Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
12-05-2019
Damme
De meteorologische toestand mocht dan al beter zijn dan vorige woensdag, het wa s toch even afwachten hoeveel Placora's de roep van de fiets zouden beantwoorden. Uiteindelijk zijn we met z'n negenen, waaronder Wim. Hij is dan ook tevreden met de opkomst, zeker als we in acht nemen dat zowel Renaud als Geert Pirelli om stage in Spanje zitten.
Aolus is ons alweer niet gunstig gezind, aangezien hij pal van uit het noorden blaast. De nautische specialisten in de groep schatten de kracht van adem tussen 4 à 5 Beaufort. Er zit dus niets anders op dan opnieuw richting het Brugse Ommeland te rijden. Damme wordt het doel, Wim weet er een leuk terrasje.
We houden er een gematigd tempo op na; met de krachtige zijwind langs het kanaal Oostende - Brugge is het uitkijken dat niemand er uitwaait. Eens in Damme aangekomen ontstaat er een tweespalt in ons pelotonnetje: de keuze van het terras zorgt voor enige discussie met als resultaat dat er vijf Placora's op het ene en vier op het andere plaats nemen. We kunnen dus overgaan tot het maken van een vergelijkende studie.
Uw dienaar kiest voor het terras waar Viven van het vat geserveerd wordt, voorwaar een aanrader. Ondertussen kan hij genieten van een uiteenzetting door Wim gegeven over de kwaliteiten van het meditatieve denken in het brein van een monnik. Samengevat komt deze levenswijze er op neer dat je moet content zijn met de kleine dingen, wat ons doet besluiten om een tweede Viven te bestellen.
Dennis probeert ons nog via de telefoon te bereiken; hij beweert op tijd aan de start te zijn verschenen, wat we ten zeerste betwijfelen. Hoe dan ook, hij zit nu in Assebroek...
Ook van onze kompanen geen spoor, zodat we dan maar de terugweg aanvatten. In het eerste gedeelte is het beuken tegen de wind; ons vijftal draait voorbeeldig zodat we toch nog een deftig tempo aanhouden. Eens Dudzele gepasseerd voelen we de hand van de Koning der Winden in onze rug en zal de snelheidsmeter niet meer onder de dertig zakken.
We arriveren rond vijf uur aan het lokaal; een kleine tien minuten later arriveren de vier musketiers. De pizza's rukken aan, het was alweer een geslaagde namiddag. U kunt deze trip herbeleven met een eenvoudige klik op https://www.relive.cc/view/2359058078
De trip naar de Somme wordt het onderwerp van gesprek, zeker wanneer ook Christ er bij komt. Enkeln overwegen om de heen reis met de fiets te maken: 192 km, dat is nog te doen! Hoe dan ook op woensdag 22 mei is er om 19u30 vergadering in het lokaal (of na de woensdagrit). Iedereen op post!
De meteorologische toestand mocht dan al beter zijn dan vorige woensdag, het wa s toch even afwachten hoeveel Placora's de roep van de fiets zouden beantwoorden. Uiteindelijk zijn we met z'n negenen, waaronder Wim. Hij is dan ook tevreden met de opkomst, zeker als we in acht nemen dat zowel Renaud als Geert Pirelli om stage in Spanje zitten.
Aolus is ons alweer niet gunstig gezind, aangezien hij pal van uit het noorden blaast. De nautische specialisten in de groep schatten de kracht van adem tussen 4 à 5 Beaufort. Er zit dus niets anders op dan opnieuw richting het Brugse Ommeland te rijden. Damme wordt het doel, Wim weet er een leuk terrasje.
We houden er een gematigd tempo op na; met de krachtige zijwind langs het kanaal Oostende - Brugge is het uitkijken dat niemand er uitwaait. Eens in Damme aangekomen ontstaat er een tweespalt in ons pelotonnetje: de keuze van het terras zorgt voor enige discussie met als resultaat dat er vijf Placora's op het ene en vier op het andere plaats nemen. We kunnen dus overgaan tot het maken van een vergelijkende studie.
Uw dienaar kiest voor het terras waar Viven van het vat geserveerd wordt, voorwaar een aanrader. Ondertussen kan hij genieten van een uiteenzetting door Wim gegeven over de kwaliteiten van het meditatieve denken in het brein van een monnik. Samengevat komt deze levenswijze er op neer dat je moet content zijn met de kleine dingen, wat ons doet besluiten om een tweede Viven te bestellen.
Dennis probeert ons nog via de telefoon te bereiken; hij beweert op tijd aan de start te zijn verschenen, wat we ten zeerste betwijfelen. Hoe dan ook, hij zit nu in Assebroek...
Ook van onze kompanen geen spoor, zodat we dan maar de terugweg aanvatten. In het eerste gedeelte is het beuken tegen de wind; ons vijftal draait voorbeeldig zodat we toch nog een deftig tempo aanhouden. Eens Dudzele gepasseerd voelen we de hand van de Koning der Winden in onze rug en zal de snelheidsmeter niet meer onder de dertig zakken.
We arriveren rond vijf uur aan het lokaal; een kleine tien minuten later arriveren de vier musketiers. De pizza's rukken aan, het was alweer een geslaagde namiddag. U kunt deze trip herbeleven met een eenvoudige klik op https://www.relive.cc/view/2359058078
De trip naar de Somme wordt het onderwerp van gesprek, zeker wanneer ook Christ er bij komt. Enkeln overwegen om de heen reis met de fiets te maken: 192 km, dat is nog te doen! Hoe dan ook op woensdag 22 mei is er om 19u30 vergadering in het lokaal (of na de woensdagrit). Iedereen op post!
