De nacht op de camping Red Squirrell is goed verlopen en raar maar waar alles bleek droog te zijn en zo kunnen we onze tent en alle andere spullen proper opbergen in de wagen. Onderweg stoppen we om nogmaals te genieten van een stevig Schots ontbijt iets wat we op zo korte tijd al niet meer zouden willen missen.
Vandaag nemen we alweer een ferry om via het eiland Arran door te steken naar de andere kant van het eiland en daar opnieuw via de ferry onder Glasgow te belanden. Aangezien vrij kamperen toegelaten is besluiten we om de tenten op te zetten aan de waterlijn en gaan vlug iets eten in een dorp enkele miles verder.
Na een zalige overnachting aan het strand rijden we rechtstreeks naar de ferry want de bar van de nabijgelegen golfclub blijkt tot 10 u gesloten te zijn, dan maar zonder ontbijt de boot op naar Ardrossan.
Ondertussen beseffen we dat we de laatste routes aan het plannen zijn en een beetje zoals verwacht is off road rijden in het grootste gedeelte van Scotland niet mogelijk. Naarmate we dichter bij Engeland komen blijken er wel enkele baantjes te zijn, sommige afgesloten of privé en andere wel toegankelijk maar dan te moerassig voor de Visa en mijn 2pk, zelfs de goed uitgeruste jeep van David geraakt in de problemen waar enkel nog de winch soelaas kan brengen, na 2 uur ploeteren in de modder en veel plezier staat hij terug op het droge. Ondertussen is het al laat in de namiddag en na het aantrekken van propere kledij zetten we onze tocht verder en kijken ondertussen uit om te overnachten. We stoppen kort nadien in een bar-hotel om de modder door te spoelen met een plaatselijke Ale. De bazin is zo vriendelijk om onze route voor de twee laatse dagen te plannen via de mooiste wegen van het Lake District dat we beslissen om daar te overnachten.
Na alweer een stevig maar helaas laatste ontbijt op Schotse bodem vertrekken we vanuit het House o Hill Hotel vrijwel rechtstreeks richting Hull. We stoppen eerst nog even in een kliniek om na te gaan of bij Jean ter hoogte van zijn ribben toch nog alles op zijn plaats zit want de pijn opgedaan tijdens het Segwayen blijft aanhouden . Gelukkig kunnen ze geen kneusingen of breuken vaststellen en zal hij nog enkele dagen op de tanden moeten bijten om de spierverrekkingen te verbijten en dit met de hulp van zijn reisgenoten die er alles aan doen om hem niet te doen lachen , maar geloof mij een gemakkelijke opdracht is dit niet.
We hebben er voor gezorgd dat we ons voor de laatste dag op slechts 140 km van Hull bevinden om te vermijden dat we door panne of andere problemen onze overtocht zouden kunnen missen. Het Kings Head Hotel te Masham op Engels grondgebied was een perfecte afsluiter. Om 10u vatten we jammer genoeg ons laatste traject aan in de regen en onderweg worden we geteisterd door hevige wind op kop, wat voor bepaalde voertuigen niet echt een lachertje is. Na een tijdje beslis ik de strijd op te geven om steeds vanuit de hoogste toeren in derde over te schakelen naar vierde om dan weer te moeten terugschakelen naar derde en ik het gevoel krijg dat ik mijn motor stilletjesaan aan het opblazen ben. Op een meer gezapig tempo rijden we verder en Jean is gedoemd om alle opdringerige trucks voor mij af te schermen wat soms echt wel spectaculaire en gevaarlijke situaties opleverde gezien mijn snelheid net rond hun maximum snelheid ligt.
Zaterdag 24 Mei. Km stand 125.124 (bij aankomst in Gijzenzele)
Rond 9u Belgische tijd varen we na een boterzachte overtocht Zeebrugge binnen, enige tijd later rijden we zoals het hoort op het rechter wegdek naar huis. Ter hoogte van de afrit Aalter nemen we via de cb afscheid van David en Jean en hetzelfde in Nevele van Piet. Elkeen is nu ongeduldig onderweg om vrouw en kinderen na 14 lange en eenzame dagen te omhelzen en de reisverhalen in geuren en kleuren te vertellen ( ik veronderstel toch dat het zo ongeveer overal gegaan is ).
