Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
31-07-2018
Tussenstand
U hebt er eventjes moeten op wachten, waarde lezer, maar hier dan toch de tussenstand van het lopende seizoen 2018. U merkt het, spannender kunnen we het niet bedenken: met een drievoudige ex aequo op de eerste plaats wordt het uitkijken wie er op 30 september de kampioenstitel toegewezen krijgt. ASO mag hier nog eens een punt aan zuigen!
In de bijlage vindt u het volledige overzicht. Indien u een fout mocht ontdekken, gelieve dit aan uw dienaar te melden. Weet dat dit niet met opzet is gebeurd (hoewel die eerste plaats wel heel aanlokkelijk is 😉)
De fikse wind en onzekere weersomstandigheden ontlokken heel wat WhatsApp-verkeer op zaterdagmorgen. Wie rijdt, wie rijdt niet ...? Uiteindelijk zijner zes Placora's bereid om de strijd met Aolus - terug van weggeweest - aan te gaan. Gezien zijn forse adem richten we de guidon op Westrozebeke voor de Keuneleute, een klassieker die minstens eenmaal per seizoen gereden wordt. Rookie Steve weet evenwel van toeten noch blazen en gaat er van uit de de leute werkelijk voor plezier staat.
Op de heenweg volgen we de traditionele route, dit wil zeggen via de Koekelaarse Poggio, en dan via Werken en Zarren - waar een ros voetbalveld te bewonderen valt - naar het Westrozebeekse doel. We draaien netjes rond, niemand echt in de problemen hoewel Rich zich al beter heeft gevoeld. Eens voorbij Werken zitten we volop in de heuvelzone en maken we kennis met Geert Alaphilippe.
Wanneer we goed en wel onder de kerktoren van Westrozebeke staan moeten we vaststellen dat onze vaste waterplaats gesloten is. Dan maar schuin over de deur waar de waard niet van de rapste blijkt te zijn. Rookie Steve moet even bekomen van de Keune-ervaring en vraagt zich af waar de leute zit... Wanneer we op onze positieven zijn kunnen we de terugweg aanvatten, in de overtuiging dat de wind ons naar huis zal blazen.
Edoch, wanneer we aan de diepvriesfabriek komen zijn we verplicht om van de gekende route af te wijken. Het is dan een beetje op goed geluk af rijden, maar al bij al valt het nog wel mee. Geert Alaphilippe neemt resoluut de kop en loodst ons aan een fiks tempo over Hooglede en Koekelare naar Gistel. Daar moeten we voorrang lenen aan de Johan Museeuw Classic; we zien een peloton juniores als door een wesp gestoken voorbijsnellen, waarbij sommigen de hesp van tussen het gesneden brood laten halen.
Rond 17u30 komen we aan in het lokaal. We hebben er een pittig ritje opzitten. Moe maar voldaan nestelen we ons op het terras en laten ons de versnaperingen welgevallen.
Uw dienaar ziet het wel zitten om er een doublette van te maken en staat dus ook op zondagmorgen aan de start. Deze keer met vier andere metgezellen voor een tochtje van een 50-tal kilometer. Via Leffinge en Nieuwpoort rijden we tot aan Oostduinkerke waar we aan de manège terugdraaien. Opnieuw is de wind een factor om rekening mee te houden, samen met de vele zondagsfietsers die soms heel gevaarlijke manoeuvres uithalen.
Het goede nieuws is dat Flipper Noël zijn eerste volledige rit na zijn tuimelperte uit de losse pols kan schudden. Een volledige fotoreportage vindt u op onze FB-pagina
Op naar volgende woensdag met hopelijk draaglijke temperaturen en iets minder wind!
Het zat er aan te komen: 30° en meer, hoge ozonconcentraties, waarschuwingen allerhande om al te zware inspanningen te vermijden. De alternatieve woensdagrit was de enige optie op de warmste woensdagavond van het jaar. Acht Placora's richting Rattenvallebrug, waar John B. en Geert Pirelli besluiten om toch het volledige parcours te rijden.
