Interessante perceptie. “Aan elk van ons wordt de sleutel tot de poorten van de hemel gegeven; dezelfde sleutel opent helaas ook de poorten van de hel.” (P.Feyman)

Ervaar je verwarring tussen de wereld van slaap en de wereld van wakker zijn?

Leef je volop in een droom of slaapwandel je in het dagelijks leven?

Wordt je geabsorbeerd door routine?

Verdwijnen de nieuwigheden snel uit je leven en daarmee ook de zoektocht naar de waarheid en geluk?

Zelfs een verandering van de omgeving of vrienden heeft slechts een klein, tijdelijk effect?

Begint het leven langzaamaan een slechte droom te worden, vol met herinneringen, waarin alles zich herhaalt en evolueert naar een (volgende) nachtmerrie, verdwalend in de grijze vermoeiende eentonigheid van het dagelijks leven?

Kleine ongemakken irriteren jou onmiddellijk? Is een kleine vonk genoeg om het vuur van interne woede te laten wellen?

Mensen zitten vol tegenstellingen in deze grote keten van oorzaken en gevolgen, waarbij geen feiten afzonderlijk kunnen worden beschouwd. De ware oorzaak van deze verwarring is echter niet de dingen rondom ons, maar de onvrede met onszelf.

Het belangrijkste in Aikido en Budo in het algemeen, is om de beginnende geest te behouden. Vergeet niet de sensaties die we hadden toen we voor het eerst de dojo binnen gingen, de gevoelens die we hadden toen we Aikido voor het eerst beoefende, het eerste advies van onze Sensei. We moeten deze instelling van beginner nooit vergeten. Het is niet iets dat met woorden kan worden onderwezen, het is iets dat wordt gevoeld. Hoe vaak kunnen we een 'gepolijste' geest behouden in ons dagelijks leven? Ons ontdekkingsvermogen van budo in Aikido, dat leven blaast in de diepste lagen van onze dromen, is ons oudste zingevend mechanisme om geluk te vinden in onze zelfontplooiing.