steriliseren:Steriliseren (Lat. sterere = glimmend) is het opzettelijk doden van micro-organismen, zoals bacteriën, virussen, schimmels en sporen
op of in allerlei materialen of stoffen. Dit gebeurt bijvoorbeeld bij
het houdbaar maken van voedsel en het vervaardigen van medisch materiaal
of met instrumenten voor wetenschappelijk onderzoek. Het doel is onder
andere voedselbederf of besmetting te voorkomen.
Steriliseren is onder te verdelen in voedselsterilisering, luchtsterilisering, watersterilisering en instrumentensterilisering.
lader van lansink: Ladder van Lansink is een standaard op het gebied van afvalbeheer. De standaard is genoemd naar de NederlandsepoliticusAd Lansink, die in 1979 in de Tweede Kamer
een motie voor deze werkwijze indiende. Internationaal wordt het
algemene principe achter de Ladder van Lansink vaak aangeduid met de
term "afvalhiërarchie".
Het afvalbeleid is erop gericht prioriteit te geven aan de meest
milieuvriendelijke verwerkingswijzen. Deze staan bovenaan de 'ladder'.
Het beleid van de overheid
moet erop gericht zijn zo veel mogelijk afval de Ladder van Lansink te
laten 'beklimmen'. In de praktijk betekent dit dat altijd zal worden
gekeken of een bepaalde stap gerealiseerd kan worden. Pas indien dit
niet het geval is zal een volgende, lagere stap in aanmerking komen.
PMD:Pmd is een in Vlaanderen gangbare afkorting voor het afval van plastic flessen en flacons, metalen verpakkingen en drankkartons. Het verpakkingsafval wordt samen ingezameld en na sortering gerecycleerd. De term is ook in Nederland in zwang geraakt.
Pmd wordt meestal in een blauwe pmd-zak
huis aan huis ingezameld. De zakken zijn doorzichtig, zodat de ophalers
kunnen zien of ze wel degelijk alleen pmd bevatten. Als dat niet zo is,
wordt de pmd-zak niet meegenomen en krijgt die een rode
weigeringssticker.
Pmd kan ook in minicontainers of in ondergrondse containers worden ingezameld. Verder wordt pmd in het containerpark
aanvaard. De zakken worden naar een afvalsorteercentrum gebracht, waar
de verschillende fracties gescheiden worden om erna te worden
gerecycleerd.
pasteuriseren: Pasteuriseren is een proces in de voedselindustrie dat schadelijke bacteriën
in aan bederf onderhevige voedselproducten vernietigt door het voedsel
kort te verhitten, zonder het product te beschadigen. Het proces is
vernoemd naar de uitvinder, Louis Pasteur. Pasteur en Claude Bernard voerden de eerste pasteurisatie uit op 20 april1862. Een afgeleide term is hogedrukpasteurisatie, waarbij het product onder extreem hoge druk wordt gebracht, maar niet verhit.
Bij pasteuriseren worden, in tegenstelling tot bij steriliseren, niet alle micro-organismen vernietigd. Pasteuriseren heeft tot doel het aantal micro-organismen
te verminderen tot een 'veilig' niveau, dit is het niveau waarbij het
niet waarschijnlijk is dat ze ziekten kunnen veroorzaken (bij gekoeld
bewaren en verbruik voor de vervaldatum).
Steriliseren is een met pasteuriseren vergelijkbaar proces met een veel hogere temperatuur waardoor de smaak sterk verandert omdat de eiwitten
in het gesteriliseerde product door de hoge temperatuur chemische
wijzigingen ondergaan. Door deze smaakverandering is sterilisering een
weinig gebruikt systeem bij voedingsmiddelen.
Hallo dieren vandaag zal ik het over een nieuw project hebben fruitjuice!!!!
