Hoe kan je de buitenwereld en zijn realiteit ontdekken terwijl je zo lang in een gesloten zaal zit. Kinderen moeten kunnen beleven, deels door boeken of door de woorden van onze leraar en niet door het klassieke rigide onderwijssysteem. Is dit hoe ze hun vrije geest creëren of eerder hoe ze hun vitaliteit en vreugde verliezen, doordat bij elke les die ze krijgen alles wordt uitgelegd over de natuur en de mensheid waarbij ze het spontane gevoel van eenheid met alles wat hun omringd verliezen.

Kinderen krijgen ego’s toebedeeld doordat ze steeds worden geëvalueerd en vergeleken met anderen, continu onderworpen aan competitiedrang, verlaagd door notities die ze krijgen, om de treden van de samenleving te kunnen beklimmen. Kinderen hanteren wat ze worden geleerd, zonder hun tijd te geven om zichzelf in vraag te stellen omdat ze gedwongen worden om hun spontaniteit op te opgeven, verrijkt met de kwalen van de mensheid die ze zien op televisie en de groeiende afwezigheid van hun ouders, wanneer ze op hun mobiele telefoons of tablets bezig zijn.

In ons cultuur en onderwijs is training gebaseerd op angst voor fouten. Zelfs aan het einde van het officieel onderwijs hebben 70 tot 90% van de mensen gestudeerd in een sfeer van angst om te falen en teleurstelling, slechts 10-30 % heeft vreugde en beloning gekend.

Het doel is om dit percentage te veranderen zodat interesse en nieuwsgierigheid het grootste deel van onze motivatie vertegenwoordigen.

Het leven is wat jezelf ervan maakt. In een leuke dojo integreren kinderen in een dynamisch klimaat vooral technische aspecten van Aikido, door middel van spelletjes en bewegingen. Op deze manier probeert Sensei de nieuwsgierigheid te stimuleren van wat Aikido kan betekenen.

Hierbij ontwikkelt de “recreatieve” Aikidoka een fysieke-motoriek (behoud van een beter bewust lichamelijk evenwicht en lichamelijk coördinatie) en verminderd men de verleiding om een gevecht te beginnen en geen agressie ten opzichte van anderen te gebruiken en vooral om het agressief voornemen van de tegenstander te ontmoedigen en te elimineren, zodat deze het minst mogelijke schade veroorzaakt bij zichzelf en bij de aanvaller.

De praktijk van Aikido leert hen om kalm te blijven en opwinding en ongeduld te beheersen. Door de aanwezigheid van andere Aikidoka’s, wordt eveneens een psycho-sociale aspect aangeleerd: respect, discipline en samenwerking en wordt competitief gedrag ontmoedigd, waardoor hun concepten zoals zelfvertrouwen wordt verstevigd, want om een Aikidotechniek te leren moeten ze samenwerken met elkaar.

Aikido praktijk vereist geen speciale vaardigheden. De sleutel tot vooruitgang in Aikido is gewoon volhouden en een positieve houding hebben.

Aikido leert harmonie.