Velen hechten belang aan rang, wat de fundamentele menselijke natuur is. De kleur van de gordel (obi) is zeker niet de enige bepalende factor om te bepalen of iemand iets te bieden heeft. Het is ook niet iets om mee rond te pronken, noch achter te schuilen wanneer basisvaardigheden ontbreken. Degenen die het hebben hoeven over het algemeen niet aan te geven welke rang ze hebben, omdat ze hun vaardigheden en kennis voor zich zelf laten spreken. Het komt erop neer dat er ongeschoolde Yudansha’s zijn en dat er Kyu-rangen zijn met een enorme kennis, omdat ze veel hebben getraind doch niet de behoefte hebben gevoeld om ermee te pronken. Als een Yudansha rang zich weerhoudt te leren van wat zo iemand te bieden heeft, dan heeft dat meer te maken met ego dan met etiquette. Aikido had oorspronkelijk geen rang en sensei’s kenden er geen toe. Aikidoka’s dragen hun witte gordel omdat het belangrijk is om nederigheid en respect te tonen, het symboliseert fatsoen en hoffelijkheid voor “Shoshin” (Beginners Mind): je kan altijd van iedereen iets leren, ongeacht hun rang.

"Het doel van Aikido is het versterken van lichaam en geest door dagelijkse training en samen hard werken met collega-beoefenaars."