Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
03-02-2010
Mongool of Chinees? Doe mij maar een Chineesje!
Wist u dat België te zien was vanuit de ruimte? Jawel, een kleine lichtstip op onze aardbol, dat zijn wij. Wat wil je, met zo'n verlicht autostradenetwerk. Daar kan de rest van Europa nog een puntje aan zuigen. Fijn voor onze energiefactuur ook! Maar we zijn niet alleen hoor, neen, ook de Chinese muur is vanuit de ruimte waarneembaar. Het immense bouwwerk dat de grens is tussen China en Mongolië. Het moest vooral China beschermen tegen de Mongoolse invallen, het Mongoolse leger onder leiding van Dschingis Khan.
U kent deze man met z'n zwarte moustache waarschijnlijk wel vanuit de Disneyfilm Mulan. U merkt dat ik de hele collectie thuis heb. Die stoute mijnheer die die kleine, brave chineesjes wilde inlijven en de baas wilde spelen over het keizerrijk van "the rising sun". Geschiedkundig zal het misschien niet allemaal zo zwart-wit geweest zijn. Ondertussen weten we ook al wel dat de Chinezen van geen kleintje vervaard zijn en ze best ook wel venijnig uit de hoek durven komen. In dit spel kan je dan ook zowel punten verdienen met Mongolen als met Chinezen. (We hebben trouwens een spel in onze collectie (Chang Cheng) waar je voor de Chinese kant van de muur pluspunten krijgt, en voor de Mongoolse kant minpunten)
Het speelbord toont een Mongoolse en Chinese kant, daartussen wordt de befaamde muur opgebouwd. De spelers beschikken over 17 speelstenen (5 Chinezen, 5 Mongolen, 5 landbouwer, 1 pest, 1 heelkruid), 1 verkenner en 2 stukken muur in voorraad. Om het spel voor te bereiden schudden de spelers hun speelstenen, stapelen ze (zodat ze onzichtbaar zijn), plaatsen de bovenste twee (na bekijken) op een dorp op het bord en nemen ook al 2 stenen in hun actieve voorraad om het spel te starten. Hun verkenner start op één van hun dorpen.
Een speelbeurt bestaat uit 2 delen : materiaal trekken & materiaal inzetten - trekken : de speler kiest 2 onderdelen : 2 muren (max. van 4 muren), 2 speelstenen of 1 muur en 1 speelsteen - inzetten : de speler moet telkens alle onderdelen van één soort inzetten bv. alle muren of alle speelstenen
1) inzetten van speelstenen : - in naburige dorpen van het uitgangsdorp (van de verkenner) die door een straat verbonden zijn en aan dezelfde zijde van de muur - in naburige dorpen van het uitgangsdorp aan de andere zijde van de muur op voorwaarde dat de muur nog open is (muur wordt gesloten) - in andere dorpen aan de muur als het uitgangsdorp en het doeldorp naast een open muurdeel liggen (beide muurstukken worden gesloten) Het doelveld waar de verkenner komt, daar wordt een speelsteen geplaatst, desnoods op andere speelstenen. De bovenste steen is leider van het dorp. Indien de verkenner niet meer zou kunnen verplaatsen, worden de resterende speelstenen uit het spel verwijderd. De speelstenen "pest" en "heilkruid" worden als andere speelstenen ingezet, maar gaan een gevolg hebben bij de telling.
2) inzetten van muren : Alle muren in je voorraad moeten worden ingezet. Ze worden op de lichtgekleurde lijnen geplaatst in verbinding met de muur. Ze worden steeds met de poort open geplaatst. Je maakt een aftakking aan de muur. Zo gauw je een lus maakt, wordt het kortste stuk muur ertussenuit gehaald.
3) In plaats van speelstenen en muren in te zetten, kan de speler er ook voor opteren om je verkenner van het speelbord te nemen als deze geblokkeerd staat en niet kan bewegen. De verkenner wordt op een eigen dorp gezet, indien je geen dorp bezit, mag je een vrij plaatsje kiezen (leeg veld)
Als er twee voorraden (muren en één kleur speelstenen of twee kleuren speelstenen) op zijn, loopt het spel op z'n einde. Iedereen mag nog exact één ronde spelen en dan worden er punten uitgedeeld.
De dorpen krijgen punten (enkel de leider van het dorp = bovenste speelsteen) Chinezen in China of Mongolen in Mongolië = 3 punten Chinezen in Mongolië of Mongolen in China = -3 punten boeren telkens positief = 1 punt
Indien er een peststeen in het dorp zit, wordt alles negatief - Chinezen en Mongolen = -3 punten - boeren = -1 punt - speelsteen pest telt niet
Indien er heilkruid in het dorp zit, wordt alles positief - Chinezen en Mongolen, onafhankelijk van hun plaats = 3 punten - boeren = 1 punt - speelsteen heilkruid telt niet
Indien er in een dorp zowel stenen pest als heilkruid zitten, heffen ze elkaar op.
Titel : Dschingis Khan Auteur : Leo Colovini Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Race naar de sla of ... hoe traag toch snel kan zijn!
Dit spel hebben we reeds geruime tijd in ons assortiment en het gaat elke spellenavond mee. Ik vind dit persoonlijk een erg leuk kinderspel, omdat het gewoon voor volwassenen ook nog leuk is. Het spelidee mag je vergelijken met Clans, die we al eerder bespraken. In het begin van het spel starten alle schildpadjes, je trekt een fiche en deze bepaalt jouw kleur. Natuurlijk hou je die geheim en ga je proberen om onopgemerkt met jouw schildpad als eerste aan te komen bij de sla.
Elke speler krijgt vijf handkaarten, in z'n beurt speelt hij een kaart, voert de actie uit en trekt een nieuwe handkaart, zo simpel is het spel.
Op de kaarten vind je drie verschillende symbolen : ++ = de schildpad van de kleur op de kaart gaat twee vakjes vooruit + = de schildpad van de kleur op de kaart gaat één vakje vooruit - = de schildpad van de kleur van de kaart gaat één vakje achteruit Daarnaast heb je ook kaarten met één of twee pijlen : de laatste schildpad in de race gaat dan respectievelijk één of twee vakjes vooruit. Er zitten ook jokerkaarten tussen zodat je mag kiezen welke kleur je vooruit plaatst. (regenboogkaart)
Natuurlijk zullen de schildpadden vaak op dezelfde vakjes komen, dan worden ze op elkaar gesteld. De onderste wordt aanzien als de snelste, dit is belangrijk op het einde van het spel, indien er verschillende schildpadden zouden aankomen. Als je een bepaalde schildpad moet verzetten, neemt hij alle schildpadden mee die op zijn rug zitten.
Vanaf het moment dat een schildpad het laatste vakje bereikt, eindigt het spel, wordt bekend gemaakt wie met welke kleur speelt en wie de winnaar wordt van deze spannende race.
Titel : Schildpaddenrace Auteur : Reiner Knizia Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 5+
Na Karel de Grote, zullen we ook de rode loper uitrollen voor Alexander de Grote. Familie is het niet voor zover ik weet, maar ze hebben alleszins beiden hun stempel op de geschiedenis gedrukt.
In het spel "Alexandros" proberen de spelers de rijkste gebieden te veroveren. In tegenstelling tot de andere Winning moves spellen is dit spel toch wel een beetje geflopt. Niet zozeer omdat het een slecht spel is, maar ik denk dat waar de meeste spellen van onze uitgeverij twee spelregels gebruiken, men hier voor het dubbele gaat. Misschien ligt het ook deels aan de artwork, de nogal fletse kleuren van de kaartjes en het spelbord doen alvast hun duit in het zakje, maar langs de andere kant past dit misschien binnen het thema. Wie zal het zeggen? Ik ga me er verder niet over uitlaten. Bekijk hieronder maar even en weet het ons te zeggen in een reactie :
Iedere speler krijgt vier speelfiguren, de scoremarker wordt op nul gezet, het speelfiguur "alexandros" wordt op z'n startplaats gezet (rode stip, linksboven op het speelbord), de rode en zwarte grensmuren worden naast het bord gelegd, de kaarten worden geschud en elke speler krijgt er één uit. Daarna worden er twee omgedraaid en op het speelbord gelegd.
Een speelbeurt bestaat uit het verzetten van Alexandros en 2 acties. En hier komt de aap uit de mouw, je hebt als speler keuze uit vier mogelijke acties : een kaart pakken, een vrije provincie bezetten of een bezette provincie overnemen, belasting heffen, een eigen stadhouder aflossen.
1) Alexandros verzetten : je kiest één van de opengedraaide kaarten en verplaatst Alexandros naar de dichtstbijzijnde figuur op het speelbord (die overeenkomt met kaart) dat vrij is (nog niet ommuurd, geen stadhouder erop, geen Alexandros zelf erop). Daarna plaats je Alexandros op één van de drie hoeken van deze figuur. Tenslotte ga je met de zwarte staafjes de kortst mogelijke route leggen die je gevolgd hebt. Deze grensmuren moeten natuurlijk niet dubbel worden gezet, ook niet aan de rand van het bord en ze mogen elkaar kruisen. Je mag Alexandros trouwens door reeds gevormde provincies (afgespannen gebieden) laten lopen, zodat je de provincie kleiner maakt en dus minder winstgevend voor de tegenspelers die er staan. De rode grensmuren worden enkel gebruikt voor de allerlaatste zet van Alexandros. Indien beide open kaarten niet goed zijn voor jou, mag je een eigen handkaart spelen, maar dit kost je twee kaarten (één die je uit je hand weggooit en één die je normaal opraapt), doe deze zet dan ook niet te vaak.
