Kersttoespraak van Nederlandse koningin Beatrix

Naar jaarlijkse gewoonte houdt ook de Nederlandse koningin Beatrix een kersttoespraak op televisie. Zij had het hierin vooral over de band tussen de generaties. Zo zegt zij : “Wij staan niet los van wie er voor ons waren en na ons komen.” Ze stelt vast dat de bevolking ouder wordt en dat er tegelijk minder kinderen worden geboren, en dat brengt verantwoordelijkheid mee voor de jongere generatie. Een verantwoordelijkheid van zorg voor de oudere generatie, die niet meer, zoals vroeger, als vanzelfsprekend wordt gezien. Jongeren willen zelf bepalen welke verantwoordelijkheden zij aanvaarden. Maar, zo zegt de koningin: “Toch zal elke generatie zich bewust moeten worden van verplichtingen tegenover mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen. (…) Verantwoordelijkheid voor elkaar blijft het maatschappelijk fundament.”

Vooral in het tweede gedeelte van haar toespraak doet de koningin een oproep waaruit we iets kunnen leren. Daarom neem ik dat gedeelte integraal over zoals zij het heeft geformuleerd. Leest u even mee …

“In vroeger tijden, toen families groter waren en sterk op elkaar aangewezen, was er tussen de generaties een vanzelfsprekende betrokkenheid. Tegenwoordig staat het kleinere gezin meer op zichzelf. De mogelijkheden om in alle omstandigheden de nodige hulp te bieden ontbreken dikwijls.

  
In het algemeen zijn de verhoudingen tussen jong en oud kwetsbaarder geworden. Met elkaar rekening houden kan soms een proces zijn van harde lessen tussen gezinsleden. Opvoeden is sturen en grenzen stellen, met liefde en zorg. Confrontaties en emoties kunnen fors aankomen. Maar moeilijkheden komen nu eenmaal op ieders levensweg: bij huwelijk en opvoeding, volwassen worden, zich staande houden in de maatschappij. Daar ontkomt niemand aan. 

De spanning tussen ouders en kinderen kan omslaan in verwijdering als er geen begrip meer is. Waar het gesprek stokt raken de verhoudingen verstoord. Om zulke tegenstellingen tussen generaties te overwinnen wordt wijsheid gevraagd en de wil anderen te begrijpen. Juist vanuit levenservaring kunnen mensen groeien in mildheid en het vermogen vooroordelen eerlijk te toetsen.

Met de jaren groeit ook de ervaring van verdriet, teleurstelling en tegenslag, van pijn die mensen elkaar aandoen, onverschilligheid of onmacht om omstandigheden en relaties beter te maken. Beproevingen horen bij het leven en vormen een mens; hoe zwaar ook, wij moeten leren ze te verwerken. Je ziet de dingen anders met ogen die gehuild hebben.

  
Ook in het samenleven binnen gezin en familie zijn verzoening en vrede met elkaar en in onszelf belangrijk. Elk woord, elk gebaar van vergiffenis draagt bij aan vrede. Het is nooit te laat om een hand te reiken, weerstand te overwinnen, wantrouwen te doorbreken, onenigheid bij te leggen. Het is nooit te laat om lief te hebben. In liefde houd je mensen vast.

  
Kerstmis is het feest van Gods liefde in de geboorte van Zijn zoon. Ieder kind dat ter wereld komt, mag warmte en geborgenheid verwachten. Het scheppen van vertrouwen en een gevoel van veiligheid ligt op de weg van ouders. In de verhouding tussen de generaties blijft het nodig waarden en tradities voor te leven. 

Door te leren omgaan met goed en kwaad wordt het geweten gevormd en komen jongeren sterker in het leven te staan. In verbondenheid draagt elke generatie geloof over in wat het leven zin geeft en houvast biedt.  Generaties gaan, generaties komen; maar in Gods liefde blijven wij allen opgenomen.”

Zijn ook wij bereid om aan deze oproep gehoor te geven in ons eigen leven ?

De zieners van Medjugorje over hemel, hel en vagevuur

Bron: www.bloggen.be/medjugorje

Janice Connell had het met de zieners over heel wat onderwerpen in haar interviews. Zo ook kwamen hemel, hel en vagevuur ter sprake. Dit is wat Vicka, Ivanka en Marija hierover vertellen…

“De Gezegende Moeder heeft me de hemel, de hel en het vagevuur getoond, omdat veel mensen heden te dage niet geloven dat er een plaats of een levensfase is na de dood van het lichaam,” zegt Vicka. Ze geloven dat als we sterven, het leven gedaan is. De Gezegende Moeder zegt: “Neen, integendeel, we zijn enkel passagiers op aarde. Ze is gekomen om ons aan de eeuwige waarheid van het evangelie te herinneren.”

