Indiaan & Arend De arend is de symbolische boodschapper tussen hemel en aarde. De Indianen noemden de arend een Adelaar. De Adelaar is voor de Indianen een symbool eer, moed, liefde, vriendschap en mysterische krachten voor de Indiaanse naties. De Adelaar was de grote geest die over bliksem en regen heerste. Voor de indianen was de Adelaar een hemelvogel, hij werd geassocieerd met alle energieën van de zon.
Lang voordat de Indianen paarden hadden waren de Wolven al aanwezig. Ze werden gebruikt voor de jacht, als herder, trek en pakdier, waakhond en babysitter. Deze honden waren onmisbaar in het leven van de Indianen. De Indianen geloven dat de wolven deel uitmaakte van het balans van de natuur, zij zijn er om te leren en te helpen de mens te overleven. Zoals er veel verschillende indianenstammen waren, waren er ook veel verschillende types van wolven, die weer verdeeld konden worden in 3 soorten: 1: Noordelijk type; Het grotere wolfstype werd veel gebruikt als pakdier en het kleinere type werd veel gebruikt voor de jacht. 2: Zuidelijk type; coyote-type werd gebruikt als pak-trek dier, als herder, babysitter en waakhond. 3: Plain tupe; eigenschappen van het noordelijk en zuidelijk type gecombineerd! Noordelijk x Zuidelijk = Plaintype
Voor 1600 had geen Indiaan ooit een paard gezien en bij de eerste contacten met paarden dachten ze zelfs dat het grote honden waren. Sommige stammen dachten in het begin dat hun glimmende wapenuitrustingen en hun paard één wezen vormden. Maar de Indianen leerden snel.
De Indianen begrepen al snel dat een paard niet alleen een vluchtdier en een kuddedier is, maar ook een bijzondere vorm van communicatie bezit. Geloof gerust dat dingen als paardenfluisteraar voor Indianen al vele honderden jaren terug de normaalste zaak van de wereld waren. Het resultaat : binnen 50 jaar na hun kennismaking met paarden waren de meeste Indianen niet alleen betere ruiters maar ook betere trainers en fokkers en reden ze derhalve de best getrainde en snelste paarden, Want naast een op hol geslagen kudde Bizons, zonder zadel, met losse handen en met pijl en boog jagen, is niet niks.
Een bijl noemde de indianen een tomahawk. De tomahawk is een strijdbijl voor de indianen. de tomahawk werd versierd met spijkers en kralen, alsook met veren en franjes.
De speer werd gebruikt zowel voor jacht als voor oorlogsvoering. De speer werd gemaakt van schacht van hout en heeft een scherpe punt. De speer werd ook versierd met veren en franjes.
Een pijlentas gebruikte de indianen om hun pijlen in te steken. De grootte van de tas werd gemaakt naargelang de grootte en hoeveelheid pijlen die erin moesten. Pijlentassen werden gemaakt van de huid van de dieren. De pijlentassen hadden een comfortabele band om op de schouder te dragen. de pijlentassen werden versierd met kralen, veren en franjes.
Indianen gebruikten pijl en boog totdat er vuurwapens kwamen op het einde van 18de eeuw. Ze gebruikten pijl en boog om zich te verdedigen tegen hun vijanden. Ook gebruikte ze pijl en boog om te jagen op bisons.
Pijl en boog waren het symbool van de indiaan als jager en krijger.
Het Medicijnwiel, ook genoemd " Heilige Hoepel " is een cirkel, dat ceremonieel
verdeeld is in
secties.
Elke sectie
wordt toegewezen aan een bepaalde richting, zoals de vier richtingen ( het
noorden, het zuiden, het oosten en het westen ), de vier kleuren van de rassen (
rood, zwart, geel en wit ), de vier richtingen of de vier stadia van het leven (
geestelijk, mentaal, fysiek en emotioneel ). Verschillende stammen hebben
verschillende kleuren om de vier richtingen te vertegenwoordigen.
Het
Medicijnwiel op het schild wordt vertegenwoordigd in de vier traditionele
kleuren ( rood, zwart, geel en wit ). Het Medicijnwiel leert ons, dat
fysieke, mentale, emotionele en geestelijke aspecten in evenwicht moeten zijn om
een gezonde mening, geest en lichaam te behouden.