Wat doet een wielertoerist op Paasmaandag? Fietsen natuurlijk! Er is zelfs een dubbel aanbod: de traditionele paasmaandagochtendrit én voor de doeners onder ons de Peter Van Peteghem Classic met vertrek een aankomst in Brakel. Samen met Renaud en Denis kiest uw dienaar voor de laatste uitdaging. Enigszins overmoedig schrijft hij zich in voor de 107 km, maar alras komt hij tot het besef dat 77 km meer dan genoeg is. De andere Placora's met onder meer Rich, Rookie Alain en Danny G. kiezen voor het lokale parcours, maar daarover straks meer. Eerst naar De Croo-country.
Er staat een stralende zon, temperatuur rond de 20°, ideaal fietsweer dus. Al na enkele honderden meter krijgen we de Ten Bossestraat onder de wielen geschoven! We zijn dus gewaarschuwd voor wat komen zal. Renaud rijdt er met zoon Thibaut vandoor, met Denis in hun spoor. Uw dienaar besluit om de aanvangskilometers op eigen tempo te rijden en de motor van al bij het begin niet op te blazen.
Het eerste deel is de oude finale van de Ronde van Vlaanderen; de wielerkenners weten dat dan de Muur volgt, met erna de Bosberg. Op de Muur treft schrijver dezes Denis terug, die met een te zwaar verzet heeft af te rekenen. We zullen de rest van de tocht gezamenlijk verder zetten. Na de Bosberg een nobele onbekende, met name de Congoberg. En in de mate dat een beklimming aangenaam kan zijn, wel die komt dicht in de buurt. Het is een lopertje.
De tocht leidt ons dan naar Tollenbeek, waar Urbanus thuis is. We kunnen er ons ook bevoorraden en zijn zo klaar om het tweede deel van de tocht aan te vatten. We steken de spoorweg en de taalgrens over en rijden in en om Lessines over landelijke wegen. We krijgen af te rekenen met de Hel van Oetingen, onmiddellijk gevolgd door de Bergstraat. Als afsluiter is er nog de Vloesberg. Daar krijgt uw dienaar af te rekenen met krampen in de linker dij. Het is even op de tanden bijten, maar uiteindelijk lukt het om aan een aanvaardbaar tempo de rit af te sluiten.
Het verfrissende pintje smaakt als godendrank bij de aankomst. En we krijgen er nog een Ename en een T-shirt bovenop! Het moge gezegd, een bijzonder aangename rit die u kunt nakijken op https://www.relive.cc/view/2309630564
Ook de thuisblijvers hebben blijkbaar voor een heuvelachtig parcours gekozen, aangezien ze richting Koekelare en Wijnendale zijn gereden. Details ontbreken, maar de route kunt u herbeleven op https://www.relive.cc/view/2309294863
Woensdag is er een nieuwe afspraak; hopelijk gunnen de weergoden ons een droge avondrit.
Uw dienaar wikt, maar Aolus beschikt. Het plan om Westrozebekewaarts te trekken botst om 13u30 op heel wat weerstand. De gedachte om op de terugweg met tegenwind te moeten afrekenen schrikt het merendeel van de Placora's af. Neem dan nog Noel's gezonde afkeer van hellingen in rekening en u beseft, beste lezer, dat er een alternatieve bestemming moet gevonden worden. Na enig gedebateer valt de keuze op De Bolzak. Deze aangename afspanning, gelegen aan de rand van het Bulskampveld, beschikt over een gezellig tuinterras en een ruim assortiment bieren. En volgens Butler Ronny zullen we de wind altijd in de zij hebben. Quod non, dus.
Rich is de gids met dienst. De rit gaat over Oudenburg, Bekegem, Aartrijke, Zedelgem en Ruddervoorde naar de pauzeplaats. Onderweg enig oponthoud wanneer Noel af te rekenen heeft met een weerspannige drinkbushouder. Er liggen heel wat wegenwerken op onze route, waardoor onze tocht bijwijlen een doorslag lijkt van de Strade Bianchi. Het mag een wonder heten dat er niemand plat rijdt.
In de Bolzak aangekomen waait ons feestelijke muziek tegemoet. Er is een familiefeest aan de gang en de muzikant van dienst trakteert ons op de ene schlager na de andere Vlaamse hit. Blonde Os is het bier van de maand en wordt naar waarde geschat.
De terugweg loopt langs het kanaal tot in Brugge, waar het opnieuw even zoeken wordt om de juiste route te vinden. Even voor Brugge moesten we even voet aan de grond zetten om Noel zijn ketting terug op het tandwiel te leggen. Uiteindelijk vinden we de Legeweg en kunnen we via een Varsenare en Jabbeke lokaalwaarts rijden. Het dient gezegd dat Aolus ons niet echt gunstig gezind is en bijwijlen met cynisch genoegen venijnig van hoek verandert.
We komen rond kwart voor zes in Oostende aan. In Het Vliegpleintje worden getrakteerd op bitterballen met friet, wat op gejuich wordt onthaald. Al bij al een aangename rit. Toch jammer dat ik u niet heb kunnen vertellen over de Slag bij Westrozebeke, die in 1382 plaatsvond en waar de Vlamingen door Filips de Stoute in de pan werden gehakt, 80 jaar na de Groeningheslag.
