Vindt u dat de Sociale zekerheid moet opgesplitst worden tussen Vlaanderen en Wallonië
{TITEL_VRIJE_ZONE}
ABVV - METAAL
Het ABVV-team bij Van de Wiele / Ferromatrix wenst alle bezoekers van harte welkom !
13-12-2009
RESPECT
Kameraden,
Als ik Van de Wiele zou mogen vergelijken met iets, dan zou ik het met een tv-soap (zoals: familie, thuis,enz..)doen. Wanneer je denkt alle mogelijke scenarios te hebben gezien, komt men dan toch weer met een totaal nieuw tevoorschijn. En eveneens als in de tv-soaps zal dit nieuw script toch de zelfde lijn volgen als de voorgaande scenarios. Want het moet toch iets zijn dat de stijl van die soap typeert.
Dat is bij VDW net hetzelfde. Net dat we dachten dat we wel al alles hadden gezien op het bedrijf, worden we dan toch weer verrast. Dit volgens de stijl van het huis.
Deze morgen (10-12-2009) werden beide vakbondsfracties in allerijl samengeroepen voor een syndicale delegatie. Het was precies met dezelfde spoed dat deze vergadering werd samengeroepen als deze van 6 weken geleden, toen men 27 ontslagen heeft aangekondigd. De werkgever nam het woord en stelde dat men met een serieuze productieverhoging zit op gebied van tapijtweefgetouwen en dat het al reeds befaamde grote order van jacquardmachines dat al maanden in de lucht hangt ook zo goed als bevestigd is. Dit betekent concreet dat men aan een tekort aan arbeiders kampt. Op 7 oktober zat men nog met een overschot !!!!
Voor de afdeling verspaning, zowel NC als STB had men liever gisteren dan vandaag nog nieuwe krachten gehad. Men zou ten eerste wille rekruteren via ex-werknemers die nog tewerkgesteld geweest zijn met een contract van bepaalde duur, terug aan te spreken en eventueel terug te contracteren. In tweede instantie dringt men aan om toelating te verkrijgen van de bonden om terug interims te werk te stellen. Men is zelfs niet bevreesd om de zin overuren in de nabije toekomst uit te spreken. Weekendwerk, interims, aanwervingen, het zijn woorden die in meer dan een jaar de revue niet meer zijn gepasseerd bij Van De Wiele. Het zou ons bijna doen geloven dat alles in scene gezet is, van de ontslagen tot het mysterieus heroptrekken van de productie. Gelukkig beseffen we dat onze werkgever het beste voorgeeft met iedereen en dat dit alles niet meer dan een ongelukkige samenloop van omstandigheden is. En wie dit niet gelooft kan gerust een ander foefje voorgeschoteld krijgen.
Kameraden, dit alles is nogmaals het bewijs dat de werkende klasse bij VDW niet meer waard is dan een stuk gereedschap. Van de hand gedaan worden bij te veel aan werkkrachten en dan terugbinnenhalen bij nood. Dit is de manier waarmee ik mijn ringsleutels, schroevendraaiers en andere gereedschappen hanteer, maar op die manier zou ik zelfs mijn hond niet durven behandelen. Of dat je nu Jan, Piet of Pol heet, voor onze werkgever ben je enkel een invulling van zijn productie.
Kameraden, wij, het ABVV, zijn niet ongelukkig met de terug positieve tewerkstelling en wij zijn niet tegen aanwervingen. Maar uit het hierboven beschreven stukje, die situatie schetst zoals ze is, vinden wij maar weinig motivatie om ons begripvol op te stellen en om zomaar gelijk welke toegevingen te doen. Het zou maar te zot zijn om 27 vaste werknemers te ontslaan om deze nog geen 2 maanden daarna te vervangen door uitzendkrachten en overuren. Er zijn eveneens nog mensen in hun vooropzeg, zowel van de naakte ontslagen die meteen het bedrijf moesten verlaten, als bij de verplichte brugpensioenen die nog actief zijn in het bedrijf. WAAR IS HET RESPECT !!!!
Uit zelfrespect en respect voor de gedupeerden van 7 oktober wens ik niet deel te nemen aan deze gekte van ons bedrijf en distantieer ik mezelf van iedere vorm van overwerk. Ik zie mijzelf net als dat ik mijn collegas zie, niet als een werktuig die te pas en te onpas kan tevoorschijn worden geëist .
Trouwen beste collegas, dit alles doet mij opnieuw beseffen waarom er nog campagnes bestaan als deze van 11.11.11. in 2009 waardig werk. En deze campagnes hebben vooral een bedoeling om uitwerking te vinden in lage loonlanden en ontwikkelingslanden, maar ook bij ons is het blijkbaar nodig om ons en onze prestaties op te waarderen naar een niveau waar dat men er respect voor krijgt en waardoor we zelf terug voldoening krijgen van onze prestaties.
Met kameraadschappelijke groet,
Vincent Deganck alias ongewaardeerde werknemer nr. 1772
kameraden,
Net geen maand nadat we 27 collegas en kameraden hebben moeten uitwuiven ziet het er naar uit dat we met Van De Wiele terug een meer positieve koers gaan varen. Er zou een aanzienlijke stijging zijn in het orderboek die zich bijna onmiddellijk zal laten zien in de productie.
Dit word ons toch informeel medegedeeld. Een weekend voor de volgende ondernemingsraad is dit bericht al serieus gekend bij de meesten onder ons. Enkele productieleiders hebben tevens al de opdracht gegeven aan hun adjuncten en zij vervolgens aan hun chefs, voormannen en ploegbazen om geen collectieve werkloosheid meer in te roepen
Dergelijke berichten stemmen ons als socialistische vakbond eerder content. Toch rijzen er bedenkingen bij ons op:
1) Op 7 oktober zag de situatie er zo uitzichtloos uit dat men zich genoodzaakt voelde om 27 werknemers de deur te wijzen. Wetende dat een weefgetouw niet word verkocht in enkele dagen tijd, stijgt bij ons sterk het vermoeden dat er op dat ogenblik al enige voorkennis was van een mogelijke kentering, en dat deze ontslagenronde enkel en alleen diende om diegenen die ongewenst waren op het laatste nippertje dan toch nog de buitenwacht te geven.
2) Als er de vrijdag voor de eerstvolgende ondernemingsraad al dergelijke informatie uitlekt, vragen we ons toch enigszins af of sommige verantwoordelijke de waarde nog kennen van een ondernemingsraad.
3) Dat wij als syndicalisten steeds het slechte nieuws van de ontslagen moeten brengen naar de vloer terwijl sommige adjuncten triomfantelijk door de werkplaats paraderen als er betering in zicht is.
Het is niet meer dan duidelijk dat enerzijds de ondernemingsraad enkel word beschouwd door VDW als een wettelijke formaliteit en anderzijds dat werknemers elke dag meer en meer moeten ondervinden dat zij maar een nummer zijn in het rijtje. Dat men als verantwoordelijken de werknemers wilt aantonen dat wij de oorzaak zijn van alles en dat die zelfde verantwoordelijken de enigen zijn die nog medeleven hebben met hun personeel.
Het zal misschien duidelijk worden bij die verantwoordelijken wanneer zij straks als het werk optrekt en men weer liefhebbers zoekt om zaterdag werkt te verrichten en blijkt dat men geen vrijwilligers vindt !
Dat men dan maar eens op eigen borst 3x mea culpa klopt!
Mvg
1772
Enkele weken na het meervoudig ontslag zien we ons als ABVV genoodzaakt om de werkgever eens te wijzen op enkele feiten waarvan men in hun kantoor geen zicht op heeft of waar men bewust niet wil naar omzien !!!
De maat is meer dan vol !!!!
Ondanks de slechte tijd en de gevallen ontslagen en de dreiging in de toekomst achten sommige verantwoordelijken zichzelf werkzeker omwille van hun functie. Hierdoor vinden deze het perfect normaal om tijdens deze laagconjunctuur de tolerantielat onnoemelijk laag te leggen voor hun personeel. Veel lager dan in tijden waar zaterdagwerk een vereiste was. Waar men bijna moest verklaren waarom men eens een keertje geen overuren kon presteren of een dagje langer kon komen. Toen lag de tolerantielat hoog, toen werd niemand bewust geviseerd, als u werk maar af was en als je de zaterdag maar kon komen.
