Ik ben Rani
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is parttime blogger.
Ik ben geboren op 31/03/1999 en ben nu dus 26 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zingen, dansen,muziek spelen, schrijven,....
Ik ben gek!!! Niks anders te melden!!!!xx
My Crazy Life Wel hallo!! Welkom op mijn blog RanE-book!!! Enjoy!!!xx
27-06-2013
Afscheid nemen bestaat niet...
Afscheid nemen bestaat niet Ik ga wel weg maar verlaat je niet Mijn lief, je moet me geloven Al doet het pijn Ik wil dat je me los laat En dat je morgen weer verder gaat Maar als je eenzaam of bang bent Zal ik er zijn Ik kom als de wind die je voelt en de regen Volg wat je doet als het licht van de maan Zoek me in alles dan kom je me tegen Fluister mijn naam En ik kom eraan Zie wat onzichtbaar is Wat je gelooft is waar Open je ogen maar En dan zal ik bij je zijn Alles wat jij moet doen Is mij op mn woord geloven Afscheid nemen bestaat niet Ik kom als de wind die je voelt en de regen Volg wat je doet als het licht van de maan Zoek me in alles dan kom je me tegen Fluister mijn naam En ik kom eraan Kijk in de lucht Kijk naar de zee Waar je ook zult lopen, ja, ik loop met je mee Iedere stap en ieder moment Waar je dan ook bent Wat je ook doet Waar je ook gaat Wanneer je me nodig hebt Fluister gewoon mijn naam En ik kom eraan Afscheid nemen bestaat niet ----------------------------------- Ik ben begonnen met die songtekst omdat de lang gevreesde dag eraan komt. Het einde van het schooljaar. Ik wil ook vakantie en ik ben eindelijk weg van Sint-Ursula maar ik ga mijn vrienden en vriendinnen zo hard missen. Niet normaal. Dus ja, hier een "afscheidstekst" voor iedereen van Sint-Ursula die ik ga missen en waar ik mooie herrineringen aan ga over houden. Het word lang. Hou je klaar.
Maartje
Maartje, mijn allerliefste zusje, We hebben veel dingetjes meegemaakt, onze vriendschap is eigenlijk gestart in Tongerlo, aan de tafel... Een rare start van een rare vriendschap. Hoe ik daar aan die tafel terecht ben gekomen, dat is een pijnlijk verhaal, maar eigenlijk ben ik ze heel dankbaar, want anders had ik jou niet leren kennen! Terug op school hebben we elkaar beter en beter leren kennen en er waren momenten dat ik u kon wurgen omdat ge al aan het stressen waart voor u EINDEXAMEN??? Maar, we zijn er samen doorgekomen. We hebben veeel ruzie gemaakt om dingen dat voor ons zo belangrijk leken, maar nu ik er op terugkijk, het waren echt wel belachelijke dingen. We hebben mooie tijdjes gehad, op sneeuwklassen, Archeon, cinema, jacuzzi. Wees gerust, mijn elleboog is niet onder water geweest!!!!!!! Mijn punt is, jij was de eerste echte vriendin die ik had in het middelbaar en jij bent altijd een geweldige steun en toeverlaat geweest. We verschillen zo hard, maar als het op gek zijn aankomt zijn we zo hetzelfde. Weet je nog dat ik verhalen verzon dat altijd uitkwam op dat wij echte zussen waren , en.... in de winter, op het ijs..... tja, 36 keer op 1 dag gevallen. Mijn persoonlijk record!!!! Ik ga u zot hard missen en de laatste schooldag gaan we zeker zakdoeken nodig hebben. Zo'n stuk of 20-30... waarschijnlijk meer...