Besluit: We hebben alweer een prachtige ervaring opgedaan en een land bezocht met naar mijn mening de vriendelijkste mensen die ik al ooit ontmoet heb op reis.Schotland is op gebied van bergen en meren een echte topper en blijft vermoedelijk door het doorgaans wisselvallige weer gespaard van massatoerisme. De 2pk, Visa en beide Mitsubishi jeeps hebben ons een onvergetelijk avontuur bezorgt en het denkwerk aan een vervolg kan beginnen.
In totaal hebben we 2774 km afgelegd waarvoor dank aan:
David die de zware taak van het links rijden en de mooie routes voor het grootste gedeelte op zich heeft genomen en dit met glans heeft volbracht waardoor we veilig en wel thuisgeraakt zijn.
Piet de VAB man met Afrika ervaring die je het gevoel geeft dat pannes in gelijk welke omstandigheden kunnen en zullen opgelost worden en ik hierdoor toch wel persoonlijk mijn voordelen uitgehaald heb dit jaar.
Jean, de man die waarschijnlijk met een trekkabel in de hand geboren werd om gelijk wie en waar uit de blubber te trekken en er zelf ook nog plezier aan te beleven. en uiteraard het plezier dat we weer samen mochten beleven op deze trip. Tot..........blogs ( althans voor de bloglezers )
Zondag vertrekken we naar de pyreneeen,ware het niet dat dit met 4 vrienden in 2 2pk s en 2 r4 s was dan was dit niet eens benoemenswaardig maar nu krijgt dit verhaal toch een andere wending.De route loopt via officieel toegelaten onverharde wegen maar de eerste 350 km 'bij wijze van rodage'zijn toch via de gewone wegen voorzien.Overnachtingen zijn voorzien zoals het ons uitkomt in de tent ergens in een bos of op een mooie camping in de bergen en af en toe in een comfortabel hotel kwestie van er na 14 dagen niet uit te zien zoals onze oude knarren. Vol spanning kijken we nu uit naar ons vertrek en verdere informatie hoop ik via wifi ter tijd en stond te kunnen doorgeven.
Km stand 118.800 Deze morgen om 9u afgesproken aan het rond punt in Brakel en tot ieders verbazing stellen we vast dat Piet niet komt opdagen met een 2pk maar wel met een Citroen Visa met 2pk motor want blijkbaar zijn de boordpapieren toch niet op tijd in orde gekomen door problemen met het chassisnr, uiteindelijk zijn we na de nodige besprekingen om half tien kunnen vertrekken en hebben we voor onze eerste dag al 456 km gereden waarvan de laatste 40 km op onverhard. Na 500m onverhard stond er al een halve cm water in mijn cabine en ik kon al direct beginnen dweilen,voor de rest in enkele zware stukken terecht gekomen waar enkel de manuele winch nog soelaas kon brengen.Gelukkig zijn we er nog net op tijd uitgeraakt want het is ondertussen al 20.30u en door het relatief slechte weer is de tent niet direct de beste optie,dus in vliegende vaart via de d route naar Chaumont voor een overnachting op hotel en onze eerste lekkere pizza. Moe maar voldaan hebben we onze eerste dag achter de rug en vanaf morgen is het op een rustiger tempo en hopelijk iets beter weer om dan echt volop te genieten van onze tocht. Tot wifi s
Km stand 119.256 Vandaag de ganse dag relatief zware off road gereden als voorproefje op de pyreneeen gelukkig mooi weer gehad maar door de lange regenperiodes blijven de kleine paadjes er nat en vettig bijliggen wat in ons geval een groot voordeel is omdat de wagens dan minder afzien.Tegen het eind van de dag hebben we in de buurt van Langres een prachtig plekje gevonden aan de rand van een meer om ons tenten op te zetten,na eerst enkele herstellingen uit te voeren tijdens de aperitieftijd konden we overgaan tot het bereiden van onze maaltijd. Na de besprekingen van de dag kropen we vroeg onder de veren want het begon al snel af te koelen en hadden de volgende dag nog een lange weg af te leggen.
Km stand 119.491 Deze morgen wakker geworden met een stralende zon en zo alles droog kunnen opbergen,na ons ontbijt zijn we dan vertrokken om vandaag zoveel mogelijk km s af te leggen,tijdens onze middagstop begon het te regenen en nadien echt te gieten waardoor we uiteindelijk toch minder goed opgeschoten zijn dan verwacht, s' avonds dan maar terug op hotel en hopen dat het de volgende dag beter is.