Nu meer dan 140 personeelsleden minder, word er meer gedreigd met schriftelijke waarschuwingen dan dat er nog weefgetouwen worden verkocht. We spreken ons niet uit over het al of niet terecht zijn van de verwittigingen maar over het aantal en over de periode waarin ze zich plaatsvinden. Het zijn niet de arbeiders die zich door de crisis en de lage verkoopcijfers anders gaan gedragen maar hun verantwoordlijken die de al deprimerende sfeer verder verzieken door over bepaalde details een heuse zaak te maken.
En over de ontslagen dan nog gesproken. Er zijn blijkbaar nog altijd chefs en verantwoordelijken die het niet nodig achten om afspraken gemaakt tijdens de onderhandelingen m.b.t. de ontslagen na te leven. Zo werd er door het ABVV nadrukkelijk gevraagd om de betrokken personen niet te behandelen als misdadigers. Maar .. het is blijkbaar nodig om bovenop de afdelingsverantwoordelijke, ieder ontslagen persoon te laten begeleiden door één chef. Afscheid nemen van de collegas zat er zelfs in bepaalde afdelingen niet meer in, al stond het ABVV hierop dat deze mogelijkheid wel zou bestaan.
Waarom we dit de blog moeten communiceren naar de werkgever? Sinds 3 februari is er geen syndicale delegatie meer geweest, behalve dan m.b.t. de ontslagen in mei en oktober 09. Het ACV blokkeert het sociaal overleg en dit met goedkeuring van de werkgever. Waarom het ACV het overleg blokkeert gaan we hier nu niet uit de doeken doen. Dit, omdat wij, het ABVV, wel afspraken kunnen nakomen. Het enige dat we kunnen meegeven hieromtrent is dat het veel te maken heeft met de wrange nasmaak van de verkiezingsuitslag. Wie toch wenst te weten waarom het ACV het sociaal overleg mede blokkeert kan zich beter tot de partij in kwestie wenden.
Met dit pamflet willen we geen oorlog ontketenen maar als vakbond tonen dat deze problematiek gevolgen heeft voor zowel werknemers als werkgever. Van De Wiele kan niet ontkennen dat het ABVV altijd al een meerwaarde is geweest voor iedereen. Er is altijd bereidheid geweest om te praten over weekendwerk, overuren, zaterdagwerk, enz . We willen er enkel opwijzen dat bepaalde zaken niet langer door de beugel kunnen.
Een grote week na 19 oktober, een dag waarop 16 arbeiders en 11 bedienden hun toekomst aan diggelen werd geslagen. Maar ook evenzeer een zwarte dag voor de syndicale delegatie. Het is niet evidend en zeker geen pretje om vrienden collega's op te vangen die net te horen kregen dat ze niet meer welkom zijn bij VDW en/of Ferro. Sommigen onder hen hadden de bui al zien hangen anderen waren dan weer totaal verontwaardigd. Logisch ook, je hebt je jarenlang ingezet en alles gegeven wat men van je kon verwachten en zelfs iets meer, zeker 2007 en 2008 waren hectisch.
De produktie werd zodanig de hoogte ingejaagd om toch maar de concurrentie voor te zijn, overuren en interrims waren dagelijkse kost, het kon niet op, kassa kassa kassa. Het kan niet anders of het geld stroomde binnen ... alleen jammer dat het altijd naar dezelfde richting stroomt. en misschien hebben we niet te klagen, want er wordt verder geinvesteerd in het bedrijf ondanks de huidige mallaise. Maar toch het wringt ergens bij mezelf, ik weet ook wat er in een financiële balans staat en dat is nu net waarom het bij mij wringt !!
Je jarenlange inzet is mede de reden dat het bedrijf groeit, onze arbeid zorgt ervoor dat VDW geworden is waar het nu staat. Marktleider in zijn segment, maw de nr 1 onder de tapijtweefmachines fabrikanten! En toch ga je eruit met een aalmoes, een nr 1 onwaardig !
Maar het zal wel weer aan mezelf liggen zeker? In ieder geval laat ons hopen dat het ergste leed geleden is, dat de conjunctuur de hoogte in gaat en dat de bestellingen binnen komen, zoniet komt er onherroepelijk nog een rondje ontslagen, dat was duidelijk te merken tijdens de onderhandelingen, het is wel niet letterlijk gezegd geweest maar wie tussen de lijnen kan lezen en verder denkt dan zijn neus lang is weet wel beter!
Naar alle ontslagen wn'ers toe, ik wens jullie allemaal vlug een andere job toe, met een vast contract en een lange werkzekerheid! Dat laatste hebben wij zelfs niet!
Baekelandt Patrick
Peter Mertens, voorzitter PVDA stelt een oplossing, een alternatief voor de betaling van de komende besparingen die eraan komen.
"Potje breken, potje betalen: de oplossing voor de begroting hangt in elk café"
De regering staat voor de grootste besparingen sinds de Tweede Wereldoorlog. En iedereen moet zijn steentje bijdragen, maar de ene toch precies serieus wat meer dan de andere. PVDA-voorzitter Peter Mertens keek met open mond naar de start van het politieke werkjaar. Een gesprek over Magritte in de Wetstraat, eenvoudige en complexe belastingen en tweeduizend Duitsers die Wir sind Opel zingen.
Thomas Blommaert
Peter Mertens op de solidariteitsdag met Opel-Antwerpen: Wir sind Opel illustreert perfect waar het om gaat: Wij maken die autos, laat ons de toekomst van Opel zijn. Geef de toekomst aan wie de rijkdom produceert. (Foto Solidair, Antonio Gomez Garcia)
Besparen. Saneren. De broeksriem aanhalen. Snijden. Bezuinigen. Breed kun je het vocabulaire van de Wetstraat de laatste tijd niet noemen. Nadat de regering een slordige twintig miljard belastinggeld in de banken pompte, is het happen naar adem. 5,5 miljard euro moet er bespaard worden. Maar, roepen alle politici in koor, ze moeten mee betalen. En ze, dat zijn de banken. Zowel PS-voorzitter Di Rupo als premier Van Rompuy en zelfs minister van Financiën Reynders (!) deden uitspraken in die zin. Straks kan de PVDA zichzelf nog opheffen wegens overbodig
Ik denk niet dat die kans bestaat, grijnst Peter Mertens, slurpend aan zijn koffie in de cafetaria van het Antwerpse Centraal Station. Het is zoals professor Vuchelen zei: Als de regering van plan is om de mensen hard te laten inleveren, dan zal dat niet gaan zonder symbolische maatregelen tegen de banken. Wel, het gaat om symbolische maatregelen. Het lijkt wel alsof de vorig jaar geopende tentoonstelling van Magritte tot de Wetstraat reikt. De banken komen er vanaf met een kleine bijdrage. Maar de mensen die nul procent verantwoordelijkheid dragen voor de crisis, mogen vier vijfde van de besparingen betalen. Iedereen zal dat aan den lijve ondervinden, die besparingen zullen zware sociale gevolgen hebben.
Als je de politici hoort, zal het toch allemaal nog meevallen?
Peter Mertens. Er is wellicht nooit zon kloof geweest tussen de sociale woorden en de naakte liberale maatregelen. In de Vlaamse regeringsverklaring zegt minister-president Peeters dat er een probleem is van massale werkloosheid. Hij heeft gelijk: de crisis zorgt voor 200.000 extra werklozen. Maar komt de regering voor de dag met een ambitieus programma om mensen aan een job te helpen? Neen. In plaats van op de werkloosheid mikt de regering op de werklozen. Ze gaat een nieuw activeringsbeleid voor de oudere werklozen invoeren, een uitsluitingsbeleid voor wie niet voor hamburgertarieven wil werken.
De regering spreekt ook over groene jobs en duurzame economie. Dat klinkt natuurlijk zeer goed ten tijde van deze ecologische crisis. Maar ze bespaart wel op de sociale dienstverlening van De Lijn. Hetzelfde voor onderwijs en vorming, waar ze ook de mond van vol heeft. Leve de kenniseconomie, we moeten investeren in de toekomst. Met die vlag wordt constant gezwaaid. Maar welke sector is een van de grootste slachtoffers van de besparingen? Het onderwijs! En in de feiten is er geen enkele prioriteit voor vorming. Tenzij de prioriteit om te besparen.