Alexandra. Tja, wat ga ik zonder u spierkracht moeten doen. Samen mensen bedreigen. Eigenlijk ik alleen mensen bedreigen want jij, gaf de bedreigden volledig gelijk! Maar ja, dat komt waarschijnlijk omdat je elke dag high bent. Zelfs zonder lijm!!! We zijn heel raar en toen ik het moeilijk had heb je me altijd beschermd. Maakt niet uit wat, wie mij iets deed ,deed jou ook iets. Je hebt altijd geluisterd naar mijn verhalen, hoe saai ze ook waren en toen ik jou zag huilen. Was dat een shock. De sterke , lieve Alexandra, zat te huilen op een bankje. Toen brak mijn hart. Alle gaat heus wel goed komen geloof mij. Net zoals bij Maartje, ben je altijd een geweldige steun geweest en ik weet niet wat ik zou gedaan hebben als jij er niet was geweest. Ken je deze foto nog? Vorig jaar genomen door Jasmine. Ik zag er zo anders uit!!!! Wij allemaal! Maar jij bent eigenlijk nog geen spat veranderd!
Jasmine. Ons smientje. Altijd zo gestrest om alles. En zie nu, een A-attest. Ik hoor altijd maar dat je huilt om mij. Doe dat nu toch niet, we gaan elkaar nog wel zie. Afscheid nemen bestaat niet he. Wat kan ik zeggen. Je gaat altijd voor het minste plat van het lachen en dan duurt dat ongeveer een kwartiertje. Weet je wel, hoeveel schuldgevoel je mij aanpraat. 'Je gaat mij nooit zien met blokjes, met gekleurd haar....' Altijd maar dingen zeggen die ik ook zo graag wou zien. Maar dan dringt de pijnlijke realiteit door. Ik ga weg. Die foto, die jij had genomen. We stonden op het fietspad en jij was bijna omvergereden. Jij bent eigenlijk later bij ons gekomen. Vorig jaar in mei. Had ik toen geweten wat ik nu wist. Dan had ik je al vele eerder willen leren kennen. OOK een steun geweest. En samen met Alexandra en Maartje, hadden wij ons vast vriendinnengroepje. Zag je mij, zag je jullie, en andersom ook.
Tatyana. Ik heb je altijd lastiggevallen met mijn me to you verhaaltjes en ik ga morgen zeker en vast de hondennamen nog eens vragen. Jij hebt me eigenlijk veel gegeven. Een lach, en een kans om u te plagen. Bij elke keer dat je smeekte om te stoppen over me to you, vertelde ik het verhaaltje nog eens opnieuw. En ik heb je met een slimme smoes zo ver gekregen om me to you video's te kijken. Nu snap ik waar al die karma vandaan kwam!!!
Rinor. Ja, jongen, ik ga u ooit nog eens doden weet ge? Mij altijd uitdagen enzo. Maar, we hebben ook wel veel mooie tijdjes gehad. Ik ga die nachtelijke chatsessies echt missen. Samen Maartje plagen... En ik kan u zooooo verschrikkelijk geweldig manipuleren! Nee, zeg je. Wel, hoe is het anders gelukt om u mee te krijgen naar het trouwfeest van mijn opa. Je moest meekomen omdat de snorrenclub van mijn opa eng is, en, ik had iemand nodig die ze ging wegjagen. En iemand om mee te praten. Maar ja, je was een goede vriend, bent. Ik ben zo verbaasd. Is het jaar echt zo snel gegaan?
Steffi! Rare Steffi. Naast u heb ik mij altijd normaal gevoeld en zeg eerlijk, na die mooie dolfijnenplakker ging alles toch beter? Ik hou mooie herinneringen over aan de gesprekken s morgens.
Ik kan nog doorgaan, maar ik denk dat er nu al genoeg zakdoeken zijn verspild. Bij mij ook. Ik ga jullie allemaal missen. Iedereen waar ik mooie herinneringen aan heb overgehouden.
En voor mijn bezoekers. Dank je wel, om mij vanaf in het prille begin te volgen, om mijn verhalen aan te horen om de blog aan te raden. Ik ben jullie enorm dankbaar en zonder jullie, had ik de kracht nooit gehad om voort te gaan met mijn blog. Ik denk dat jullie wel zullen begrijpen dat ik morgen niets ga posten. :D
Heeft er iemand een zak om over mijn hoofd te trekken??
