Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
23-11-2014
MTB duinen
Massale opkomst zowel voor de duinen als de weg. Het zachte herfstweer zal daar zeker voor iets tussen gezeten hebben.
Uw dienaar koos voor de duinenrit, samen met Rich, Renaud, Peter en tal van anderen. Aan Prins Karel moest Rich voor een eerste keer afrekenen met bandbreuk. Hij herstelde het euvel binnen de kortste keren en kon in de duinen rond Middelkerke aanpikken.
Maar na het tweede duinentraject was het alweer van dattum: een leegloper verplicht de onfortuinlijke Rich om rechtsomkeer te maken.
Uw dienaar was nog even blijven staan ter ondersteuning, waardoor hij de voeling met de rest van het peloton verloren had. Niet dat hij daar erg rouwig om was. Op eigen tempo door de duinen toeren heeft zeker zijn charmes.
Omwille van een ministerieel telefoontje lukte het uw dienaar niet om tijdig op de afspraak bij Leonita te zijn. Dan maar alleen op pad met de MTB om langs het bekende parcours richting Lombardsijde te trekken.
Op het keerpunt moet ik op een haar na het peloton gemist hebben. Het was dus wachten tot bij Dreten en Linda om te zien wie er ook nog zijn ros van stal had gehaald.
Richard, Renaud en Paul, vergezeld door o.a. Erwin Praline maakten uiteindelijk hun opwachting.
Hommel, 33'ers en andere rehydraterende dranken werden fluks aangereikt. Hopelijk is het volgende week iets minder grijs!
Vier Placora's (Renaud, Rich, Peter en uw dienaar) staan om kwart over negen op de afspraak om richting Ieper te vertrekken. Een stralende zon die eerder aan lente dan aan herfst doet denken laat de goesting om er eens goed in te vliegen alleen maar stijgen.
Een uurtje later zijn we vertrekkensklaar. Onder impuls van Renaud met zijn twenty-niners wordt er al van in het begin een fors tempo aangehouden. Bijwijlen moet uw dienaar al eens naar adem happen. Dat belooft!
Het parcours ligt er goed berijdbaar bij, al kunnen we sommige stroken de beschrijving 'vettig' geven. Al gauw zijn we in de bergstrook en volgen de hellingen zich in snel tempo op. Nu en dan moet er voet aan de grond worden gezet; iedereen kan evenwel de Scherpeberg op, wat niet min is!
Aan de eerste bevoorrading wordt afgesproken dat we in duo's verder gaan. Peter vergezelt Renaud, Rich en uw dienaar zullen er ook een koppelrit van maken.
Het gaat nu verder richting Kemmel. Daar besluiten we om die links (in werkelijkheid rechts) te laten liggen. We maken een strategisch omtrekkende beweging - volledig in de sfeer van de context - en komen zo in Kemmel dorp aan. Daar kunnen we niet aan de verleiding van een zonneterras weerstaan; zeker al niet wanneer we zien dat er Tongerlo van 't vat besteld wordt.
Pro patria mori decorum est, en zo voelen we ons ook een beetje. We gebruiken dan ook onze kennis van het terrein om hier en daar een hoekje af te steken en heelhuids de plaats van vertrek te bereiken. We hebben er een goeie 50 km opzitten.
Een half uurtje later komen ook Renaud en Peter aan. Zij hebben 63 km op de teller. Na enkele Kapittels en een frisse douche wordt de terugreis aangevat. We maken van de gelegenheid gebruik om proefondervindelijk de snelste route richting Oostende te testen. Renaud rijdt via Kortrijk, Rich via Diksmuide. We komen gelijktijdig bij Dreten aan....
En daar is het opnieuw feest, want er zijn heel wat jarigen te vieren. Paulino, Henk en Wim trakteren de bende. Er werd ook op de weg en in de duinen gereden. Rich kijkt nogal bedenkelijk, want hij heeft het in de Westmalle Tripel gegooid en moet 's avonds nog naar een feestje.
Uw dienaar blaast rond 17u00 de Last Post. Volgende week is hij er even niet bij, want dan moet hij handjes schudden met The Queen!