"Dat er over de multimiljonairs zelfs geen debat is, is een aanslag op het fatsoen. De PVDA neemt de handschoen van het fatsoen op"
De regering kan toch moeilijk anders dan besparen?
Peter Mertens. In elk Belgisch café hangt een bordje potje breken, potje betalen. Maar niet in de Wetstraat. De regering heeft twintig miljard euro belastinggeld in de banken gestopt en zit nu met gigantische tekorten. De vraag is: wie moet ze aanspreken? Er zijn geen drie keuzes, hé. De PVDA vindt dat de sterkste schouders moeten betalen, en een heel groot deel van de bevolking en de syndicale beweging denkt daar hetzelfde over. Meerdere vakbondsverantwoordelijken hebben al aangegeven voorstander te zijn van een vermogensbelasting voor de miljonairs en een crisisbelasting op de banken.
Stel: Peter Mertens wordt morgen premier. Wat zou u doen?
Peter Mertens. Op twee assen werken. We hebben eerst en vooral een sociaal noodplan nodig om de koopkracht van de mensen te garanderen. De miljonairstaks, een belasting van 2 % op de vermogens van boven een miljoen euro, zou de staat elk jaar acht miljard euro opleveren: geld dat we kunnen investeren in tewerkstelling, onderwijs, gezondheidszorg en sociale zekerheid. België is het land met het hoogst aantal miljonairs per inwoner, dat bleek onlangs nog uit een studie van de Boston Consulting Group. Die studie zegt letterlijk dat er een groeinorm voor fortuinen is van 4 % per jaar. En dan maar praten over de groeinorm in de gezondheidszorg Wij zijn hét belastingparadijs voor de grote fortuinen. Dat dit zelfs geen voorwerp van discussie meer is, is een aanslag op het fatsoen. Wel, wij nemen met de PVDA de handschoen van het fatsoen op. Er is een draagvlak voor een miljonairstaks. In Duitsland werd onlangs een enquête gedaan over een belasting van... 5 % op de vermogens boven een miljoen euro. Dat is wel wat radicaler dan wat wij voorstellen, hé. Wel, 75 % van de duizenden bevraagde Duitsers was pro. Zon vermogensbelasting bestaat trouwens al in Frankrijk.
De twee as noem ik het een-twee-drie-alternatief. Een crisisbelasting op de banken levert een miljard op. De notionele interest, het jaarlijkse cadeautje van minister Reynders aan zijn vriendjes van de haute finance, dient tot niets en kan afgeschaft worden. Winst: twee miljard. En ten slotte moet er een nultolerantie moet komen voor de grote fiscale fraude. Vorige week bleek nog dat ons land gewoon regeringshulp biedt om zwart geld wit te wassen. Dat kan toch niet? Een nultolerantiebeleid levert nog eens drie miljard op. Samen: zes miljard. Dat is het bedrag dat de regering wil halen bij de werkende bevolking. Dat zijn geen radicale, maar democratische en evidente maatregelen om de verantwoordelijken te doen betalen.
Op vijf minuten sprokkelt u zomaar een paar miljard bijeen. Is het in de praktijk niet allemaal complexer dan dat?
Peter Mertens. Het is blijkbaar altijd eenvoudig om geld te halen bij wie het niet heeft. Een tankbeurt diesel met 10 euro opslaan, een nieuwe McPost-bezorger uitvinden tegen nauwelijks 8 euro per uur, het gelijkekansendecreet opofferen, de groeinorm in de gezondheidszorg in vraag stellen, de mensen langer doen werken: dat zijn allemaal eenvoudige maatregelen. Maar als je gematigde pistes lanceert om de verantwoordelijken van de crisis aan te spreken, dan is het plots complex. Wel, daar is niets complex aan. In andere landen bestaan de meeste maatregelen gewoon. Deze neoliberale trein rijdt naar de afgrond. Je moet er afspringen en hem stoppen. Al die recepten om de mensen te doen betalen, en om het geld van de publieke dienstverlening naar de privé over te hevelen, hebben ons in deze crisis gebracht.
Ik denk dat we met zn allen opnieuw terug naar meer burgerlijke ongehoorzaamheid moeten. Durven van de trein te springen die ons naar de afgrond rijdt
Heeft u die een-twee-drietheorie al eens afgetoetst in de Wetstraat?
Peter Mertens. (grinnikt) Vooralsnog heb ik daar geen badge. Het is natuurlijk jammer dat wij geen megafoon in het parlement hebben. Ik heb het debat bijgewoond over de besparingen. De interventies nadien gingen allesbehalve over de besparingen. De schijnoppositie van het Vlaams Belang laat Philip Dewinter liever een privégevecht uitvechten met Marie-Rose Morel over haar fotoshoot in Nina, een bijlage van Het Laatste Nieuws. De verandering zal dus niet vanuit het parlement komen, maar vanuit de sociale bewegingen. Kijk naar het dossier rond de Lange Wapper. Ook daar was zogezegd geen alternatief. De beweging die op gang is gekomen, bewijst nu het tegendeel. Dat is het resultaat van jarenlang tegen de stroom ingaan, niet van een of ander verlicht parlementair debat.
Ondertussen krijgt de regering wellicht nog wat geld in de kas door het uitstel van de kernuitstap. Is dat al bij al geen goede zaak? Dat geld komt ze tenminste al niet meer bij u en mij zoeken.
Peter Mertens. Ik wil ook wel een paar euros betalen als ik tien jaar lang gegarandeerd de jackpot win. Want dat is wat er gebeurt. De regering geeft Suez en de nucleaire lobby een gigantisch cadeau van 30 miljard euro. In ruil vloeien er een paar zilverlingen naar de staatskas. Het schandaal is dat Electrabel gedurende heel lange tijd meer heeft doorgerekend aan de klanten om de kerncentrales af te betalen, ook toen die al lang afbetaald waren. De regering zegt nu: doe gerust verder, maar geef ons wat euros om de begroting in evenwicht te houden. Zonder te eisen dat een deel van dat geld gebruikt wordt voor de koopkracht van de mensen. Bijvoorbeeld door de btw op energie te verlagen naar 6 %. Ik kan vanuit geen enkel perspectief zien wat er sociaal is aan die maatregel.
Is er eigenlijk iets te doen tegen de multinationals?
Peter Mertens. Het is zaak om een tegenmacht op te bouwen. Bij Opel heeft men de mensen maandenlang plat gematrakeerd. De ene dag bleef hun fabriek open, de volgende dag kwamen ze thuis en zei hun vrouw: Ik heb juist op het nieuws gehoord dat Opel gaat sluiten. Men heeft die mensen om de oren geslagen met defaitisme en pessimisme, murw proberen slaan. En het centrum van de macht heeft er maandenlang proberen inpompen dat de Duitsers allemaal egoïsten zijn. En toch zag je tweeduizend Duitse arbeiders op de betoging in Antwerpen. Mannen en vrouwen wiens job niet is bedreigd, die acht uur in de bus zaten om te zeggen: er mag geen enkele vestiging sluiten. Men verwarde de Duitse arbeiders met de regering Merkel, die voor eigen rekening heeft gereden zoals de regering-Peeters alleen voor eigen rekening rijdt. Gelukkig hebben de Europese vakbonden dat niét gedaan. De slogan Wir sind Opel, Wij zijn Opel, illustreert perfect waar het om gaat. Die mannen zeiden: wij maken die autos, wij hebben ingeleverd, wij hebben 10-urendagen geklopt, laat ons de toekomst van Opel zijn. Als ze op dat elan verdergaan, dan is het mogelijk om Opel Antwerpen open te houden. Zoals we ook op het elan van de betoging van 9 oktober in Charleroi moeten verdergaan. En ja, het zal een moeilijke strijd worden. En neen, er gaan geen gemakkelijke overwinning zijn. Maar er is geen andere weg. Er zijn geen extra kruimels meer van het kapitalisme om de mensen te paaien.
Naast de problemen bij Opel Antwerpen zijn er ook de herstructureringen bij Sonaca, Caterpillar, AGC, ArcelorMittal, enz. Welke boodschap heeft u als PVDA-voorzitter voor de arbeiders van die bedrijven?
