Varazdin is een schitterend barokstadje, dat ooit de hoofdstad van Kroatië was. Achtereenvolgens bezochten we het kerkhof - gesnoeide coniferen en struiken geven het geheel een esthetisch uitzicht - en het kasteel (16de eeuw) dat een historisch museum herbergt, beide gelegen buiten de stadsmuren. Nadien wandelden we door de historische binnenstad waar elk paleisje of patriciërswoning de moeite waard is om te bekijken.
Vandaag beelden uit het openluchtmuseum van Kumrovec - waar ook het geboortehuis van Tito staat - en foto's van de burcht van Veliki Tabor en van het grafelijk kasteel Trakoscan -- allemaal gelegen in de Kroatische Zagorje-streek boven Zagreb! Ook de schoolkinderen bezoeken deze streek!!!
Zagreb is de hoofdstad van Kroatië en heeft weinig geleden tijdens de oorlog. We vinden hier dan ook verschillende stijlen in de gebouwen: zware Oostenrijks-Hongaarse constructies, art nouveau en art deco.
Vandaag foto's uit Karlovac -- het is zondag -- en uit het Maksimirpark van Zagreb alwaar zich ook de dierentuin bevindt, mét enkele elders op deze reis door ons gefotografeerde dieren!
Een "rustige" dag in het Nationaal Park van de Plitvice-meren. We wandelen langs 16 meren, die trapsgewijs in elkaar overlopen en een hoogte van 130 m overbruggen, dus aan watervallen en watervalletjes, meren en beekjes geen gebrek. De wandeling wordt zelfs avontuurlijk als we langs een meer terug wandelen, schoenen uit omdat de weg door het water loopt, over takken en stronken om de modder te vermijden, en af en toe over of onder een boom die omgevallen is.
Vandaag verbleven we in het Lonjsko Polje-natuurpark; je ziet foto's van het traditioneel Stara Lonja-huis waar we verblijven, van traditionele ambachten, van tal van ooievaars en van een inheems "wild" Turopolje-varken.
We zijn nu weer in Kroatië, en wel in het Lonjsko Polje-natuurpark langsheen de Sava-rivier, één van Europa's grootste ooievaarsgebieden met traditionele boerenhuisjes, veel water en heel veel vogels allerhande, w.o. ook lepelaars en reigers. In Jasenovac bezochten we het infame concentratiekamp van de Kroatische Ustasa-fascisten in de 2de wereldoorlog.
Vandaag reden we via Travnik met zijn middeleeuws fort en "bonte" moskee en via de beroemde houten Pliva-watermolens naar de oude Bosnische koningsstad Jajce, vol oude gebouwen op een heuvel boven een mooie waterval, en zelfs een Mithrastempel -- en de plek waar de partizanen o.l.v. Tito in 1943 de historische conferentie hielden over federaal Joegoslavië's naoorlogse toekomst.
De Ferhadiya-winkelwandelstraat mondt uit in de Bascarsija, de bazaarwijk uit de Turkse tijd. Daar zagen we nauwe bazaarsteegjes, souvenirshopjes, hamams (Turkse baden), medreses (schoolgebouwen), türbes (graven van vooraanstaanden), bezistans (overdekte markten), fonteinen en duiven, enz.
Rond 1860 werden de Turkse bezetters van Bosnië-Herzegovina door de Oostenrijks-Hongaarse Habsburgers afgewisseld, wat duidelijk mag blijken uit de bouwstijl van vele gebouwen rond 1900 - de post, de universiteit, de overdekte markt, het stadhuis, museums, academies e.a.; we zagen ook de "Latijnse Brug" waar in 1914 de Habsburgse kroonprins Ferdinand en zijn vrouw Sofie vermoord werden door de jonge Servische nationalist Gavrilo Princip, een gebeurtenis die de aanleiding werd tot het uitbreken van de eerste wereldoorlog -- Princip is zijn heldenstatus van in de Joegoslavische periode nu wel kwijtgeraakt.
We reden door een bergachtig landschap naar Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië-Herzegovina, die tijdens de burgeroorlog van 1992 tot 1995 aan een langdurige en bloedige belegering blootstond.. Vandaag eerste beelden uit Novo Sarajevo, en bankbiljetten in beide versies van dit in twee vijandige deelgebieden opgedeelde land -- de Federatie Bosnië-Herzegovina met zijn 11 inwendig óók verdeelde kantons en de Republika Srpska waar we gisteren nog vertoefden.
Vandaag reden we langs het Piva-klooster en de Piva-canyon tot in het Bosnische Tjentiste, waar we het partizanenmonument van de grote veldslag van Sutjeska zagen.
We zitten in het Durmitor-massief van Montenegro, en zagen vandaag de beroemde brug over de Tara-kloof, de diepste kloof van Europa -- de in de 2de wereldoorlog net gebouwde brug werd door een heldhaftige partisanen-actie deels opgeblazen -- en wandelden nog rond door hier en daar besneeuwde bospaden.
Een avontuurlijke tocht rond Crno Jezero (het Zwarte Meer). We vertrokken met gewone wandelschoenen, maar halverwege bleek dat we watervalletjes moesten oversteken. Dus Yvan zijn schoenen werden nat, en ik op blote voeten door het koude water.
Onderweg naar de bergen bezochten we Montenegro's bekendste bedevaartsoord, klooster Ostrog dat nog door Sint-Basilius van Ostrog - wiens wonderbaarlijk bewaarde lijk we groetten - werd opgericht; via Niksic met koning Nikola te paard trokken we verder Noordwaarts, steeds hogerop.
Vanuit Ulcinj volgden we vandaag de oevers van het meer van Skadar -- Shkodër in het Albanees -- om via een Turkse brug in het stemmige rivierdorpje Rijeka Crnojevica naar Danilovgrad te rijden alwaar we heden verblijven.
Ulcinj is het Zuidelijkste punt van onze reis, een oude piratenstad met overwegend Albaneestalige inwoners, waar ook Miguel de Cervantes jarenlang gevangen zat. Er is een zandstrand -- een zeldzaamheid hier. Op dit ogenblik zien we prachtige bliksemschichten op zee, maar die vallen helaas niet te fotograferen!
Onderweg zagen we Sveti Stefan, oorspronkelijk een vissershaventje, nu een hoteleiland, de orthodoxe kerk van Bar en de ruïnestad Oud Bar.. Als toemaatje nog een zonsondergang van op ons terras in Ulcinj.