“Hemel en hel zijn echte plaatsen, ik heb ze gezien. Grote verdiensten wachten voor deze die gelovig en trouw zijn. De Gezegende Moeder ontmoet iedereen die sterft en brengt hen naar de hemel. Als de Gezegende Moeder zich in het paradijs begeeft, reageert iedereen op haar en Zij op hen. Er is een (h)erkentelijkheid tussen hen.”

Mirjana heeft de hemel en het vagevuur gezien. De hel niet, omdat zij aan Onze Lieve Vrouw aangaf dat ze dit niet wilde zien. Dit is Mirjana’s indruk van de hemel : De gezichten van de mensen daar straalden een soort van innerlijk licht uit dat toonde hoe immens gelukkig ze waren.

De hemel is een reële plaats. De bomen, de weiden, de lucht zijn totaal verschillend van alles wat we op aarde kennen. En het licht is stralender. De hemel is zo mooi en overtreft elke vergelijking met om het even wat ik ken op aarde.

De mensen hadden lichamen en waren verschillend van hoe wij er nu uitzien. Misschien waren ze ongeveer 30 jaar. Zij wandelden in een mooi park. Zij hadden alles. Ze hadden niets nodig. Zij waren volledig voldaan. Ze waren gekleed in een soort van kleding die Jezus droeg.

Mirjana vertelt ook : “Ik heb de hemel gezien. Niets op de aarde is één moment waard om zich zorgen te maken. We zijn Gods kinderen! Mochten de mensen zich eens realiseren hoeveel Hij van ons houdt, en wat Hij voor ons heeft voorbereid, dan zouden zij vervuld zijn van zo'n vrede!”

Wordt vervolgd …

De hel  is ook een plaats. Veel mensen gaan daar naartoe heden ten dage. Velen zijn daar al, en velen zullen daar naartoe gaan eens ze dood zijn. Waarom zo veel? De Gezegende Moeder zegt dat de mensen die in de hel zijn daar zijn omdat ze ervoor kozen daar te zijn. Zij wilden naar de hel gaan. Op de vraag waarom iemand naar de hel zou willen gaan, antwoordt Vicka: “We weten allemaal dat er mensen op deze aarde zijn die gewoonweg niet willen toegeven dat God bestaat, zelfs als Hij ze helpt en leven schenkt en zon en regen en voedsel. Hij probeert ze altijd te leiden op het pad van de heiligheid. Ze zeggen dat ze niet geloven en zij ontkennen Hem. Zij ontkennen Hem, zelfs als het tijd is om te sterven. En zij gaan ermee door Hem te ontkennen nadat ze dood zijn. Het is hun keuze. Het is hun wil dat ze naar de hel gaan. Zij verkiezen de hel.”

God veroordeelt niemand, de mensen kiezen voor zichzelf. Zou het dan eerlijk zijn om te zeggen dat als je de hel kan kiezen, je ook voor de hemel kan kiezen? Vicka antwoordt hierop het volgende: “Er zijn twee verschillen: de mensen op aarde die kiezen voor de hel, weten dat ze daar naar toe gaan. Maar niemand op aarde is zeker dat hij naar de hemel gaat of naar het vagevuur. Niemand van ons is zeker.”

Men kan er zeker van zijn dat men niet naar de hel gaat door Gods wil te volgen. Het belangrijkste is te weten dat God van ons houdt.

Wordt vervolgd …

Dit is wat Marija vertelt over de hel:

De hel is een grote plaats met een grote zee van vuur in het midden waar vele mensen zijn. De Heilige Moeder heeft mij verteld dat God aan iedereen de keuze geeft. Iedereen beantwoordt deze keuze volgens zijn of haar wil. Iedereen kan kiezen of hij naar de hel wenst te gaan of niet. Iedereen die naar de hel gaat, heeft hiervoor gekozen.

Hoe en waarom kiest een ziel voor eeuwig voor de hel?

Op het ogenblik van onze dood, geeft God ons het licht zodat we kunnen zien wie we werkelijk zijn. God schenkt de vrijheid aan iedereen hier op aarde. Deze die hier in zonde leven, kunnen zien wat ze hebben misdaan en zichzelf erkennen zoals zij werkelijk zijn. Wanneer men zichzelf en zijn leven ziet, zal men zien dat zijn enige mogelijke plaats de hel is. Hij heeft ervoor gekozen, omdat dat is wat hij is. Dat is waar hij thuishoort. Het is zijn eigen wens. God heeft deze keuze niet gemaakt. God veroordeelt niemand. Wij veroordelen onszelf. Elke persoon heeft de vrije keuze. God heeft ons deze vrijheid gegeven.

Wordt vervolgd …

God is niet wreed! God is liefde, enkel liefde. Wreedheid en kwaad komen van satan. Maar met onze vrije wil zullen we elk moment voor God of satan kiezen. Degene die uit vrije wil voor satan kiezen, zij die Gods geboden/aanbevelingen niet volgen of er niet aan gehoorzamen, zullen boeten, in het verderf gestort worden en ten onder gaan.