2) Na het verzetten mag je twee willekeurige acties kiezen (enkel belasting heffen mag je geen twee maal uitvoeren) - een kaart pakken : een kaart van de trekstapel nemen, of de resterende openliggende kaart. Indien deze beide weg zijn, worder er terug twee nieuwe gelegd (of op het einde van je beurt natuurlijk) - provincies bezetten : een met elkaar verbonden groep driehoeken omgeven door muren is een provincie. Er moet minstens één symboolgebied zijn anders is hij waardeloos, ook enkel omsloten symboolgebieden leveren niets op. De waarde van een provincie hangt af van het aantal neutrale (lichtbruine) gebieden, die een punt per stuk opleveren. Om een vrije provincie te bezetten, zet je een stadshouder op een symboolgebied naar keuze, voor alle symboolgebieden in de provincie moet je een passende kaart afleggen. Indien je niet beschikt over de juiste kaarten, kan je extra stadshouders plaatsen, maar dan levert de provincie aanvankelijk niets op (tot je kiest voor de actie : stadshouder aflossen). - een bezette provincie overnemen. Je geeft voor elke stadshouder van je tegenstrever twee kaarten voor het symboolgebied waarop de wachter staat, plaatst je eigen stadshouders en betaalt de kosten zoals bij het innemen van een vrije provincie - belasting heffen : mag je maar éénmaal in een beurt doen, je speelt een kaart af van een soort. Alle stadshouders die op dit symbool staan, heffen belasting, dus ook je tegenspelers. Je krijgt één punt per neutraal veld in een provincie waar één stadshouder staat op het symboolgebied van de kaart. - een stadshouder aflossen : je trekt een eigen stadhouder terug om zo bijvoorbeeld maar één stadshouder te hebben in een provincie. Daarna kan je die stadshouder trouwens ook terug gebruiken in een andere provincie.
Het spel eindigt indien er geen zwarte grensmuren meer zijn en voor de laatste zet van Alexandros reeds rode muren zijn gebruikt. De speler met het meeste punten wint. Indien een speler meer dan 100 punten scoort, loopt het spel ook af.
Titel : Alexandros Auteur : Leo Colovini Uitgeverij : Winnig moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
... Jipiejajee, diep in zee, jipiejajee, al die sardientjes, zijn toch mijn vriendjes, die in de zee, jipiejajee... Fantastische herinneringen aan nog steeds één van de mooiste Disney-tekenfilms, de kleine zeemeermin. U moet toch ruiterlijk toegeven, dat u Ariël, toch ook wel schattig vindt met die paarse schelpjes? Bon, laat het dan nog een afwijking zijn van mijnentwege, ik kom gewoon vlekkeloos tot onze volgende spelbespreking.
In "Submarine" gaan we de wondere waterwereld van onze zeemeermin ontdekken, en naar goede menselijke gewoonte leegroven. Het spelbord toont de zee, met verschillende dieptes, op deze dieptes zijn schatten te vinden. Bovenaan weinig, des te dieper, des te meer schatten. Elke speler krijgt een containerkaart waarop hij de 12 verschillende schatten probeert te verzamelen, 1 jokerfiche, 15 bergingskaarten, 1 bergingsschip en 5 duikboten. (met 2-3 spelers, met meer spelers krijg je duikboten en kaarten minder) De speler schudt zijn bergingskaarten en neemt er drie op handen. Met de wijzers van de klok mee, zetten de spelers om beurten hun duikboten op het speelveld, direct onder het wateroppervlak. Er mogen verschillende boten (zelfde of verschillende kleur) op hetzelfde vak staan. Het spel kan beginnen.
Iedere speelbeurt bestaat uit 2 delen : - de beweging van de bergingsschepen - de actie van de duikboot of duikboten
1) De bergingsschepen varen op het oppervlakt van de zee, ze starten op het linkse veld en varen steeds verder naar rechts. Het schip moet in een beurt minstens één veld verschoven worden (mag ook meer) tot het uiteindelijk rechts aankomt. Daar zal het blijven staan tot alle berginsschepen zijn aangekomen. Pas dan beginnen ze helemaal terug links. Indien het schip rechts staat en niet meer kan verzet worden, kan de speler ook actie 2 (actie duikboten) niet uitvoeren, in plaats daarvan mag hij een bergingskaart ruilen. Hij steekt één kaart onder de stapel en trekt een nieuwe.
2) De duikboten die zich onder het bergingsschip bevinden komen in actie. De duikboten kunnen in deze kolom verplaatst worden, ofwel voor de berging van schatten worden ingezet. Elke speler moet minstens één actie ondernemen, dus als je niet kan bergen, moet je verplaatsen. - Bij het verplaatsen mag je de duikboot zowel over de ganse rij (zelfde niveau) verplaatsen of een niveau laten stijgen of dalen. - Bij het bergen van schatten mag hij met z'n duikboten onder het bergingsschip een willekeurig aantal schatten bergen, indien hij hiervoor de kosten kan betalen. Voor elke schat moet hij één kaart met dezelfde achtergrond als de schat afgeven (aflegstapel) en bovendien moet hij nog betalen met kaarten van zijn voorraadstapel voor elke vreemde duikboot tussen zijn duikboot en het bergingsschip per schat (te betalen aan de tegenstrever). Indien de speler minder dan 3 handkaarten heeft, mag hij direct aanvullen. Indien een speler onvoldoende kaarten in de voorraadstapel heeft, mag hij ook met handkaarten betalen aan de tegenstrevers.
Als je een schat hebt geborgen, leg je deze op je containerkaart. Heb je deze schat al, kan je hem gebruiken als joker. (net zoals diegene die je in het begin van het spel al kreeg). Aan het einde van je beurt zorg je dat je sowieso 3 handkaarten terug hebt. (indien voldoende in voorraadstapel natuurlijk)
De jokers kunnen gebruikt worden als vervangingsmiddel bij het betalen van een schat (de kleur doet nu niet ter zake). Ofwel wordt de joker gebruikt bij het bergen van een schat, er moeten nu geen kaarten betaald worden aan tegenstrevers, je vervangt de joker met de schat die je bergt en je joker is terug beschikbaar om in volgende rondes op te bergen.
Het spel eindigt als één speler z'n containerkaart heeft kunnen vullen. Deze speler wint het spel. Of als een speler de laatste schat uit een kolom bergt en dus de kolom helemaal leeg is. (een joker-mossel telt in dit geval niet als schat, de rij is leeg) Tenslotte is het spel ook ten einde als geen enkele speler nog kaarten heeft en alle kaarten op de aflegstapel liggen. De speler die het meeste schatten verzamelde, wint. Bij gelijke stand telt het aantal jokers dat men nog heeft, is dit ook gelijk, tellen het aantal kaarten die men nog heeft over de winst.
Titel : Submarine Auteur : Leo Colovini Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
Na Vineta nog eens een spel in een grote doos. Is dat wederom nodig? Bwaaa ... waarschijnlijk wel aangezien er zo'n 200 houten blokjes in het spel zitten, maar afgezien daarvan is het weer zo ééntje met weinig spelregels. Nochtans ligt de aangegeven leeftijd ineens hoger voor dit spel, waarschijnlijk niet omdat het zo complex is, maar gewoon omdat overzicht houden moeilijker is. Ik denk dat eerder van de speler afhangt, dan wel van de leeftijd of je dit spel gaat kunnen of niet. Dit spel is een meerderhedenspel dwz dat je constant zal moeten tellen, tellen en nog eens tellen. Dat is misschien wel de reden waarom ik tot nu nog niemand heb kunnen overtuigen om het spel eens mee te spelen, vandaar ook dat de persoonlijke commentaar op dit spel zeer karig zal zijn.
Op het spel staat aangegeven dat het voor 2-4 spelers is, beetje misleidend, want als je de spelregels er even bijneemt zie je dat het eigenlijk bedoeld is voor 3 spelers. Dat zou het perfecte spelbeeld moeten creëren. Langs de andere kant raadt men je wel af om als beginneling wel met z'n tweeën te beginnen om het spel te leren kennen. En met z'n vieren ... dan speel je gewoon per twee, maar dan raad ik je toch eerder kleurenwiezen of Krakow 1325AD aan.
Het speelplan toont 15 afzonderlijke provincies die in een kring worden gelegd. Op elke provincie wordt willekeurig een houten blokje gelegd, zorg ervoor dat er van elke kleur drie in het spel zijn. De vijf zwarte en witte fiches (+ grijze met 3 spelers) worden in het midden van de cirkel gelegd, net als de vijf gekleurde cilinders. De spelfiguur van Karel de Grote (gele pion) wordt willekeurig ergens op een stuk gezet. Daarna krijgt elke speler een burgkaart, 10 torens (bij 3 spelers 8), gooi je met de kleurdobbelstenen tot je 7 ridders (blokjes) in verschillende kleuren hebt (9 ridders bij 3 spelers) en dan kan het spel van start gaan.