Het
Noorden ( wit):
vanuit het Noorden ervaren wij de zuiverheid, de richting waar het geheim aan
vele behandelingen voor het helen wordt gevonden. De heilige plant is Sweet
Grass, om u te vrijwaren van het kwaad en uw reizen veilig te maken.
Het
Oosten ( geel ): vanuit het Oosten, zoeken wij
naar kennis, de richting waar alles fris en nieuw is. De heilige plant van
deze richting is tabak.
Het Zuiden (rood ): vanuit het Zuiden ervaren wij de
groei, de richting waar alles in het leven in volledige bloei is. De heilige
plant van deze richting is ceder.
Het Westen (
zwart ): vanuit het Westen ontmoeten wij bezinning en
geestelijk inzicht, de richting waar dromen en visioenen u toestaan om er binnen
te gaan en jezelf en de Schepper naar waarde te schatten. De heilige plant
van deze richting is amerikaanse salie.
De medicijnbundel is een zakje, welke van leer of dierlijke huid werd gemaakt,
waarin de eigenaar een assortiment van rituele voorwerpen, kruiden, stenen,
dierentanden, botten en andere attributen stopte.
De inhoud van
een medicijnbundel zijn over het algemeen door de stamgemeenschap beschouwd als
heilig en het is de bedoeling dat het door de eigenaar geheim wordt gehouden.
De inhoud van een medicijnbundel mag geen contact maken met de grond. Dit is
de reden waarom ze veilig verpakt werden. Een medicijnbundel werd beschouwd
als een zeer kostbaar bezit. De heilige medicijnbundel is het meest heilige
onder alle Native Americans van de Prairies. De bundel is een concreet teken
van de spirituele kracht welke door de geesten aan de eigenaar werd gegeven.
De bundels varieerden al naar gelang stam, clan en individu. Wanneer
de eigenaar ouder werd mochten meer items worden toegevoegd. Persoonlijke
medicijnbundels werden meestal begraven met de eigenaar of na de dood van de
eigenaar doorgegeven aan een vriend.
Indianen zien in het gehuil van een wolf het werk van de geesten. Ze noemen deze geesten. Machten of soms ook Donders. Er zijn veel Machten, in de zon, de maan, de aarde en de hemel. De mensen luisterden zorgvuldig naar de Machten en volgden hun raad op, vooral wanneer ze door dromen of visioenen spreken. Voordat het kamp wordt opgebroken en voordat je op jacht gaat of op rooftocht, vraag je de Grote Geest om een teken. Sommige mensen staan bekend vanwege bepaalde krachten. Volgens Indianen kunnen deze mensen de wereld van de geesten zien en hebben ze de beschikking over geneesmiddelen. Deze mensen noemen ze medicijnmannen. Er zijn veel verschillende medicijnmannen. Sommigen genezen zieken, en weten welke planten en kruiden ze moeten gebruiken bij verschillende ziektes. Anderen hebben visoenen waardoor ze in de toekomst kunnen kijken. De meest gerespecteerde medicijnmannen gebruiken hun kracht om raad te geven en leiding te geven aan de groep.
Zoals je
hebt kunnen lezen bij de geschiedenis van de prairie-Indiaan, leven er nu nog
steeds Indianen in Noord-Amerika. Bij de volkstelling van 1990 waren er in de
Verenigde Staten 1.878.285 indianen. Dat is ongeveer 0.77% van de Amerikaanse
bevolking.
Ongeveer
22.3% van de totale indiaanse bevolking leeft in een Indianenreservaat. Dat zijn
dus ongeveer 418.858 Indianen in reservaten. 10.2 % van de Indianen woont in de
vroegere reservaatgebieden van Oklahoma, waar ze nog wel als stam leven, maar
geen gezamenlijk land meer hebben. De anderen zijn naar buiten de reservaten
verhuisd. Veel grotere steden in Amerika hebben een Indiaanse bevolkingsgroep.
Hier onder
staat nog even een kleine overzichtstabel, zodat je nog even rustig kunt kijken.