Paasmaandag kan er lokaal gereden worden, vertrek om 9u30. Uw dienaar trekt met Renaud en Dennis naar Brakel om er Peter Van Peteghem goeiedag te zetten. Wie zin heeft kan nog mee; vertrek om 8u00 aan Bel&Bo.
Slechts acht Placora's staan om 18u00 klaar aan Bel & Bo voor de traditionele woensdagrit. Het is moeilijk om er één gespreksonderwerp uit te lichten: het werelduurrecord van Victor Campenaerts, de miserie bij Anderlecht of de verbluffende prestatie van Mathieu Van der Poel. Het zijn hoogdagen voor de sportliefhebber.
Dit neemt niet weg dat er fiks gereden wordt. We leggen er van in het begin flink de pees op, zonder dat iemand in de problemen komt. Er wordt voorbeeldig rondgedraaid, precies zoals het in het boekje beschreven staat.
Geen incidenten te melden; na 1u39 minuten staan we opnieuw aan het lokaal. En de pintjes smaken.
Afspraak volgende zaterdag om 13u30. Indien de wind goed staat, en de voorspellingen wijzen toch in die richting, rijden we de Keuneleute. Noteer ook dat er maandagmorgen gereden wordt voor wie niet meegaat naar de Peter Van Peteghem Classic.
Met de schilderwerken achter de rug kan uw dienaar opnieuw van de partij zijn. Zoals eerder aangekondigd vaardigt WTC Placora een delegatie af naar de Noord-Franse kasseien. Groot is dan ook de verbazing wanneer Pilot Pascal en Renaud zich om 13u30 melden aan de klassieke startplaats. Afgeschrikt door de weersvoorspelling en de strakke noordenwind laten ze de Carrefour de l'Arbre voor wat hij is.
Ondanks hun aanwezigheid is de opkomst aan de magere kant.Het gure weer schrikt blijkbaar heel wat Placora's af. Gezien de windrichting gaat de rit opnieuw richting Brugge. Ons doel is Hoeke, waar zich een groot terras bevindt dat voldoende beschutting biedt. Bovendien zijn Pilot Pascal en Danny G. jarig, met een traktatie in het verschiet. Renaud en de twee feestvarkens bepalen het tempo; ondanks de matige snelheid moet Postman Dan nog voor Brugge afhaken. Hij geraakt er maar niet bovenop. Hoewel, hij zal toch nog 90 km vol rijden ...
Met de Helleklassieker in gedachten nemen we in Damme er de kasseistrook bij, om dan een kwartiertje later in Hoeke aan te komen. Net op dat moment begint het te regenen! Gelukkig is er ook een afdakje en is de bui van korte duur. Er wordt Boskeun besteld. Uw dienaar heeft hier mooie herinneringen aan, want 35 jaar geleden vierde hij hiermee de geboorte van zijn oudste dochter. Deze keer houdt hij het bij eentje, en niet bij een halve bak zoals weleer. De eerste traktatie is op kosten van Pilot Pascal, en dus kan Danny G. niet onderdoen. Deze keer gaan we voor een Slurfke, geïnspireerd door de populaire televisiesoap.
Wanneer de dorst gelest is vertrekken we onder leiding van Noël huiswaarts. Hij beweert een een korte route binnen door te kennen. We hadden beter moeten weten, want na 500 m staan we stil voor de expressweg! We maken rechtsomkeer en nemen dan maar de klassieke route via Damme en Dudzele om dan via Wenduine en de Driftweg lokaalwaarts te rijden. In de Uitkerkse Polders is het bijwijlen harken, maar we houden stand!
In De Haan slaat Pilot Pascal linksaf en huiswaarts, in Bredene doet Noël hetzelfde. En zo komt het dat we slechts met vier het lokaal bereiken. Butler Ronny neemt de honneurs waar, de boek wordt ingevuld en de pizza verorberd.
Renaud stelt voor om op paasmaandag de Peter Van Peteghem Classic te rijden. Alle info vindt u op http://www.petervanpetegemclassic.be/nl/ . Wie interesse heeft wordt vriendelijk verzocht via de WhatsApp een seintje te geven zodat de nodige logistieke maatregelen kunnen getroffen worden. Voor volgende week wordt er mooi en warm weer voorspeld, haal de zonnecrème maar boven!
Geen voorzitter (schilderwerken) , Richard ( ezels filmen) , Steve (alles filmen wat em ziet) en nog enkele habitués op de afspraak.
De wind, ongunstig zowel qua richting of sterkte zal daar wel voor iets tussen gezeten hebben.
Op die manier werd aldus opnieuw automatisch het kaf van het koren gescheiden en nam ook Zorro het zekere voor het onzekere door
zijn volbloed stalen ros niet meer te vervangen door een exemplaar van de rommelmarkt .
Uit bovenstaande blijkt echter ook dat koren = verstand , want het wind-mee gedeelte tot aan de rattevalle werd aan een niet overdreven tempo afgemaald
beseffend dat ieder greintje kracht nodig zou zijn voor de laatste 20 k , wind pal op kop.
De inventiviteit kende geen grenzen want we besloten Bakker aan zijn oprit af te zetten en vervolgens via de Duineweg , goed beschut naar Den As te rijden.
Het eerste rondje was voor Dennis als verontschuldiging voor het niet-geleverde kopwerk.
Het werd met dank aanvaard hoewel niemand luidop durfde zeggen dat ze eigenlijk niet gemerkt hadden dat hij mee was.
Dreten was ons blijkbaar te verwachten want plots schotelde hij ons een flink bord belegde broodjes voor.
