Seiza is een specifieke manier van ‘correct’ zitten, dat zijn verre oorsprong vindt in traditionele Japanse feodale theeceremonie. Aangezien deze houding absolute controle en maximale bewegingsvrijheid had, maakten sensei’s deze seiza-stijl van het zitten een fundamenteel onderdeel van hun training. Het kunnen zitten in seiza-stijl wordt beschouwd als erkenning dat men traditioneel van geest is. Deze specifieke manier van zitten kan helaas snel pijnlijk worden (na vijf minuten) voor “westerlingen” die er niet regelmatig in geoefend zijn. Daarom wordt zittend in agura-stijl, die verwijst naar de "Indiase" manier van zitten (met de benen gekruist gevouwen voor het lichaam) ook aanvaard. Vrouwen zitten niet in agura-stijl, maar eerder met beide benen naar één kant en met de heupen op de grond).

In seiza zittend wordt even een zenboeddhistische oefening uitgevoerd voor zelfreflectie, om een holistische harmonieuze eenheid in lichaam, geest en ademhaling te brengen. Door ademcontrole wordt de geest gevrijwaard van afleidende gedachten, terwijl het lichaam een positieve ontspannen toestand bereikt: zo de geest, zo het lichaam. Door in een seiza-lichaamsuitlijning te zitten, zorgt men ervoor dat het diafragma efficiënt kan worden gebruikt bij diepe ademhalingen, waardoor de ontwikkeling van de kunst van ‘intense’ concentratie van de geest en lichaam mogelijk wordt (zowel in stilte als in actie). Het is ook een manier om de lichaamsbewegingen bewust in je lichaam te leren voelen, om zo het bewustzijn verder uit te breiden naar een emotioneel, mentaal en spiritueel niveau, als voorbereiding van de Aikido-oefeningen:  vergeten met wat we denken te weten en iedere oefening opnieuw beleven, om in harmonie samen te werken en samen te zijn met het universum.