Mirjana zei ooit dat de Gezegende Moeder haar verklaarde dat mensen in de hel niet bidden. Dat zij God van alles beschuldigen. Dat zij de hel naar zichzelf brengen en, als resultaat, worden ze één daarmee. Dat zij gewoon raken aan conflict, wanorde en een totaal gebrek aan vrede. Dat zij tieren tegen God in een constante staat van woede. Zij lijden, maar ze zijn vrij om terug te keren naar God voor hulp en ondersteuning.

Waarom willen zij niet tot God bidden voor hulp? Zij haten God.

De Gezegende Moeder spreekt over de ongelovigen op deze aarde die God haten en Hem beschuldigen van elk slecht ding. Dat is waarom Zij hier is. Zij smeekt alle mensen op aarde om terug te keren tot God en zich te bekeren. Zij is de Moeder van alle mensen op aarde en ze wil niet dat zelfs één van haar kinderen naar de hel gaat.

Wordt vervolgd …

bekering van de zondaars! Zij weet wat hen te wachten staat als ze weigeren zich te bekeren. De Gezegende Moeder vraagt al haar kinderen om hun leven te veranderen, om te bidden en te vasten, hun leven te geven voor hun eigen bekering en van die van de wereld.

Ivan heeft aan pelgrims verteld dat de Gezegende Moeder zei dat zielen in het vagevuur uiterst eenzaam zijn. De enige keren dat ze ons kunnen zien op aarde is gedurende de momenten dat wij voor hen bidden. Ze kunnen ons op aarde zien als we bij naam voor ze bidden. “Vertel de mensen alstublieft om te bidden voor hun eigen overleden familieleden. Vertel de mensen alstublieft om te bidden en elkaar te vergeven, de levenden en de doden.”

Ivanka zegt dat de Gezegende Moeder haar de hemel en het vagevuur toonde omdat Zij ons wil herinneren aan de resultaten van onze keuzes hier op aarde.

Dit is wat Marija vertelt over het vagevuur:

De mensen die in het Vagevuur zijn, kunnen voor ons bidden, maar niet voor zichzelf. Zij hebben wanhopig onze gebeden nodig. De Heilige Moeder vraagt ons om te bidden voor de Heilige Zielen in het Vagevuur, omdat ze tijdens hun leven hier op aarde op het ene ogenblik dachten dat er een God was, en Hem op het andere ogenblik de rug toekeerden. Het grootste lijden van de zielen in het Vagevuur is dat ze ginds zien dat er een God is en dat zij Hem niet hebben aanvaard op aarde. Ze erkennen hoezeer zij Hem hebben gekwetst, hoeveel kansen ze hebben gehad hier op aarde en hoeveel zij God hierbij hebben geminacht.

Wordt vervolgd …

Mirjana heeft ook het vagevuur gezien.

Zij vertelt hierover het volgende : Er zijn verschillende niveaus in het vagevuur. Hoe meer je op aarde bidt, des te hoger jouw niveau in het vagevuur zal zijn. Het laagste niveau is het dichtste bij de hel, waar het lijden het meest is. Het hoogste niveau is het dichtste bij de hemel, en daar is het lijden het minst. Op welk niveau je bent, hangt af van de graad van reinheid van je ziel. Hoe lager de mensen in het vagevuur zijn en hoe minder zij in staat zijn te bidden, des te meer zij lijden. Hoe hoger iemand in het vagevuur is en hoe gemakkelijker hij bidt, des te meer hij geniet van het gebed en hoe minder hij lijdt.

Hoe lang de mensen in het vagevuur verblijven, weet ze niet. Zij weet wel dat de Gezegende Moeder ons heeft gevraagd om voor de zielen in het vagevuur te bidden. Ze zijn hulpeloos en machteloos om voor zichzelf te bidden. Door het gebed kunnen wij, mensen op aarde, veel doen om hen te helpen. De Gezegende Moeder vertelde me dat als zielen het vagevuur verlaten en naar de hemel gaan, zij dit meestal doen op Kerstmis.

Wat met mensen die geestelijk zijn misleid bij het opgroeien, mensen aan wie is voorgehouden dat er geen God is, dat Hij niet bestaat?

De mensen kunnen bij het opgroeien nadenken. Iedereen weet en kan herkennen wat goed en slecht is bij het opgroeien. God heeft ons deze vrijheid geschonken. Wij kunnen voor het goede, of voor het slechte kiezen. Iedereen kiest hier tijdens het leven of ze naar de Hemel of de hel gaan.

Hoe moeten we leven opdat wij zouden overtuigd zijn dat we de hemel verkozen wanneer wij sterven?

