Ik ben Rani
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is parttime blogger.
Ik ben geboren op 31/03/1999 en ben nu dus 26 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zingen, dansen,muziek spelen, schrijven,....
Ik ben gek!!! Niks anders te melden!!!!xx
My Crazy Life Wel hallo!! Welkom op mijn blog RanE-book!!! Enjoy!!!xx
30-06-2013
Wat is er in godsnaam mis met mij?
hey!! Ik heb gisteren ook niet geblogd, sorry daarvoor, maar ja, ik was een beetje depressief, dat heb ik opgelost door een grote kom straciatellaijs met hagelslag, chocoladesaus en slagroom te eten terwijl ik pretty little liars keek. My God, die A hangt mijn voeten uit he, laat Hanna toch met rust asshole!!!! Sorry, kleine obsessie voor pretty little liars. Altijd voor dat ik ga slapen denk ik na over wie A is. En hoe dat de serie verder zal gaan. Ja, dat is er ook mis met mij, maar, ik wil het nu hebben over mijn schrijfobsessie. Ik bedoel maar. Ik heb net een willekeurig hoofdstuk geschreven voor mijn nieuwe boek,en ik moet mijn eerste nog afwerken. Maar, ik heb even geen inspiratie, en aangezien ik elke nacht opnieuw, droom over mijn nieuw boek, is het noodzakelijk dat ik schrijf. Ik heb mijn grote schrijfkaft met het verloop van mijn boek naast mij, zoek het onderdeel waar ik over gedroomd heb, en schrijf een hoofdstuk van 4 pagina's, in lettertype 12. Dat is dus heeel klein. Voor degenen die ingeschreven zijn op mijn mailinglijst. Op 15 juli stuur ik een stukje van mijn hoofdstuk door. Dus, je kan nog altijd naar de rechtse schuifbalk gaan, je e-mail adres invullen en dan kan je meelezen... (hint,hint...) Maar nee, ik schrijf gewoon 4 pagina's in 1 keer. Wat is er in godsnaam mis met mij? Weten jullie wel hoe dik mijn schrijfkaft is? Als er mij iets te binnen schiet krabbel ik dat op een briefje, grijp mijn laptop en usb-stick. (Die laatste heeft Boem gezegd...) en begin te typen. 2 uur later gooi ik de laptop van mijn schoot omdat ik dan gebraden ben. Joepie! Voor degenen die mij volgen op facebook. Hebben jullie die sms gezien? Dat is zoooo mij. Flippen omdat je pretty little liars hebt gekeken. Raar genoeg was ik de enige die meteen wist over welke aflevering het ging! Maar ik ga 3 weken op vakantie, dus ik moet pretty little liars opnemen. Nu ik er aan denk, dat moet dringend gebeuren... Wat er nog mis is met mij, ik ben vandaag om half 9 opgestaan. Dat is raar, omdat je mij op een zondagochten nooit voor half twaalf mag wakkermaken. Tja, ik ga gewoon papa de schuld geven. Ik moet die rare genen toch van iemand hebben he?
Afscheid nemen bestaat niet Ik ga wel weg maar verlaat je niet Mijn lief, je moet me geloven Al doet het pijn Ik wil dat je me los laat En dat je morgen weer verder gaat Maar als je eenzaam of bang bent Zal ik er zijn Ik kom als de wind die je voelt en de regen Volg wat je doet als het licht van de maan Zoek me in alles dan kom je me tegen Fluister mijn naam En ik kom eraan Zie wat onzichtbaar is Wat je gelooft is waar Open je ogen maar En dan zal ik bij je zijn Alles wat jij moet doen Is mij op mn woord geloven Afscheid nemen bestaat niet Ik kom als de wind die je voelt en de regen Volg wat je doet als het licht van de maan Zoek me in alles dan kom je me tegen Fluister mijn naam En ik kom eraan Kijk in de lucht Kijk naar de zee Waar je ook zult lopen, ja, ik loop met je mee Iedere stap en ieder moment Waar je dan ook bent Wat je ook doet Waar je ook gaat Wanneer je me nodig hebt Fluister gewoon mijn naam En ik kom eraan Afscheid nemen bestaat niet ----------------------------------- Ik ben begonnen met die songtekst omdat de lang gevreesde dag eraan komt. Het einde van het schooljaar. Ik wil ook vakantie en ik ben eindelijk weg van Sint-Ursula maar ik ga mijn vrienden en vriendinnen zo hard missen. Niet normaal. Dus ja, hier een "afscheidstekst" voor iedereen van Sint-Ursula die ik ga missen en waar ik mooie herrineringen aan ga over houden. Het word lang. Hou je klaar.