OPROEP!!!! Heeft er iemand een zak om over mijn hoofd te trekken??? Waarom, zeg je??? Wel ik zal je dat eens uitleggen. Ik heb dus al lang last van eczeem, als je niet weet wat eczeem is, druk op de link.Oké ,ik geef je tijd... ... ... Het is dus een huidziekte,die ik natuurlijk weer heb. Volgens mij ging dat vroeger zo. Hey, wat als we een ziekte uitvinden waardoor Rani niet meer over straat durft te lopen???? Goed idee!!! Maar zo erg heb ik het zelden. Ik heb gisteren mijn speciale zalf speciaal voor mij gemaakt door de apotheker aan mijn ogen gesmeerd, denkende dat het vandaag wel over ging zijn. Dus ik werd wakker, wreef over mijn oog, en ik voelde niks meer, geen zwelling, geen "boebels"(=uitslag) Ik dacht YEAH!!!! Maar toen ging ik in de spiegel kijken en mijn eczeem was dubbel zo rood, over mijn hele oog uitgespreid en ook nog aan mijn andere oog. Ik begon te krijsen. DE HORROR!!!!!!! En dus ging ik met een deken rond mijn hoofd naar mijn mama met de vraag: "Mama, heb je een zak om over mijn hoofd te trekken????" zij vraagt waarom dus ik laat mijn oog zien, en ze doet moeite om niet te krijsen. (moederliefde, moederliefde....) Dus nu ben ik wanhopig, ik durf zelfs niet meer in de spiegel te kijken ,en dat was nog wel mijn favoriete bezigheid!!!! Help!!!
kusjes, Rani p.s. vond je deze foto al eng? Dit is de minst afzichtelijke.
VERSCHRIKKELIJK NIEUWS!!!!! Ons 28-jarig buurmeisje is vorige week vrijdag gestorven en laat een dochtertje van 4 jaar achter! Het zou niet mogen gebeuren. Daarom dit: Ode aan Annelies Lieve schat, Na lang vechten tegen kanker heb je je rust verdiend. Slaap zacht, engel; we zullen je missen. Het is zo onwerkelijk, 2 weken geleden zagen we je nog lachend vertrekken. En opeens stonden er brandweerwagens, en ziekenwagens voor jouw deur. De kanker in je longen was te ver uitgezaaid en je lag boven met ademnood. Dat hebben we later maar gehoord. Je hebt veel dingen meegemaakt, niet altijd goede, maar je sloeg je erdoor. En ondanks dat alles is die fantastische glimlach nooit verdwenen. Je had die ziekte echt niet verdiend! In de hemel kan je nu doen wat je wilt, zonder pijn te lijden. Je kan iedereen van wie je hield/houd op de voet volgen; En voor Alana zal jij haar beschermengel zijn, zoals je altijd bent geweest. Het dringt nog niet echt door. Je bleef zoveel moeite doen voor de wereld om je heen. Alana had een fantastische moeder, en wij een fantastische buur. Niemand kan begrijpen waarom jij moest gaan, je was nog zo jong, je kon nog zoveel dingen bereiken. Maar toch mocht het niet zijn, en we zullen jouw altijd herinneren als de lieve, vrolijke, mooie meid die je was. xxx
Ook wens ik de ouders, familie en vrienden van Annelies veel sterkte toe. Ouders en grootouders afgeven is supererg, maar kinderen afgeven nog erger. Zoals mijn overgrootvader altijd zei: 'Mensen horen te gaan in volgorde'. Maar helaas werd er met zijn woorden geen rekening gehouden.
Schrijf je in en elke maand stuur ik je een nieuwsbrief!!! Met onder andere blogs, leuke reacties, nieuwtjes die je moet ontdekken en nog veel meer. Typ gewoon je e-mail adres in en je zal snel van me horen!!!xxx Rani
OPROEP!!!! Heeft er iemand een zak om over mijn hoofd te trekken??? Waarom, zeg je??? Wel ik zal je dat eens uitleggen.
Ik begon te krijsen. DE HORROR!!!!!!! En dus ging ik met een deken rond mijn hoofd naar mijn mama met de vraag: "Mama, heb je een zak om over mijn hoofd te trekken????" zij vraagt waarom dus ik laat mijn oog zien, en ze doet moeite om niet te krijsen. (moederliefde, moederliefde....) Dus nu ben ik wanhopig, ik durf zelfs niet meer in de spiegel te kijken ,en dat was nog wel mijn favoriete bezigheid!!!!
Help!!!