Het belangrijkste is dat we weten dat God bestaat, dat wij in Hem geloven en dat wij op Gods liefde voor ons vertrouwen. Dat we weten dat er geen definitieve dood is voor ons. Daarom moeten wij Hem de hele tijd bedanken.

Einde

Maak het eens stil om je heen.

Als je nog eens vijf minuten tijd hebt,

weet je wat je dan moet doen ?

EENS NADENKEN

Maak het eens stil om je heen.

Zet je radio, je muziekdoos af.

Doe je tv, je lichtbak uit.

Sluit je illustraties, je kranten, je tijdschriften.

Draai de knoppen om. Draai de kranen toe.

Maak je los uit de vangarmen van de consumptiemaatschappij,

die met de zuignappen van de reclame

als een vreselijke inktvis

alle resten van vrijheid en geest uit je wegzuigt.

Maak het stil om je heen.

Maak het stil in je binnenste.

En neem de koorts.

Je moet weten hoe ver je al dood bent,

begraven in de materie,

in dat knellende keurslijf van geld verdienen,

kopen, verbruiken, profiteren, meedoen, mode volgen.

Je praat, je protesteert op duizend vergaderingen.

De armen uit de derde wereld,

de armen bij ons

hebben niets aan je praten, je discuteren,

je protesteren, je moties.

Ze walgen ervan,

omdat ze weten dat je zelf verzuipt

in datgene, wat zij moeten missen.

Ze zullen je pas ernstig nemen

in de mate dat je consumptiekoorts daalt.

Ik weet iets tegen consumptiekoorts,

wellicht het enige dat helpt, namelijk

SOBERHEID

Bron : Menslief ik hou van je (Phil Bosmans)

Langs brieven, telefoons en gesprekken

word ik binnengeleid in de jungle,

waar mensen elkaar vernederen,

martelen en tot wanhoop brengen.

De jungle.

Hebzucht,

machtsmisbruik,

hoogmoed,

lage begeerten,

jaloezie,

geweld …

al die dingen,

die door Jezus werden aangewezen

als de wortel van alle miserie.

Als ik dan machteloos

bij de vele slachtoffers zit,

die uitgeput en

aan het einde van hun krachten

het leven willen opgeven,

heb ik zin

om in deze geestelijke verwildering te roepen :

“Mensen, keer terug

naar de meest eenvoudige levenswijze,

naar de meest eenvoudige dingen

van het leven,

naar tevredenheid,

goedheid

en vriendschap !”

Bron : Menslief ik hou van je (Phil Bosmans)

Dagboek van een ongeboren kind.

Bron: Filmpje op YouTube

5 oktober

Vandaag is mijn leventje begonnen. Mijn ouders weten het nog wel niet. Ik ben zo klein als het zaadje van een appel, maar ik ben het al helemaal! Ik ben een meisje, en ik zal blonde haren en blauwe ogen hebben. Alles staat al vast, zelfs het feit dat ik van bloemen zal houden.

19 oktober

Soms hoor ik wel eens vertellen dat ik er nog niet ben, dat alleen mijn moeder er nog maar is. Maar ik ben er echt, misschien slechts een klein broodkruimeltje, maar zeker en vast al brood! Mijn moeder is er, en ik ook!

23 oktober

Mijn mondje begint al te openen. Ik denk al aan de toekomst, wanneer ik zal kunnen praten en lachen. Mijn eerste woordje weet ik al: mama!

Mijn hartje begint vandaag al zelfstandig te kloppen. Van nu af aan zal het gedurende mijn hele leven zachtjes slaan. Na vele jaren zal het moe worden, het zal stoppen en dan sterf ik.

2 november

Elke dag groei ik een beetje meer. Mijn armpjes en beentjes beginnen hun vorm aan te nemen. Maar het is nog lang wachten eer ik met die beentjes naar mijn moeder zal kunnen lopen.

12 november

Kleine vingertjes beginnen nu aan mijn hand te groeien. Wonderbaarlijk, hoe klein ze wel niet zijn. Later zal ik ermee door mijn blonde haren kunnen strijken.

20 november

Vandaag vertelde iemand met een lage stem dat ik onder haar hartje woonde. Hoe gelukkig moet ze wel niet zijn geweest.

Wordt vervolgd …

25 november

Waarschijnlijk zijn mijn ouders nu een naam voor mij aan het kiezen. Ze weten zelfs nog niet dat ik een meisje ben. Kirsten vind ik heel mooi. Later hoop ik ook een broertje te hebben.

10 december

Mijn haren beginnen te groeien. Het is zo zacht en glanzend. Ik vraag me af hoe moeders haar er uit zal zien.

13 december

Ik begin eindelijk te kunnen zien. Het is donker rondom mij. Wanneer mijn moeder mij ter wereld brengt, zal het licht zijn en zal ik eindelijk de bloemen kunnen zien. Maar het liefst van al zou ik nu al haar gezicht kunnen zien.