UHT: UHT-sterilisatie (de afkorting staat voor ultra hoge temperatuur)
is het kortstondig (enkele seconden) verhitten op zeer hoge temperatuur
(ongeveer 140°C). Door deze speciale behandeling blijft de smaak van voedingsmiddelen beter behouden dan bij een langzamere (twintig tot veertig minuten) sterilisatie op een gematigder temperatuur van bijvoorbeeld 120°C.
Het procedé wordt bijvoorbeeld gebruikt voor productie van lang houdbare melk. De afkorting is ook vaak terug te vinden op verpakkingen van houdbare slagroom.
een zekering beschermt de bedrading van elektrische installaties tegen schade door te hoge elektrische stromen.
Smeltveiligheden komen voor in elektrische apparatuur, in voer- en vaartuigen, en in de elektrische installatie van gebouwen, hoewel deze laatste tegenwoordig steeds meer tegen overstroom beveiligd worden met installatieautomaten.
Smeltveiligheid is de formele naam voor een elektrische smeltzekering in de volksmond ook wel stop of plomb (Vlaanderen) genoemd, zoals die bijvoorbeeld in verdeelinrichtingen wordt toegepast, in woningen ook (enigszins verouderd) stoppenkast genoemd. Technici gebruiken de naam zekering in de algemene zin en smeltpatroon in het bijzonder.
Een waterkrachtcentrale of hydraulische centrale is een elektriciteitscentrale die stromend of neerstortend water (zie waterkracht) gebruikt om een turbine in beweging te brengen. Waterkrachtcentrales bevinden zich op stromen en rivieren, met al dan niet een kunstmatige dam. Het verval en het debiet van de stroom zijn bepalend voor de werking.
Het gebruik van waterkracht brengt geen vervuiling met zich mee en geen gevaarlijk radioactief afval. Daarom worden waterkrachtcentrales gezien als opwekker van groene energie.
Een zonnepaneel moet niet worden verward met een zonnecollector. Deze is op een ander principe gebaseerd, namelijk opwarming van een stromend medium, meestal water.
In de praktijk werkt men meestal met standaardpanelen van
bijvoorbeeld 60 vierkante zonnecellen van elk 156 mm zijde, wat
overeenkomt met een afmeting van het paneel van ongeveer 1,6 m².
Een ideale isolator zal de betreffende grootheid dusdanig afzwakken
dat deze niet meer waarneembaar is. Praktische isolatoren kennen een
verzwakking die groot genoeg is om naar verhouding weinig van de
grootheid over te houden. Bij een elektrische isolator loopt er geen noemenswaardige stroom, bij een geluidsisolator is er geen hoorbaar geluid meer en bij een warmte-isolator lekt er naar verhouding geen warmte weg.
Hallo iedereen ik zal het hebben over een nieuw thema energie!!! Ik zal je meer uitleg geven over geleiders!!
geleiders:in de elektriciteitsleer is een materiaal of voorwerp dat elektrische stroom doorlaat en een lage weerstand vertoont, die voor praktische doeleinden verwaarloosbaar is. Alle metalen zijn geleiders. De beste, dat wil zeggen met de kleinste soortelijke weerstand, zijn zilver en koper, omdat hun enige valentie-elektron zich vrijwel als een vrij gas door het kristalrooster beweegt, maar ook aluminium is een goede geleider.De meeste metalen hebben een positieve temperatuurcoëfficiënt,
hetgeen wil zeggen dat weerstand toeneemt bij toenemende temperatuur.
Dit komt doordat de atomen in het kristalrooster sterker trillen
naarmate de temperatuur hoger is. Deze trilling verstoort de beweging
van de elektronen door het kristalrooster. De elektronen bewegen zich
daardoor moeilijker door het kristalrooster naarmate de temperatuur
hoger is. Dit is waar te nemen als een toenemende weerstand bij
stijgende temperatuur.
Wanneer de weerstand van een stof nul is, spreekt men van een supergeleider.
Sommige stoffen worden halfgeleider
genoemd, omdat hun geleidingsvermogen niet groot is, maar wel sterk
temperatuurafhankelijk en bovendien door een speciale bewerking (dotering) beïnvloed kan worden.