Het goede nieuws is dat Flipper Noël zijn rentree maakt na zijn Portugese tuimelpartij. Ook hij trekt de remmen dicht aan de kinderboerderij. We bekijken de drankkaart en kiezen gezamenlijk voor het plaatselijk bier, door Rich omschreven als "Fruits de Mer". Het gerstenat geniet algehele bijval, zodat we nog een tweede bestellen. Ondertussen heeft Rich zijn loungezetel doorgezeten en ziet Noël paarden op een Keltische grafheuvel staan ... We zien onze twee ploegmakkers richting lokaal snellen, in het gezelschap van twee gastrijders. Ons glas is echter nog halfvol en verdient het respect om rustig gesavoureerd te worden. Nog te melden: bij het vertrek zoekt Noël tevergeefs naar zijn zonnebril, terwijl die gewoon op zijn hoofd staat. Om maar te zeggen ...
Het is al voorbij halfacht wanneer we de terugtocht aanvatten. Even is er nog commotie wanneer Rich de discussie aangaat met een pikdorser, maar voor de rest "rien à déclarer". In het lokaal is er nog juist plaats genoeg op het terras en kunnen we genieten van de prachtige zomeravond. De PDF komt er ook nog bij en de gesprekken verplaatsen zich naar de start van de voetbalcompetitie. Remi trakteert nog een keer voor zijn 64ste verjaardag, een Beatles-song waardig.
Wie zin heeft: vrijdagmorgen afspraak om 9u00 voor een verkoelend ritje. Zo niet, zaterdag 13u30.
Naar aanleiding van de Nationale Feestdag wordt besloten om de zaterdagrit 's morgens te rijden. Het reglement zegt immers dat er op wettelijke feestdagen in de ochtend wordt gereden. Uw dienaar probeert zijn metgezellen ervan te overtuigen om er toch een ritje van een 70-tal km van te maken, maar zijn bede zal uiteindelijk niet verhoord worden.
Postman Dan, Leo, Butler Ronny, Wim en uw dienaar staan dus op een bijzonder zonnige 21ste juli-morgen klaar. Gezien de windrichting kiezen we voor de oude Sarah-route, waar eventueel een extra lus kan worden aan gekoppeld. In Varsenaere even verwarring wanneer Postman Dan naar rechts en de rest naar links wil. De democratie haalt het en onder leiding van de jarige (!) Butler Ronny rijden we naar St. Pieters, om dan via het jaagpad de terugweg aan te vatten.
Langs het kanaal wordt er vlot rondgedraaid, met op het einde nog een ultieme versnelling van Wim en de onvermijdelijke Leo. Bij het opdraaien van de Schorre doet Butler Ronny een 'Dumoulintje' door fout te schakelen. Als voorbeeldige ploegmaat houdt uw dienaar de benen stil, de rest maakt zich op voor de spurt.
In het lokaal worden we opgewacht door Noël de Tuimelaar. Hij is volop aan het revalideren van zijn val en mag al zachtjes aan kilometers beginnen te malen. Even later maakt ook Remi zijn entree. Te laat uit bed gerold en dus de start gemist heeft hij dan maar een soloritje gemaakt.
En het is trakteren geblazen: Noël omwille van zijn heroptreden, Butler Ronny naar aanleiding van zijn 71 (!!!) lentes en Remi omdat hij op 22 juli jarig is. We drinken op de gezondheid van de jarigen en op het heil van ons land en citeren dan ook graag het laatste vers van ons volkslied: "Voor drank, voor vrouwen en voor geld!"
Gezien de voorspelde hoge temperaturen zou het best kunnen dat de woensdagrit ingekort wordt tot aan de kinderboerderij. Een mens moet het niet zoeken. Hoe dan ook zal er op algemeen verzoek rustig gereden worden: Noël zou graag inpikken maar wil geen onnodige risico's nemen en ook Remi is vragende partij om het iets kalmer aan te doen. Wat dan ook wordt genoteerd en zal worden toegepast! Wie sneller wil rijden: feel free, maar dan op eigen houtje.
