Vindt u dat de Sociale zekerheid moet opgesplitst worden tussen Vlaanderen en Wallonië
{TITEL_VRIJE_ZONE}
ABVV - METAAL
Het ABVV-team bij Van de Wiele / Ferromatrix wenst alle bezoekers van harte welkom !
13-12-2009
RESPECT
Kameraden,
Als ik Van de Wiele zou mogen vergelijken met iets, dan zou ik het met een tv-soap (zoals: familie, thuis,enz..)doen. Wanneer je denkt alle mogelijke scenarios te hebben gezien, komt men dan toch weer met een totaal nieuw tevoorschijn. En eveneens als in de tv-soaps zal dit nieuw script toch de zelfde lijn volgen als de voorgaande scenarios. Want het moet toch iets zijn dat de stijl van die soap typeert.
Dat is bij VDW net hetzelfde. Net dat we dachten dat we wel al alles hadden gezien op het bedrijf, worden we dan toch weer verrast. Dit volgens de stijl van het huis.
Deze morgen (10-12-2009) werden beide vakbondsfracties in allerijl samengeroepen voor een syndicale delegatie. Het was precies met dezelfde spoed dat deze vergadering werd samengeroepen als deze van 6 weken geleden, toen men 27 ontslagen heeft aangekondigd. De werkgever nam het woord en stelde dat men met een serieuze productieverhoging zit op gebied van tapijtweefgetouwen en dat het al reeds befaamde grote order van jacquardmachines dat al maanden in de lucht hangt ook zo goed als bevestigd is. Dit betekent concreet dat men aan een tekort aan arbeiders kampt. Op 7 oktober zat men nog met een overschot !!!!
Voor de afdeling verspaning, zowel NC als STB had men liever gisteren dan vandaag nog nieuwe krachten gehad. Men zou ten eerste wille rekruteren via ex-werknemers die nog tewerkgesteld geweest zijn met een contract van bepaalde duur, terug aan te spreken en eventueel terug te contracteren. In tweede instantie dringt men aan om toelating te verkrijgen van de bonden om terug interims te werk te stellen. Men is zelfs niet bevreesd om de zin overuren in de nabije toekomst uit te spreken. Weekendwerk, interims, aanwervingen, het zijn woorden die in meer dan een jaar de revue niet meer zijn gepasseerd bij Van De Wiele. Het zou ons bijna doen geloven dat alles in scene gezet is, van de ontslagen tot het mysterieus heroptrekken van de productie. Gelukkig beseffen we dat onze werkgever het beste voorgeeft met iedereen en dat dit alles niet meer dan een ongelukkige samenloop van omstandigheden is. En wie dit niet gelooft kan gerust een ander foefje voorgeschoteld krijgen.
Kameraden, dit alles is nogmaals het bewijs dat de werkende klasse bij VDW niet meer waard is dan een stuk gereedschap. Van de hand gedaan worden bij te veel aan werkkrachten en dan terugbinnenhalen bij nood. Dit is de manier waarmee ik mijn ringsleutels, schroevendraaiers en andere gereedschappen hanteer, maar op die manier zou ik zelfs mijn hond niet durven behandelen. Of dat je nu Jan, Piet of Pol heet, voor onze werkgever ben je enkel een invulling van zijn productie.
Kameraden, wij, het ABVV, zijn niet ongelukkig met de terug positieve tewerkstelling en wij zijn niet tegen aanwervingen. Maar uit het hierboven beschreven stukje, die situatie schetst zoals ze is, vinden wij maar weinig motivatie om ons begripvol op te stellen en om zomaar gelijk welke toegevingen te doen. Het zou maar te zot zijn om 27 vaste werknemers te ontslaan om deze nog geen 2 maanden daarna te vervangen door uitzendkrachten en overuren. Er zijn eveneens nog mensen in hun vooropzeg, zowel van de naakte ontslagen die meteen het bedrijf moesten verlaten, als bij de verplichte brugpensioenen die nog actief zijn in het bedrijf. WAAR IS HET RESPECT !!!!
Uit zelfrespect en respect voor de gedupeerden van 7 oktober wens ik niet deel te nemen aan deze gekte van ons bedrijf en distantieer ik mezelf van iedere vorm van overwerk. Ik zie mijzelf net als dat ik mijn collegas zie, niet als een werktuig die te pas en te onpas kan tevoorschijn worden geëist .
Trouwen beste collegas, dit alles doet mij opnieuw beseffen waarom er nog campagnes bestaan als deze van 11.11.11. in 2009 waardig werk. En deze campagnes hebben vooral een bedoeling om uitwerking te vinden in lage loonlanden en ontwikkelingslanden, maar ook bij ons is het blijkbaar nodig om ons en onze prestaties op te waarderen naar een niveau waar dat men er respect voor krijgt en waardoor we zelf terug voldoening krijgen van onze prestaties.
Met kameraadschappelijke groet,
Vincent Deganck alias ongewaardeerde werknemer nr. 1772