Met shampoo - een uit het Hindi afkomstig woord - wordt een product bedoeld, meestal in vloeibare vorm, dat bedoeld is om haar te wassen of te reinigen. Een shampoo dient veel schuim te ontwikkelen[bron?]
om stof en vuil van de haren en hoofdhuid te verwijderen door af te
spoelen met water, zonder evenwel de natuurlijke oliën die het haar
beschermen mee te verwijderen. Er zijn vele verschillende shampoos voor
verschillende haartypes, antiroosshampoo, babyshampoo (niet prikkelend voor de ogen) en nog veel meer soorten bijvoorbeeld tegen hoofdluis.
Shampoo in poedervorm wordt 'droogshampoo' of 'shampoo zonder water'
genoemd. Er bestaat ook shampoo in de vaste vorm, dit ziet eruit als een
stuk zeep. Voor honden, katten of andere huisdieren bestaan er eveneens
shampoos, soms met insecticides om vlooien en dergelijke te bestrijden.
Het eerste bewijs voor het gebruik van zeep is bijna vijfduizend jaar oud en stamt uit Babylon.
Een cilinder van klei uit 2800 v.Chr. bleek een zeepachtige substantie
te bevatten, en ook werd een Babylonisch kleitablet van 2200 v.Chr.
gevonden waar een samenstelling op staat beschreven die mogelijk een
zeepachtige substantie op zou leveren als er lang genoeg wordt gekookt.
Ook de Oude Egyptenaren gebruikten regelmatig zeep, waarbij de oliën van zowel dierlijke als plantaardige afkomst waren. Romeinse plattelandsvrouwen zouden de reinigende werking van zeep bij toeval ontdekt hebben. De klei van de oevers van de rivier de Tiber
bleek te helpen bij het schoonmaken van hun was, doordat het vermengd
was met dierlijk vet en as. Dit zou afkomstig zijn van de tempel van de
berg Sapo,
een naam die in veel talen terugkomt in het woord voor zeep. Er bestaat
echter geen berg Sapo en meestal wordt aangenomen dat dit een verzinsel
is.
Een keukenweegschaal is een kleine weegschaal, meestal voorzien van een bakje, waarmee ingrediënten voor de maaltijd kunnen worden afgewogen. De meeste digitale keukenweegschalen voor huishoudelijk gebruik kunnen maximaal meestal 1 kg of 2 kilogram dragen. Bij de analoge weegschalen zijn er ook die tot 3 of 5 kilogram gaan.
Er bestaan analoge en digitale
keukenweegschalen. Het voordeel van een digitale keukenweegschaal, is
dat deze heel gemakkelijk op nul gezet kan worden, zodat je iets kunt
afwegen in een pan of schaal die niet bij de weegschaal hoort, zonder
het gewicht van de pan of schaal in het resultaat mee te nemen. Ook kan
na het toevoegen van een ingrediënt de weegschaal weer opnieuw op nul
worden gezet, om zonder rekenen het gewicht van het volgende ingrediënt
toe te voegen (het zogenaamde doorwegen). Een digitale weegschaal leest
ook veel nauwkeuriger af dan een analoge weegschaal. Bij een digitale
keukenweegschaal kan dit tot op de gram nauwkeurig, terwijl dit met een
analoge weegschaal niet mogelijk is. Een weegschaal die niet in gebruik
is, mag niet constant belast worden, door er iets in "op te bergen".
Het BelgischeAntigifcentrum is een koninklijke stichting van openbaar nut die op het telefoonnummer 070 245 245 dringende telefonische hulp verleent bij vergiftiging. Een team van artsen geeft dag en nacht telefonisch advies aan het publiek en gezondheidswerkers.[1]De hoofdactiviteit van het Antigifcentrum blijft het telefonisch
beantwoorden van allerlei (dringende en niet-dringende) vragen om advies
over vergiftiging.