Treedt er een vorm van vermoeidheid op in ons peloton? Weegt de opeenvolging van ritten te zwaar door? Of heeft de jammerlijke nederlaag van onze Duivels tegen de Franse haantjes zo'n diepe sporen nagelaten dat sommigen geen zin meer hebben om te fietsen? Uw dienaar zit met deze existentiële vragen in de maag, want op de Vlaamse Nationale Feestdag (onbetaald, en dat is een schande vindt Jan Peumans) staan er slechts vier Placora's op de afspraak: Renaud, Geert Pirelli, John Beton en schrijver dezes.
Het is dan ook met enige trepidatie dat uw dienaar zich op gang trekt, goed wetende dat met deze drie metgezellen er flink zal worden doorgereden. En zijn vrees wordt bevestigd, hoewel eerlijkheid gebied dat er vlotjes wordt rondgedraaid. Met de wind in de zeilen wijst de snelheidsmeter voortdurend 37 aan. We bereiken zonder incidenten Stuivekenskerke; vanaf nu is het wind op en andere koek.
Aolus blaast ons met kracht 5 tegemoet, en bijwijlen is het skarten. We geven evenwel niet af en blijven er een fiks tempo op na houden. Al een geluk dat het niet meer zo vlug gaat als tijdens de heenreis, want tussen St. Pieterskapelle en Slijpe krijgen we te maken met een onverwachte tegenligger. Een haas stormt recht op ons af! We moeten alles toegooien om de lepelaar te ontwijken.
In Leffinge kruisen we onze collega-Eastenders. Blijkbaar was er een valpartij, hopelijk zonder erg.
Ondanks de beperkte omvang van ons groepje wordt er toch nog een spurtje getrokken langs de Torhoutsesteenweg. Geert Pirelli etaleert zijn grote vorm en bolt Sagangewijs als eerste over de meet.
In het lokaal komt Rich nog langs na een dagje juniores te hebben begeleid tussen Menen en de Kemmel. De match van gisteren en de prestaties in het algemeen worden nog maar eens geanalyseerd en we komen tot een gemeenschappelijk besluit: onze jongens hebben het goed gedaan.
Beste lezer, u zult mij nu voor enkele ritten moeten wissen omwille van een korte trip naar het buitenland. Aan anderen om hun redactionele talenten boven te halen!
Twaalf Placora's staan om 10u00 paraat voor de jaarlijkse bedevaart naar de St. Bernardusabdij om er het lokaal gebrouwen bier en kaas te savoureren. Enkel nieuwkomer Steve ontbreekt; de kwartfinale van de Rode Duivels is hem slecht bekomen. Hij zal naar wat blijkt pas rond de middag opnieuw tot het rijk der levenden behoren.
De PDF is ook present om de koppen te tellen zodat alles in gereedheid kan worden gebracht voor bij onze terugkeer. Er wachten ons immers maatjes en gerookte Noorse zalm!
Het is uitstekend fietsweer. Met een lichte zijwind rijden we via Leffinge en Slijpe richting de IJzer. Even voorbij Slijpe rijdt uw dienaar op een koppige kei, met een lekke voorband tot gevolg. Dankzij de handige handen van Postman Dan kunnen we vlug onze weg vervolgen. Het is waarlijk genieten; we rijden een rustig tempo en hebben alle tijd om de historische match van de dag voordien in al zijn facetten te bespreken.
We arriveren 49 km later rond 11u50 aan herberg In de Vrede. De twaalf apostelen nemen plaats op het zonnige terras, waar zij door middel van enkele parasols bescherming zoeken tegen de middagzon. De kelner begroet ons met een Pax Vobiscum en bezorgt ons fluks 11 blonde West-Vleterens en ééntje van 12° (voor Postman Dan; hij weet wat lekker is!). Tegelijkertijd prijst de naarstige opdiener de lokale specialiteit "Croque Speciale In de Vrede" aan, wat ook op heel wat bijval kan rekenen van de aanwezigen. Alleen uw dienaar houdt halsstarrig vast aan een boterham met hennepot, ook al een niet te versmaden lekkernij.
We genieten van ons middagmaal, vergezeld van het heerlijke gerstenat. Even overwegen we om nog een derde te drinken, maar besluiten wijselijk om dit niet te doen en toch maar een koffietje te bestellen. Geert G. volhardt, hij dan ook de jongste van het gezelschap.