Wim wist ons nog te vertellen dat hij voortaan ook werkt voor een wereldbekende kunstenaar wiens naam ik alweer vergeten ben.
Tot zaterdag , t zal zonder mij zijn want ik probeer recht te blijven op de kasseien rond Templeuve .
Op de vooravond van Vlaanderens mooiste staan vijftien (!) Placora's paraat om hun Ronde te rijden. Niet in de Vlaamse Ardennen waar, als we de televisiebeelden mogen geloven, meer gewandeld dan gefietst werd, maar in en om de Uitkerkse Polders. Opmerkelijk is dat Geert G. en Zorro met hun mountainbike aan de start staan. Ze zijn in volle voorbereiding van volgende week wanneer Paris - Roubaix gereden wordt.
We vertrekken via de Oude Sarah-route. Hoewel het tempo niet extreem hoog ligt moet Postman Dan al gauw afhaken. Hij heeft nog steeds last van de luchtwegen en kan zich onvoldoende in het peloton verstoppen. Jammer; we wensen hem dan ook een spoedig herstel toe. Ook voor Zorro gaat het te snel. Zijn mountaintractor weegt nogal door en ook hij laat de groep verder rijden. Blijven trainen, Zorro! Zaterdag zal het wel lukken.
Ondertussen zijn we al in Varsenare. Het zijn vooral Wim Evenepoel, Steve Flitser, Renaud V(an Marcke) en uw dienaar die het tempo onderhouden, Butler Ronny doet dienst als GPS. We genieten van de mooie route die zich door een fris lentelandschap slingert. Even voor Blankenberge bevindt zich het keerpunt; Aolus geeft ons nu een duwtje in de rug, de snelheidsmeter schommelt rond de 34 per uur.
Pal om 16u arriveren we in het lokaal na 74,60 km gereden te hebben in 2u30'30" oftewel aan een gemiddelde van 29,7. Iedereen is dus in vorm.
De aandachtige lezer zal ook gemerkt hebben dat er geen tussenstop gehouden werd. Inderdaad, het Wereldploegsje moet om 18u de wei in, vandaar. Er volgt dus maar een korte hydratatie in het lokaal, waarna de meesten zich douchewaarts spoeden om op tijd in de Versluysarena te zijn.
Belangrijke dienstmededeling: woensdag is het lokaal gesloten want Samir is mee met de klokken om zijn eieren aan de paus te geven. De cooling down zal dus bij André en Linda in Den As zijn. Tot dan!
We leven opnieuw in de zomertijd. Een van de vele voordelen van deze maatregel is dat we vanaf nu opnieuw op woensdagavond ons klassiek ritje naar Stuivekenskerke kunnen rijden. Ondanks de weinig hoopgevende buienradar staan er tien Placora's klaar om de 50km+ af te haspelen.
Het is vooral onder leiding van Wim Evenepoel, Steve Flitser, Geert Pirelli en uw dienaar dat het eerste gedeelte onder de wielen gaat. Er wordt een strak maar best doenbaar tempo gereden. Iedereen kan vlotjes mee, er vallen geen incidenten te melden.
Aan het keerpunt kruisen we onze Eastend en Douchy collega's. Met de wind nu meer in het voordeel gaat de snelheid nog een beetje hoger. Hoewel, de batterij van uw dienaar zijn velocimeter heeft de ziel gegeven zodat hij op het gevoel moet rijden. En hij voelt dat het goed zit. Even is er nog oponthoud aan Sint-Pieters-Kapelle door wegenwerken. Het rood licht dwingt ons halt te houden, waardoor het ritme enigszins gebroken is.
Eén uur en tweeënveertig minuten na ons vertrek staan we opnieuw aan het lokaal. We nestelen ons onmiddellijk aan de toog, klaar om ons Wereldploegsje aan het werk te zien. Christ kom er ook bij; alle voorbereidselen voor de trip naar de Baie de Somme zijn getroffen!
De vreugde is groot wanneer KVO de winning goal scoort. Remi, Christ en uw dienaar drinken er nog een op; de afsluiter van een zo goed als perfecte dag!
Zaterdag vertrek om 13u30. Gezien er om 18u00 alweer geshot wordt, rijden we een eerder ingekorte rit zonder tussenstop. Tot dan!
Zeker geen voorjaarstemperaturen op de naamdag van Jozef. Had deze brave timmerman ooit kunnen vermoed hebben dat wielerminnend Vlaanderen, en bij uitbreiding de wereld, reikhalzend zou hebben uitgekeken naar zijn feestdag? Niet om hem te eren, maar wel om vol spanning de laatste dertig kilometer van Milaan - San Remo te volgen en de vlugste spurter op de Via Roma over de meet te zien flitsen?
Niet dat de dertien Placora's zich daar het hoofd over breken wanneer zij om 13u30 op de gekende startplaats verzamelen blazen. Windrichting, windkracht en het aantal kilometer dat zal worden afgelegd, hierover gaat het gesprek! Na het gekende overleg wordt het voorwiel richting Damme gewend. Het zijn vooral Renaud, JP. Bakker en Wim die het tempo aangeven. Er staat een redelijk strakke bries uit het noorden zodat we verplicht worden twee waaiers te vormen.
Iedereen zorgt goed voor elkaar, incidenten vallen er niet te melden, tenzij het vele oponthoud door wegenwerken en wielerwedstrijden. Als u op deze link klikt https://www.relive.cc/view/2234390976 kunt u zelf volgen langs waar de rit ons voerde. Het dient gezegd dat iedereen in goede conditie verkeerd en dat de winterwerking zijn vruchten heeft afgeworpen.