Maartje
Maartje, mijn allerliefste zusje, We hebben veel dingetjes meegemaakt, onze vriendschap is eigenlijk gestart in Tongerlo, aan de tafel... Een rare start van een rare vriendschap. Hoe ik daar aan die tafel terecht ben gekomen, dat is een pijnlijk verhaal, maar eigenlijk ben ik ze heel dankbaar, want anders had ik jou niet leren kennen! Terug op school hebben we elkaar beter en beter leren kennen en er waren momenten dat ik u kon wurgen omdat ge al aan het stressen waart voor u EINDEXAMEN??? Maar, we zijn er samen doorgekomen. We hebben veeel ruzie gemaakt om dingen dat voor ons zo belangrijk leken, maar nu ik er op terugkijk, het waren echt wel belachelijke dingen. We hebben mooie tijdjes gehad, op sneeuwklassen, Archeon, cinema, jacuzzi. Wees gerust, mijn elleboog is niet onder water geweest!!!!!!! Mijn punt is, jij was de eerste echte vriendin die ik had in het middelbaar en jij bent altijd een geweldige steun en toeverlaat geweest. We verschillen zo hard, maar als het op gek zijn aankomt zijn we zo hetzelfde. Weet je nog dat ik verhalen verzon dat altijd uitkwam op dat wij echte zussen waren , en.... in de winter, op het ijs..... tja, 36 keer op 1 dag gevallen. Mijn persoonlijk record!!!! Ik ga u zot hard missen en de laatste schooldag gaan we zeker zakdoeken nodig hebben. Zo'n stuk of 20-30... waarschijnlijk meer...
Alexandra. Tja, wat ga ik zonder u spierkracht moeten doen. Samen mensen bedreigen. Eigenlijk ik alleen mensen bedreigen want jij, gaf de bedreigden volledig gelijk! Maar ja, dat komt waarschijnlijk omdat je elke dag high bent. Zelfs zonder lijm!!! We zijn heel raar en toen ik het moeilijk had heb je me altijd beschermd. Maakt niet uit wat, wie mij iets deed ,deed jou ook iets. Je hebt altijd geluisterd naar mijn verhalen, hoe saai ze ook waren en toen ik jou zag huilen. Was dat een shock. De sterke , lieve Alexandra, zat te huilen op een bankje. Toen brak mijn hart. Alle gaat heus wel goed komen geloof mij. Net zoals bij Maartje, ben je altijd een geweldige steun geweest en ik weet niet wat ik zou gedaan hebben als jij er niet was geweest. Ken je deze foto nog? Vorig jaar genomen door Jasmine. Ik zag er zo anders uit!!!! Wij allemaal! Maar jij bent eigenlijk nog geen spat veranderd!
Jasmine. Ons smientje. Altijd zo gestrest om alles. En zie nu, een A-attest. Ik hoor altijd maar dat je huilt om mij. Doe dat nu toch niet, we gaan elkaar nog wel zie. Afscheid nemen bestaat niet he. Wat kan ik zeggen. Je gaat altijd voor het minste plat van het lachen en dan duurt dat ongeveer een kwartiertje. Weet je wel, hoeveel schuldgevoel je mij aanpraat. 'Je gaat mij nooit zien met blokjes, met gekleurd haar....' Altijd maar dingen zeggen die ik ook zo graag wou zien. Maar dan dringt de pijnlijke realiteit door. Ik ga weg. Die foto, die jij had genomen. We stonden op het fietspad en jij was bijna omvergereden. Jij bent eigenlijk later bij ons gekomen. Vorig jaar in mei. Had ik toen geweten wat ik nu wist. Dan had ik je al vele eerder willen leren kennen. OOK een steun geweest. En samen met Alexandra en Maartje, hadden wij ons vast vriendinnengroepje. Zag je mij, zag je jullie, en andersom ook.
Tatyana. Ik heb je altijd lastiggevallen met mijn me to you verhaaltjes en ik ga morgen zeker en vast de hondennamen nog eens vragen. Jij hebt me eigenlijk veel gegeven. Een lach, en een kans om u te plagen. Bij elke keer dat je smeekte om te stoppen over me to you, vertelde ik het verhaaltje nog eens opnieuw. En ik heb je met een slimme smoes zo ver gekregen om me to you video's te kijken. Nu snap ik waar al die karma vandaan kwam!!!