Ook de terugweg leidt ons over pareltjes van landweggetjes. We volgen dan de Lo-vaart aan de kant van het fietspad, om dan via Veurne naar Nieuwpoort te rijden. De hele tijd voeren Pilot Pascal en Renaud het tempo aan en waken zij er over dat iedereen moeiteloos kan volgen. Voorbij Nieuwpoort worden de koptrekkers vervangen en neemt Leo het commando over. De snelheidsmeter maakt onmiddellijk een sprong: langs de vaart zoeven we aan 39 per uur! Rich roept onze nestor tot de orde die aan excuus aanhaalt dat hij niet over een kilometriek beschikt en dus niet kan weten dat het sneller gaat. Zijn kwajongensoogjes verraden echter het tegendeel.
Dit neemt niet weg dat we heel wat voorsprong hebben op het vooropgestelde tijdsschema. Er was afgesproken om rond 16u in Oostende te arriveren, maar om 15u30 zitten we al bij Samir op het terras! Het Scandinavisch visfestival kan beginnen en we laten het ons opnieuw smaken. Butler Ronny en de PDF zorgen voor een bijzonder vlotte bediening; Remi laat ons via zijn Smartphone de mogelijke tegenstanders evalueren.
NapoNoel had ook beloofd aanwezig te zijn; we krijgen echter bericht dat zijn aanwezigheid in Hippo 12 de avond voordien haar sporen heeft nagelaten...
Waarlijk een bijzonder aangename uitstap. Tot woensdag!
Dertien Placora's rijden op een zonnige woensdagavond richting Stuivekenskerke. Nieuw lid Steve Demoor staat te blinken in zijn Placora-outfit en Leo is opnieuw de oude na zijn duikpartij van vorige zaterdag. Even wordt de idee in overweging genomen om een stop in te lassen aan de kinderboerderij, maar de sportieve geesten halen het op bourgondische instelling.
Aolus blijft resideren in het noordoosten, wat inhoudt dat we met zijn hulp richting de IJzer snellen. De koptrekkers houden de snelheidsmeter in de gaten zodat iedereen zonder problemen kan volgen. Hoeft het u te verbazen dat de gesprekken in het peloton over de exploten van onze Rode Duivels?
Tussen Tervate-Brug en Stuivekenskerke trekt Pilot Pascal even aan de bel; Rich roept hem even ter orde waarna de rust terugkeert in de groep. Op de terugweg draaien we netjes rond, waarbij Pilot Pascal nu op voorbeeldige wijze als tuiboot fungeert.
Tussen St. Pieters-Kapelle en Slijpe zijn we genoodzaakt om ons traject aan te passen. Wegenwerken versperren de weg. De oude route biedt soelaas, wat onmiddellijk herinneringen aan Georges oproept. We spurten als vanouds de brug over de autostrade, dan back to the future.
Via het Groen Lint rijden we Dreten en Café den As; immers, Samir is nog steeds met vakantie. Ter plaatse genieten van het frisse gerstenat en sommigen blijven plakken tot na tienen.
Niet vergeten: zaterdag vertrekken we om 10u richting West-Vleteren om Roger een bezoek te brengen. Leo zorgt voor de maatjes bij onze terugkeer in Oostende.
Omdat ze op zaterdagmiddag niet bij machte waren het carbonnen ros van stal te halen, besluiten Danny G. en uw dienaar om er op een bijzondere zondagochtend op uit te trekken. Postman Dan is ook van de partij en er zijn nog twee gastrijders. Bredene is een leuk ploegje rijk dat onder de naam "Polkadots" over de Vlaamse en Europese wegen rijdt. Een van de leden is de schoonzoon van Danny G, bekend in familiale kringen als Uncle T. Ik hoef u niet te vertellen dat de familie-eer hier deels op het spel staat en dat de sfeer aan de kersttafel nu al onder druk staat.