Km stand 119.719 Deze morgen met stralend weer vertrokken vanuit Vienne,terug via de kleine d routes richting Vallon pont d'Arc ,onderweg nog langs geweest bij Riki (Eric Dhuyvetter)een belg die in Grospierres een Chambre d 'Hotes voor motards uitbaat,vandaar zijn we via de Corniche de l'Ardeche gereden en eventjes tijd gemaakt om enkele opnames met de camera te maken in ware achtervolgingsstijl om daarna weer rustig onze weg te vervolgen en ondertussen het adrenalinepeil weer op het normale niveau te krijgen en eerlijk gezegd onze oldtimerkes vonden het waarschijnlijk ook niet erg.Uiteindelijk hebben we in Aigueze een heel rustig en super gezellig dorpje het klein en al even gezellig hotelletje Le Rustic gevonden waar we aan de overkant van het pleintje chez David konden gaan eten. Jammer genoeg is wifi niet altijd op het goede moment beschikbaar vandaar ik steeds tussendoor snel iets moet schrijven en proberen verzenden. De cameraopnames op het blog zetten lukt voorlopig nog niet maar ik blijf het proberen.Zo dit was het dan weer voor vandaag.
Km stand 120.167 We beginnen nu aan onze laatste etappe on the road om dan over te gaan naar het echte werk waarvoor we eigenlijk gekomen zijn,we hebben nu na1367 km de voet van de pyreneeen bereikt,vanuit de verte zien we de besneeuwde toppen en hopen daar nog te geraken. Na een veel te zware off road start beseffen we dat we die toppen waarschijnlijk niet zullen halen zonder schade of totale breuk,na veel duwen en trekken hebben we de top van ons eerste deel toch bereikt en zijn we op een mysterieuze plaats terechtgekomen bij een totaal verlaten en dichtgemetst prachtig huis met mooie tuin, vijvers e.d .Na enig overleg en zeker door de dreigende regenwolken en bijna stormwind beslissen we om onze tenten toch in die tuin op te zetten .Alvorens aan ons avondmaal te beginnen eerst nog de nodige controles en herstellingen uitvoeren,o.a de uitlaat van Jean terug monteren met platgeklopte cola blikjes,spanbanden,uitlaattape en zoveel meer en dan snel eten en slapen.
Km stand 120395 Na een onrustige nacht door de hevige wind starten we vermoeid aan het tweede deel off road van ons road book, momenteel bevinden we ons op een hoofdweg in het bos en perfect geschikt voor onze wagens maar uiteindelijk gaat het weer van kwaad naar erger maar er is geen weg terug aangezien we net aan een steile afdaling begonnen zijn waarbij iemand spontaan via de cb radio omroept "hopelijk moeten we niet terugkeren langs deze weg"beneden aangekomen kruisen we een zware Toyota Land Cruiser en de vriendelijke man vertelt ons dat de weg voor minimum een maand afgesloten is door werkzaamheden en de kraan gekanteld over de weg ligt en om eerlijk te zijn hadden 8 Spaanse mountain bikers boven op de top ons eigenlijk al hetzelfde gezegd maar we dachten wat weten zij daar van.Terugkeren leek een onmogelijke zaak en de man stelde voor om ons naar boven te slepen maar we moesten eerst proberen om zo ver mogelijk te geraken.Tot mijn verbazing haalde mijn 2 pk de top met slechts een maal te duwen en Piet met zijn Visa zelfs helemaal alleen , de R 4s van David en Jean werden deels op sleeptouw genomen door de jeep.Op weg naar de top kruisen we een andere jeep met Hollanders erin en zij blijken de werkgever van onze vriendelijke man te zijn,na veel overleg en foto s van Spanje,Holland,Belgie vervolgen we onze weg en neemt onze gids ons mee via leuke baantjes tot het eerste dorp waarna we snel op zoek gaan naar een camping want de dag is alweer bijna om.
2cvpeet
Dinsdag 20 Mei
Woensdag 21 Mei
Donderdag 22 Mei
.
, maar geloof mij een gemakkelijke opdracht is dit niet.
Vrijdag 23 Mei
Zaterdag 24 Mei.
Km stand 118.800