24 december

Ik vraag me af of moeder het gefluister onder haar hart hoort … Sommige kinderen worden ziek geboren, maar mijn hartje is sterk en gezond. Het slaat zo regelmatig. Je hebt een gezonde dochter, mama! Dat heb ik de dokter immers horen zeggen!

26 december

Vandaag heeft mama familie en vrienden ingelicht over mijn aanwezigheid. Alles werd stil. Ik vermoed dat ze allemaal blij zullen zijn …

28 december

Vandaag heeft mijn moeder besloten dat ze me niet meer wou en ze heeft me vermoord… Ik kwam ongelegen en paste niet in haar stramien van werken en geld verdienen. Mama is immers een moderne vrouw, conform aan de tijdsgeest van individualisme, winstbejag, hedonisme en korte-termijn-denken.

Bepaalde politici hebben het haar mogelijk gemaakt de zuigcurettage op mij toe te passen. Zo worden mijn lichaamsdelen in stukken gereten en beland ik in de vuilnisbak…

Spijtig, ik had mama graag gelukkig gemaakt.

Wordt vervolgd …

Commentaar bij deze tekst

Deze tekst geeft ons te denken over abortus. Wat mij opviel, is dat een aantal data bijna symbolisch zijn. Op 24 december krijgt de mama te horen dat ze een gezond en sterk kindje verwacht. Op 26 december vertelt zij blijkbaar aan familie en vrienden dat ze zwanger is, maar … alles wordt stil. Op 28 december neemt de moeder de beslissing om een abortus te laten uitvoeren.

Deze dagen vallen net voor en na Kerstmis, dag waarop wij de geboorte van Jezus herdenken. Worden wij net in die periode niet opgeroepen om ons eigen leven af te stemmen op wat Jezus van ons verlangt? Om bijvoorbeeld te beslissen om een klein mensje de kans op leven te geven? 28 december is toevallig ook het feest van de onschuldige kinderen, herdenking van de kindermoord door Herodes. Precies op die dag laat de vrouw uit het tekstje ook haar kind vermoorden.

Wordt vervolgd …

Bij het filmpje op YouTube kon ook commentaar gegeven worden. Ik wil niet in detail treden, maar toch wil ik u een algemeen beeld van de commentaren, en een reactie vanuit christelijk standpunt hierop, niet onthouden.

Uit een aantal reacties blijkt dat men het gegeven van abortus ‘zielig’ vindt. Het woord is misschien wat ongelukkig gekozen, maar hieruit blijkt gelukkig nog meedeleven. En, zoals iemand het verwoordt, het is en blijft moord. Vanuit christelijk standpunt worden wij vanuit de tien geboden opgeroepen om geen moorden te plegen. Abortus is daar sowieso tegen ingaan. Respect voor het leven is een grondhouding. Abortus goedkeuren voor meisjes die nog geen 18 zijn wanneer ze zwanger raken, zoals iemand het stelt, is in die zin dus ook geen optie. Gebruik van condoom en de pil gebruiken evenmin. Vanuit christelijk standpunt gezien kan seks alleen binnen het huwelijk, omdat seks kan resulteren in het krijgen van kinderen. Kinderen kunnen pas echt goed opgroeien binnen een gezin. Condooms en de pil promoten, is meteen ook vrije seks promoten. Dit is sowieso ingaan tegen een christelijke houding van respectvol omgaan met elkaar. Terwijl het in onze maatschappij steeds meer draait om ‘safe seks’, zou het eigenlijk moeten gaan om ‘save seks’, waarmee we bedoelen: spaar seks tot na het huwelijk.

In dezelfde zin gaan sommige commentaren ook over ongewild zwanger raken door verkrachting. Verkrachting is niet respectvol omgaan met de medemens. Dat een kind, dat daaruit mogelijk ontstaan is, de dupe moet zijn van iemands misdaad, en dus maar moet geaborteerd worden, is evenmin respectvol tegenover het kind zelf. Het is natuurlijk maar al te begrijpelijk dat iemand zich slecht voelt omwille van de verkrachting. Al even begrijpelijk is het dat men zich zijn hele leven lang slecht kan voelen omdat men door het kind blijvend herinnerd wordt aan dat moment. Maar daar kan dat kindje niets aan doen en het heeft geen schuld aan de misdaad van verkrachting.

Een ware christelijke houding is, om het kind te houden en zijn lijden te dragen. Moeilijk? Jawel. Onmogelijk? Neen. Men vindt kracht in het gebed, want een mens kan dit lijden niet alleen dragen. Alleen met Gods steun kan datgene wat menselijk gezien onmogelijk lijkt, mogelijk worden. Gebed kan ook helpen om tot vergeving te komen. Het feit dat mensen in staat zijn geweest om het kind in deze omstandigheden toch het leven te schenken en tot vergeving te komen, toont de kracht die God ons geeft.