De bedoeling van het spel is om zo snel mogelijk al je torens te bouwen. Je kan dit echter slechts doen als je de meerderheid aan ridders hebt in de kleuren die op het speelveld zijn vertegenwoordigd. Aan je eigen burgkaart ga je legers maken met ridders in diverse kleuren. Heb je het sterkste leger, krijg je de cilinder in de kleur. Dit geeft aan dat je wint tov de tegenstrever. Natuurlijk gaan die cilinders gedurende het spel van de ene naar de andere speler.
In een beurt doorloop je steeds 2 fasen : de voorbereidingsfase en de actiefase.
In de voorbereiding nemen de beide spelers één van hun fiches. De speler die de vorige ronde het laagste nummer had, begint de volgende ronde. Ze mogen geen dezelfde fiche nemen. (in het begin van het spel wordt een startspeler gekozen) Deze fiche geeft aan wie in de volgende ronde startspeler is (laagste nummer) en bovendien vertelt het hoeveel stappen je met Karel de Grote maximaal kan doen.
Daarna volgt de actiefase, die op z'n beurt is opgesplitst in 3 delen : - drie ridders in het spel brengen - Karel de Grote verzetten - de ridderreserve aanvullen
1) Je kiest drie van je 7 ridders en hebt twee mogelijkheden. Ofwel leg je ze bij je legers om die sterker te maken. Het kan zijn dat je dan de cilinder wint (je neemt hem trouwens pas over als je effectief meer ridders hebt dan de andere speler, bij gelijkheid blijft hij bij de oorspronkelijke eigenaar). Daarnaast kan je ook ridders op de provincies plaatsen, dit zal je pas in de loop van het spel gaan doen, want dit kan zowel in je voor als je nadeel zijn.
2) De keizer wordt afhankelijk van je fiche een aantal plaatsen verzet, minimum 1 en maximum het getal dat op de fiche staat.
3) De speler gooit met de dobbelstenen om zijn riddervoorraad terug aan te vullen tot 7 (een kroon is een ridder naar keuze overigens)
Om het spel te winnen moet je dus torens bouwen, dit kan enkel in het gebied waar de keizer terechtkomt. Je gaat zien welke ridders daar belangrijk zijn. Ben jij de sterkste in de vertegenwoordigde kleuren, dan mag je daar je toren bouwen. Is dit niet het geval, mag je er geen toren zetten. Op elk stuk kan maar één toren staan, daarom zal je ook torens moeten overnemen van een tegenstrever. Als je op het moment dat de keizer er terechtkomt sterker bent dan je tegenstander, verwissel je zijn toren met de jouwe.
Daarnaast worden sommige provincies tot regio's omgevormd. Vanaf het moment dat aangrenzende provincies dezelfde kleur van toren bevatten, versmelten ze tot een grotere regio met alle gevolgen vandien. Het wordt op dat ogenblik nog meer rekenen, welke ridders zijn belangrijk, hoe kan ik de regio overnemen, ... Bovendien telt een toren bij het berekenen van de sterkte ook telkens voor één.
Vanaf het moment dat een speler z'n 10de toren kan bouwen, wint hij het spel. Het spel eindigt ook, als er nog maar vier regio's zijn. Dan wint de speler met het meest gebouwde torens.
Titel : Carolus Magnus Auteur : Leo Colovini Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 12+
U mag hem één van de volgende uren ook in uw mailbox verwachten, maar hier is alvast onze nieuwsbrief voor de spellenavond van vrijdag 5 februari 2010.
De laatste nieuwe aanwinst van Winning moves en enige voorgestelde spel in Essen 2009 was Cirkis. Het uitzicht van dit spel doet onmiddellijk denken aan Blokus Trigon. Het plastic bord, zij het in een paars kleurtje dit keer, de rare vormen van de plastic speelstukken en zelfs de spelregels gaan ongeveer dezelfde richting uit. Toch is dit spel ietsje anders, je gaat in de loop van het spel al trachten om punten te scoren. De speler met het meeste punten wint.
De startspeler moet zijn eerste stuk minstens met één stukje laten vertrekken in het centrum van het bord. De volgende speler legt een speelstuk steeds aan het vooraf gelegde speelstuk. Het mag zowel met een puntje, als met een volledige zijde eraan grenzen.
Bovendien kan je een extra beurt winnen als : - je een speelstuk kan leggen dat volledig omringt is door andere speelstukken, je brengt dan een volgend speelstuk in waarvan men verder bouwt - je de centrale ster op het speelbord vol maakt - je de eerste bent om het spaanderstukje te spelen (vorm van trapezium), volgende gespeelde spaanderstukjes leveren geen extra beurt op Het voordeel van zo'n extra beurt is dat je meestal extra kan scoren.
Hoe scoor je punten? - als er een cirkel of sterfiguur wordt vervolledigd, krijgt de speler die het meeste vertegenwoordigd is 10 punten - de speler die de cirkel of ster afmaakt, sprokkelt 5 punten (niet indien hij ook de 10 punten wegneemt)
Je kan ook een beurt verliezen, als je geen enkel blokje kan aanleggen aan het laatst gespeelde speelstuk.
Andere manieren om het spel te beëindigen : - een speler scoort 40 punten, de ronde wordt nog afgespeeld - een speler speelt z'n laatste speelstuk - wanneer niemand nog een speelstuk kan plaatsen
Bij gelijke stand op het einde wint de speler met het meeste blokjes in z'n reserve !!!
Optionele regel : diegene die het meeste stukjes heeft in de centrale ster op het speelbord krijgt 15 punten als ze wordt afgewerkt Voor een langer spel kan er ook gespeeld worden over meerdere ronden tot een speler 100 punten heeft.
Titel : Cirkis Auteur : Philip Orbanes Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 8+
We hebben reeds enkele kinderspellen besproken, maar Winning moves heeft ook één spel in hun reeks die ook met kleuters kan gespeeld worden. Ze zijn zelfs zo attent geweest om te differentiëren en verschillend materiaal te voorzien afhankelijk van de leeftijd van de spelertjes.
We spelen ofwel met houten blokken in zes kleuren en zes vormen, ofwel de makkelijkere variant met 25 kartonnen fiches in 5 kleuren en met daarop 5 verschillende dieren. Het spelprincipe van beide spellen is hetzelfde, maar als de kinderen nog niet vertrouwd zijn met de vormen (staaf, rechthoek, driehoek, ovaal, vierkant, cirkel), dan gebruik je de dieren.
Je legt de 36 houten blokken willekeurig in een cirkel en plaats het mannetje op één van de blokken. De 36 kleine en 1 grote goudmunt leg je in de cirkel. Als een speler aan de beurt is, mag hij de speelfiguur 1, 2 of 3 plaatsen verzetten en het blokje nemen waarop hij terechtkomt. Dit blokje legt hij voor zich neer.
Indien hij het laatste blokje van een kleur (of vorm) neemt volgt er een telling. Elke speler die een blokje in de betreffende kleur (of vorm) heeft, krijgt een kleine gouden munt. Indien je het laatste blokje van een kleur en vorm neemt, volgt er een dubbele telling, zowel voor de vorm als voor de kleur. Komt het tot een dubbele telling op het einde van het spel en zijn er maar zes munten om te verdelen, wisselt iemand zijn zes gewonnen munten tegen de grote munt, zodat er toch geld kan verdeeld worden.
De speler met het meeste geld wint het spel!
Eenvoudig, maar toch uitdagend om met kleinere kinderen te spelen. Ze moeten goed in het oog houden welke kleuren en vormen er bijna uit het spel zijn en welke ze eventueel willen waarderen en welke niet.
Titel : Bunte runde Auteur : Reiner Knizia Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 15 min. Leeftijd : 4+
Na de rechthoekige doos van Hab & Gut, gaan we naar de grote vierkante "Kosmos"-dozen. "Vineta, atlantis van het noorden" prijkt er op de doos. Het ziet er allemaal veelbelovend uit, maar is het dat ook wel. In die grote doos zit er een kenmerkend Winning moves-spel. 't Is misschien omdat het materiaal anders iets te klein moest gemaakt worden dat ze voor een groter formaat kozen, of omdat ze voor zo'n grote doos toch wel een dubbele prijs konden vragen, wie zal het zeggen ...
Ook in dit spel komen er veel kenmerken terug die je de vorige dag al gelezen hebt. Door het inzetten van kaartjes ga je proberen het spel een beetje te manipuleren, je gaat gokken op een bepaald eiland, in de hoop dat het overleefd. Eigenlijk bevat dit spel enkele elementen als "Metropolys", het spel van Ystari en sinds kort ook verschenen in het Nederlands bij QWG. Je krijgt in het begin van het spel twee fiches : één duidt aan welk eiland je graag zou willen redden en één duidt aan welke kleur van huisjes je op het spelbord wil houden. Sla je er het beste in om beide opdrachten tot een goed einde te brengen, dan scoor je het meeste punten en win je het spel.