Rinor. Ja, jongen, ik ga u ooit nog eens doden weet ge? Mij altijd uitdagen enzo. Maar, we hebben ook wel veel mooie tijdjes gehad. Ik ga die nachtelijke chatsessies echt missen. Samen Maartje plagen... En ik kan u zooooo verschrikkelijk geweldig manipuleren! Nee, zeg je. Wel, hoe is het anders gelukt om u mee te krijgen naar het trouwfeest van mijn opa. Je moest meekomen omdat de snorrenclub van mijn opa eng is, en, ik had iemand nodig die ze ging wegjagen. En iemand om mee te praten. Maar ja, je was een goede vriend, bent. Ik ben zo verbaasd. Is het jaar echt zo snel gegaan?
Steffi! Rare Steffi. Naast u heb ik mij altijd normaal gevoeld en zeg eerlijk, na die mooie dolfijnenplakker ging alles toch beter? Ik hou mooie herinneringen over aan de gesprekken s morgens.
Ik kan nog doorgaan, maar ik denk dat er nu al genoeg zakdoeken zijn verspild. Bij mij ook. Ik ga jullie allemaal missen. Iedereen waar ik mooie herinneringen aan heb overgehouden.
En voor mijn bezoekers. Dank je wel, om mij vanaf in het prille begin te volgen, om mijn verhalen aan te horen om de blog aan te raden. Ik ben jullie enorm dankbaar en zonder jullie, had ik de kracht nooit gehad om voort te gaan met mijn blog. Ik denk dat jullie wel zullen begrijpen dat ik morgen niets ga posten. :D
Ja, het is waar, ik ben rotverwend!!!!!!!! En dat kan komen omdat ik enig kind ben, of omdat ik gewoon schattigheid uitstraal!(of omdat mijn ego te groot is :) ) Maar ja, ik krijg vrijdag mijn rapport en... ik krijg nu al cadeau'tjes!!!! JOEPIE!!!!!!!!! Ik heb gekregen: Van mijn papa: -een schildersezel -schilderdoeken -klei
van mijn mama: -een hele voormiddag in het schoonheidssalon
Wel, dat is nog niet alles want als ik waarschijnlijk nog geld krijg van de familie heb ik ook nog: -die nieuwe awesome mascara van l'oreal paris -een nieuw spelletje voor Nintendo
Overlaatst heb ik ook nog : -een massagastoel -verf -penselen
gekregen. Oké, misschien niet zoveel dat suuuuperveel kost. Maar, ik vind zelf dat ik verwend ben. En ik hoor jullie al zeggen: 'Waarom nu al, het rapport is pas vrijdag? 1. Mijn puppyoogjes werken altijd 2. Mijn ouders zijn net zoals ik ongeduldig en dus ja, ze konden niet wachten. Ik heb al dankbaar gebruik gemaakt van alle spulletjes. Ik heb een beeldje gemaakt, een hond op mijn muur geschilderd en veel geschilderd. Er zouden foto's op de blog komen, maar om de een of andere reden heeft het fototoestel BOEM gezegd toen ik het aanzette. Oké, BOEM nu misschien weer niet, maar er was een probleem waardoor het fototoestel een soort van kapot is. Ik kan dit niet aan. Alles wat ik aanraak zegt ooit wel een KABOEM! Ik was rustig aan het zingen en misschien was ik een klein mislukt dansje aan het doen terwijl ik cola zero vasthad. RESULTAAT: 5 minuten later lag de hele living, keuken en wc onder de cola...
Wat kan ik zeggen? Ik ben idioot? Ik ben zelfs zo idioot dat ik in de Ikea op een schermpje aan het drukken was dat zei: 'Als je graag met me wilt spelen, druk dan op het scherm' Ik schrok zo hard, dat ik gillend wegrende. Eigenlijk, nu ik erover nadenk, was dat best wel dubbelzinnig. Dus toen ik opkeek zag ik een spiegel, rende er naar toe, en kalmeerde mezelf door te zeggen dat ik er was, en dat ik mijn spiegelbeeld ging beschermen. O jeej, nu vind ik mezelf dom. Ik ga stoppen voordat ik mij compleet belachelijk maak.
Schrijf je in en elke maand stuur ik je een nieuwsbrief!!! Met onder andere blogs, leuke reacties, nieuwtjes die je moet ontdekken en nog veel meer. Typ gewoon je e-mail adres in en je zal snel van me horen!!!xxx Rani