Peter Mertens. Ik denk dat we met zn allen opnieuw terug naar meer burgerlijke ongehoorzaamheid moeten. Van de trein die ons naar de afgrond rijdt, durven springen. Zelf halt zeggen, en mensen zoeken en overtuigen om samen stop te zeggen. In een beschaafde maatschappij heeft iedereen recht op volwaardig werk. En als dat niet zo is, dan zit er niets anders op dan te vechten voor elke job. In veel van de nu getroffen bedrijven voelen de delegees zich alleen. Wij zijn met zn allen verantwoordelijk om die strijd open te trekken. Dit is een maatschappelijk probleem waar we zoveel mogelijk mensen bij moeten betrekken. Op termijn gaan we misschien zelfs opnieuw naar Marsen voor Werk, om de regering te dwingen op te treden tegen patroons die de crisis misbruiken om bedrijven te sluiten. We moeten van die fataliteit af, van het denkbeeld dat er allemaal niets aan te doen is. Dat is vorige maand nog eens bewezen in Frankrijk. Daar slaagden arbeiders van Nestlé en van onderaannemingen van Renault erin om tegen de heersende logica in hun jobs te behouden.
Ik wil ook wel een paar euros betalen als ik tien jaar lang gegarandeerd de jackpot win, zoals Electrabel
Een half jaar geleden kwam uw boek Op Mensenmaat uit, waarin u het failliet van het kapitalisme beschrijft. Ondertussen hoor je weer gejuich op de beurzen en spreekt Obama over het einde van de tunnel. Is het kapitalisme zich niet aan het herstellen?
Peter Mertens. Er is wereldwijd geen enkele serieuze parameter waaruit dat blijkt. Alle regeringen zitten met een enorme staatsschuld. De overproductie, de basis van de crisis, is helemaal niet opgelost. Neem nu de automobielsector. Alleen al voor de Europese markt worden er 50 miljoen wagens te veel gemaakt. Er blijft een tegenstelling tussen de productiemogelijkheden en de koopkracht van de mensen. Denkt de regering echt dat de mensen meer gaan kopen nu hun koopkracht zal dalen?
Ook de met het kapitalisme verbonden ecologische crisis blijft duren. In Nederland bouwen energiereuzen vijf steenkoolcentrales bij, in Antwerpen een. Een steenkoolcentrale, dat staat gelijk aan de uitstoot van 1,5 miljoen autos. Waarom komen die steenkoolcentrales er? Omdat de meest vervuilende productiemethodes op dit moment goedkoper zijn voor de energiemultinationals. De regering heeft dan het lef om te zeggen: we gaan een groene taks invoeren op diesel. Daar treft ze alleen maar de mensen mee die met de auto naar het werk gaan. Neen, we hebben nood aan een socialistische economie, dat verhaal zal alleen maar actueler worden.
Sluier of niet ... ze hebben ons weer bij onze piet !
De titel zegt waarschijnlijk wel genoeg en men zal er nog een tijd lang over discusiëren. Ik ben radicaal tegen het hoofddoeken verbod omdat het ten eerste niemand kwaad doet en ten tweede niemand geld kost. Ik kan enkel begrip tonen voor een verbod wanneer het uw werk hindert of gevaarlijk is tijdens het uitvoeren van een job (bv: bij verspanende bewerkingen). Het argument dat bij de voorstander van het verbod meest wordt gebruikt is het feit dat men als gewone leerling ook geen muts of pet mag dragen.
Dit is dan een belachelijke redenering.
Laat me eens een zelfde verhaal schetsen in een situatie die ons als werknemers meer bekend voorkomt.
Stel: De bedienden binnen onze firma krijgen elk jaar van de werkgever een bon van de car-wash omdat hun wagen serieus wordt bevuilt op onze parking. De arbeiders krijgen dit voordeel niet. Toch staan onze wagens op hetzelfde parkeerterrein en worden ze even vuil.
Wat zou ieder mens dan eisen:
a) Dat de bedienen dit voorrecht wordt ontnomen?
b) Dat de arbeiders op gelijke voet worden behandeld en dit voorrecht ook krijgen?
Voor diegene die het nog niet begrepen hadden, B was het juist antwoord.
Blijkbaar is Vlaanderen de zaak Rik Remery vergeten. Toen een werkgever meermaals met de dood bedreigd werd toen hij voet bij stuk hield en zijn werkneemster steunde die een hoofddoek droeg stond volledig Vlaanderen achter deze werkgever en zijn werkneemster. Nu is iedereen plots voor een verbod. Hou nu het hand maar eens boven het hoofd !!!!
Wat heeft het dragen van een sluier dan voor invloed op onze maatschappij NIKS!!!!
Maar wat wel invloed heeft op onze maatschappij en onze directe levenssfeer , daar is het wel heel stil rond en hoor je plots wat heel wat minder boe-geroep. Wie de begrotingstekorten zal betalen ,daar ligt blijkbaar niemand wakker van. Of dat er rond het verbieden van torenhoge premies voor die hoge pieten van de banken (die wel de oorzaak zijn van de crisis en de miserie die dit voor vele werknemers met zich meebracht) nog maar weinig is in huis gekomen. Toch moet ik zeggen dat men rond dit punt ver is gekomen maar dat men nu op kousenvoeten aan het terugkomen is van hun standpunt. En wanneer men erover begint dat er weer wat beweging is rond een possitieve beweging van de Tobintaks wordt het heel moeilijk.
De ogen zijn nu eenmaal blind gericht op het hoofddoekenverbod zonder dat men eens serieus nadenkt over andere zaken.
Bij deze wil ook een warme oproep lanceren. Vlaanderen, Belgie, wordt wakker en stel uw prioriteiten, een hoofddoek zal niet knabbelen aan de budgetten voor pensioenen en werkgelegenheid. De crisis daarin tegen wel, indien we niet dringend reageren en ons laten horen. Kameraden neem een voorbeeld aan de moslimas en kom ook op voor uw rechten als werknemer. Voer niet de oorlog Vlaanderen vs. Islam maar ga de strijd samen aan tegen de crisis.
Ps: voor de geschiedeniskenners onders ons: dergelijke toestanden zijn al eens gebeurd bij een ander volk in de vorige eeuw. Men is toen ook begonnen met het afnemen van de waardigheid (een hoofddoek is een deel van een waardigheid van moslimas) van een volk en dit is dan geëindigd in een Holocaust.
Dus wees een wereldburger en wees verdraagzaam.
De zomer is terug in het land en hoe! Ook op de werkvloer ondervinden we de gevolgen van de klimaatsverandering. Er zijn dezer dagen zeker plaatsen en werkposten te vinden waar er een hogere temperatuur heerst dan aan de Spaanse costas. laat ons dan nog niet spreken van werkposten die warmtegebonden zijn (ovenbedieners, gieters, uitbrekers, poederlak ea ) en waar de arbeiders er speciale beschermkledij dragen voor het uitvoeren van hun job (lederen jassen/schorten bijde lassers, aluminiumpakken bij gietovens enz). Ondanks de vele voorspellingen door de weermannen en vrouwen vinden onze verantwoordelijken deze feiten eerder relatief en ondergeschikt aan de vooruitgang van productie (als die er dan al is). Van werkgeverszijde vind men dat men al initiatieven genoeg neemt bij extreme weersomstandigheden, zoals: gratis drinkwater, aanwezigheid van frigos , hier en daar wat uitzonderingsmaatregelen en dit is het dan. Wij als ABVV vinden dat dit GEEN EXTRA initiatief is maar eerder de gewone gang van zaken. We dachten dat aangezien toch bijna iedereen nu in dagstelsel werkt, het misschien een oplossing zou zijn om tijdens de warme dagen om 5u te starten en de ochtend te doen. Dit zou volgens verantwoordelijken organisatorisch onhaalbaar zijn (al lijkt me dit eerder een geval van gebrek aan wilskracht i.p.v. haalbaarheid te zijn) dus besloten zij om s morgens om 5 uur de poorten van de werkplaatsen open te zetten om de werkplaatsen te voorzien van frisse lucht. Zowel u als ikzelf weten dat dit middel helpt als het inderdaad afkoelt s nachts!
Toch juichen we het toe dat er her en der plaatselijke initiatieven zijn genomen door plaatselijke verantwoordelijken. Bv: in de montage wordt tijdens de warme dagen gewerkt van 6u tot 14u45, op enkele uitzonderingen na.
