Dotoku staat voor "moraal en respect afdwingend en is het morele kompas van een Sensei die hij gebruikt in het tonen van het ware pad van Aikido, als traditionele Japanse kunst, met wat Bushido kan betekenen in het dagelijks leven. Een goede Sensei leert studenten niet alleen studenten te zijn, maar leert ook om hun eigen leraren te worden, hun eigen bron van kennis. Men moet niet denken dat Aikido- en Bushido-training eindigt zodra je de deur van de dojo uitstapt. De totale training van een Aikidoka stopt niet bij de dojo. Aikido is leren over de kunst van het leven. Aikido moet een actief deel van je leven worden, zoals aandacht besteden aan hoe je loopt, hoe je ademt, hoe je evenwicht bewaard of hoe passief previsualistisch je Aikidotraining zou uitvoeren in een gegeven situatie, door zich altijd bewust te zijn van de nabije omgeving, om de geest scherpt te houden, waardoor jouw zintuigen en geest verbeteren. Door dit te doen, wordt budo niet alleen een apart deel van je leven in een dojo, maar een geïntegreerd, integraal aspect van je hele leven.

Moeilijk voor studenten, maar nog moeilijker voor elke generatie Sensei’s, die dagelijks worstelen om hun evenwicht te zoeken tussen de vele Aikidotrainingen en het werk en familie, om een hiërarchie aan deze sociale waarden te kunnen geven: ofwel blijven groeien in  Aikidovaardigheden of voorrang te geven aan andere sociale verantwoordelijkheden, om te kunnen genieten van budo als levenswijze.