Wanneer men dan toch niet de nodige kracht of mogelijkheid heeft om het kind zelf op te voeden, is adoptie een mogelijke, maar toch zeker een menselijker oplossing dan abortus.

Wordt vervolgd …

Hier en daar is er ook commentaar te lezen over de manier waarop abortus hier aan de kaak gesteld wordt. Uiteraard kan een kindje in de buik van de moeder niet denken zoals het in de tekst is verwoord, maar het voelt wel alles aan wat de moeder, en zelfs de vader, denken en doen. Onderschat dat niet !! En hebben we niet allemaal de vrijheid om op onze eigen manier iets naar de anderen te brengen? De persoon die deze commentaar gaf, heeft zich toch ook de vrijheid gepermitteerd om op deze manier te reageren?

Jammer ook dat er mensen zijn die de maker van het filmpje toewensen dat hij of zij geaborteerd ware geweest. Hoe is het gesteld met onze waarden, dat men het aandurft om zoiets te zeggen, ja zelfs om het neer te pennen. Groot of stoer doen van op afstand, tegenover iemand die je toch niet persoonlijk kent, is gemakkelijk. Maar wat met de lange tenen van de mensen die een dergelijk iets neerschrijven, waar men misschien ook al te gemakkelijk op trapt?

En gaat het niet om de boodschap van de tekst? Is dat niet het belangrijkste? Want tegenwoordig worden ons de gekste dingen voorgeschoteld, op allerlei manieren, de één al gekker dan de andere. Wat vinden wij daar dan van? Slikken wij zomaar alle boodschappen? Vinden wij andere dingen, die minder normaal zijn, juist wel normaal omdat ze op een manier worden voorgesteld die ons meer aanstaat? Van manipulatie is in dit filmpje alvast geen sprake. Ik denk dat er in vele andere boodschappen soms veel en veel meer manipulatie zit, maar dat hebben we vaak niet eens door. Zolang het maar verkoopt als zoete broodjes. Redeneringen als: iedereen denkt er zo over, of iedereen doet er aan mee, dus het zal wel goed zijn, is een mager excuus en toont alleen dat we nog weinig nadenken over wat waardevol is en liever meelopen dan dat men zich een eigen idee vormt over iets.

Wordt vervolgd …

Iemand waagt zich eraan een vergelijking te maken tussen abortus en het eten van varkens. Verregaand om deze vergelijking te gaan maken, lijkt mij. Maar wie zijn wij, mensen, om te oordelen, beoordelen of zelfs te veroordelen…

Er zijn ook mensen die zeggen dat ze geen mening hebben over abortus. Of toch … het filmpje gaat volgens iemand nergens over, zielig muziekje, een tekst erbij die niet klopt en het plaatje is compleet. Een kind in de buik van de moeder zou zich niet bewust zijn dat het leeft. Het kindje is zich, denk ik, heel erg bewust van het feit dat het leeft. Bij een abortus voelt het aan dat het aangevallen wordt en verzet zich uit alle macht tegen hetgeen hem of haar wordt aangedaan. Uit onderzoek blijkt zelfs dat het kind voor zijn dood een (zij het dan onhoorbare) schreeuw slaakt. Een filmpje daarover is ook op YouTube te vinden (silent scream).

Gelukkig ook hier en daar een positieve noot. Iemand zegt: “Toen ik het filmpje zag, deed het me veel pijn. Hoe kunnen mensen hun eigen kind, hun eigen vlees en bloed, vermoorden? Je kan het altijd afstaan aan mensen die geen kinderen kunnen krijgen. Als je je kind in je voelt bewegen, dat is mooi. Maar van zodra je het in je armen hebt, dat is en blijft het mooiste geschenk dat er is.”

Iemand anders verwoordt het als volgt: “Iedereen die een abortus overweegt, zou dit moeten zien.”

Nog iemand zegt: “Dit filmpje is hard, en je wordt er goed hard mee op de feiten gedrukt. Ik kreeg kippenvel bij dit filmpje. Wat er werd gezegd over het feit dat je misschien verkracht bent en daardoor zwanger bent, … je kunt dan altijd nog kiezen voor adoptie en dat geldt ook voor wanneer je zelf de mogelijkheid niet hebt om voor het kind te zorgen. Abortus is moord!!! Stel dat jouw ouders je niet meer wilden hebben!” Ook deze laatste woorden drukken ons met de neus op de harde feiten, en er zit veel waarheid in.