Hierdoor kwam natuurlijk in de andere afdelingen de vraag : waarom dit in hun afdeling niet kan? Dit zijn de tegenargumenten die we kregen van de verantwoordelijken:
- Het kan niet door de aanwezigheid van de namiddagploeg.
· Er zijn nog maar enkele namiddagploegen actief en wat maakt nu het verschil als ze alleen zijn vanaf 16u30 of vanaf 14u45 ???
- We moeten solidair zijn met de collegas van de namiddag die ook in de hitte moeten werken!!
· Dit vond ik nogal hypocriet klinken van iemand die in een bureau werkt met airco waardoor het in de burelen waarschijnlijk nog amper 18°C is. En die het bovendien te warm vinden om hun kiel aan te trekken wanneer ze zich op de werkvloer begeven. (Ook al is dit verplichte werkkledij)
- Bij Ferromatrix zijn er zelfs die beweren dat de mensen op de vloer geen vragende partij zijn om te werken vanaf 5h ?
We zijn geen vragende partij voor een algemene airco. We weten dat dit onhaalbaar is. Maar laat die uitvlucht achterwege dat de airco in de burelen dient om de computers te beschermen en niet om de personen die in die burelen werken het wat aangenamer te maken. Want alle CNC-draai en freesmachines en andere machines in de werkplaatsen werken ook met een computer die wel in de hitte staat.
Ook hier trekt VDW weer een grens tussen de hiërarchische lijn en de arbeiders.
Laat ons uit heel deze situatie concluderen dat het hypocriet is van mensen die het voorrecht hebben door hun functie om in een ideaal werkklimaat te werken, te zeggen dat we maar enkele dagen moeten op onze tanden bijten en dat zulke omstandigheden volgens Belgische normen niet lang aanduren .
Proficiat aan onze verantwoordelijken die weer maar eens zichzelf overtreffen !!
Vincent Deganck
Kameraden,
Vandaag 7 april, staan we precies 2 maanden voor de Vlaamse en Europese verkiezingen van 7 juni. Verkiezingen die wel eens één van de belangrijkste kunnen zijn van de laatste decennia. Belangrijk om het behouden van onze verworven rechten als werknemer. Want werkgeversorganisaties stellen dat wij als vakbond vandaag niet in een positie staan om te gaan eisen. Men stelt dat we in tijden van crisis wat water bij onze wijn moeten doen en dit voor het behoud van jobs. Wel, kameraden. Ik moet vaststellen dat zelfs na enige toegevingen van werknemerszijde de werkloosheidsteller nog dagelijks stijgt en dat we nog dagelijks overspoelt worden door mediaberichten van ontslagen en herstructureringen enz... .
Naast dit alles krijgen we dan nog wekelijks een Jean - Marie Dedecker (LDD) of een Gerolf Annemans (VLB) of een Bart De Wever (NVA.) voorgeschoteld die zich populair maken door wat felle kritieken over de hele situatie de media in te sturen. Maar dat is ook alles wat ze doen. Kritieken leveren, dat kan iedereen, maar een oplossing, daar heeft iedereen nog jammer genoeg steeds het raden naar.
Zelfs onze vakbond, het ABVV, tast in het duister, maar we hebben wel een missie en die is om onze verworven rechten op alle mogelijke manieren te verdedigen.
Daarom kunnen deze verkiezingen wel eens belangrijk zijn. Want de rechtse partijen zullen het niet laten om van deze crisis het perfecte excuus te maken om aan onze sociale voorrechten te knabbelen. Ik hoor ze het al zeggen: "we moeten (WE is duidelijk te verstaan als de werknemers) allen inleveren en dit uit solidariteit met onze collega's". De persoon die in deze context het woord solidariteit durft te gebruiken kent kennelijk de betekenis van het woord niet. Bovendien zijn zeker twee van bovengenoemde partijen felle tegenstanders van de vakbonden. Dit zeg ik niet om m'n eigen postje te beschermen, zoals deze partijen dat graag zeggen, maar wel omdat de vakbonden de sterke hand en de enige directe speekbuis zijn van de werknemers. Neem dit weg en dan krijgen we hier binnen de kortste keren toestanden die enkel maar te zien zijn in 3e wereldlanden. Al onze rechten zouden verdwijnen als sneeuw voor de zon. Onze rechten waar onze voorvaderen voor gevochten hebben en sommigen zelfs gestorven zijn in de 20e eeuw.
Daarom is het van groot belang om uw stem goed te overwegen en te bedenken wat het gevolg ervan kan zijn. Want de kracht waarmee we onze rechten verdedigen hangt dan ook af van ieder z'n stem. Want ook het ABVV heeft z'n spreekbuizen binnen de Belgische politieke wereld. SP.A is uiteraard de meest gekende en de grootste partij waarmee het ABVV al altijd een verhouding mee heeft gehad. Daarnaast heb je dan ook nog enkele andere linkse partijen waaronder PvdA+ die enkele sterke standpunten heeft die gelijklopend zijn met standpunten van het ABVV.
Daarom vraag ik je:
stem links, stem voor solidariteit, stem voor het behoud van rechten, stem niet voor rechtste dieven en populisten, stem voor rechtvaardigheid en een socialistische maatschappij!!!Vincent Deganck
Kameraden,
Nu al een tijdje ver in de economische crisis wou ik eens een balans opmaken van wat de regering al heeft klaargespeeld om de werkgevers en werknemers hun leed te verzachten. Jammer genoeg heb ik moeten vaststellen dat de werkgevers terug de grote winnaars worden van de regelingen om de economische crisis de kop in te drukken. Des te meer bewijst dit nog maar eens hoe liberaal de Belgische staat wel is. De werkgevers krijgen cadeaus met hopen terwijl de werknemers de grote dupe zijn van de crisis. Terwijl de werkgevers de mogelijkheid hebben om tijdens deze laagconjunctuur hun werknemers op tijdelijke werkloosheid te zetten worden er massas mensen ontslagen. Tijdelijke werkloosheid die ontwikkeld is om massale ontslagen te vermijden mist vandaag blijkbaar zijn doel. OK, de werkgevers maken verlies (al betekent verlies nogal vaak: minder verdient hebben dan het voorgaande jaar maar uiteindelijk wel nog winst maken),maar hebben op het einde van de maand nog genoeg over om hun spaarpotje wat aan te zuiveren terwijl wij, de werknemers die door werkloosheid minder verdienen en straks door die werkloosheid wat extra belastingen gaan betalen krijgen het moeilijk om op het einde van de maand de eindjes aan elkaar te knopen. Kunnen die werkgevers eens geen jaar op een nuloperatie of met licht verlies draaien. Blijkbaar vergeten vele werkgevers (producenten) dat zij verantwoordelijk zijn voor duizenden gezinnen die zonder inkomen hun producten niet kunnen kopen. Het is maar door de consument terug meer vermogen te geven dat de economische motor terug kan gaan draaien. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het kapitalisme deze crisis zelf in de hand gewerkt heeft, door jarenlang hun productprijzen te doen stijgen en de loonkosten te doen dalen door hebzucht. Dan komt men plotseling op een moment dat de consument het niet meer kan opbrengen om al die hoge prijzen te betalen en moet gaan bezuinigen. Daardoor klinkt het dan ook niet logisch dat de regering investeert in de producent i.p.v. de consument.
Ik zal je eens een sluw trucje vertellen van het kapitalisme om het werknemersvolk kalm te houden. Keizer Nero zij ooit als het volk in opstand komt, geef ze dan brood en spelen (of toch iets in die aard), die uitspraak is nog steeds actueel bij het kapitalisme. Hoge huur en woningprijzen, hoge energiekosten zorgen ervoor dat we ieder dagloon goed kunnen gebruiken, waardoor we niet zo rap langdurige stakingen gaan organiseren. Als je er nog dieper op in gaat zal je ongetwijfeld nog dingen ontdekken. Bv.: vind je het dan zo normaal dat je voor een gekend sportmerk 10X zoveel betaald dan voor een ongekend sportmerk van dezelfde kwaliteit. Onbewust doe je eraan mee, ik betrap mij er ook op, je loopt mee met de grote massa, die massa die gestuurd is door het kapitalisme.