In 2014 ontving het centrum 54.207 oproepen, wat neerkomt op ongeveer
150 telefoontjes per dag. Ongeveer de helft van de oproepen gaat over
volwassenen, meer dan een derde over kinderen jonger dan 4 jaar.
Daarnaast beheert het centrum ook een uitgebreide databank met informatie over giftige stoffen.
Fabrikanten van gevaarlijke producten (pesticiden, huishoudproducten, cosmetica
etc.) moeten informatie over de samenstelling van hun product meedelen
aan het centrum, dat die vertrouwelijk bewaart. In het begin moest het
Antigifcentrum voor haar informatie-inzameling vooral rekenen op de
goodwill van de chemische en farmaceutische industrie. Na verloop van tijd werd de informatieoverdracht ook wettelijk verplicht.
Tot slot bewaart het Antigifcentrum een beperkt aantal antidota voor de dringende behandeling van gehospitaliseerde patiënten.
Hallo iedereen ik zal het vandaag hebben over zeep!!!!
douchegel:Douchegel is een stroperige vloeistof die gebruikt kan worden voor het wassen van huid en haar.Het grote voordeel is dat men bij het douchen voldoende heeft aan douchegel, als vervanger voor shampoo, zeep en een washandje. Douchegel is verkrijgbaar in verschillende kleuren en geuren en met
verschillende reinigende en verzorgende eigenschappen. Douchegel is
normaal.
Een voordeel van douchegel ten opzichte van een stuk zeep is dat gel
gemakkelijker kan worden opgebracht. Bovendien kan zeep zacht en
daardoor onbruikbaar worden. Douchegel is oplosbaar in water en kan
verdund worden maar wordt op een gegeven moment waterdun waardoor hij
niet meer goed is op te brengen. Verder droogt de douchegel minder uit
dan zeep zelfs als hij geen vochtinbrengers bevat. Ook is douchegel in
tegenstelling tot zeep niet gevoelig voor kalk in het water.
Een nadeel van douchegel is dat men gemakkelijk te veel gebruikt.
Daardoor droogt de huid uit en wordt het lastiger de gel van de huid te
spoelen.
Op reis is het nadeel van douchegel dat de verpakking kan gaan
lekken. Het voordeel ten opzichte van zeep is dat het niet eerst
gedroogd of waterdicht verpakt hoeft te worden.
Een hacker, ook wel kraker of cracker genoemd, is een persoon die zonder toestemming een computernetwerk
binnendringt door de beveiliging te kraken. Niet altijd met de
bedoeling om illegaal informatie toe te eigenen, maar veelal om aan te
tonen dat het netwerk onvoldoende beveiligd is. Er zijn wel hackers met
criminele bedoelingen, echter, voor velen is het een sport om beveiligde
netwerken te kraken. In bepaalde technisch georiënteerde subculturen
is een hacker een persoon die geniet van de intellectuele uitdaging om
op een creatieve en onorthodoxe manier aan technische beperkingen te
ontsnappen; bijvoorbeeld een goede programmeur. Een hacker hoeft niet per se iets met computers te doen. In deze subculturen wordt het gebruik van de woorden hacker en hacken door en voor computerinbrekers als misbruik van de term gezien; zij worden crackers,
krakers of script kiddies genoemd. Script kiddies worden veelal gezien
als nephackers, omdat zij de code van internet af kopiëren.
In deze laatste betekenis hebben hackers vaak een negatieve bijklank.