Op de terugweg hebben we de wind in de zeilen, en iedere ervaren fietser weet dat het dan wel eens te vlug kan gaan. Onze trekpaarden moeten enigszins in toom worden gehouden na enig gemor in de gelederen. Maar ook dit zonder veel gevolgd.
De aankomst verloopt nogal chaotisch: aan de rotonde van de Stuiverstraat en Gistelsesteenweg neemt niet iedereen dezelfde afslag zodat we in verspreide slagorde het lokaal bereiken. Daar aangekomen stellen we vast dat onze Eastender-vrienden ons aan de toog verslagen hebben en al met volle aandacht de finale van de koers aan het volgen zijn. Een gezellige drukte bij Samir!
Het worden nog spannende minuten, zeker voor Leo. Hij heeft immers een gokje op Wout Van Aert gewaagd en zou Anita kunnen verrassen met een mooi boeket mocht de veldritkampioen in de top drie eindigen. Helaas, in de ultieme hectometers laat Wout zich ringeloren door zijn medevluchters en moet Leo troost zoeken in een frisse Hoegaerden. Het boeket zal voor een andere keer zijn...
Uw dienaar kan weinig uitweiden over de rest van de après omdat hij nog andere verplichtingen heeft en vroeg de gelagzaal moet verlaten. Afspraak volgende zaterdag, of voor wie vrij is ergens in de week.
Met dank aan Steve Flitser voor het betere fotowerk!
Heel wat heen-en-weer geWhatsApp 's morgens: wat zeggen de voorspellingen? Uw dienaar's antwoord luidt "Oliver Naessen", maar dan blijkt dat men peilt naar het weer! Ook op dat vlak heerst er grote onzekerheid. De buienradar (of is het buienrader) wijzigt om de haverklap. Maar het kriebelt, en dus staan er elf Placora's om 13u30 aan Bel & Bo om het seizoen 2019 officieel in te fietsen.
We besluiten om richting Oostduinkerke - Veurne te rijden; een ritje van om en bij de 70 kilometer waarbij we ruim op tijd terug zijn om de finale van de Omloop te bekijken. Nog maar pas vertrokken vallen de eerste regendruppels op het wegdek - de buienradar voorspelde droog weer tot 22u! Het is miezerige nattigheid, aangenaam fietsweer is anders. Tussen Slijpe en Wilskerke verandert de miezer in Schotse mist. Een vijftal, waaronder uw dienaar, besluiten aan Middelkerke om rechtsomkeer te maken. De horizon zit helemaal toe, er zullen nog mooie dagen komen.
En zo komt het dat we na 15 km terug aan het lokaal staan. Na een koffietje om op te warmen vertrekt schrijver dezes huiswaarts om daar van uit de zetel de esbattementen van Stybar en co te bekijken.
Het overgebleven zestal zet dapper door. Naar verluidt houdt de nattigheid op eens Nieuwpoort bereikt. Men volgt de vooropgestelde route en rijdt de volle 70 km uit. Proficiat aan deze echte Flandriens!
Laat ons er van uit gaan dat het volgende week beter zal zijn!
De oproep van Rich om massaal aanwezig te zijn op de laatste rit van de winterwerking kent heel weerklank. We staan met z'n elven aan de start voor een rit van om en bij 65 km. Alleen Leo en Remi ontbreken: Leo geveld door hevige hoestbuien, Remi door vlinders in de buik (of is het buikloop...?) De vroege zomerse temperaturen zorgen voor brede waaier aan kledij: van dikke winterjassen, over windstoppers tot gewoon in korte broek. Dennis beweert zelfs dat het zonder broek zou lukken! Een mens wil er zich hier zo weinig mogelijk bij voorstellen.
Koning Aolus heeft opnieuw Zephir opdracht gegeven zich van zachtste kant te tonen. We rijden hem tegemoet via de klassieke Sarah-route. Het tempo is heel gematigd zodat iedereen de kans krijgt zich te buigen over de prestaties van de Belgische ploegen in de Euroleague. We komen tot de conclusie dat in de voorbije jaren enkel KVO de Europese campagne zonder nederlaag heeft afgesloten.
Ondertussen zijn we al Jabbeke gepasseerd en gaat het links af richting kanaal om dan zo via Varsenaere en Sint-Pieters naar Nieuweghe te rijden. We breien er nog een lusje langs Vlissegem en en Stalhille om dan terug naar de Schorre te rijden. Het tempo wordt de laatste tien kilometer de hoogte in gejaagd (, iedereen kan volgen, de conditie zit goed.
Postman Dan ziet de kans om in de laatste hectometers de kop te nemen en op Saganeske wijze Stene Dorp binnen te rijden. Via "het schooltje" (dixit Geert Pirelli) van uw dienaar rijden we naar Den As. Zoals de traditie het wil volgt er een korte ceremonie om Linda en André te danken voor hun gastvrijheid. André krijgt een prachtig boeket, Linda een exquise fles bubbels.
Volgende week start het zomerseizoen: afspraak om 13u30 aan Bel & Bo. We zijn op tijd terug voor de arrivé de Omloop.
Vrijdagavond al was er druk verkeer op de sociale media: wordt het de koersfiets of de MTB? Met de bijna zomerse temperaturen voorspeld door weerman Frank D. was voor velen de keuze vlug gemaakt: de carbonnen tweewieler zou van stal worden gehaald. En om toch maar van het mooiste van de dag te kunnen genieten wordt het vertrekuur naar 13u30 gebracht.