Door deze wandaden vraag ik je om straks, bij de verkiezingen van 7 juni, eens op voorhand na te denken over wie uw voorkeursstem zal genieten. Ga eens na wat de partij waarop je zou stemmen wel degelijk opkomt voor de werknemersbelangen, lees er een boek over en ga er eens dieper op in. Laat u niet misleiden door uitspraken van weet jij hoeveel de Waalse gemeenschap en de immigranten in Vlaanderen kosten ten koste van de Vlaamse inkomens maar stel jezelf eens de vraag weet jij wel hoeveel geld de overheid schenkt aan werkgevers ten koste van uw inkomen. Ik zal zeker geen partijnamen noemen in dit artikel want er is zo een partij die de vrije meningsuiting verdedigt maar ook aanvecht in rechtszaken als het niet in hun voordeel uitdraait. Laat u niet steeds leiden door politiekers die je vaak op televisie ziet, want vergeet niet, die eigenaar van dat TV station is ook een werkgever en wil natuurlijk een partij aan de macht die zijn belangen verdedigt. Als wij, de werknemers, de grootste groep, op 7 juni terug eens onze stem laten horen, dan kan het werknemersvolk nog eens zegevieren. Want vergeet niet, partijen die werkgeversbelangen verdedigen en die veel stemmen krijgen (ook door werknemers) wilden pakweg 100 jaar terug geen stemrecht voor het werkvolk.
Het is niet de bedoeling om hier reclame te maken voor een bepaalde partij maar eerder om de mensen die onbewust zijn gemaakt van het gevaar van het kapitalisme terug er bewust voor te maken.
Geschreven op 21 februari 2009 door Vincent Deganck
Kameraden, vrienden, collega's jullie hoeven niet meer op het feit te worden gewezen dat er ook bij Van de Wiele en Ferromatrix tijdelijke werkloosheid is. Op financieël vlak gaan jullie daar waarschijnlijk niet veel hinder van ondervinden. Ik weet het klinkt nogal tegenstellend maar toch is het zo. Ik heb voor mezelf de berekening gemaakt en kwam tot de conclusie dat wanneer ik 10 dagen zou werken en 10 dagen tijdelijke werkloosheid zou kennen ik ongeveer 228 netto meer heb op het eind van de maand. Ja, je leest het duidelijk, 228 meer per maand !! Hoe dit komt ?
Wel wanneer je maar een halve maand zou werken verdien je uiteraard ook minder bruto, dit zorgt er dan weer voor dat je bijna geen bedrijfsvoorheffing moet betalen en anderzijds is het zo dat wanneer je 10 dagen tijdelijk werkloos bent in mijn geval ongeveer 772 krijgt dit met alle toeslagen inbegrepen natuurlijk ( FBZ en bijpassing van het sociaal fonds VDW )deze hoge bijdrage komt natuurlijk omdat er op de werkloosheidsuitkeringen maar 10% bedrijfsvoorheffing (belasting )wordt ingehouden.
Wat ik jullie duidelijk wil maken is dat jullie goed moeten weten dat bij de berekening van de personenbelasting in 2010 over de inkomens 2009 het welleens zou kunnen gebeuren dat er een flink stuk moet betaald worden! Hou er rekening mee!!!
En verwittigd man is er 2 waard!!
Om jullie te overtuigen van mijn gelijk moet je zelf eens de rekening maken, hoe? Wel ook daar heb ik voor gezorgd via onderstaande link komen jullie op onze nieuwe website waar een programma is geinstalleerd die het jullie mogelijk maakt om jullie loon te berekenen evenals de werkloosheids uitkeringen!Neem een copie van onderstaande link en zet hem in uw balk .
Veel plezier met het rekenen!
www.abvvvdwferro.be/loonsberekening.html
Kameraden,
Deze week werd onze kameraad Marnick Locquet getroffen door een trombose, gelukkig kan hij het nog na vertellen maar niettemin heeft hij uiteraard een zware klap gekregen.
Marnick is één van onze anciens, hij was vele jaren lid van de ondernemingsraad en sedert de sociale verkiezingen is hij lid van het comité veiligheid. Verder is hij ook actief binnen het bedrijf als syndicaal afgevaardigde en was hij een spreekbuis en aanspreekpunt voor de vele werknemers in de verspaning.
Marnick ligt momenteel in het ziekenhuis om te revalideren en via deze weg wensen wij hem en zijn familie veel sterkte toe !
Eindelijk is het zover, één van onze jongeren, met name Vincent Deganck is er in zijn ééntje in geslaagd onze eigen webstek te creëren.
Het is een plaats waar iedereen onder jullie zonder onderscheid welke vakbond dan ook een boel aan informatie en allerhande weetjes kunnen raadplegen.
Je hoeft niet in te loggen om gelijk welke info te verkrijgen, iedereen is gelijk !
De werknemers bij Van de Wiele en Ferromatrix zijn voor ons allemaal even belangrijk! We hopen dat we met deze website nog meer en rapper op de bal kunnen spelen bij gelijk welke problematiek.
Het is misschien geen weer buiten maar ga gerust eens surfen en vooral laat ons weten wat jullie ervan denken!
Met deze, Vincent van harte bedankt in naam van de hele ABVV-fractie !
Kameraden, de volgende drie dagen krijgen jullie geen rekeningen meer in de brievenbus, reden? De Post staakt drie dagen. Waarom ? Tegen de privatisering van de Post !Mijn steun hebben ze in ieder geval en ik hoop ook deze van jullie !
Hier het relaas van David Pestieau:
Niemand twijfelt er natuurlijk aan dat de aandeelhouders in 2009 hun winsten zullen gebruiken om de jobs te redden...
Begin volgende week zou uw brievenbus wel eens leeg kunnen blijven. Uw postbode staakt immers. Samen met zijn 35.000 collegas van De Post. Iedereen daar is het meer dan beu.
Een tijdje geleden stond ik voor Brussel X, het grootste postsorteercentrum van België, een pamflet van de PVDA uit te delen. De sorteerders liepen er maar beteuterd en ontgoocheld bij. David, het is niet meer als vroeger, de sfeer is om zeep vertelde de ene me. En een andere zuchtte: We worden hier uitgeperst als citroenen.
In mijn wijk is het postkantoor aan de markt met sluiting bedreigd, zoals dat ook het geval is met meer dan de helft van de postkantoren van het land. Nochtans loopt het altijd vol. En mijn postbode, die heeft nog amper de tijd om me te groeten.
Er bestaan plannen om binnen afzienbare tijd heel wat postbodes door postbezorgers te vervangen. Die zouden dan 700 euro verdienen voor een halftijdse baan, wat neerkomt op 6 à 7 euro netto per uur. De concurrentie tussen postbodes en postbezorgers zal er voor zorgen dat de lonen die al laag zijn, nog meer onder druk komen en ook de werkomstandigheden gaan daar onder lijden.
De staat, die hoofdaandeelhouder is, geeft hier wel een heel slecht voorbeeld van bedrijfsmanagement met afvloeiïngen, lage lonen, precaire contracten...
En wie profiteert daarvan? U niet en uw postbode evenmin, maar wel de privéaandeelhouders.
Drie jaar geleden nam de privé aandelen in het kapitaal van De Post. Een van hen, de private Deense post heeft er zijn voordeel mee gedaan. Drie jaar geleden staken ze 150 miljoen euro in de Belgische Post en vandaag trekken ze er uit met 373 miljoen euro aan kapitaal. Bovendien streken ze in die periode 90 miljoen euro aan dividenden op. Een netto resultaat van 313 miljoen euro winst. Dat is 31 euro per inwoner van ons land.
Vandaag spant de directie van De Post zich in om de volledige liberalisering van de sector tegen 2011 voor te bereiden. De privéaasgieren loeren op de 2.500 grote klanten van De Post die goed zijn voor 65 % van de briefwisseling onder de 50 gram. Ze zijn helemaal niet geïnteresseerd in de onrendabele postbedeling aan de 4,5 miljoen gezinnen van het land. En toch stellen onze ministers deze deregularisering en liberalisering, die haar failliet bewezen heeft, helemaal niet in vraag. Meer nog, ze zijn er tevreden mee.
Wat leert ons dat allemaal? Het Europees Gerechtshof oordeelde op 10 februari dat de 300 miljoen euro aan openbare hulp die de Belgische staat in 2003 aan De Post gaf onwettig is. Ze zou het allerheiligste principe van de concurrentie in gevaar brengen. Zoiets vertellen op het ogenblik dat de Belgische staat al meer dan 22 miljard euro gaf aan de privébanken, ge moet maar durven! Moraal van het verhaal: 22.000 miljoen hulp aan bankiers, dat is wettig, maar 300 miljoen voor postbodes en postgebruikers, dat is onwettig.