Bevolkingsgroep
Aandeel Indianen van de totale bevolking in de VS in
%
Aandeel Indianen van de totale bevolking in de VS in
aantallen.
Indiaanse bevolking
In reservaten
22.3 %
418.858
Indiaanse bevolking
In vroegere reservaatgebieden
10.2 %
191.585
Indiaanse bevolking in steden
67.5 %
1.267.842
Een
Indianenreservaat is een stuk land dat gereserveerd is voor en Indianenstam of
dorp om er te wonen en het land te gebruiken. De meeste zijn ontstaan doordat de
Indianenstam een verdrag met de Verenigde Staten sloot. Het grootste reservaat
in de Verenigde Staten is dat van de Navajo Nation in Arizona, 3 keer zo groot
als Nederland. Het kleinste is de Sheep Ranch Rancheria in Californië, nog geen
hectare grond. Er zijn meer dan 300 Indianenreservaten, -dorpen, -kolonies,
-rancherias in de Verenigde Staten. Over het algemeen leven de Indianen in zon
reservaat in armoede. De wegen zijn slecht en er heerst een grote werkeloosheid.
De mensen moeten hard werken om te overleven; ze ploeteren voor hun bestaan. Er
zijn natuurlijk ook reservaten waar het minder erg is, maar een reservaat is in
principe altijd armer dan de omgeving waarin het ligt. Zon reservaat staat dan
ook in principe los van de regering van de VS.
Zoals je
hebt kunnen lezen in de geschiedenis van de prairie-Indianen, zijn de Indianen
in 1924 Amerikaans staatsburger geworden. Dat houdt in dat ze voor de wet ook
worden aangezien als inwoners van Amerika met een Amerikaanse nationaliteit.
Tweederde van de Indianen was dat toen echter al, door middel van een verdrag of
een andere wet. Sommige Indianen erkennen deze wet uit 1924 niet, omdat ze
vinden dat ze nog steeds lid van hun eigen (Indiaanse) volk zijn. De volken van
de Haudenosaunee Confederatie geven bijvoorbeeld hun eigen paspoort uit. Vaak
zeggen Indianen, dat ze een soort dubbele nationaliteit hebben.
Er zijn
allerlei belangenorganisaties, die de Indianen op verschillend niveau
vertegenwoordigen. Dat betekent dus dat deze groepen ervoor zorgen dat de
Indianen op een eerlijke manier worden behandeld en dat hun rechten ook worden
gerespecteerd. Deze belangenorganisaties bestaan per volk/stam, per stroming
binnen een volk/stam of per politieke stroming. Ook bij Indianen verschilt dit
van partijen die vóór bepaalde veranderingen zijn tot partijen die tégen
bepaalde veranderingen zijn. Een Voorbeeld is de American Indian
Movement/International Indian Treaty Council (die in de jaren 70 erg actief
was) .Ook is er bij veel volken vaak een stroming of partij, die gericht is op
het behoud van de eigen cultuur en het terugwinnen van verloren land.
Je hebt ook
al eerder kunnen lezen dat de Indianen, eigenlijk geen Indianen zijn. Indiaan
was de naam die Columbus ze gaf omdat hij dacht dat hij in India was aangekomen.
Deze naam is dus eigenlijk gebaseerd op een vergissing. Indianen zijn dan
meestal ook niet zo blij met deze naam, daarom hebben de mensen in de loop van
de tijd verschillende andere benamingen bedacht. Zo hebben ze bijvoorbeeld;
Indian Americans, Amerinds en Native Americans bedacht. Native Americans
wordt het meest gebruikt om duidelijk te maken dat er over Indianen wordt
gesproken. Maar een groot deel van de Indianen zelf is hier niet zo heel
enthousiast over. De grootste Indiaanse krant, Indian Country Today houdt als
richtlijn aan, dat de term Indians of Native Americans wel door hen gebruikt
wordt, maar dat zo veel mogelijk het betreffende volk bij hun naam voor zichzelf
wordt benoemd. Bijvoorbeeld dus Lakota voor Sioux en Haudenosaunee voor
Irokezen.
