Enkele opnamen van de 1ste Grenadiers uit Soest op kamp in Vogelsang vroege voorjaar 1962.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd een gedeelte van Burg Vogelsang door bommen vernield, de gehoorzaal en de de blokken 11 en 12 van de Vriendschapshuizen (Redan) werden totaal tot puin herleid. De schade was dermate groot dat er nooit tot heropbouw werd overgegaan, op de gehoorzaal is later een verdiep lager een nieuw dak geplaatst, waardoor de gehoorzaal verdween. Door de bommenschade had de "Freilichtbünhne" (tribune zitplaatsen van het lager gelegen sportveld) ook erg veel schade opgelopen, deze foto werd genomen in 1962 toen was de Oorlogsschade nog duidelijk zichtbaar. Later werden de brokstukken verwijderd en gebruikt om andere gebouwen te restaureren, sindsdien is de helling een met gras begroeide flank.
Op 30 januari 1933 werd Adolf Hitler Rijkskanselier van Duitsland, hij plande de bouw van vier opleidingscentra om militaire en politieke leiders naar Duitse normen te vormen. In het noorden de "Falkenburg" (te Crössine) In het zuiden "Sonthofen" (te Allgäu) In het westen "Vogelsang" (in de noord Eifel) In het oosten "Mariënburg" (in oost Pruisen, deze laatste is echter nooit gebouwd).
Voor de meesten onder ons is Vogelsang wel de meest bekende, het is ook vlak bij de Belgische grens gelegen in de Eifel. Bij het begin van de Tweede Wereldoorlog was Burg Vogelsang reeds in gebruik, doch niet voledig afgebouwd en zou ook nooit voltooid worden. Engelse strijdkrachten hebben na de Oorlog Burg Vogelsang bezet en omgevormd tot militair trainingskamp, in 1950 werd het overgedragen aan de Belgische strijdkrachten.
Burg Vogelsang, gelegen in de prachtige natuur van de Eifel.
Luchtfoto van het Kamp.
Adolf Hitler bezoekt Burg Vogelsang, juist voor het begin van de Tweede Wereldoorlog.
Aan het einde van de Jaren '30 vorige eeuw zijn de gebouwen klaar, merk de jonge beplantingen welke nu bossen zijn.
De Fakkeldrager toen...... en nu.
De schade aangebracht door bommen tijdens bombardementen van de Urftseesperre.
Foto's gemaakt tijdens een wandeling aan de Urftsee, op een vrije dag werd besloten met een paar vrienden eventjes een kijkje te gaan nemen naar de dam op de Urft. We hadden eigenlijk de tocht helemaal onderschat, het waren enkele lastige Km. door een beboste streek om er te geraken, de terugweg was dus nog vermoeiender.
Grenadier Wilbert De Maere volbracht zijn legerdienst in de jaren '61 - '62, als militien werd hij bij de 2de Cie ingelijfd. Later bevorderd tot R.P. deed hij meestal dienst aan het wachtlokaal van kazerne Steenstraete, jongens van dezelfde klas hebben hem daar zeker ontmoet, bij deze een oproep aan vroegere makkers.
Enkele opnamen bij de ingang van de kazerne, Wilbert is herkenbaar aan zijn witte helm.
Wilbert De Maere met zijn beste vriend Albert Colleman op Tielenheide te Turnhout.
Uit het album van een soldaat Albert Colleman en Wilbert De Maere.
Op de Nato manoeuvers in Baumholder. Van onder naar boven : Dullaert, Noël Geiregat, De Beuf en Wilbert De maere.
Albert Colleman. Dullaert en Wilbert De Maere in de kazerne.
Wilbert geknield vierde van links, met enkele van zijn vrienden.
Plichtsbewust....op het ochtendappel. Afzwaai van adjudant D'Haene.
Wilbert en enkele Duitse Grendiers, tijd om een sigaretje te roken.
Duitse en Belgische Grenadiers netjes in de rij.
Verbroedering met Duitse eenheden.
1ste Grenadiers naar de vuurdoop met de M 75.
Vijf soldaten van het 1ste Grenadiersbataljon te Soest in Duitsland. Betreft van links naar rechts boven de klaroenblazers : Van de Voorde uit Zele en Ernaldsteen eveneens uit Zele. onder de Klaroenblazers : De Mulder uit Weerde, Van Der Graaf uit Antwerpen, Van Der Stricht uit Overmere.
Enkele soldaten en onderofficieren Wilbert aan de hindernispiste. Vierde van links, Wilbert.
Recente opname, tijdens een fietstochtje
Oproep aan allen bij wie een lichtje gaat branden na het zien van deze foto's, laat iets van je horen. Vriendelijke groetjes aan alle oud Grenadiers. Met dank aan Wilbert De Maere.