Het wordt hoog tijd de liberalisering van De Post terug naar afzender te sturen: de Europese Unie moet de richtlijnen afschaffen die openbare hulp aan openbare diensten verbiedt en de liberaliseringen moeten stoppen. De Post moet terug een volwaardige openbare dienst worden. Het is een vraag die in heel Europa opduikt, van Frankrijk tot Zweden, van Groot-Brittannië tot Italië.
En dit is waarom uw postbode uw steun verdient
David Pestieau
Collega's,
Met deze wil ik jullie een vreugdevol en gezond 2009 met véél leute toewensen. Met véél leute omdat dit volgens een goede collega betekent dat het dan allemaal koek en ei is.
Was het maar zo, de financiële crisis van vorig jaar is intussen uitgedeind tot een economische crisis. Een crisis waar menig kapitalist gretig gebruik van maakt om schoon schip te houden onder de werknemers. Intussen heeft de crisis ook bij Van De Wiele voet aan grond gekregen en is economische werkloosheid schering en inslag, maar laten we niet te pessimistisch zijn en met de woorden van onze grote patron nog in het achterhoofd moeten wij niet vrezen dat er ontslagen zullen vallen. Dit heeft Mijnheer Charles toch gezegd op de St Elooisviering begin december, dat ontslagen niet aan de orde zijn bij VDW.
Intussen is er wel één grote factor bij gekomen die uiteindelijk bepalend kan zijn voor de toekomst van ons bedrijf, de perikelen in de Gazastrook waar Israelieten en Palestijnen elkaar bestoken heeft zo'n weerslag in de economische realiteit in het Midden Oosten dat het wel eens zou kunnen zijn dat één van onze grootste afzetmarkten buiten Europa het laat afweten. En of de belofte dan nog stand zal houden ...?
Anders is het gesteld bij Ferromatrix die letterlijk de wind in de zeilen geeft !
De nieuwe produktielijn L3 is een feit en begint te draaien en hoewel iedere arbeider op de vloer zich vragen stelt over de orders bij deze economische crisis, blijft men in hogere regionen beweren dat er geen vuiltje aan de lucht is. We zullen wel zien, anderzijds is er genoeg syndicaal werk op de vloer, de koude temperaturen zorgen voor veel ongemakken zowel bij het produktieproces als bij de arbeiders. Maar blijkbaar is alleen het produktieproces belangrijk maar daar komen we later nog wel op terug, trouwens hieronder vind je een artikel van onze jongerenkandidaat die nu ook zetelt in de syndicale delegatie en die na zijn eerste bijeenkomsten al het één en ander uit de doeken wil doen, Vincent je bent goe bezig kameraad!
Ik zou willen eindigen met de 4 wetten van de boerologie: 1 nuchter denken, 2 hard werken, 3 met de voeten op de grond blijven en 4 na regen komt altijd zonneschijn!
Aan allen de beste wensen !
Koffiecomplot
Kameraden,
Enkele Comités geleden waren we met het ABVV terug vragende partij op het CPBW om warme drankautomaten te verkrijgen in de ferromatrix. Zoals er al in al de andere afdelingen waar nachtprestaties gebeuren, aanwezig zijn. Verbaasd waren we echter toen op de syndicale delegatie van 2 december het agendapunt warme drankautomaten en pauzesaangekondigd werd. De werkgever had een tegenvoorstel uitgewerkt waarvan de inhoud weinig te maken had met onze vraag. De werkgever stelt voor om alle warme en frisdrankautomaten te verplaatsen naar de verschillende refters binnen de firma. Daarop zou er in ieder ploegenstelsel (met uitzondering van de dagploeg) een kwartier rust voorzien worden. Dit zoals vandaag de dag al van toepassing is in de Ferromatrix. Dit met de bedoeling om dan gebruik te kunnen maken van de automaten. Tijdens de werkuren zal er geen mogelijkheid meer zijn om drank te verkrijgen. Volgens de werkgever moeten de arbeiders zich maar op voorhand voorzien van de nodige dranken. Dus verbind onze werkgever het verkrijgen van warme drankautomaten in de ferromatrix aan het aanpassen van het uurrooster bij Van De Wiele. Hoe je het ook bekijkt, dit is chantage. Dit feit werd zelfs bewezen toen we op de laatste CPBW van 2008 opnieuw vroegen achter die koffieautomaat voor de Ferromatrix, toen kregen we het antwoord dat dit nu materie is voor de syndicale delegatie, dus met andere woorden, dat het ene niet zonder het andere kan. De reden voor dit alles is volgens onze werkgever dat er te veel tijd verloren gaat door het heen en weer wandelen naar de warme drankautomaat. Toch lijkt het ons simpeler om enkele automaten bij te plaatsen en te verspreiden dan hoeft al die zever niet en is iedereen content. De werkgever lachte dit weg en laat op die manier dus duidelijk verstaan dat de reden van er word te veel geslenterd naar de drankenautomaten gewoon een dekmantel is voor de wijziging van het uurrooster. Dus opnieuw worden wij, arbeiders de dupe van onze eigen goedheid. Wij betalen in de afdelingen waar reeds warme drankautomaten zijn, al jaren een correcte prijs voor onze consumpties, terwijl bedienden, kaderleden, bureaupersoneel (of kortom, de meeste met een stofjas) dagelijks gratis koffie ter beschikking krijgen binnen de werkuren. Begrijp me niet verkeerd, we vragen geen gratis drank. Maar laat toch alstublieft die discriminatie achterwege op gebied van wat wel en niet mag tijdens de werkuren. Wij laten geen gebruik maken van de flauwe economische toestand om ons in een hoekje te drijven. Degene die nog dachten dat er nog respect heerste bij Van De Wiele voor het gewone werkvolk is vandaag diep ontgoocheld en zeker van gedacht veranderd. Wij zetten toch ook niet het mes op de keel en gaan niet van alles gaan eisen als er drukke tewerkstelling heerst. Met drie woorden kun je deze situatie perfect beschrijven, en die zijn: CHANTAGE, DISCRIMINATIE EN SITUATIEMISBRUIK
Een schets van het absurde voorgestelde uurrooster
Voormiddag: 05u00 - 09u00 en 09u15 13u15 (pauze van 9u00 tot 9u15)
Namiddag 12u30 17u00 en 17u15 20u45 (pauze van 17u tot 17u15)
Nacht 20u45 01u00 en 01u15 05u00 (pauze van 01u tot 01u15)
Er is dus een overlapping over de middag van 45 min. In theorie zou dan één van de twee arbeiders een vervangende karwei krijgen. In de praktijk zie ik onze werkgever daar geen profijt uithalen tegenover het weghalen van de drankautomaten.
Vincent Deganck
Donderdag 11/09 ging overal binnen onze firma de aankondiging van een speciale ondernemingsraad op vrijdag 12/09 om 11h45.
Je moet niet veel meer doen om de vloer aan het roddelen te krijgen, pistes allerhande passeerden de revue. Werkloosheid, ontslagen, overname ... en nog meer van dat.
Om 11h45 vandaag was het zover en wat blijkt nu? Onze nieuwe personeelchef Johan Desmet houdt het voor bekeken, 31/12/08 verlaat hij onze firma om op zelfstandige basis carriëre te maken.
Zijn plaats wordt ingenomen door Marc Delepiere.
Is dit een stap vooruit of achteruit dat moet je voor jezelf uitmaken.
Wat nieuw is binnen zijn functie is het feit dat ook de bedienden onder zijn goede komen en misschien is dit een eerste stap naar gelijkheid tussen arbeiders en bedienden. Hoewel toen ik de vraag stelde op de ondernemingsraad was onze financieel directeeur er als de kippen bij om ons duidelijk te maken dat dit niet het probleem is van de Van de Wiele directie, er zijn er die veel meer verdienen dan zij maar die de hele problematiek alles in de frigo stoppen ...dit zijn de woorden van de Hr Arnoys zelf !!
We moeten ons geen illusie's maken de nieuwe personeelschef past volledig in de geest van het bedrijf, hij is jarenlang produktieverantwoordelijke geweest in de verspaning om dan later de functie van verantwoordelijkke voor intellectuele zaken en octrooien te worden. Tevens is hij voorzitter van de ondernemingsraad en gesprekspartner binnen de syndicale delegatie. Cijfers zijn hem niet vreemd evenals de bedrijfscultuur.