Sommige hackers houden zich niet aan de hackersethiek, hebben geen
respect voor andere mensen en hacken met de intentie informatie bloot te
leggen. Daarmee beïnvloeden ze de publieke opinie om aanhangers te
winnen voor bepaalde opvattingen of standpunten. Een voorbeeld hiervan
is het hacken van webcams: stiekem meegluren, beeldmateriaal verzamelen
en verspreiden. Er wordt door sommigen zelfs van "terrorisme" gesproken. Er zijn inderdaad crackers
die in de binnengedrongen systemen schade aanrichten, zich toegang
verschaffen tot vertrouwelijke informatie of gekraakte systemen
gebruiken voor illegale software en/of media. Een hacker zal de eigenaar
van het systeem adviseren het systeem veiliger te maken en meestal
wordt ook meteen aangegeven op welke manieren dat zou kunnen, zodat het
systeem beter beschermd is tegen crackers. Ook proberen hackers crackers
actief te stoppen.
Onder (vooral academische) computerprogrammeurs
kan een hacker ook een programmeur zijn die met werkende maar
onelegante oplossingen voor programmeerproblemen komt. In deze zin is
het woord hacker in eerste instantie afkeurend bedoeld. Het werkwoord
hacken wordt ook wel gebruikt voor het "handwerk" van het programmeren,
bijvoorbeeld het optimaliseren (tweaken) van een programma, dit in tegenstelling tot het "hoofdwerk", het ontwerpen van het programma.
Apple Inc. is een Amerikaans elektronicabedrijf dat op 1 april1976 is opgericht (toen als Apple Computer, Inc.) door Steve Jobs, Steve Wozniak en Ronald Wayne. Op 3 januari1977 besloot Apple dat een geregistreerde bedrijfsvorm meer zekerheid en veiligheid bood. Het bedrijf is gevestigd in Cupertino, Californië.
Apple is vooral bekend van zijn reeks Apple Macintosh-computers, de iPod-muziekspelers, de iPhone-smartphone en de iPad. Naast hardware ontwikkelt het zelf ook veel software voor het eigen OS X, maar ook voor Windows. Eind jaren 70 is Apple bekend geworden met de Apple II, een van de eerste succesvolle personal computers
ter wereld. De Apple II speelde een essentiële rol bij de opkomst van
de pc-markt. Aan deze reeks van kleine successen kwam echter een abrupt
einde door een op handen zijnd bankroet. In 1997 stond het bedrijf aan
de rand van de afgrond, maar met een investering van 150 miljoen
Amerikaanse dollar (door Microsoft) is het bedrijf weer op de been geholpen. Microsoft is sindsdien dan ook aandeelhouder.
Tegenwoordig geniet Apple Inc. van een zeer herkenbaar beeldmerk,
wat zij dan ook veelvuldig inzet ter promotie van het bedrijf. Eind
2009 werd Apple door het Amerikaanse reclamemagazine AdWeek uitgeroepen
tot merk van het decennium.[1] De AdWeek-redactie schreef het succes van het merk toe aan toenmalig CEO Steve Jobs, die "de belichaming van het merk" en "een briljante marketeer" werd genoemd.
Apple heeft op 20 augustus 2012 met een beurswaarde van ruim 620 miljard dollar een nieuw record gevestigd. Nog nooit was een bedrijf zo veel waard. Het oude record stond op naam van Microsoft. Dat softwarebedrijf had op 30 december 1999 op de beurs een waarde van 618,9 miljard dollar.[2] Deze toppositie wist Apple overigens niet vast te houden. Zo was in januari 2013 de waarde gedaald tot 413,7 miljard dollar.[3] Op 17 april 2013 zakte de waarde van het aandeel voor het eerst sinds 2011 weer onder de 400 dollar.[4]
Een randapparaat (Engels: peripheral) is in de context van computers een stuk computerhardware dat niet behoort tot de centrale rekeneenheid, maar ernaast gebruikt wordt om de computer geschikt te maken voor een bepaalde taak.
Een werkende computer hoeft in principe alleen maar te bestaan uit geheugen en een processor -- dit is genoeg om aan het model van de Turingmachine
te voldoen. Omdat een dergelijke computer niet bepaald makkelijk te
bedienen is, zijn de meeste computers uitgerust met andere hardware om
de interactie met de gebruiker, of met andere apparatuur, makkelijker te
maken. Deze apparaten worden samen randapparatuur genoemd. In de
praktijk wordt de term vooral gebruikt voor die apparatuur die extern is
ten opzichte van de systeemkast.
