:http://fundacionaikidochile.blogspot.com/)
|