Het speelbord toont een hoop water waarin de stad Vineta ligt, deze bestaat uit verschillende eilanden en een kern, in totaal 9 delen. De spelers krijgen allen 30 godenkaarten en één godenfiche, hun twee opdrachttegels en de startspeler, krijgt een startspelerpion. Ter voorbereiding van het spel worden de gekleurde huisjes om beurten één voor één op de delen geplaatst. Dan nemen de spelers 7 handkaarten van hun deck en kan het spel beginnen.
Het spel verloopt over 8 rondes, waarin telkens 1 deel van de stad zal zinken. Elke ronde is dan weer opgebouwd rond 3 etappes, dit is het uitspelen van kaarten die proberen om bepaalde stadsdelen te laten vergaan. Natuurlijk proberen de spelers hun deel en huizen boven water te houden. De spelers kiezen gelijktijdig een handkaart en leggen deze blind neer, vertrekkende vanaf de startspeler, legt iedereen zijn kaart aan.
Er zijn twee soorten kaarten : vloedkaarten en actiekaarten - vloedkaarten : je start een nieuwe vloed tegen een stadsdeel door de kaart ernaast te leggen en je godenfiche erin. Andere spelers kunnen de vloed hier versterken door hun kaarten ook erbij te leggen. Je vormt een rijtje kaarten, met de waarden duidelijk zichtbaar. Zo ontstaan er verschillende rijen. - actiekaarten : worden naast een reeks vloedkaarten gelegd (machtspreuk), blijft voor een speler liggen (1 etappe meer of minder) of wordt afgelegd na het uitvoeren van de actie.
Daarna trekken de spelers terug een handkaart zodat ze er terug zeven ter beschikking hebben. Tenslotte wordt de startspelerpion doorgegeven.
Na 3 etappes volgt een waardering. De verschillende rijtjes met vloedkaarten worden vergelijken en de sterkste vloed overstroomt dit stadsgedeelte dat uit het spel verdwijnt. De huizen worden over de spelers verdeeld die er een vloedkaart hebben gelegd. (deze huizen zijn punten op het einde van het spel). Zo worden er 8 rondes gespeeld en tenslotte volgt de slotwaardering :
- voor elk huis van de eigen kleur op het laatste stadsdeel : 3 punten - voor elk huis dat tijdens het spel werd gewonnen : 1 punt - het laatste stadsdeel levert zijn bezitter bij een stadsdeel in het centrum (rood) : 2 punten - het laatste stadsdeel levert zijn bezitter bij een stadsdeel in de randstad (geel) : 4 punten - het laatste stadsdeel levert zijn bezitter bij een stadsdeel in de voorstad (groen) : 7 punten
U merkt zelf ook dat het spelprincipe wederom eenvoudig is, maar het behalen van de winst des te moeilijker. Ik heb het spel nog maar één keertje kunnen proberen en vond het best wel leuk. Natuurlijk moet je een beetje geluk hebben met je handkaarten, maar je kan steeds wel een leuke zet doen. Je stadsdeel laten overleven is natuurlijk puur geluk hebben, zeker als je met meer spelers speelt, wordt de kans dat het jouw deel wordt mathematisch kleiner. Scoren met de huisjes is dan ook de boodschap.
Titel : Vineta Auteur : Fabiano Onça, Mauricio Gilbrin, Mauricio Miyaji Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Onder bovenstaande leuze verscheen tot nog toe het enige spel bij Winning moves in een rechthoekige doos. "Hab & gut" is een beursspel in de beste zin van het woord, je gaat aandelen aanschaffen, die hopelijk voor jou meer waarde gaan krijgen, maar die ook ineens kunnen devalueren en de spreekwoordelijke tuimeling maken op de beurs.
Het materiaal is op z'n minst gezegd sfeervol, een mooi speelbord en eigen speelbordjes, leuke pionnen voor de diverse grondstoffen, stevige kaarten en houten kaartenhouders. De eeuwige discussie zal wel het speelgoedgeld blijven, het is aangepast aan het thema, dat wel, maar het is nog steeds monopolygewijs enorm breekbaar.
Het spel verloopt in 2 delen, elk bestaande uit 4 ronden. Elke ronde bestaat op zijn beurt uit 2 acties : - kopen of verkopen van aandelen - de koersen van de aandelen worden gewijzigd
Beginnend met de startspeler heeft iedereen de kans om tot 3 aandelen te kopen of te verkopen tegen de huidige prijs van de bepaalde grondstof. Bovendien kan elke speler per ronde na het kopen of verkopen 1 aandeel schenken, dwz dat hij het aandeel op zijn spelersbordje legt, hij geeft het aandeel eigenlijk uit handen en kan dit niet meer gaan verkopen. Op het einde van een deel worden al deze schenkingen uitbetaald en dat geld wordt opzij gehouden, ook in deel 2 wordt dit zo gedaan en de speler die uiteindelijk het minste heeft gespendeerd, verliest sowieso het spel. Zorg er dus zeker voor dat je ook spendeert als de andere spelers dit doen.
Als de eerste actie door alle spelers is uitgevoerd, gaan we over naar het wijzigen van de koers. Tussen de spelers staan de houten houders met de koerskaarten. Op deze kaarten staan de diverse grondstoffen afgebeeld met een plus- of minwaarde. In deze actie nemen de spelers, beginnend vanaf de startspeler een kaart van de linkerhouder en één van de rechterhouden en past de koers van de bijhorende grondstoffen aan.
Daarna schuift de startspelerpion door naar de volgende speler. Dit wordt vier keer herhaald en dan eindigt het eerste deel. De schenkingen worden voor een eerste keer uitbetaald en alles wordt in gereedheid gebracht voor een tweede deel dat exact hetzelfde verloopt. Na de twee delen valt eerst de speler die het minste schonk af, alle spelers verkopen nog hun aandelen tegen de gangbare koers en tellen dan hun geld. De rijkste speler wint het spel.
Hab & gut vind ik persoonlijk een héél erg sterk spel. Het toont mooi, speelt soepel, er is toch altijd die stress van het schenken. Ik zal het spel hoogstwaarschijnlijk zelden winnen, maar desalniettemin speel ik het graag mee, kenmerk van een sterk spel me dunkt.
Titel : Hab & gut Auteur : Carlo A. Rossi Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Het is de laatste tijd al niet moeilijk genoeg! Wat is er toch mis met een gewoon platformgame à la Mario Bros? Neen, er moest zonodig een Nintendo 64-versie komen van dit spel. Hatelijk, alles draait voor je ogen, het camerastandpunt doet nooit wat je ervan verwacht. Hoe dikwijls moet je in een put vallen vooraleer je het kotsbeu bent en het hele spel diagonaal in 3D tegen de muur knalt.
Leuk om te starten toch zo'n ervaring. Nu gaan ze dat ook al naar de bordspelwereld brengen. Het fantastische spel Blokus kennen jullie ondertussen, maar een 3D-versie kon niet uitblijven. Het zou de uitdaging nog groter moeten maken! Nou, dat ga ik toch even in vraag stellen.
In de eerste plaats vind ik Blokus één van de beste spellen die er in zijn genre bestaat. Daarnaast moeten we eerlijk bekennen dat deze Blokus 3D eigenlijk geen Blokus is. Het spel bestond al een tijdje onder de naam "Rumis", maar wat klinkt er commercieel natuurlijk veel aanlokkelijker? U raadt het zelf wel, maak gerust de rekening.
Pas op, ik vind het goed dat ze het spel hernoemd hebben, want nu krijgt Rumis de erkenning die het verdient, zij het onder een andere naam. Qua spelprincipe leunt het spel wel dicht aan bij Blokus. Ook nu weer krijgen de spelers een aantal blokken en gaan ze deze op een speelbord proberen op de juiste plaats te zetten. Toch enkele wijzigingen :
- daar Blokus nog een gewoon vierkant bord voorschotelde, heb je hier verschillende keuzes : een trap, een piramide, een L-vormig gebouw, een kubus of balk - daar er bij Blokus slechts een puntje mocht geraakt worden tussen twee blokken, moet er hier een volledige ribbe grenzen aan de eigen kleur - je krijgt niet enkel strafpunten voor niet ingezette blokjes, maar je krijgt ook pluspunten voor elk blokje dat van jouw kleur zichtbaar is als je het bouwwerk van bovenaf bekijkt
Dus : de één kiest voor de traditionele Blokus, diegene met een beter wiskundig inzicht gaat misschien voor de 3D. Ik kies persoonlijk voor de eerst genoemde, de blokjes liggen lekker vast op het bord, niet zoveel gedoe met het ronddraaien van het spelbord om er een betere kijk op te krijgen (alhoewel ik moet zeggen dat ze er een draaischijf in verwerkt hebben en dit best wel handig werkt). Maar bij de afrekening zijn beide spellen erg sterk en is het een puur gevoelsmatige keuze. Gewoon eens uittesten en zelf beslissen zou ik zeggen.
