Aardbevingen komen dagelijks voor op aarde. Meestal zijn het kleine bevingen die niet ernstig zijn voor mensen op aarde. Dit komt doordat de aarde constant in beweging is. Ook al merk je daar niks van. Het komt niet erg vaak voor dat deze schokken ernstig zijn, maar als ze voorkomen zijn de gevolgen vaak niet te overzien. Al deze kleine bevingen komen meestal niet in het nieuws, de grote natuurlijk wel, daar vallen dan gewonden en soms zelfs doden. Aardbevingen ontstaan wanneer grote gesteentemassas in de aardmantel zich schoksgewijs verplaatsen. Hierdoor ontstaan trillingen die zich met vaak grote snelheden verplaatsen. Oftewel het begin van een aardbeving, ook wel hypocentrum genoemd. Wanneer de schokken dan aan het aardoppervlak komen wordt de aardbeving pas opgemerkt. Het epicentrum van een aardbeving is het van de aarde punt aan het oppervlak recht boven aardbeving. De meeste aardbevingen komen voor in vrij smalle gordels die over de aardbol lopen. Deze noemen we de breuklijnen tussen de continenten. Bij de schoksgewijze verplaatsing van gesteente ontstaan drie soorten trillingen die met grote snelheid de aarde doorlopen. Longitudinale golven, transversale golven en oppervlaktegolven. Zij worden alledrie uit het hypocentrum tegelijkertijd uitgestraald, maar bereiken als gevolg van het verschil in snelheid de seismografische stations enige tijd na elkaar. Uit dit tijdsverschil kan men de plaats van het centrum van de trillingen op het aardoppervlakte berekenen. De meeste aardbevingen zijn ondiep. Het hypocentrum ligt dan niet dieper dan 60 kilometer.
Electrocutie is een schadelijke elektrische doorstroming door het menselijke- en dierlijke lichaam met de dood als gevolg. Een elektrische stroomdoorgang zonder de dood als gevolg heet elektrisering. Het woord electrocutie is een samenstelling van de woorden electro en executie. De eerste electrocutie vond plaats in een stoel in de Verenigde staten van Amerika in 1890. Tegenwoordig word het woord electrocutie zowel gebruikt voor opzettelijke dood door elektrische stroom (doodstraf, zelfmoord) als voor dood door het per ongeluk aanraken van spanningsvoerende delen.
Doodstraf Verenigde Staten
In de VS wordt met de elektrsiche stoel op deze wijze soms de doodstraf ten uitvoer gebruikt. Hierbij wordt beoogd de hersenen te vernietigen door verhitting, niet het primait zetten van het hart. Hoewel het voor de omstanders naar is om te zien (spiertrekkingen, koken van lichaamsvloeistoffen) , treedt hierbij voor het slachtoffer onmiddelijke bewusteloosheid in zodra er stroom door de hersenen vloeit. Het is echter meer dan eens voorgekomen dat de veroordeelde noch wel degelijk bewust was tijdens de terchtstelling en in een aantal gevallen zelf in brand vloog. Het brein wordt verhit tot ongeveer 60 graden Celsius. De doodstraf wordt in de VS nog toegepast maar dan door het geven van een dodelijke injectie.
Waar de doodstraf door eletrocutie werd gebruikt in de VS van 1977 tot 2008.
In 1903 werd de olifant Topsy via elektrocutie omgebracht, nadat ze 3 mensen om het leven heeft gebracht waaronder een trainer die haar een brandende sigaret probeerde te voeren.
Een fotovoltaïsche cel is het bekenste en meest toegepaste type zonnecel. Dit is dus zo'n cel.
De zonnepanelen werken door middel van een vrij ingewikkeld systeem, genaamd fotovoltaïsche omzetting oftewel de omzetting van licht naar elektriciteit. De meeste zonnecellen of PV-cellen zijn gemaakt van silicium. De zonnecel bestaat uit 2 lagen, 1 positieve en 1 negatieve laag. Doormiddel van licht wordt er een brug gemaakt tussen beide lagen, waardoor er een stroom gaat lopen tussen 2 lagen. Het belangrijkste onderdeel van een fotovoltaïsche cel is een stuk halfgeleidend materiaal dat een scheidingsvlak tussen p-type en n-type dotering bevat.
Dit is Alessandro Volta hij was een Italiaanse natuurkundige die bekend is geworden door zijn ontdekking van de elektrische batterij ofwel de voltaïsche cel. Hij leefde van 1745 tot 1827 en is geboren in Como.
Waarom Volt?
In 1898 werd uit eerbetoon voor deze grote uitvinder de naam Volt gegeven aan de eenheid van elektrische spanning of elektromotorische kracht. Een volt is de spanning die benodigd is om door een weerstand van een ohm een stroom van een ampère te doen gaan. Reeds tijdens zijn leven zag men in dat het onderzoek van Alessandro Volta zeer de moeite waard was. In 1810 kreeg Alessandro Volta de titel graaf. Bovendien was hij in 1794 onderscheiden door de Royal Society in Londen en in 1805 door Napoleon.