Oud Grenadier Robert Van Assche aan de blok van de 3de Cie in kazerne Steenstraete te Soest.
Mooie opname van het paradeplein op een rustig moment.
Gekscheren op de kamer, nog even voor het slapengaan. (Robert eerste links)
Ook de aardappeltjes voor morgen moesten ontdaan worden van hun veldtenue, niet plezant maar soms wel amuzant.
De M 75 Full Tracks verlaten de kazerne voor alweer een oefening.
Derde van links Robert Van Assche met borstel in de hand, dat wel maar kuisen ???
De originele klederdracht van de Grenadiers, enkel gedragen bij officiële gelegenheden.
Geweren netjes aan de kant en aandachtig luisteren naar de professionele uitleg van de Sergeant.
Bloemenkransen voor de gedenksteen ter ere van onze Helden.
Een van de minder populaire oefeningen was de 16 Km, alsook de 9 Km werd door weinigen met veel geestdrift aangevat, helaas kon je er moeilijk aan ontsnappen, flink op stap als eerste van de groep zien we Robert.
Camouflage op de Lüneburger heide te Höhne, eerste links Robert Van Assche met enkele Cie genoten.
De gamellen klaar voor het middagmaal, een ijsje na het eten zou die dag zorgen voor een massale toeloop aan de toiletten.
Postkaart met enkele van de meest bekende mooie plaatsjes in de binnenstad van Soest.
Winteroefening op het terrein Büecke, Robert eerste van rechts.
Bemanning van de M75 Full Track in winteruitrusting, Robert staande eerste links
Vrienden onder elkaar en toch na zovele jaren de namen vergeten........jammer. Robert boven midden.
Robert in het midden is er gerust in, de kammeraden zijn immers zwaar bewapend.
De hindernispiste moest drie maal per week gedaan worden in volle uitrusting, waarom niet eens op zondag voor een paar fotokes.....
Uitstap naar de Nurburgring
Op trektocht aan de Rijn waar we zeer vlug op de wijnfeesten belanden, overmatig getrakteerd door Duitsers was onze maat rap vol. Robert tweede van links.
De twee laatste maanden in dienst van de Aalmoezenier.
Op wacht bij de pantservoertuigen, je mag gerust zijn er is nooit eentje gestolen.
Brieven schrijven naar het thuisfront.
Oudejaarsavond in de kazerne, uitgaan mocht niet, maar de lichten mochten één uurtje langer branden inplaats van 23 u tot 24 u. Met dank aan Robert Van Assche.
De M 46 Patton was een zware Amerikaanse gevechtstank, einde van de jaren '40 zijn er zo'n 1160 van gebouwd.
In november 1949 werd het eerste exemplaar door het Amerikaanse leger in gebruik genomen, om reeds in 1957 voor een nieuwer model aan de kant gezet te worden. Tussen 1950 en 1953 werd de M 46 Patton ingezet in de Koreaanse Oorlog, tegenover de T-34 van Russische makelij.
Kenmerken : Bemanning Afmetingen 1 Commandant Lengte 6,4 m 2 Schutter Breete 3,6 m 3 Lader Hoogte 3,1 m 4 Machinegeweerschutter Gewicht 45,1 T 5 Chauffeur
Klein overzichtje. Hallo ik ben Gino Van Goethem en mijn eerste kennismaking met het Belgisch Leger verliep langs Brussel zoals bij de meesten onder ons via het 'Klein Kasteeltje'. Daar vermoede men dat ik een kwaal had aan mijn longen ? Nooit iets gemankeerd maar je weet maar nooit. Een week naar het militair hospitaal in Berchem (Antwerpen) voor een test TBC maar er bleek niets mis met mij, goed bevonden voor de strijdkrachten. Na enkele maanden kreeg ik mijn oproepingsbevel thuis in de brievenbus, opleiding chauffeur naar Heverlee eens daar aangekomen bleek dat er geen plaats was voor onze groep ? Dan maar naar Turnhout, daar kregen we de beginopleiding op Tielen Heide. Voor de eigenlijke opleiding tot chauffeur was er geen plaats en geen tijd. De tijd in Turnhout werd ingekort van twee maanden naar een maand, we zouden onze opleiding verderzetten in Soest (kazerne Steenstraete). Met de DVD naar Soest was voor ons een hele belevenis, met de leuke roep "sandwiches eiers"! De eieren gooiden we door de ramen van de trein naar buiten, ge weet hoe dat gaat met een gasten samen. Acht maanden verbleef ik in Soest en lag in de Stafcie, verder in het gebouw lagen de MP's, in het gebouw ernaast de Ardeense Jagers. In de Stafcie was het wel wat losser dan in de 1ste, 2de en 3de Cie. Mijn legerdienst was een leuke periode, regelmatig moesten we om bevoorrading naar Werl of opdrachten voor de infirmerie en wacht lopen. Drie maal twee weken zijn we op kamp geweest naar Vogelsang, in de maand november, december en januari, ik moet je niet vertellen dat het daar zeeeeer koud kan zijn. Ook eens een verhuis gedaan van een dokter zijn persoonlijke meubelen, van Sinaai (Waasland) naar Soest, het was een leuke ervaring. Mijn legerdienst zat er op in 1980 en een paar jaar later was het de beurt aan mijn jongere broer, ook hij moest naar de Grenadiers maar was bij de stormfuseliers, dat was wel andere koek tegenover de Stafcie dat wist ik natuurlijk van in mijn tijd. Mijn nonkel heeft trouwens in de late jaren '50 ook zijn legerdienst gedaan bij de Grenadiers in Soest.