Titel : Blokus 3D Auteur : Stefan Kögl Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 15-20 min. Leeftijd : 7+
Tot slot van ons piratenverhaal pen ik hier snel even deel 4 neer. Ook nu weer werd er gekozen voor een spel van een andere hand. De piraten hadden in het vorige deel goud verzameld en nu ze op terugreis zijn, ontstaat er op het schip onenigheid. Al vlug gaan de poppen aan het dansen en zal men een kant moeten kiezen. Ga je mee voor de kapiteit of doe je mee aan de muiterij? Met andere woorden, kies je de kant van stuurman Ramon Diaz of die van kapitein Valverde?
Het spelbord toont het dek van onze piratenboot. Hierop staan 10 piratenfiguren die genummerd zijn van 1 tot 10 (onderkant figuur), dit getal geeft hun basissterkte aan in een duel. In de loop van het spel zullen de spelers zowel vechtkaarten van de ene als de andere kant verzamelen om alzo het gevecht te gaan beïnvloeden. Vanaf het moment dat een kant drie piratenduels heeft gewonnen, wint deze groep. Voor de gevechten heb je trouwens een partij moeten kiezen. Verliest je partij, dan kan je de winst sowieso op je buik schrijven. Zijn er meerdere spelers die de winnende partij kozen, dan wint de speler met het meeste goud. (verzameld in de loop van het spel)
Het spel is opgesplitst in twee delen, de zeevaart en de muiterij.
De zeevaart verloopt over meerdere ronden. De kaartengeven mengt de speelkaarten en legt een aantal kaarten (aantal spelers + 3) dicht voor zich af. De resterende kaarten gaan naar de linkerbuurman (ze worden niet gebruikt) maar hij is de volgende kaartendeler. Per ronde kan een speler slechts één kaart gebruiken. De kaarten tonen kajuitdeuren die één voor één (van links naar rechts) zullen worden geopend. De kaartdeler begint en opent de eerste kajuit. Hij kan nu opteren voor volgende zaken : - hij gebruikt de eigenschap van de kaart en beëindigd op deze manier zijn beurt - hij gebruikt het voordeel niet en opent de volgende kajuit, hij kan nu deze eigenschap gebruiken of voort kajuiten opendraaien - indien hij de "geest" omdraait eindigt zijn beurt onmiddellijk en kan hij deze ronde geen actie ondernemen Zo gauw de speler een actie heeft gedaan, legt hij de gebruikte kaart af en heeft de volgende speler de keuze uit de kaarten die reeds openliggen of gaat hij in het bovengeschreven systeem verder. Nadat elke speler een actie heeft ondernomen eindigt een ronde en wordt het schipfiguur op de track voortbewogen afhankelijk van het niet opengedraaide kaarten (0-3 stappen). Komt het schip op een stormveld dan wordt er een piraat ziek, de speelkaarten worden geschud en één kaart wordt afgelegd in het sloepje. Komt het schip op muiterij eindigt de zeevaartfase en komt het tot muiterij op het schip. (muiterij kan ook plaatsvinden als alle vechtkaarten, goudkaarten of goudmunten zijn opgebruikt)
Enkele mogelijke acties die er tussen zitten : goudkaart en goudmunt nemen, de bovenste vecht- of goudkaart bekijken en er één uitkiezen, twee gevechtskaarten van de stapel nemen, twee bovenste vechtkaarten bekijken en één kiezen, 0 tot 3 vechtkaarten inruilen met de trekstapel, 0 tot 3 vechtkaarten inruilen tegen goudstukken, de bovenste vechtkaart of één goudstuk nemen, een goudstuk stelen van een tegenspeler, je krijgt goudstukken afhankelijk van het aantal opengedraaide kaarten, je legt je keuze qua partij vast of wisselt deze nog, je gaat de keuze bij andere spelers bekijken, je legt een duel vast of verandert piraten van plaats
Aan de muiterij kunnen enkel spelers deelnemen die tegen dan partij getrokken hebben. Wie dat niet heeft gedaan, stopt onmiddellijk met het spel en kan winst dus ook logischerwijs vergeten. Let op : je laat nog niet zien voor wie je partij hebt getrokken.
- ten eerste worden de duels vastgelegd (in die mate dat dit nog niet in de zeevaart is gebeurd) - elke speler neemt z'n gevechtskaarten en aapkaart bij de hand - de sterkte van de beide piraten wordt bekend gemaakt (onderkant figuur) - de spelers beïnvloeden de sterkte door het uitspelen van gevechtskaarten (verdekt) - de kaarten worden geschud, bekend gemaakt, de sterkte van de piraten aangepast - zo kunnen er verschillende rondes gespeeld worden, maar vanaf ronde 2 mag je ook je aapkaart spelen
Het spelen van de aapkaart heeft twee gevolgen : - je trekt je terug uit het huidige gevecht en legt geen vechtkaarten meer aan - zijn aap steelt een goudmunt bij een willekeurige tegenspeler als je alleen de aapkaart speelt, een goudmunt uit de voorraad indien er meerdere spelers de aapkaart spelen (dit kan enkel als je de kaart speelt in ronde 2)
- als iedereen zijn aap gespeeld heeft, eindigt het duel en wordt er gekeken welke piraat wint - er worden duels uitgevochten tot een partij drie overwinningen heeft
Ik had beloofd dat dit spel eenvoudiger was dan het vorige in de reeks en ik vind dat dit zeker het geval is, al zullen de spelregels waarschijnlijk het tegendeel laten vermoeden. Eigenlijk heb je echt niet zo erg veel keuze. Je wordt voor een voldongen feit gezet als ze die personenkaarten omdraaien. Je verzamelt vooral vechtkaarten, hier en daar wat goudmunten of goudkaarten en maakt vooral je keuze voor het einde van de zeevaart. En dan is het gewoon een beetje bluffen, en er proberen voor te zorgen dat jouw piraten winnen. Span je samen met een andere speler, geen probleem, maar zorg dat je dan meer goud hebt, zodat je uiteindelijk de winst naar je toe kan trekken.
Titel : Cartagena - die meuterei Auteur : Michael Rieneck Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
In deel 3 van het verhaal mogen de piraten eindelijk terug doen waar ze goed in zijn, schatten zoeken. Ik heb het even opgezocht en er zijn al een heleboel spellen waar de piraten schatten gaan zoeken, in de eerste plaats piratenjacht, een spelletje uit mijn jeugd, waar de piraten rondlopen op een eiland en proberen de meest waardevolle schatten te vinden, recenter zou ik graag Martinique aanhalen. Door het verzamelen van hints ga je trachten te achterhalen waar de schat verborgen zit. Nog zo'n recent deductie-spel is Tobago, oké de piraten zijn misschien niet direct de bespeuren, die moet je er maar bij verzinnen. Ja, verandering van spijs doet eten. Na de kopieën van deel 1 en 2 gooit men het nu over een andere boeg, met een andere auteur, maar in dezelfde reeks.
Dit spel is bovendien een spel van alles of niets, de spelers proberen om ter meeste geld bij elkaar te sprokkelen, maar ... als ze tegen het einde van het spel "goudeiland" niet hebben gevonden, dan kunnen ze het spel sowieso NIET winnen. Toch maar weer naar de techniek van gissen en missen dus.
Het speelbord toont het eiland Tortuga, waar onze piraten in het vorige spel zijn aangekomen, maar vooral de zee met daarin 17 kleine eilanden. De spelers zullen naar deze eilanden moeten varen om te ontdekken welk "goudeiland" is. Elke speler beschikt over een piraat, die in Tortuga rondwandelt en een schip dat hij gebruikt om over zee te gaan. Elke speler krijgt 16 speelkaarten, op elk eiland staan piraten in andere kleuren (dan de spelerskleuren), 12 eilandkaarten, 4 relikwiekaarten, 12 schattenfiches, 28 aanwezigheidsplaatjes in de spelerskleuren.
In het begin van het spel wordt 1 eilandkaart onder het spelbord geschoven, dit is goudeiland, de andere kaarten proberen de spelers in de loop van het spel te zien te krijgen, zodat ze door deductie goudeiland weten te vinden. Het komt er daarna zeker op aan om een aanwezigheidsplaatje achter te laten op dit eiland. Staat er op het einde van het spel geen aanwezigheidsplaatje van jouw kleur, verlies je sowieso het spel. De spelers starten het spel met vier handkaarten, 1 piraat, 1 schip, 1 eilandkaartje en 1 aanwezigheidsplaatje.
De spelers gaan op twee fronten strijden. In Tortuga bewegen ze hun piraat over het spoor (mag zowel tegen de wijzers in als met de wijzers mee). Op zee verhuizen ze tussen de verschillende eilanden om daar aanwezigheidsplaatjes achter te laten, eilandkaarten vast te krijgen of relikwiekaarten te winnen. Als een speler zijn zesde aanwezigheidsplaatje heeft geplaatst, wordt de ronde nog afgemaakt en volgt de eindtelling.