Indianen
dragen net als wij tegenwoordig westerse kleren. Spijkerbroek, gympen en
baseballpetjes zijn favoriet, maar vaak wel met Indiaanse motieven. Bij pow-wows
(Indiaanse dansfeesten) zie je mensen min of meer traditionele outfits dragen
die vaak gebaseerd zijn op de kleding van de Prairie gebieden.
De Tipi is een typische nomaden woning, het is, in tegenstelling tot de wigwam, erg gemakkelijk er een te bouwen of af te breken. De Tipi is een kegelvormige tent die gemiddeld zo'n tien tot twaalf palen bevat. Soms worden er ook zestien palen gebruikt, deze verwijzen naar de zestien geesten. De samengebonden palen zijn bedekt met bizonhuiden.
Domein van de vrouwen In de Tipi zaten de mannen aan de noordkant van de tent en de vrouwen aan de zuidkant. De Tipi was het domein van de vrouwen. Terwijl de mannen op jacht waren zorgden zij voor een vuur waarop gekookt werd en waar zij zichzelf aan verwarmden.
Speciale ceremonies Het vuur in de Tipi werd ook gebruikt bij de speciale ceremonies waarbij ze de vier elementen (aarde, vuur, water & lucht) vereerden. Tijdens die ceremonies werd er sprenkelwater op de gloeiend hete stenen in het vuur gegooid. Voor feesten en ceremonies werden Tipi's in cirkels gezet, daarbinnen vond het feest
Woordenlijst:
Tipi » Kegelvormige tent die bedekt is met dierenhuiden of canvas en snel afgebroken en opgezet kan worden. Het woord Tipi is afkomstig uit het Lakota, een Amerikaanse indianentaal.
Nomaden » Mensen of bevolkingsgroepen die geen vaste woon- of verblijfplaats hebben en doorgaans mee met hun vee rondtrekken.
Wigwam » Koepelvormige of kegelvormige hut die bedekt is met rietmatten of boombast. Het woord wigwam is afkomstig uit het Algonkin, een Noord-Amerikaanse indianentaal.
Ceremonie » Plechtigheid. Tijdens een ceremonie worden rituele handelingen uitgevoerd, die vaak strikt vastgelegd zijn. Sommige ceremonies zijn unieke gebeurtenissen, andere ceremonies worden regelmatig uitgevoerd en zijn vaak een eeuwenoude traditie.
Elementen » De stoffen of krachten waartoe volgens oude religies alles op aarde te herleiden is.
Element Aarde » Staat voor hardheid/zachtheid, ruwheid/gladheid & zwaarte/lichtheid.
Element Vuur » Staat voor warmte en koude.
Element Water » Staat voor cohesie/adhesie & attractie.
Element Lucht » Staat voor duwen, repulsie, steunen & bewegen.
Een vredespijp of calumet is een ceremoniële pijp die door veel indianenvolkeren in de VS wordt gebruikt, traditioneel als symbool van de vrede.
Met vredespijpen rookte men het heilig geachte tabak. Tijdens het vullen van de pijp zei men een gebed in alle vier windrichtingen, maar ook richting moeder aarde en vader hemel. Nadat de pijp gevuld was, werd enig tabak op de aarde gestrooid.
Prachtig versierd met veren, echt leer kraaltjes en een deel van een gewei.
Bij het afsmeken van een visioen trad het individu in contact met het
bovennatuurlijke, deed de stam dit in zijn geheel dan gebeurde dit tijdens de
Zonnedans. De Zonnedans was de hoogste uiting van de Lakotareligie. Het was de
meest gecompliceerde ceremonie en de enige ceremonie bij de Lakota's die verband
hield met de kalender. De ceremonie werd altijd hartje zomer gehouden als de
stam bijeenkwam. De eigenlijke ceremonie duurde vier dagen. De voorbereidingen
duurden drie a vier dagen. Tijdens deze voorbereidingen werd de Zonnedanshut
gebouwd die bestond uit een cirkelvormig overdekt prieel dat gedurende de
ceremonie de toeschouwers kon herbergen. Ook van essentieel belang waren de
zangers en hun drum. Het hoogtepunt van de voorbereidingen vond plaats als de
bouw van de Zonnedanshut bijna klaar was. De medicijnman die de ceremonie leidde
stuurde er twee verkenners op uit die moesten gaan zoeken naar een geschikte
cottonwoodboom (Amerikaanse populier). Vonden zij deze boom dan brachten zij de
medicijnman op de hoogte. De medicijnman ging naar de boom toe en bad er toe met
zijn pijp. Vervolgens werd de boom omgehakt met een bijl die nog nooit eerder
gebruikt mocht zijn geweest. De boom werd opgevangen door vier jongedames die
nog maagd moesten zijn. De boom werd door een groep mannen terug naar het kamp
gedragen. Men stopte onderweg vier keer en imiteerde het gehuil van wolven, dit
laatste is een gedraging van krijgers die terugkeren van het oorlogspad. De boom
werd in het midden van de Zonnedanshut opgericht in een tevoren gegraven gat.