Sinds Burg Vogelsang toegankelijk werd voor bezoekers groeide het idee om toch eens te gaan kijken hoe het gesteld was met het het kamp van toen, na 46 lange jaren die tenslotte snel voorbij waren, was het een heel aangename ervaring om nog eens rond te wandelen op de oude vertrouwde plaatsjes. Al is het jammer dat er wel wat verval is vast te stellen en vele plaatsen afgesloten zijn voor bezoekers, zoals te zien op de samengevoegde foto is de leistenen terrasvloer vervangen door klinkers en onkruid tiert weelderig, ook op vele andere plaatsen is dit het geval maar er komt beterschap, het hele domein krijgt een opknapbeurt in de komende jaren. De vele trappen en hellingen wegen nu wel een stuk zwaarder dan toen, maar ja de tijd knaagde en men moet dat er maar bijnemen.
Hoe snel gaat de tijd ? Het is wel duidelijk waneer je volgende reeks foto's bekijkt, ze zijn genomen in het kamp Vogelsang, de wit zwarte opnames tijdens mijn legerdienst en de kleuren vele jaren later bij een bezoek aan de nu voor iedereen toegankelijke burcht. Getracht werd om zoveel mogelijk vanop de zelfde plaats de dubbels te maken wat niet altijd mogelijk was.
Aan de toren bij de stookplaats. 1962 2008
Op de trappen tussen blok 10 en 13 van Redan, de natuurstenen trappen en zijwang zijn ondertussen vervangen door beton voorzien van een metalen leuning en handgreep, het aantal trappen is ook verschillend ?
Thingstätte, dit was een nationaal-socialistische variant op openluchttheater, men had van hieruit een globaal uitzicht op de lager gelegen sportvelden.
Op de voormalige 'Zonnewendeplaats' staat de 'Fackelträger' een van de vele symbolische sculpturen van het Derde Rijk, die het racistische heersersideaal van het nationaal-socialisme belichamen.
De naam Adolf Hitler in de tekst op het monument werd aanvankelijk onleesbaar gemaakt, later werden enkele nieuwe blanco stenen ingepast.
Aan het Forum West, in de westelijke vleugel waar vandaag de dag de kantoren gevestigd zijn, was o.a. de bibliotheek met leeszaal en de kaartenzaal ondergebracht.
Terras aan de westelijke vleugel, 46 jaar later.......
Desolaat uitzicht aan de vroegere stalling voor tanks, elke activiteit is verdwenen.
Waneer de laatste ruines van het voormalige dorpje Wollseifen bezweken waren door schietoefeningen, werd door de Belgische legeroverheid een betonweg met enkele ruwbouwhuizen gerealiseerd om straatgevechten te simuleren.
Het gebied rond wollseifen werd in augustus 1946 aangewezen als oefenterrein voor Britse troepen en tot verboden gebied verklaard en moest binnen enkele weken leeggemaakt worden.
De Belgische bioscoop, het gebouw is een van de laatste voorbeelden van de filmtheaterarchitectuur van de jaren '50 en is daarom in 2005 tot beschermd monument verklaard.
Op de fundamenten van het geplande monumentale "Haus Des Wissens" bouwde de Belgische legerleiding de kazerne "Van Dooren".
Uit deze foto's van een maquette blijkt hoe indrukwekkend en imposant het "Haus Des Wissens" wel zou worden, helaas werd het nooit voltooid enkel de fundamenten werden aangelegd, dan kwam de Oorlog.... Duidelijk herkenbaar op foto 1 hierboven zijn het Forum West en de Burgschänke.
De "Burgschänke" is grotendeels in originele toestand bewaard gebleven. De inrichting stamt uit de periode dat het complex door het Belgisch leger werd gebruikt.
De "Adlerhof" vormt het middelste gedeelte van het "Gemeinschaftshaus" van de "Ordensburg" en loopt langs de bovenkant van de berghelling die naar de Urftsee omlaag voert.