In een beurt doorloopt de speler volgende stappen : 1) kaart uitspelen en figuur verplaatsen (moet) 2) kaart uitspelen en de eigenschap gebruiken (mag) 3) handkaarten aanvullen tot vier (moet)
1) De speler speelt een kaart uit, op deze kaarten staat links boven ofwel een nummer ofwel een lichttoren. Als je een nummer hebt, verplaats je je piraat dat aantal stappen in de richting naar keuze. Speel je een lichttoren, mag je je piraart onmiddellijk tot aan de lichttoren/haven verplaatsen. Hier moet je piraat trouwens staan om te mogen uitvaren. Het verplaatsen op zee is identiek, het nummer van de kaart geeft aan hoeveel eilanden je verder mag varen, een lichttoren brengt je direct terug naar de haven.
Verplaats je je piraat in Tortuga, kan je op verschillende plaatsen terechtkomen, bij sommige mag je een aanwezigheidsplaatje uit de voorraad nemen, nog andere verzamel je de neutrale piraten, soms mag je een nieuwe eilandkaart trekken van de stapel (indien nog voorhanden) en soms mag je gaan pokeren (je draait dan je bovenste speelkaart om, staat er een pokersymbool op win je een piraat naar keuze en een aanwezigheidskaartje).
2) Na het bewegen mag een speler nog een kaart uitspelen om de eigenschap te gebruiken. Je kan eilandkaarten gaan stelen bij tegenstanders, je kan de schattenfiches in het geheim gaan bekijken, je krijgt piraten uit de voorraad, je mag de eigenschap van een openliggende kaart van een tegenstander gebruiken en je gaat tenslotte aan land op de eilanden en laat daar de gevraagde piraat en een aanwezigheidsplaatje achter. Je kan ook naar de vulkaaneilanden varen en daar een relikwiekaart ophalen (max. 1 per persoon) of je aanwezigheidsplaatje 7 ophalen.
De relikwiekaarten zorgen voor een extraatje : bv. vijf handkaarten, één extra beweging met schip of piraat, bij het aan land gaan een willekeurige piraat achterlaten en tenslotte bij het begin van je beurt tot 2 kaarten afleggen en evenveel kaarten terug bijtrekken.
3) De handkaarten terug aanvullen tot vier (met een bepaalde relikwiekaart tot 5)
Het spel eindigt dus als iemand zijn zesde aanwezigheidsplaatje legt, de ronde wordt nog afgespeeld en daarna worden de verschillende eilanden stap voor stap gewaardeerd. - eilanden waar geen aanwezigheidsplaatjes liggen : schat wordt niet verdeeld - eilanden waar één aanwezigheidsplaatje ligt : die speler krijgt de schat uitbetaald - eilanden met meer aanwezigheidsplaatjes : de speler met de hoogste waarde krijgt uitbetaald, de tweede één goud minder, de derde twee minder, ... Bij gelijke stand krijgt diegene die als eerste zijn aanwezigheidsplaatje heeft gelegd (daarom worden ze op elkaar gelegd)
Tenslotte wordt nog 3 goud gegeven aan sterkste speler op Goudeiland, de spelers die hier geen aanwezigheidsplaatje hadden gelegd, vallen sowieso uit het spel.
U merkt al dat dit een totaal ander genre spel is dan zijn voorgangers, meer spelregels ook. Het is niet meer het eenvoudige spelletje dat we gewoon waren. Gelukkig zijn ze in deel 4 een stukje op hun stappen teruggekeerd, maar ik vind deze persoonlijk één van de mindere spellen uit de reeks. Misschien moet ik het gewoon ook nog eens een kans geven, maar vaak kom je er niet toe om alle eilandkaarten te zien, dus is het een gok waar Goudeiland zit en heb je dan pech, heb je heel het spel gewoekerd en gezwoegd voor niets. Tja, het leven van een piraat is nu éénmaal hard.
Titel : Cartagena III - die Goldinsel Auteur : Rüdiger Dorn Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Logischer wijze komt er, na deel 1, een deel 2. En over dit deel in de Cartagena-reeks kan ik erg kort zijn. U neme Cartagena 1, u plaatst een bootje halverwege de weg die de pionnen moeten afleggen en u komt tot Cartagena 2 - das piratennest. Na het ontsnappen uit het Fort van Cartagena, proberen de piraten terug in hun nest "Tortuga" te geraken. Tortuga, u allen welbekend uit de films van Pirates of the Carribean, waarin de piraten een spelletje Perudo zaten te spelen. Wat heeft dat met dit spel te maken? Niets, totaal niets, een dom weetje om mee uit te pakken op uw volgende spelavond misschien, zeker als je je medespelers dan nog wijsmaakt dat Orlando Bloom hemzelve je dobbelstenen nog heeft gebruikt.
Even kort de wijzigingen in de spelregels dan : - je start het spel niet met zes, maar met zeven handkaarten - om handkaarten bij te winnen moet je niet meer je eigen figuren achteruit plaatsen, maar de figuur van een tegenspeler vooruit zetten (hier gelden dezelfde regels, komt deze figuur bij één figuur krijg je 1 kaart, komt hij bij twee figuren, krijg je 2 kaarten) - tussen eiland 2 en 3 ligt een bootje, het verplaatsen kost hier ook één van je drie actiepunten. Heb je het meeste piraten in de boot, mag je de verplaatsing gratis doen. De boot van eiland 2 naar 3 verplaatsen kan enkel als er eigen piraten op aanwezig zijn, de boot van eiland 3 naar 2 verplaatsen mag enkel als je nog piraten op eiland 2 hebt
Kort maar krachtig dus deze bespreking, gewoon omdat er niet echt veel meer te vertellen is. Dit spel is iets voor in je collectie moest je Cartagena 1 niet hebben en deze eerder in een winkel tegenkomen dan de andere. Heb je ze toch beiden gekocht, kan je ze misschien leuk aan elkaar koppelen en kan je de speelduur wat verlengen. Leuke variant die ook gewoon in de vorm van een pdf of doc op de website had kunnen verschijnen. Gelukkig zijn de volgende telgen in de reeks terug spannender.
Titel : Cartagena 2 - das piratennest Auteur : Leo Colovini Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Winning moves heeft zijn bekendheid vooral te danken aan het spel dat we hier nu even kort gaan toelichten. Cartagena, de naam die u als bordspelliefhebber ongetwijfeld al heeft horen vallen. Indien u het spel nog niet heeft kunnen spelen, wordt het de hoogste tijd dat u dit toch eens probeert. Niet omdat dit een super-top-spel is, neen, dat ga ik hier nu ook niet direct zeggen, maar het weerspiegelt wel prima de ganse filosofie van de uitgeverij die nu toch al enkele weken in de belangstelling staat hier.
Het spel is in ieder geval één van de kaskrakers die ervoor gezorgd heeft dat Winning moves op de borspellenkaart staat. Net zoals bij andere pioniers zoals "kolonisten van Catan" en "Carcassonne" verschenen er dus ook al snel sequels van dit spel, maar de eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat het toch net ietsje anders is hier. Met uitzondering van Cartagena 2 is elk spel in de cartagena-reeks anders, met een totaal ander speelprincipe zelfs. Er gaan al héél wat geruchten de ronde dat er van dit spel nog een aantal delen zouden verschijnen, maar hier kan ik voorlopig niet veel info over geven.
In "Cartagena" zitten de piraten van de verschillende spelers gevangen in het zwaarbewaakte fort van Cartagena. Het komt erop aan om via de onderaardse gangen zo snel mogelijk te ontsnappen en in de roeiboot te springen die klaar ligt om de vrijheid tegemoet te gaan.
De zes tunnelstukken worden aan elkaar gelegd, doordat de achterkant ook bedrukt is, zijn er héél veel combinaties mogelijk. Elke speler krijgt 6 piraten, die starten aan het begin van de gang. Aan het einde van de tunnel ligt een sloep. Elke speler krijgt 6 handkaarten.
Wie aan de beurt is, moet minstens 1 en mag maximaal 3 keer een actie ondernemen. Er zijn twee verschillende acties mogelijk : - speel een kaart uit en loop met één van de eigen piraten voorwaarts door de tunnel richting de sloep - loop met één van de eigen piraten achterwaarts door de tunnel en pak één of 2 nieuwe kaarten De acties kunnen in elke willekeurige combinatie uitgevoerd worden. Men kan daarbij dezelfde pion 3 keer achter elkaar of 3 verschillende pionnen van de eigen kleur bewegen.
1) Uitspelen van een kaart : kies een piraat die naar de volgende, vrije plaats met het afgebeelde voorwerp beweegt dat op de kaart staat. Al snel zal je zonder kaarten komen te zitten, dus ben je genoodzaakt om actie 2 uit te voeren. 2) Teruglopen met een piraat : kies een piraat en loop terug naar het eerstvolgende symbool waar 1 of 2 andere piraten staan. Staat er één andere piraat, dan krijg je één extra handkaart, staan er 2 piraten, dan krijg je twee nieuwe handkaarten. Probeer deze actie zeker goed uit te spelen, zodat je telkens 2 nieuwe handkaarten krijgt.
De speler die als eerste zijn zes piraten in de sloep krijgt, wint het spel.