Wordt vervolgd …

Zoals u ziet, zijn er heel wat reacties gekomen op het filmpje. U hebt er heel wat kunnen lezen in dit stukje. Een aantal heb ik er bewust niet in vermeld, want het draaide bij momenten wel een beetje uit op een welles-nietes spelletje, met de nodige verwijten en ergernissen naar elkaar toe. Geef toe, menselijk gezien ergeren we ons wel vaker eens aan iemands mening of gedrag. Maar laat ik met het volgende stukje eindigen …

Iemand zegt: “Mooi filmpje, en ik vind abortus wel erg. Maar sommige mensen hebben geen keuze. (…)” Hoezo, geen keuze? Iedereen heeft àltijd een keuze.

Denkt u even mee met de volgende redenering:

God heeft de mens geschapen met de vrijheid om keuzes te maken. Dat deed Hij uit liefde voor ons. Dat is de keuze die God gemaakt heeft. De hele geschiedenis door hebben mensen vrij keuzes kunnen maken. Toen Jezus werd geboren, stelde hij een aantal wetten en levenswijzen aan de kaak en gaf zelf het voorbeeld van hoe het wél kon. Maar Hij verplichtte niemand om te geloven in Hem. Hij verplichtte ook niemand om te doen wij Hij deed of om Hem te volgen. Hij wilde alleen liefdevol een voorbeeld stellen.

Iedereen, of je nu een christen bent of een andere religie navolgt, heeft vrijheid van keuze. In elke situatie waarin we terecht komen, kunnen we altijd weer een keuze maken. Welke keuze je maakt, dat is aan jou. Maar kiezen kùnnen we altijd. Of we ook wíllen kiezen voor een bepaald iets, dat is een andere zaak. Maar als God ons die vrijheid van keuze heeft gegeven, dan moeten wij die ook aan elkaar geven. Ook al zijn we het niet met iemand eens. Als we een echte christelijke houding willen aannemen, dan mogen we zelf in alle vrijheid keuzes maken, maar dat moeten we ook anderen gunnen, zonder te oordelen, beoordelen of te veroordelen.

Wordt vervolgd …

Wat is het gevolg van deze redenering? Keuzes maken is vaak een hele opdracht, want er zijn vaak vele factoren die we moeten overwegen. We moeten ook afwegen wat we goed vinden of wat niet. Soms valt kiezen ons zwaar, andere keren is het weer gemakkelijk. Maar altijd hebben de keuzes die we maken gevolgen, voor onszelf en voor mensen uit onze nabije of verdere omgeving. Maar onze opdracht is: laten we in alle oprechtheid en eerlijkheid proberen om steeds de juiste keuzes te maken, hoe moeilijk ze soms ook zijn. De kracht van het gebed is hierbij zeker een steun, want mogelijk ontmoet je daardoor mensen op je weg die je weer vooruit kunnen helpen.

Laten we elkaar de vrijheid geven om keuzes te maken, zonder te oordelen, beoordelen of te veroordelen. Het staat ons uiteraard vrij om een mening te hebben, als we daar maar respectvol mee omgaan naar elkaar toe.

In deze tekst kwamen heel wat meningen naar voor over abortus. Ik heb mezelf de vrijheid gegund om deze hier zo objectief mogelijk weer te geven. Mogelijk zal niet iedereen het met deze meningen of mijn bespreking ervan eens zijn. Weet dat ik elk van de lezers van deze tekst zijn of haar mening en oordeel hierover gun.

Einde

Vragen en antwoorden over de verschijningen in Medjugorje

Bron: www.bloggen.be/medjugorje

De verschijningen in Medjugorje duren ondertussen 28 jaar. Waarom verschijnt Onze Lieve Vrouw in Medjugorje ? Waarom al zo lang ? Hoe gaan wij daarmee om ? Waarom geloven mensen tegenwoordig niet meer in God en aanvaarden zij Hem niet meer in hun leven ? Voor wie zijn de boodschappen, die de Gezegende Moeder geeft in Medjugorje, bedoeld ? Op deze en vele andere vragen krijgt u een antwoord van de zieners. We laten Vicka, Ivanka, Marija en Mirjana aan het woord … Ook Vader Pétar kan ons één en ander vertellen.

Waarom verschijnt Maria in Medjugorje ?

Omdat Zij wil dat iedereen van deze wereld wordt gered, en dat iedereen leeft in Gods liefhebbende aanwezigheid. Zij roept iedereen op om te luisteren naar Haar boodschappen en om zich te bekeren.

Ze is onze echte Moeder en ze wil dat wij allemaal naar de boodschappen, die ze ons geeft, luisteren en gehoorzamen. Ze wenst dat zo omdat later, als de geheimen worden ontsluierd er geen ongelovigen meer zijn.