We besluiten hetzelfde parcours als vorige zaterdagmorgen te volgen. In Leffinge hebben we ondertussen Christ opgepikt. Hij moest opnieuw eerst van hot naar haar rijden om zijn materiaal verzameld te krijgen. Die kasseistrook in Ichtegem, daar lusten we wel pap van. De Polkadots dansen van de ene keikop naar de andere, maar dit kan de pret niet derven.
Op de terugweg pikken we aan bij enkele andere groepjes en bereiken zonder problemen de thuishaven. We kiezen voor het terras van de Vlasschaard, aangezien Samir nog altijd op vakantie is. Daar vertelt Postman Dan ons in kleuren en vooral geuren het wedervaren van Leo en Rookie Steve gisteren in Wenduine.
Niet vergeten: volgende zaterdag rijden we naar West-Vleteren. Vertrek om 10u. Bij aankomst proeven we van de nieuwe maatjes, aangeboden door Leo!
Met Aolus ook van de partij (5 à 6 Bft uit het NNO) ligt het voor de hand dat de 7 aanwezige Placora's richting Oostkust trekken. Dat treft want pilot Pascal heeft af te rekenen met bandenpech. We maken r.d.v. omstreeks 14:00 aan het kerkhof van De Haan. Postman Dan heeft het naar gewoonte lastig in de beginkilometers maar een paar bamhartige samaritanen ontfermen zich over hem door hem op sleeptouw te nemen tot aan de RIP plaats. Met z'n achten gaan we het gevecht aan met een niet aflatende Aolus en besluiten de tussenstop niet in Middelburg maar in het witte dorp Lissewege te houden. De kersverse jobstudente schotelt ons ons geliefde gerstenat voor waardoor we onmiddellijk terug op krachten zijn. De terugweg verloopt fluks nu er windvoordeel is maar t.h.v. het kerkhof van Wenduine slaat de pech toe. Pilot Pascal slaat links het fietspad op i.p.v. de rijbaan te nemen, er lagen namelijk geen boeien 😇, om vervolgens hard in de remmen te gaan om alsnog rechts over de rijbaan onze weg te vervolgen. Onze achterop komende nestor Leo en newcommer Steve kunnen niet tijdig anticiperen en zien zich verplicht, om erger te voorkomen, volledig naar rechts te sturen. In eerste instantie is van Leo geen spoor te bekennen. Bij nader inzien zit hij een meter of twee dieper onder het riet in een niet volledig droogstaande beek. Met vereende krachten worden beide pechvogels op het droge geholpen. Gelukkig geen lichaamlijke noch materiële schade. Het vervolg van onze terugweg verloopt voorspoedig en gezien onze lokaalhouder de riem er even heeft afgelegd en het te mooi weer is om ons winterlokaal "Den As" te frequenteren besluiten we good old Armenonville te bezoeken. Lekker in de schaduw, de reuk van bagger moeten we er echter bijnemen, komen we snel terug op krachten.
Twaalf Placora's staan om 10u00 paraat voor de jaarlijkse bedevaart naar de St. Bernardusabdij om er het lokaal gebrouwen bier en kaas te savoureren. Enkel nieuwkomer Steve ontbreekt; de kwartfinale van de Rode Duivels is hem slecht bekomen. Hij zal naar wat blijkt pas rond de middag opnieuw tot het rijk der levenden behoren.
Dertien Placora's rijden op een zonnige woensdagavond richting Stuivekenskerke. Nieuw lid Steve Demoor staat te blinken in zijn Placora-outfit en Leo is opnieuw de oude na zijn duikpartij van vorige zaterdag. Even wordt de idee in overweging genomen om een stop in te lassen aan de kinderboerderij, maar de sportieve geesten halen het op bourgondische instelling.
😇, om vervolgens hard in de remmen te gaan om alsnog rechts over de rijbaan onze weg te vervolgen. Onze achterop komende nestor Leo en newcommer Steve kunnen niet tijdig anticiperen en zien zich verplicht, om erger te voorkomen, volledig naar rechts te sturen. In eerste instantie is van Leo geen spoor te bekennen. Bij nader inzien zit hij een meter of twee dieper onder het riet in een niet volledig droogstaande beek. Met vereende krachten worden beide pechvogels op het droge geholpen. Gelukkig geen lichaamlijke noch materiële schade. 