Speeltip : laat zeker geen piraat achter, want eens je er ééntje achterop laat huppelen, geraakt deze nog moeilijk snel vooruit
Titel : Cartagena Auteur : Leo Colovini Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Heeft u al eens geprobeerd om een bouwgrond te kopen in uw buurt? Waar uw buurt ook mag zijn, ik veronderstel dat u voor een klein lapje grond al gauw ettelijke miljoenen oude Belgische frankskes of honderdduizenden euro's mag neertellen. Wat moet dat niet geweest zijn toen die grote, nieuwe wereld werd ontdekt. Iedereen claimt zo maar even een stukje land van enkele hectaren. Bovendien was er keuze genoeg : sappige weides, vruchtbaar akkerland, wildrijke bossen, ... voor iedereen wat wils.
In "Terra Nova" gaan de spelers proberen om zo'n stukken land voor zich te winnen. Zo groot mogelijk liefst en als het even kan van dezelfde soort want dat levert in dit spel nou éénmaal meer punten op. Steek je tegenstrevers net voor de waardering de loef af, want je bent nooit zeker van je stukje grond tot het volledig is afgepaald. Zoals Will Smith het zo plastisch wist uit te drukken in Independence Day : "It ain't over until the fat lady sings".
Afhankelijk van het aantal spelers gaan de spelers in het begin van het spel figuren op het bord plaatsen. Het is aan te raden om deze aanvankelijk toch een beetje te verspreiden, maar misschien vind je zelf een betere tactiek. In een spelbeurt gaan de spelers hun spelfiguren verplaatsen en grensstenen plaatsen. Op deze manier worden op de duur stukken land afgescheiden en zo gauw ze volledig afgesloten zijn, volgt er een waardering. De punten gaan naar de speler die met het meeste spelfiguren aanwezig is. Bij gelijke stand worden de punten netjes verdeeld (en naar beneden afgerond indien oneven).
Iedere speler moet 3 acties uitvoeren in zijn beurt. Als eerste actie moet een speler telkens een spelfiguur verplaatsen, daarna mag hij zowel opteren om spelfiguren te verplaatsen of grensstenen te plaatsen met z'n volgende twee acties. Indien een speler geen figuur kan verplaatsen, moet hij een volledige beurt passen.
Een eigen spelfiguur verplaatsen kan in de zes richtingen willekeurig ver in een rechte lijn van de startplaats, maar minstens één veld ver. Spelfiguren en grensstenen mogen niet worden oversprongen, dus de zet moet ten laatste stoppen op een vak voor een figuur of grenssteen. Een speler mag meerdere bewegingen uitvoeren met één speelfiguur, of verdelen over andere figuren.
De grensstenen kunnen pas geplaatst worden na een beweging van een figuur. Deze grenssteen (of stenen) worden geplaatst aangrenzend aan het vakje waarop de verplaatste figuur is terechtgekomen. Indien je 2 figuren verplaatst in je beurt, mag je kiezen aan welke van de twee je een grenssteen plaatst.
Indien een gebied volledig omgeven is door grensstenen, zodat je dus niet meer van buitenaf kan binnendringen, volgt er een waardering. Let er wel op dat een gebied maximaal drie verschillende landschappen mag bevatten. Indien het gebied bestaat uit 3 verschillende landschappen, telt men het aantal velden van het gebied als punten. Bij 2 verschillende landschappen nemen we 2x het aantal velden van dit gebied en voor een gebied bestaande uit 1 landschap doen we 3x het aantal velden van dit gebied.
Zo gauw alle gebieden zijn afgesloten en gewaardeerd of indien slechts één speler nog kan spelen, eindigt het spel. De speler met de meeste punten wint het spel.
U merkt misschien al uit de tekst dat dit een pittig tactisch spelletje is. U merkt dit trouwens ook aan de speelduur die is opgegeven. Natuurlijk is deze speeltijd subjectief. Indien je met een stel spelers zit die goed doorspeelt, dan kan u dit ongetwijfeld op de helft van de tijd, maar indien u de smaak te pakken hebt van dit spel, en je effectief gaat om te winnen, betrap je er jezelf al gauw op dat je als niet-tacticus toch probeert om je hersenen te pijnigen. Dit wordt daar mezelf dan ook aangemoedigd, want meestal ben ik niet echt de snuggerste voor het uitdenken van strategieën en tactieken. Fijn als een spel me toch daartoe aanzet. Bedankt Terra Nova!
Titel : Terra Nova Auteur : Rosanna Leocata & Gaetano Evola Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
We bevinden ons op het eiland Zanzibar, gekend als het geheimzinnige kruideneiland. We gaan op zoek naar peper, gember, kruidnagel, vanille en kaneel, want dat levert ons héél wat duiten op.
Het speelbord toont het eiland Zanzibar, onderverdeeld in 5 provinciën. Sommige plaatsen in deze provincie zijn neutraal, andere zijn aangeduid met één of ander kruid, daartussen lopen de wegen waarover we onze figuren gaan kunnen verplaatsen. Elke speler krijgt 10 opdrachtkaarten in zijn kleur en een aantal figuren (afh. aantal spelers). Het speciale aan deze figuren is de grootte. Ze gaan van klein naar groot (of van groot naar klein als u dat prefereert) en hebben een stickertje op zich plakken met daarop de nummers 2 t.e.m. 7 (grootste = nummer 2). De grootte van de figuur geeft de sterkte aan en het getal het aantal stappen dat je in de beurt kan doen.
De spelers schudden hun opdrachtkaarten en nemen er twee in handen. Deze opdrachtkaarten tonen ofwel een provincie ofwel een soort kruid. Bedoeling is om zoveel mogelijk figuren in de bewuste provincie of op het bewuste kruid te krijgen. Als het voor de speler volstaat, gaat hij de opdrachtkaart waarderen. Soms is het aangewezen om een kaart sneller te waarderen (voor minder punten) om snel een nieuwe kaart te mogen trekken. Want het spel is afgelopen als alle kaarten bij een speler zijn gewaardeerd. (bij 2-3 spelers moet er één opdrachtkaart worden afgegooid zonder waardering, bij 4-5 spelers zelfs twee kaarten)
In een beurt mag een speler tot 3 van zijn figuren verplaatsenen daarna één of twee van zijn opdrachtkaarten vervullen en waarderen. Tenslotte trekt hij nieuwe opdrachtkaarten afhankelijk van het aantal gewaardeerde kaarten die ronde. Voor het verplaatsen van een figuur houden we ons aan volgende regels : - een figuur mag slechts éénmaal verplaatst worden in een ronde - hij mag ten verste zoveel stappen gaan als aangegeven op zijn sticker - de plaats waar hij terecht komt moet vrij zijn of vrij gemaakt worden - je kan geen plaatsen passeren waar sterkere handelaren staan van tegenspelers - je kan geen plaatsen passeren waar eigen handelaren staan - je kan zwakkere handelaren van tegenstanders verplaatsen of verschuiven - je kan gelijke handelaren van tegenstanders verplaatsen
Verschuiven : je duwt de zwakkere figuur gewoon naar een volgend leeg veld op het speelbord (niet hetgeen van waar je kwam), dit kan meermaals herhaald worden zolang er vrije plaatsen zijn
Verplaatsen : indien er geen vrij veld is, mag je de zwakkere handelaar ergens op een vrij veld op het speelbord plaatsen. Figuren van gelijke sterkte mag je enkel verplaatsen, dus er mag geen vrij veld naast zijn om ze te verschuiven, want dan kan je ze niet passeren.
De waarderingskaarten : tonen dus een provincie of een kruid, je krijgt punten voor het aantal figuren op die plaats (0=-8; 1=-5; 2=-1; 3=1; 4=5 en 5=10 punten). Vanaf het moment dat een speler zijn laatste waarderingskaart speelt, loopt de laatste ronde. De speler die het meeste punten heeft behaald gedurende het spel is de winnaar. Bij gelijke stand wint diegene die als eerste zijn laatste kaart heeft gewaardeerd.
Dit spel heeft weer alles wat een goede Winning moves moet hebben : weinig regeltjes, snelle en vlotte gameplay, tactisch maar niet al te moeilijk. Weer één van de ondergewaardeerde spellen vind ik persoonlijk. Op boardgamegeek scoren deze spellen nooit erg veel punten. Misschien wel omdat de geeks net vinden dat het te weinig spelregels zijn, maar dit is gewoon een spel om te spelen. Ik denk dat je de meeste mensen wel warm zal krijgen voor dit spel. Wederom sfeervol, mooi materiaal, eenvoudig (je kan enkel bewegen en waarderen).
Titel : Zanzibar Auteur : Franz Benno Delonge Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 10+
Deze spelbespreking kan ik op zich héél erg kort houden. In de eerste plaats omdat de spelregels van dit spel zo eenvoudig zijn, dat ze op één lijntje van deze weblog passen. Anderzijds wordt dit spel door héél wat uitgeverijen uitgegeven en niet alleen Winning moves toekomt. Maar ... het verdient het zeker en vast om hier vermeld te worden.
In dit spel proberen de spelers zoveel mogelijk blokken op het speelbord te krijgen. Om beurten mogen ze één van de blokjes inzetten. Er is slechts één aanlegregel. De blokjes van een kleuren mogen elkaar slechts met één hoekpuntje raken. De diverse kleuren mogen elkaar wel raken natuurlijk. Als niemand nog blokken kan leggen, is het spel afgelopen en worden de aparte niet gelegde blokjes als strafpunten opgeteld. (bv. de alombekende "lange" tetrisblok zou vier strafpunten opleveren).
