De samengevouwen waaier staat voor de verticale uitlijning van zowel het lichaam als de geest, verbonden met de hemel en de aarde, gecentreerd en verlengd, O’Sensei's recept voor het creëren van een verbondenheid met het Aiki-lichaam in zichzelf. Het vierkant stelt de aarde voor, stabiliteit, d.w.z. het lichaam. De driehoek stelt de mens voor; wilskrachtig en vol goede bedoelingen, d.w.z. de geest. De cirkel vertegenwoordigt de hemel; bewust en spiritueel, d.w.z. het hart. De “In” en “Yo” (Yin en Yang) relatie tussen hemel en aarde, de verticale verbinding door het centrum (Tandem), de Hara waar we onze Ki in opbouwen en opslaan, m.b.v. onze in- en uitademing, onze Kokyu-ryo, harmoniserend de krachten van op en neer, van vuur en water. We creëren een zwevende brug, staande in de leegte (ku), zonder ruimte tussen de hemel en de aarde. Door onophoudelijke Aikido-trainingen bouwen we een diamantkern op, een stevige strakke spiraal die zich afwikkelt terwijl deze naar buiten spiraalt en zacht wordt als deze een steeds groter wordende invloedssfeer bereikt.

O’Sensei onderscheidt zich van andere grootmeesters, niet door zijn volledige beheersing van Aikido als krijgskunst, maar zijn bereidheid om zijn spirituele ontwaken en inzichten mee te geven. Dit voegde een intelligent en moreel begrip toe met betrekking tot het ethische gebruik van Aikido. Aikido is meer dan een vaardigheid, het is een strijdbare denkwijze naar een transcendente spirituele natuur met een allesoverheersende liefde voor alle dingen, mens en wereld.

Vriendelijkheid en mededogen zijn de helende kloof voor agressie. Dit was niet alleen een persoonlijke keuze, maar een beweging van de natuur zelf.