William Henry (Bill) Gates III (Seattle, 28 oktober1955) is een Amerikaans ondernemer. Gates is vooral bekend als boegbeeld en medeoprichter van de firma Microsoft. Bill Gates werd geboren als zoon van een advocaat en een onderwijzeres.
Hij heeft twee zussen. Hij werd door zijn ouders naar de Lakeside Prep
School in Seattle gestuurd. Daar zag hij in 1968 een terminal die was
verbonden met een timesharing-computer bij General Electric. Gates en Paul Allen, een vriend en latere zakenpartner, waren niet bij de terminal weg te slaan. Het tweetal werd zelfs hacker:
ze braken in in het systeem dat de hoeveelheid verbruikte computertijd
bijhield. Een lokaal computerbedrijf, dat inmiddels de computertijd op
de terminal sponsorde, besloot hen daarom maar in dienst te nemen om bugs
(programmeerfouten in een programma of spel) te vinden, in ruil voor
een onbeperkte hoeveelheid computertijd. In de herfst van 1973 ging
Gates studeren aan de Harvard-universiteit. Hij stopte daarmee toen Allen hem wees op de Altair 8800, een zelfbouwcomputer. Gates realiseerde zich dat voor een computer software
nodig zou zijn. Hij belde MITS, de producent van de Altair, op en
blufte dat hij samen met Allen een programma had geschreven - een BASIC-interpreter
voor de Altair. Dat wilde het bedrijf graag zien. Gates werkte
koortsachtig aan het programma en Allen kon het ten slotte aan MITS
laten zien. Op 22 juli 1975 sloot MITS een overeenkomst met Gates en
Allen om de rechten van hun BASIC-interpreter te kopen. Dit was de
geboorte van Microsoft, het bedrijf dat Gates en Allen beide multimiljardair zou maken.
Een computervirus (in het dagelijks taalgebruik wordt meestal kortweg over virus gesproken) is een vorm van schadelijke software (malware). Het is een computerprogramma dat zich in een bestand kan nestelen, bijvoorbeeld in bestanden van een besturingssysteem.
Computervirussen worden als schadelijk beschouwd omdat ze schijfruimte
en computertijd in beslag nemen van de besmette computers. In ernstige
gevallen kunnen virussen binnenin de computer schade aanrichten,
bijvoorbeeld het wissen en verspreiden van gevoelige gegevens. In zeer
ernstige gevallen kan de gebruiker zelfs de totale controle over de
computer verliezen.
Hoewel er veel verschillende computervirussen bekend zijn, komt er slechts een fractie daarvan "in het wild" voor. De WildList Organization International
houdt een maandelijkse lijst bij van de virussen die in het wild zijn
aangetroffen. Maandelijks worden er enkele duizenden verschillende
virussen in het wild aangetroffen. Veel bestaande virussen zijn niet
virulent genoeg om zich zelfstandig te verspreiden.
Het in omloop brengen van een computervirus is een misdrijf, zowel in het Nederlandse Wetboek van Strafrecht als in het Belgische Strafwetboek.
Computervirussen die zich ongemerkt in een computersysteem nestelen en vermenigvuldigen moeten onderscheiden worden van Trojan horses.
Trojaanse paarden zijn programma's die andere dingen doen dan ze
voorgeven, bijvoorbeeld de computer gemakkelijker toegankelijk maken
voor andere virussen of spam versturen. Wormen
zijn geen virussen maar worden wel vaak zo genoemd. Het zijn
zelfstandige programma's die zich direct over het netwerk verspreiden.
Als de schade pas aangebracht wordt op een vooraf bepaald tijdstip,
zoals bij een tijdbom of op het moment dat de software een bepaalde -
vooraf vastgelegde - verandering waarneemt, spreekt men van een logic bomb.
leon@techniek