Het is dus zaak om je kansen gaaf te houden en tactisch aan te leggen. Een eigen gebied proberen af te schermen en in dat van andere spelers binnen te geraken. Eén tip die we je alvast kunnen geven : begin met de grote blokken, de kleinste geraak je op het einde makkelijker kwijt. Voor de rest kan ik enkel zeggen, speel dit spel enkele malen, je gaat er sowieso wel in leren. En ben je in het begin echt slecht, dan hoeft dat geen probleem te zijn, een spelletje is toch direct om (tenzij je natuurlijk met van die spelers rond tafel zit, waar je een schaakklokje voor nodig zou hebben). Speel je met z'n drieën dan lukt het nog om de vierde kleur uit het spel te laten, met z'n tweeën vertegenwoordig je twee kleuren, maar het allerleukste blijft gewoon met z'n vieren. Een solovariant is er ook, dan probeer je de ganse namiddag om alle blokjes op het bord te krijgen en gooi je hoogstwaarschijnlijk in grote colère alles na een tijdje tegen de vlakte.
Op een beurs enkele jaren geleden werd dit spel gedemonstreerd met de leuze dat wie al z'n blokken zou wegkrijgen met vier spelers, die persoon een fles champagne zou krijgen. Eén persoon is er die twee dagen in geslaagd om dat te doen, maar hij was er weinig mee, want met z'n 7 jaar had hij liever een flesje cola gekregen. Ik haal dit maar aan om aan te geven dat dit spel geschikt is voor alle leeftijden, dat je elkaar enorm kan koeieneren en dwarsbomen, maar dat je ook alle spelers tegelijk in het oog moet houden. Geef zeker geen voorkeursbehandeling aan de kleine en de zwakke of het zou wel eens fataal kunnen aflopen.
Je hebt dit spel ondertussen in diverse vormen. Er is een spel op de markt expliciet voor 2 spelers met de fantastische naam Blokus duo en indien je dit spel al in die mate beheerst dat je wel wat nieuwe uitdaging wil, dan stel ik je graag Blokus trigon voor. Deze laatste heeft een identieke speelwijze, maar de blokjes hebben een iets andere (moeilijkere) vorm om mee te gaan puzzelen. Er is ook een naamgenoot op de markt verschenen, nl. Blokus 3D, maar die hou ik voor een andere keer want hier zit het spelsysteem toch een klein beetje anders in elkaar. (waarom dat leg ik u dan graag uit)
Titel : Blokus (duo, trigon) Auteur : Bernard Tavitian Uitgeverij : Winning moves (en andere) Aantal spelers : 1-4 Speelduur : 20 min. Leeftijd : 5+
Zon, regen, nevel, onweer, vuur of ijs : dat zijn de ongemakken die je kan tegenkomen in dit spel. Elk weertype heeft z'n tegengestelde zodat het kan geneutraliseerd worden. Wie baant zich het eerste een weg naar z'n eigen dorp door dwars over het speelbord te lopen? Wie krijgt de weerheks op zijn hand en wint dit boeiende weerspel?
Jammerlijk genoeg geen hogedrukgebied van Sabine hier, of een verloren moustache van Frank. We krijgen in ieder geval steeds maar weer meer weer. In dit spel is het de bedoeling om met je figuren dwars over het spelbord heen te geraken. Het speelbord bestaat uit zeshoekige vlakken waarop verschillende soorten weerfiches liggen. Afhankelijk van het weertype kan je er passeren of niet.
In een beurt doorloopt de speler volgende stappen : - maximaal twee weerfiches op het speelbord leggen : bepaalde plaatsen onpasseerbaar maken of omgekeerd - figuren verzetten : zes stappen verdelen over eigen figuren en weerheksen - weerfiches bijtrekken afhankelijk van het aantal uitgespeelde - wind maken (enkel voor de windspeler) : windmarker verplaatsen en indien hij op een blauw veld terechtkomt, gooit de windspeler met de dobbelsteen en gaat de wind langs die zijde op het speelbord blazen. De weerfiches worden verplaatst : - schuiven ze van het speelbord, komen ze langs de andere kant terug in het spel - komen ze op een plaats waar ze niet mogen liggen, gaan ze van het bord in de trekstapel - ze schuiven in theorie samen, dus kunnen niet op elkaar terecht komen
Onderstaande tabel geeft aan wat er gebeurt met de verschillende weertypes :
weerfiche
geplaatst op een leeg veld
geplaatst op een andere fiche
vlakte
bos
bergen
water
zon
regen
mist
storm
vuur
ijs
zon
onpasseer-baar
passeer-baar
neutraal
neutraal
neutraal
regen
onpasseer-baar
onpasseer-baar
neutraal
neutraal
mist
figuren staan vast
figuren staan vast
figuren staan vast
storm
onpasseer-baar
onpasseer-baar
onpasseer-baar
vuur
onpasseer-baar
ijs
onpasseer-baar
passeer-baar
neutraal
neutraal
Als een speler al zijn figuren over de helft van het speelbord heeft gebracht, eindigt het spel. De ronde wordt nog eerst uitgespeeld. Je scoort voor een figuur in het eigen dorp 3 punten, een figuur op de eigen helft 1 punt, figuren op de andere helft -1 en figuren die nog in het startdorp staan -3. De speler met de meeste punten wint het spel.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit spel slechts éénmaal heb gespeeld tot nog toe. Vooral het feit dat je bovenstaande tabel eigenlijk al goed moet kennen, maakt het spel een beetje stroef in het begin. Maar ... ik vond het spel wel goed, je kan een beetje manipuleren, je kiest je bewegingen, de geluksfactor is traditiegetrouw bij Winning moves ook aanwezig door de wind die het speelbord in je voor- of nadeel kan doen keren. Ook de fiches die je trekt en dus kan gaan gebruiken om het spel te manipuleren moeten natuurlijk mee willen werken. Is dit het beste spel van deze uitgeverij? Neen, maar ik vind het wel één van de sfeervolle en unieke in het gamma.
Titel : Wind & wetter Auteur : Harald Lieske Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45 min. Leeftijd : 8+
Waar zijn de piraten? Wie doet er met ons mee? Wie is er groot en stoer en sterk? Wie is niet bang op zee? Met deze woorden veroverde Bart Kaëll enkele jaren geleden onze Vlaamse zeedijken. In tegenstelling tot zijn andere scheepshits "De Marie-Louise" en "Zeil je voor het eerst" gaat het hier over de stoerste zeeratten die er zijn.
U weet wel, dat soort dat aan elkaar is genaaid met haken, houten benen, glazen ogen, opgezette papegaaien en vooral ... vaten RUM! In het spel Caribic gaat u op schattenjacht, stelen en enteren, dat is de leuze. De speler die als eerste een bepaald bedrag bij elkaar gestolen heeft (afhankelijk van het aantal spelers) wordt de opperpiraat en schrik van de zeven wereldzeeën.
De spelers krijgen een setje rumvaten waarmee ze moeten bieden op de verschillende schepen die in de Caraïbische Zee dobberen. Nadat iedereen zijn kaartjes in de houder heeft gestopt worden alle boten om beurten afgehandeld (eerst Arriba, dan de Bravo, Caribic, Diabolo, Evita en tenslotte de Fuego). De spelers tonen hun bieding voor het schip, de speler die het meeste bood, mag het schip het aantal stappen bewegen gelijk aan zijn bieding (min de -1 punten die eventueel ingezet zijn door de andere spelers) (zie foto boven).
De speler verplaatst het bewuste schip en probeert een schat op te halen in de steden (deze schatten komen stelselmatig in het spel). Daarna moet je nog trachten om met die schat tot op een eigen veld (zeeveld in eigen kleur) te geraken en dan incasseer je het geld dat aan de schat verbonden is. Vaak zal dit niet lukken in één beweging, dus de andere spelers zouden de volgende ronde wel eens kunnen profiteren van jouw goedheid. Bovendien kan je ook schatten stelen van boten door er naast te varen, schatten worden dan gewoon overgeheveld. Tenslotte kan je ook een schat gaan wisselen in een andere stad (maar deze actie wordt normaal niet echt vaak gespeeld, je probeert de schatten zo snel mogelijk binnen te halen).
De speler die als eerste 62.000 dubloenen (2 spelers), 41.000 (3 spelers), 31.000 dubloenen (4 spelers) heeft, wint het spel.
In dit spelletje komt het er dus op aan om je tegenspelers in te schatten, met welke boot zouden zijn willen varen, zorg dat je die minpunten geeft, met welke boot kan jij welke schat ophalen en zo snel mogelijk in een eigen haven terechtkomen? Dit spel vereist dus wel een kleine beetje meer tactiek dan de vorige besproken spellen, maar ... je blijft ook afhankelijk van de tegenspelers, dus alles perfect plannen zal je nooit lukken. Héél erg leuk en ondergewaardeerd spelletje dat zeker niet mag ontbreken op onze volgende spellenavond.
Titel : Caribic Auteur : Michail Antonow & Jens-Peter Schliemann Uitgeverij : Winning moves Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
