Km stand 120.939 Vandaag rijden we vanuit het bergdorp Ax les Thermes richting Dordogne,onderweg stoppen we bij verschillende garages,uitlaatcenters,brico' s e.d vruchteloos op zoek naar een metalen flexibel om de uitlaat van Jean zijn R4 te herstellen,ondertussen is hij bijna doof en vergast.Ongeschoren en met zijn groene uitstekende oordoppen in zijn oren begint hij stilletjesaan op Shrek te lijken alleen Fiona ontbreekt nog.Net voor sluitingsuur vinden we in een klein dorpje een "Specialiste Peugeot"en van een nieuw stuk uitlaat slijpen we enkele stukken af om het probleem voorlopig op te lossen.Het reservewiel halen we er vanonder om de oude uitlaatpot met voldoende grondspeling terug te kunnen monteren om zo het laatste stuk off road in stilte te kunnen afwerken.De twee garagisten en zijn vrouw hebben zoveel plezier aan onze manier van probleemoplossing en ons reisverhaal met onze oldtimerkes dat we gebruik mogen maken van hun werkmateriaal en mogen doorwerken lang na sluitingsuur tot het af is,uiteindelijk moeten we slechts 20 euro betalen en brengt hij ons op de koop toe naar een mooi meer in de buurt waar we onze tenten kunnen opzetten,eerst gaan we in het dorp nog een pizza eten want het is alweer te laat om zelf nog iets klaar te maken en zo hebben we nog wat tijd over om bij een glaasje water gezellig na te praten.
Km stand 120.939 Na een verkwikkende nachtrust van al dat water van de avond ervoor vertrekken we vanaf het plaatselijke meer te Molieres richting Tremolat in de Dordogne om daar aan ons laatste stuk off road te beginnen,dankzij Piet die via zijn Garmin 660 gps de meest prachtige wegen en kleine dorpjes op de route kan zetten behoren zelfs de verbindingsritten tot de meest leuke momenten van de reis.Op de middag nog een zalige pic nic en de dag is alweer te snel voorbij.We rijden nog een klein stukje off road van de volgende dag en gaan op zoek naar een camping die we dan ook al vrij snel vinden en waar we ons rustig kunnen opfrissen van de warme stoffige dag.
Km stand 121.114 Vanaf de camping La Riviere zitten we al snel weer in het onverhard en met onze off road leader Jean op kop die zijn taak zo ernstig neemt dat het zweet over zijn rug loopt krijgen we altijd waar voor ons geld of modder voor de wielen, alhoewel we vandaag voor onze laatste dag de boel heel willen houden drijven we al snel weer onze snelheid op.Onderweg midden in een bos ligt er een omgewaaide boom over het pad waardoor we genoodzaakt zijn of om rechtsomkeer te maken of met volle moed en twee kleine hakbijlen de boom op te ruimen,uiteraard gaan we voor de tweede optie en een half uur later kunnen we onze weg verder zetten.We hebben nog een ganse laatste dag voor de boeg en proberen er dan ook nog echt ten volle van te genieten met nogmaals een zalige pic nic in het bos en nog enkele spannende terreinmomenten,tegen de avond zoeken we terug een hotel op en probeer ik nogmaals ter plaatse mijn tekst te schrijven en te verzenden maar wat door de slechte wifi verbindingen steeds mislukt en ik mij moet beperken tot het nemen van enkele notities om ze dan nadien thuis nog op mijn blog te kunnen zetten.Tijdens een gezellige avond op restaurant proberen we zo weinig mogelijk aan morgen te denken want dan vatten we onze terugreis definitief aan.
Km stand 121377 Vandaag keren we definitief huiswaarts,we proberen het drukke verkeer op de grote nationals te vermijden en kiezen voor alternatieve verbindingswegen maar niettegenstaande mogen we niet teveel tijd verliezen want we hebben nog 800km voor de boeg waarvan we vandaag toch ongeveer de helft willen realiseren.Na een relatief vermoeiende dag vinden we net voor Reims een hotel-restaurant, opnieuw van Logis de France (altijd aan te raden) waarvan de uitbaatster ook met een 2pk rijdt, ik krijg de kans om mijn 2pk achter de hare te parkeren en er een foto van te nemen en Piet te doen watertanden want dit was uiteidelijk de opzet van de reis maar de Visa "Maurice'ke is zijn naam, enige en vorige eigenaar met de gezegende leeftijd van 92 jaar " heeft de taak waardig overgenomen,gelukkig heeft Maurice niet gezien wat Piet er allemaal mee uitgestoken heeft want we twijfelen eraan dat hij dat zou overleven en de kans dat hij mijn blog bekijkt is zo goed als nihil, we wensen ze beiden nog vele jaren toe.