Uiteindelijk staan we met tien Placora's op de Bel & Bo-parking. Renaud V. ontbreekt omdat hij toch nog met de MTB op stap is, idem dito voor Geert G. Remi staat op de cross in Middelkerke. Van Leo geen spoor. Zou hij zich van uur vergist hebben ...?
Met Zephir die ons toe waait gaat de rit richting Diksmuide. Ondanks het vroege moment in het jaar liggen de wegen er voortreffelijk bij. We volgen de kla ssieke woensdagroute, om dan Stuivekenskerke rechts te laten liggen en verder langs de IJzer naar de boterstad te rijden. Daar waar het tempo aanvankelijk als gezapig kan omschreven worden, gaat de snelheidsmeter langs de IJzer voor een eerste keer dit jaar fors de lucht in. Het zal wel niet de laatste keer zijn.
Op de terugweg doen we het mondaine Leke aan. Deze metropool van het landbouwleven bruist als nooit te voren. Met telgen als Wim, die fier het peloton door de brede lanen leidt, is dat dan ook niet te verwonderen.
Café Den As is ons einddoel, dus slaan we in Leffinge linksaf om via de achterzijde van het vliegveld naar de Nieuwpoortsesteenweg te rijden. We komen samen aan met de Président Fondateur, die ook een ritje heeft gemaakt, en zijn nog op tijd om aankomst van de cross in Middelkerke te zien. Van Remi geen spoor, tot hij enkele beelden doorstuurt.
Dan is er nog enige commotie wanneer een boze buurtbewoner kabaal maakt over de fietsen die op het trottoir gestald staan. Rich dient hem van antwoord, niet in het minst omdat de kerel enkele weken geleden zo maar een fiets in het midden van de rijweg heeft gekeild. En hoef ik het plaatje te beschrijven wanneer ook de PDF het pand verlaat en met de brullende buurman in confrontatie gaat...? Ambiance in de barak!
Volgende week wordt de laatste rit van de winterwerking verreden. Zoals gebruikelijk is er de afsluiter bij Linda en André.
Het vastpinnen van een datum voor de algemene vergadering had heel wat voeten in de aarde: lokaal gesloten omwille van een reizende waard, dan ons wereldploegje dat de halve finale van de nationale beker moest betwisten, agenda's die met elkaar in conflict kwamen ... Soit, uiteindelijk werd 6 februari uitgekozen, wat dan ook al niet een gelukkige datum bleek te zijn. Skivakanties, werkverlet of doodgewoon ziekte zorgden er voor dat er maar een handvol aanwezigen waren, in die mate zelfs dat er besloten werd om de quiz naar een latere datum te verschuiven.
Ik kan u met vreugde melden dat onze financiële toestand, in tegenstelling tot deze van de federale regering, zich in een gezonde toestand bevindt. Na overleg werd er besloten om nog even te sparen zodat we volgend een jaar een substantiële inbreng kunnen doen voor de aankoop van de nieuwe kledij.
Het aantal ingeschreven bedraagt op datum van schrijven 22.
Zoals de traditie het wil start ons seizoen samen met de Omloop Het Nieuwsblad, op 2 maart dus. Tot aan het zomeruur wordt er wekelijks gereden op zaterdagnamiddag (start 13u30) en zondagmorgen (start 9u30). Vanaf 3 april wordt er ook op woensdagavond gereden (start 18u00). Vertrek en aankomst op Bel & Bo-parking.
Er zal opnieuw gepoogd worden om maandelijks één of meerdere 'bijzondere' ritten, het is te zeggen toertochten te rijden. Noteer alvast in uw agenda op de betrekking hebbende datum:
10 maart: Ename Classic 30 maart: Parel van het Pajottenland 27 april: Etixx Classic (Nazareth) juni: de Paters juli: nog te bepalen augustus: mosselen september: nog te bepalen
Wie voorstellen heeft, laat maar horen!
We hebben opnieuw een uitnodiging ontvangen om op 15 juni deel te nemen aan Stene Koerst! De organisator zou het erg lenop prijs stel mochten wij ALS OUDSTE STEENSE PLOEG deelnemen. Een afvaardiging van vijf moet kunnen!
Remi zal informeren naar een locatie voor een korte meerdaagse uitstap (lang weekend) waar iedereen kan aan deelnemen. Info volgt.
Tot slot de traditionele melding dat er niet te vlug zal gereden worden en dat we voor elkaar zullen zorgen.
Beste lezer, u krijgt hier een dubbel verslag voor de ogen. Vorige week werd uw dienaar immers Opie One van de lieftallige Lio en u begrijpt dat hij enigszins ondersteboven was en weinig tijd had om zijn laptop ter hand te nemen. Ik kan u ook melden dat Lio de mooiste baby van de wereld is, maar dit terzijde.
De parcoursen die vorige week en afgelopen weekend werden afgelegd zijn nagenoeg identiek. U kunt ze op de FB-pagina bekijken. Alleen verschilden weer en deelnemers. Daar waar vorige week de het vriespunt voelbaar was, stond er vorige zaterdag een stevige westenwind bij temperaturen van om en bij de 7°. De opkomst liep fel uiteen: vorige week was zo wat iedereen op het appèl, wat van afgelopen weekend niet kan gezegd worden. Trainen is nochtans noodzakelijk, nu de kans voor een rit naar de Heizel al maar groter wordt. Remi en uw dienaar vormden een sportief koppel dat zich in de duinen ging amuseren, Rich trok samen met Postman Dan op stap, Renaud en Pascal deden hetzelfde en Ronny M. was de lonesome Zorro. Wim W. werd op de terugweg gekruist op de koersfiets. Pikant detail: Bo T. verwarde in de duinen Ronny M en Remi, een begrijpelijke doch voor beide heren blijkbaar toch pijnlijke fout!
