Dendermonde in het verleden. klik op bovenstaand embleem. _________________________
{TITEL_VRIJE_ZONE}
_________________________
Meer Grenadiers op Bloggen
Jacobs Jan Met een klik op de foto kom je terecht op nog een Grenadiers Blog. _________________________
Nic Lust _________________________
Emiel Deporte _________________________
Nationale Verbroedering der Grenadiers _________________________
Kamp Vogelsang _________________________
1ste GRENADIERS.
05-06-2008
KAZERNE TURNHOUT.
Van het station in Turnhout tot de kazerne Majoor Blairon was een tiental minuten stappen, toch was ik er al in geslaagd om de woede van de leidinggevende sergeant over me heen te halen.
Ingang van de kazerne, wagenwijd geopend om ons medogenloos te verslinden en te hervormen tot dappere strijders.
In de gebouwen op het gelijkvloers achter de gedenksteen aan de vlaggemast was de troepenkantine, ik ben daar tijdens de drie maanden durende opleiding slechts twee of drie maal iets gaan drinken. De meisjes achter de tapkast hanteerden een dicipline eigen aan het leger, daarom gingen we liever ergens de stad in, b.v. schuin rechts over de uitgang van de kazernepoort was een cafeetje waarvan de naam me is ontgaan, maar de meeste recruten waren daar te vinden. De jukebox (toen vollop in de mode) speelde er steenvast het toenmalige succes van La Paloma in de versie van Freddy Quinn.
Dagelijkse vertoning op de binnenkoer, schouwen van de troepen of vlaggegroet een van de meest intense momenten in de kazerne.
Troepenkamer klaar voor inspectie, alles netjes geordend zoals het hoorde, het gewerenrek uit mijn tijd in deze kamers ontbreekt echter, dat was geplaatst midden in de gang juist voor de tafel. Met zekerheid staat vast dat in deze kamers veel brieven zijn geschreven aan soldatenliefjes over liefde en heimwee.
Troepenkantine, volgens de meesten ongezellig en kil.
Het neogotische stationsgebouw van Turnhout uit 1896 is een kopstation aan het einde van spoorlijn 29.
De overkapping achteraan het station over de perrons is verdwenen, al was ook voor mij dit ooit eens het eindstation, daar zijn de herinneringen toch verdwenen.
Na ongeveer een halve eeuw zijn we min of meer terechtgekomen in Dad's army, er zou veel gelijkenis zijn met de foto hier- boven als we onze inmiddels te kein geworden uniformen zouden aantrekken. De stoere krijgers van toen, uit de beginjaren '60, zijn door de jaren heen wat meer gematigd geworden maar nog niet vergeten hoe hun legertijd bij de Grenadiers verliep. Laat ons een poging doen vroegere legerkameraden terug te vinden, was jij ook in kwartier Steenstraete rond de jaren '60 graag een seintje.
Voor 1909 was het Belgisch leger enkel met vrijwilligers bemand, aangevuld met lotelingen deze laatste werden bij loting aangeduid om de legersterkte te verzekeren. Na 1909 voerde men de dienstplicht in, één zoon per gezin zou dan onder de wapens moeten, later in 1913 kwam de algemene dienstplicht, dit betekende dat alle jonge mannen dienstplichtig zouden zijn, doch in bepaalde gevallen kon men uitstel of zelfs afstel krijgen.
De duur van de legerdienst veranderde stelselmatig van 24 naar 18 later 12 maanden, uiteindelijk slechts 8 of 12 maanden afhankelijk of men in Duitsland of België gelegerd was. Sinds 1994 bestaat de dienstplicht niet meer, niemand moet nog verplicht onder de wapens.
We moeten reeds ver in de tijd terug, maar de herinnering is onverwoestbaar gebleven, als opge- schoten pubers moesten we het grote avontuur tegemoet. Met een beetje angst in het hart naar de opleiding als voorbereiding om indien nodig de natie te verdedigen. Wilde verhalen hadden we meerdere malen moeten aanhoren over leeuwen die getemd werden onder een regime dat met ijzeren hand werd geleid. Voor velen onder ons zou dat gebeuren in de kazerne Majoor Blairon te Turnhout, mijn marsbevel arriveerde in juni 1961, met als bestemming inderdaad het hol van de leeuw "Tunhout", op 1 aug. zou ik daar mijn eenheid moeten vervoegen onder het Nr 61/16451. Waneer ik er nu over nadenk was het allemaal minder erg dan de angstaanjagende verhalen, het moeilijkste was misschien wel het loslaten van moeders rokken. Na onze opleiding van drie maanden in Turnhout waren we volwaardige chauffeurs (?) en dan was het zover, tijd voor het echte werk, onze toekomstige eenheden werden bekend gemaakt en voor mij betekende dat DE GRENADIERS ! Blijkbaar waren die gekazerneerd te Soest in kwartier Steenstraete, Grenadiers, Soest, Steenstraete ? NOOIT van gehoord......
Dus met de nodige onzekerheid op weg naar het toen zeer verre Duitsland, eigenlijk waren we de bezetters van West Duitsland in de nasleep van W.O. 2, doch dat besef hadden weinigen onder ons. Velen zullen zich de Grenadiers nog levendig herinneren als was het gisteren, daarom graag wat nieuws over oud gedienden van de vlam die nooit zal doven, foto's van toen, eventueel met een woordje uitleg zijn zeer welkom, ze zouden dit blog kunnen verrijken om zo hopelijk vrienden uit Steenstraete terug te vinden.