Zij is gekomen om u te helpen in deze moeilijke tijden. Zij heeft gezegd dat u in Haar Zoon alle oplossingen kunt vinden voor uw menselijke problemen. Daarom roept Zij ons op tot bekering en een sterk geloof, om met het hart te bidden en boete te doen, om onszelf te verzoenen met God en met elkaar, om het Woord van God te lezen en om te begrijpen dat de Eucharistieviering het beste gebed is. Het is het sacrament der sacramenten. Daarom is de Heilige Mis het pad van de genezing van de mensheid en de redding voor ons allen. Daarom kunnen we zeggen dat deze boodschappen, boodschappen van liefde zijn.

Onze Lieve Vrouw waarschuwt niemand, maar als een moeder roept Zij ons. Zij herhaalt enkel wat Haar goddelijke Zoon Haar heeft verteld. Ik denk dat we Haar dankbaar mogen zijn en voordeel halen uit deze tijd, voordeel voor onze redding en deze van de anderen.

De Gezegende Moeder spreekt over de ongelovigen op deze aarde die God haten en Hem beschuldigen van elk slecht ding. Dat is waarom Zij hier is. Zij smeekt alle mensen op aarde om terug te keren tot God en zich te bekeren. Zij is de Moeder van alle mensen op aarde en ze wil niet dat zelfs één van haar kinderen naar de hel gaat.

Wordt vervolgd …

Er zijn miljoenen mensen op aarde die geen Christen zijn. Wat wil de Gezegende Moeder van hen ?

Zij wil van hen gebed. Iedereen op de wereld is geboren met de kennis van God in zijn hart. Iedereen heeft zijn eigen manier van bidden. De boodschappen van Maria, die van God komen, zijn voor iedereen bestemd. Deze verschijning is dus voor iedereen op de aarde!

Waarom kennen zoveel mensen God niet?

Ieder van ons is vrij. Met deze vrijheid kunnen we kiezen om Hem te leren kennen, of we kunnen kiezen om tegen Hem te zijn. Iedereen in de wereld krijgt de kans en de mogelijkheid om God te kennen, zegt de Heilige Moeder. Wij moeten bidden voor hen die God niet kennen en het voorbeeld geven met onze levenswijze. En hoe meer wij Hem leren kennen, hoe gemakkelijker het voor de anderen is om Hem via ons te kennen.

Het wordt voor iedereen tijd om hun hemelse Moeder te leren kennen. Als we onze harten voor Haar openen, dan zullen we een relatie met Haar opbouwen. Maar als we Haar aanwezigheid in ons leven ontkennen, is Ze te nederig om Zich aan ons op te dringen. Zij nodigt ons altijd uit om met God te leven. Ze nodigt ons enkel uit, Ze beveelt nooit. Alleen God beveelt.

Wordt vervolgd …

Waarom houden zo veel mensen niet van God?

Dikwijls kennen de mensen Jezus niet, omdat de Christenen het slechte voorbeeld geven aan anderen. Dat is waarom de Heilige Moeder eerst naar ons, de Christenen, komt, omdat Zij ons probeert bij te brengen hoe men terug op het juiste pad moet komen, zodat we door onze veranderde levenswijze onze broers en zussen kunnen helpen om Jezus en de Eeuwige Vader te leren kennen.

Voor wie is de boodschap in Medjugorje bedoeld ?

De boodschap van de Gezegende Moeder is ook voor de Hindoes en de Boeddhisten, voor Joden en Protestanten, voor Moslims en atheïsten. Ze is bedoeld voor iedereen op aarde, voor iedereen die wenst te leven!

Waarom keren de mensen niet terug naar God ?

Er zijn tal van redenen waarom de mensen niet terugkeren naar God en waarom ze niet om vergeving vragen. satan kan de mensen doen geloven dat ze niet de moeite waard zijn om vergeving te ontvangen. Of, als onze harten te hard zijn, wíllen we geen vergiffenis en wíllen we niemand vergeving schenken. Sommige mensen kennen God niet omdat ze niet bidden. Sommige mensen denken dat God wreed is. Mensen kunnen wreed zijn, maar God heeft enkel liefde voor Zijn arme, zondige kinderen.

Zelfs Gods gerechtigheid is welwillendheid omdat ze reinigt. Het is daarom dat onze Gezegende Moeder naar Medjugorje komt. De boodschappen die Ze brengt zijn een teken van Gods grote liefde voor ons. Ze roept ons nu op tot bekering.

Het Heilig Scapulier …

Op de vraag of Marija weet of het belangrijk is om het Heilige Scapulier te dragen, antwoordt zij: “De Heilige Moeder zegt dat we gezegende voorwerpen op ons lichaam moeten dragen als bescherming tegen het kwade.”

Over God …

Er is slechts één God. Het zijn de mensen die een onderscheid maken. Jezus kwam voor iedereen op aarde, of zij het weten of niet. Maria’s rol hierin is dat Zij Haar kinderen naar Haar Zoon brengt. Die brengt hen naar de Vader.

Wordt vervolgd …