Hoeft het enig betoog dat de après in deze belangrijker was dan de sportieve inspanning. Opie uw dienaar trakteerde het gezelschap op de geboorte van zijn kleindochter, Dennis voor zijn verjaardag. Gisteren kon de Den As de vergelijking met een duivenlokaal doorstaan met al die MTB-rs die druppelsgewijs de gelagzaal betraden. Dit tot groot jolijt van een groepje vrolijke stappers uit het binnenland.
Voor wie het nog niet mocht weten: de vergadering van volgende week kan niet doorgaan omwille van logistieke problemen in het Het Vliegplein en wordt verdaagd naar woensdag 6 februari. Aanvang 19u30.
Is het sombere weer de reden dat er maar een beperkte Placora-opkomst te noteren valt? We noteren de afwezigheid van Postman Dan (neusproblemen), Noël (nieuwjaarsnaweeën), Leo (recup), Ronny (geen zin) en Danny G. (andere bezigheid) bij de Vets. Ook bij de Placora Pro's is het geen vetten: alleen Renaud, Pilot Pascal en Geert G. tekenen present.
En zo komt het dat slechts Rich, Geert Pirelli en uw dienaar zich aanmelden voor de Driekoningenrit, een combinatie van weg en duin. Remi kiest resoluut voor de duinen, we zullen hem later nog tegen komen.
Ons drietal loopt niet over van enthousiasme wanneer we de steven richting Nieuwpoort wenden. Het kille, miezerige weer is niet echt bevorderlijk voor een lange rit, maar dan worden ingehaald door een Eastenders-viertal. We zetten ons netjes in het wiel en laten ons zo meedrijven. De goesting verbetert aanzienlijk.
We volgen de Duinenweg en zien hoe Remi zijn veldritkunsten ten toon spreidt. In Westende heeft Dr. Cancellara af te rekenen met een achterband die een serieuze scheur vertoont. Einde rit voor de onfortuinlijke hartendokter.
Het oorspronkelijk plan was om in Nieuwpoort terug te keren. Iedereen voelt zich echter top en dus besluiten we om toch maar naar Oostduinkerke te rijden. Op de terugweg kunnen we dan het duinenparcours volgen.
Helaas, uw dienaar krijgt opnieuw last van een rechter knie die opspeelt en moet noodgedwongen verder langs de weg. Eastenders-kampioen Steve Stamper maakt, hij omwille van rugklachten, dezelfde keuze. Rond twintig over vier komen we aan in Den As, waar Linda en André ons met een nieuwjaarsdronk opwachten. De overige metgezellen melden zich ook, maar dan blijkt Rich te ontbreken. Wanneer hij een tiental minuten later arriveert blijkt hij het slachtoffer van een tuimelperte te zijn geweest, gelukkig zonder erg.
De gelagzaal loopt gezellig vol en wielerweetjes worden rondgestrooid, onder andere dat de winnaar van Ostende Koerst op doping zou zijn betrapt!
Nog deze niet onbelangrijke dienstmededeling: de algemene Placora-vergadering (met quiz) wordt omwille van de KVO-bekerwedstrijd verplaatst naar donderdag 31 januari. Aanvang 19u30 in het Vliegplein.
Na wat ochtendlijk heen-en-weer geWhatsApp spreekt het merendeel der Placora's af in de Groenendaallaan, huize Postman Dan, voor een mix van weg- en duinenrit. Uw dienaar begroet er Rich, Danny G., Geert Pirelli, Steve Flitser, Postman Dan zelve, Dennis (op de koersfiets) en Dr. Cancellara! Rookie Alain ontbreekt, het slachtoffer van een huiselijke inbraak zijnde... Er staat een redelijke bries uit het westen, wat ons doet besluiten om dezelfde rit als vorige week te rijden.
Al gauw moet Postman Dan de rol lossen, geplaagd door weerspannige neusbloedingen. Rich en Dr. Cancellara houden er een strak tempo op na zonder dat er iemand in de problemen komt. Hoewel, in Nieuwpoort zwaait Steve Flitser ons vaarwel. Speelt de kerstkalkoen hem parten ...? Wie zal het zeggen ...? Tussen Nieuwpoort en Oostduinkerke loodst Rich ons door de villawijk om uiteindelijk aan de eerste duinenpartij te starten. Dennis toont hier zijn technisch kunnen door met zijn koersfiets de duinenpaadjes te volgen!
OP de terugweg tussen Nieuwpoort en Lombardsijde krijgen we dan af te rekenen met een verraderlijke zijwind zodat het zaak is om het wiel te houden. Danny G. waait er even uit maar kan vlug opnieuw aansluiting vinden. Aan de volgende duinenpartij splitst ons groepje zich op: Rich, Geert P. en uw dienaar kiezen voor het betere veldwerk, de rest rijdt via de weg Den Aswaarts.
Hoewel, bij het oprijden van de tweede strook maakt uw dienaar van nabij kennis met de ondergrond en bezeert hierbij zijn knie. Er worden geen verdere risico's genomen en we laten de duinen voor wat ze zijn. In Middelkerke stelt Rich voor om via de zeedijk naar het eindpunt te rijden en gebruik te maken van de rugwind.