Was dit eenmaal gebeurd dan kon de eigenlijke ceremonie beginnen. Deelname aan
de Zonnedans was mogelijk op zes verschillende manieren. Een manier was om
stukjes vlees van het lichaam te snijden en deze op te offeren. De meest
voorkomende manier was echter om sneetjes te kerven in de huid van de borst waar
houten stokjes door gestoken werden die met koorden aan de boom in het midden
werden bevestigd. Soms deed men hetzelfde aan de rugkant maar werden er
bizonschedels aan de koorden gehangen. Terwijl de deelnemers in de zon staarden,
moesten zij zich al dansende proberen los te trekken. Deelname aan de ceremonie
had vaak visioenen tot gevolg. Heel bekend geworden in de geschiedenis is het
visioen dat de beroemde medicijnman Sitting Bull ontving na deelname aan de
Zonnedans waarin hem de overwinning werd geopenbaard die enkele dagen later zou
plaatsvinden tijdens de slag van Little Big Horn.
Elke Indianenstam had zijn traditionele medicijnman, wat wij tegenwoordig een weerman noemen. Deze medicijnman was vaak de oudste en ook de wijze man van de stam, zelfs van een heel dorp, omdat zon man altijd wel een middeltje tegen een ziekte had, of een kruid tegen een pijnlijke kwaal.
Wij zouden nu zeggen dat de wijze medicijnman een uitstekend psychotherapeut zou zijn, of een hypnotiseur, of een weerkundige.
Want al deze facetten van de natuurlijke wetten had zon man in zich. Hij was in staat om iemand zo te manipuleren dat men geloofde wat hij zei. Nu heet zon iemand zelfs een mental coache.
Maar in die tijd ging de medicijnman als volgt te werk, bijvoorbeeld bij lange droogte werd de honger vaak de angst voor te vluchten naar weer een ander stuk land waar nog gras was, waar je nog kon jagen op buffels, maar dan moest er geen andere stam in de buurt zijn anders werd het weer oorlog.
Dus in die tijd was het belangrijk om het geloof een handje te helpen, en daar was de medicijnman de juiste persoon voor.
Deze sprak dan tegen het Opperhoofd van zijn stam dat iedereen in een kring moest gaan zitten, bij het vallen van de avond. Het vuur werd opgestookt, en de medicijnman begon met allerlei kreten en ritmische bewegingen om het vuur te dansen, vaak alleen begeleid door iemand op een trommel gemaakt van buffelhuid, en die slagen stonden voor de druppels van de regen die dan naar beneden zou komen vallen.
Vaak na zon opzwepende regendans werd er gegeten en gedronken en gebeden tot de goden om regen. En heel vaak gebeurde het wonder, het begon vaak ook te regenen. En dat alles dankzij een regendans van de medicijnman en het eentonige getrommel van een stamlid.
Het was vaak niet de dans, maar de slimme medicijnman had al lang in de lucht gezien dat er regen aan zat te komen. Dus in die tijd waren er al weermannen, en vaak betere als die wij nu kennen met de huidige technologie..
De Tipi is een typische nomaden woning, het is, in tegenstelling tot de wigwam, 
Domein van de vrouwen
Het vuur in de Tipi werd ook gebruikt bij de speciale ceremonies waarbij ze ![[image]](http://www.help-ngo.com/site/up/why_tipi.png)