Toch vindt ik het een gemiste kans nu arbeiders en bedienden onder zijn goede komen om de problematiek rond de discriminatie tssn arbeiders en bedienden aan te pakken.
Van de Wiele is een bedrijf met naam en faam en zou een voorbeeldfunctie kunnen hebben om de problemen hieromtrend aan te pakken! Misschien zijn er nog teveel oude geesten in het bedrijf om dit item te kunnen bespreken. In ieder geval wens ik Johan Desmet veel geluk in zijn verdere loopbaan, hij is er toch in geslaagd om het begrip personeelschef een andere invulling te geven op de vloer.
Benieuwd wie de volgende wordt in de stoelendans...
1 september, het nieuwe schooljaar begint, met vele tienduizenden zitten ze terug met hun voeten onder, naast of op de schoolbanken de ene al wat enthousiaster dan de andere. Maar zo ook zijn vele arbeiders nog maar pas terug begonnen na een welverdiende vakantie aan hun dagelijkse taak om te zorgen dat er brood op de plank komt te liggen.
En zeg nu zelf een brood kost geld, geld die moet komen van onze arbeid, en laat het nu juist diegenen zijn die ons voorzien van arbeid die klagen dat onze lonen te duur zijn. Laat ons duidelijk zijn, ze zijn zo eerlijk toe te geven dat ons netto niet te hoog is maar ons brutoloon zou in vergelijking met tal van buurlanden te hoog zijn.
Raar hé dat diezelfde buurlanden ook klagen dat hun lonen tov onze lonen te hoog zijn.
Wat ik wil zeggen is dat we als syndicaalvertegenwoordiger evenzeer als die duizenden leerlingen bij de pinken zullen moeten zijn of anders zijn we tegen het eind van dit jaar al gereden als je begrijpt wat ik bedoel. De komende maanden starten namelijk de onderhandelingen tussen de verschillende gesprekspartners omtrend de invulling van de komende cao's.En de verschillende patroonsorganisaties spreken nu al duidelijke taal, er kan geen sprake zijn van extraloonsopslag, de strijd die is gestreden omtrend de invulling rond extra premie's allerhande zijn ze nog niet vergeten en juist die premies gebruiken ze nu als excuus om extra koopkracht te omzeilen.
De laatste maanden komen vanuit alle hoeken verontrustende voorspellingen voor de nabije toekomst, de financiële crisis in Amerika, de lagere winsten (volgens hen verliezen) bij de internationale banken en grote internationals, het grote aantal faissementen, terwijl ze niet spreken over het record aan nieuwe ondernemingen dit jaar, ja zelfs de directeur van onze nationale bank kwam zoals elke 2 jaar terug op de proppen om het nog eens door onze strot te duwen dat we moeten voorzichtig zijn met onze looneisen!
Laat ons hopen dat onze vertegenwoordigers in Brussel veel haar op hun tanden hebben en er toch kunnen voor zorgen dat we ons af en toe al eens een pistoleeke of een croisantje kunnen veroorloven.
Het wordt een najaar waar we wel eens in actie zullen moeten komen ...
We zijn een grote maand na de sociale verkiezingen en intussen zijn de eerste vergaderingen gepasseerd met de nieuw verkozenen. Dit wil zeggen dat we reeds gestart zijn met onze ABVV-kern aan onze volgende campagne. Een campagne die 4 jaar zal duren maar waar we iedere dag voor de volle honderd procent onze schouders zullen onder zetten. Waarom? Omdat jullie terug jullie vertrouwen in ons hebben uitgesproken bij de sociale verkiezingen. Het werd net zoals vier jaar geleden een grote overwinning voor ons team, zowel bij de jongeren als bij de arbeiders hebben jullie gekozen voor een vakbond met, sorry voor de taal,"ballen aan hun lijf". Niet alleen de effectieven zijn met volle moed gestart ook de plaatsvervangers en de niet verkozenen zitten te popelen om er samen de belangen van ieder van jullie ter harte te nemen. Hier tonen we nogmaals de lijsten met de verkozenen en hun plaatsvervangers.
Comité preventie en bescherming.
Effectieven: Baekelandt Patrick,
Duthoy Kenneth,
Desloovere Marc,
Cottignies Tim ( jongeren )
Plaatsvervangers: Locquet Marnick,
Vanneste Joost,
Debeuf Eddie,
Hostyn Lindsey ( jongeren )Ondernemingsraad.
Effectieven: Desloovere Marc,
Descamps Tina,
De Smet Joke,
Deganck Vincent ( jongeren )
Plaatsvervangers:Putman Mario,
Vanneste Joost,
Baekelandt Patrick,
Decabooter Virginie ( jongeren )
Het feit dat deze namen op de lijsten staan is in de eerste plaats te danken aan jullie kiezers, daarom nogmaals onze grote dank voor jullie stem !
Op 8 mei is het dan zover, maar hoe moet men nu juist zijn stem uitbrengen? Dit wil ik hier toch eventjes toelichten.
Op je stembiljet vind je drie lijsten van drie verschillende vakbonden, ABVV , ACV en ACLVB.
Bij de arbeiders zijn er telkens ( ondernemingsraad en comité veiligheid) 5 mandaten te kiezen,bij de jongeren mag je één naamstem uitbrengen, deze kan je kiezen uit de kandidaten op de lijsten. Vooreerst dien je een keuze te maken voor welke vakbond je voorkeur uitgaat. Natuurlijk is dit het ABVV , je hebt dan de keuze uit 10 namen vermeld onder lijst nr1 waarvan je er 5 mag kiezen. Je kan ook een kopstem uitbrengen, bovenaan lijst nr1 , dit als je akkoord gaat met de voorgestelde rangorde op de lijst. Dus kiezen voor welke vakbond (ABVV ), maximum 5 naamstemmen per lijst of kopstem!
Voor een goede keuze en verdediging van jouw belangen stem op lijst 1 , stem ABVV
Nog een zestal weken te gaan, en dan is het weeral zover. Sociale Verkiezingen !
We zijn volop bezig met de campagne, maar niet alleen met onze campagne, ook de toekomst is ons zeer genegen en met het team die we nu hebben samengesteld staan we garant voor succes. Zeker is dat onze jongeren echt gemotiveerd zijn, ze zijn bereid hun nek uit te steken om te zorgen dat jongeren vlugger vast werk krijgen. Interimjobs en nepstatuten zijn aan hen niet besteed.
Maar vast werk alleen is ook niet alles, ook opleiding staat centraal, stel uzelf de vraag of U voldoende opleiding krijgt of hebt gekregen. Wel onze jongeren zijn ervan overtuigd dat voldoende opleiding gelijk staat met kwalitatiefvol werk. Je kan maar presteren als je je job onder de knie hebt daarom is opleiding en bijscholing een must!
Ook willen onze jongeren gelijke kansen op het werk, iedereen moet de kans krijgen om te kunnen doorgroeien in hun job. Wanneer iedereen dezelfde kansen krijgt heerst er ook geen tweedracht en kan iedereen met iedereen samenwerken in een omgeving die prettig is om te werken, een goede sfeer komt de productiviteit ten goede.
Maar niet alleen onze jongeren moeten opgeleid worden ze willen dat er ook rekening gehouden wordt met hun verzuchtingen, ze willen dat ze gehoord worden dat hun stem of mening iets te betekenen geeft op de werkvloer zodat anderen er wel bij kunnen varen.
Je ziet onze jongeren weten wat ze willen, vast werk, gelijke kansen , voldoende opleiding en dat naar hen geluisterd wordt!
We zijn ervan overtuigd dat we samen met hen in de verschillende organen het verschil kunnen maken. En laat ons, de anciens, maar zorgen dat we niet teveel onder stress komen te staan, want naast het werk is er ook nog een leven waar we met zijn allen nog grotere verantwoordelijkheden hebben. Daarom is het belangrijk te zorgen dat we op den duur niet méér op ons werk zijn dan thuis. En als we de tijd op ons werk ook nog veilig kunnen doorbrengen dan zijn we al een héél eind op de goede weg! U ziet U hebt méér dan één reden om te kiezen voor het ABVV, Stem op 1