Met een rotvaart gaat het nu richting Mariakerke waar we door de PDG worden verwelkomd. In Den As is er de sfeer van de oude dagen, zeker wanneer de jarige Christ binnenvalt een het hele gezelschap trakteert!
Reeds is de kerstman in het land, rijzen kerstbomen ten alle plaatse en worden kerststallen bevolkt door ossen en ezels. De temperaturen doen evenwel eerder denken aan een vroege lente, in die mate zelfs dat Steve Flitser zich in korte broek presenteert wanneer we verleden zaterdag om 14u vertrekkensklaar staan. De rest van het gezelschap bestaat uit wat wij gemeenzaam, maar met eerbied voor de grijze haren - of die welke nog overschieten - de Placora Vets plegen te noemen. Noël, Postman Dan, Danny G, Rookie Alain, Rich en uw dienaar staan klaar voor een rit langs weg en duin.
Aolus laat zich gelden van uit westelijke zijde; we rijden via de Duinenweg naar Nieuwpoort alwaar de jachthaven induiken om er naar een drietal zeehonden te wuiven. Deze chiens de mer genieten er van het zonnetje, en gelijk hebben ze. We vervolgen langs de vismijn om dan uiteindelijk linksaf te slaan naar Oostduinkerke. De plaatselijke manège is er het keerpunt.
Met de wind in de rug gaat het nu een stuk vlotter. Aan het kerkhof rijdenwe een eerste maal het veld in; veel verschil met het asfalt is er niet, de duinenpaadjes lijken wel fietsautostrades. Leuke vaststelling voor wanneer we opnieuw de koersfiets van stal halen: het stukje tussen de Paardenhoeve en Nieuwpoort is van nieuw beton voorzien. We kijken nu al uit naar Leo's esbattementen.
Zoals u op het Strava-kaartje kunt zien trekken we, Nieuwpoort voorbij, opnieuw richting duinen niet vooraleer een viertal Eastenders ons hebben voorbijgestoken. In de duinen splitsen we ons in twee groepjes. Steve Flitser, Rich, Rookie Alain en uw dienaar gaan voor de full Monty, we rijden per slot van rekening met een mountainbike. Met uitzondering van het feit dat uw dienaar in de laatste strook een boom in zijn zak probeert te steken doen er zich geen meldenswaardige incidenten voor. Het is waarlijk genieten.
In tegenstelling tot wat we gewoon zijn ligt de eindstreep vandaag aan Het Vliepleintje. Den As is immers gesloten aangezien Linda en Dreten zonniger oorden hebben opgezocht. We tijden langs de Duinkerksesteenweg, niettegenstaande verkeersborden aangegeven dat fietsers een omleiding dienen te volgen. Maar we zijn met onze MBT, dus dat moet wel lukken. Niet dus! Een strook beton is er van tussenuit genomen en de overgang tussen onverhard en verhard verrast zowel Noël als uw dienaar met twee lekke banden als gevolg. Uw dienaar kan er niet echt om lachen, maar wordt onmiddellijk door de ploegmakkers met raad en daad bijgestaan.
Dan komt de vaststelling dat schrijver dezes met tubeless-banden rijdt, waardoor een binnenband plaatsen nogal belachelijk is. Er zit dan niets anders op dan de laatste hectometers te voet af te leggen. Rookie Alain probeert nog zijn eega te sommeren als dépanagedienst; helaas ze blijkt winkelwaarts getrokken.
In het lokaal aangekomen zit Remi al aan de hydratatie; hij heeft er solo-rit in de duinen opzitten. We genieten van gerstenat vergezeld door gefrituurde lekkernijen en keuvelen na over de geleverde inspanningen. Steve Flitser biedt uw dienaar aan zijn fiets op het fietsautorek te plaatsen en zo ad domicilo af te leveren. Een vriendendienst die bijzonder geapprecieerd wordt.
Hopelijk raakt de band tegen volgende week hersteld en kan ik u berichten over de San Sylvester-rit. Geniet ondertussen, waarde lezer, van uw kerstkalkoen.
Het zijn drukke tijden, beste lezer, voor schrijver dezes. U volgt ongetwijfeld de politieke actualiteit en hebt bij tijd en wijle een bekend gezicht op de media allerhande zien verschijnen. Dit is nu allemaal achter de rug, met meer ruimte voor sportieve en aanverwante activiteiten.
Zo stond vrijdag laatstleden het eindejaarssouper op de agenda. Met tweeëndertig schoven de voeten onder tafel en genoten we de culinaire hoogstandjes die Samir en zijn team ons voorschotelden. Uw dienaar mocht als kampioen 2018 een rijkgevulde biermand in ontvangst nemen, waarvoor nogmaals hartelijk dank aan de teamgenoten.
De weergoden zijn ons niet echt gunstig gezind, met als gevolg dat er weinig activiteit is. Gisteren stond er een bijzonder gure zuidooster, wat enkele Placora-vets niet belette om rit richting Koekelare te ondernemen. Uw dienaar hield het op een korte passage door de duinen. Echt aangenaam was het niet.
Hopelijk kan er de komende weken wel gefietst worden!
Is het sombere weer de reden dat er maar een beperkte Placora-opkomst te noteren valt? We noteren de afwezigheid van Postman Dan (neusproblemen), Noël (nieuwjaarsnaweeën), Leo (recup), Ronny (geen zin) en Danny G. (andere bezigheid) bij de Vets. Ook bij de Placora Pro's is het geen vetten: alleen Renaud, Pilot Pascal en Geert G. tekenen present.
