Er wordt niet vaak bij stil gestaan maar
nationale liederen zijn een vrij recent fenomeen. Een aantal stamt uit de tweede
helft van de 19de eeuw en de meeste uit de 20ste. Er zijn er enkelen die ouder
zijn maar die werden oorspronkelijk door toondichter noch door tekstschrijver
als dusdanig bedoeld en dit omdat het concept dat een natie over een lied moest
beschikken gewoon nog niet bestond. Wel hebben deze hymnes meestal een zeer
boeiende en incidentrijke geschiedenis die veel vertelt over de politieke
wederwaardigheden die het land waarvoor ze symbool staan, beleefd heeft. Het is
de bedoeling in dit stuk eventjes bij die van een paar onder hen stil te
staan.
De Marseillaise
De Marseillaise werd door de auteur, een zekere Rouget de
Lisle, als een mars- en strijdlied van het revolutionaire Franse leger
geconcipieerd. Hij gaf het oorspronkelijk de titel: Chant de guerre de larmée
du Rhin. Het kreeg zijn huidige naam toen de Parijzenaars het voor de eerste
keer hoorden zingen. Namelijk bij de intocht van een contingent soldaten uit
Marseille die dat Rijnleger kwamen vervoegen en het onderweg aangeleerd hadden.
Op 14 juli1795 werd het officieel het volkslied van Frankrijk. Maar voor niet
lang want onder Napoleon werd het al opnieuw verboden. Het is pas in 1878 dat
het opnieuw als volkslied werd aangenomen. Ondertussen had in 1871 de communard
Eugène Potter in 1871 ter ere van de Commune een gedicht geschreven dat de naam
Internationale had gekregen. In 1888 componeerde de Gentenaar Pierre de Geyter
een stuk marsmuziek voor die tekst, namelijk De Internationale die we vandaag
nog kennen, maar ondertussen werd het lied op de melodie van de Marseillaise
gezongen.
Vanaf de tweede helft van de 19de eeuw stond de Marseillaise
over heel de wereld voor de meest uiteenlopende revoluties
symbool:
Het werd gespeeld toen Lenin in 1917 met Duitse steun per trein in
Sint-Petersburg aankwam (dus niet de Internationale zoals in sommige films te
zien is). De Marseillaise werd toen trouwens voor korte tijd het volkslied van
de bolsjewistische Sovjet-Unie.
Maar het lied werd ook tijdens de Amerikaanse burgeroorlog door de
zuiderlingen gezongen.
In 1989 ( tweehonderdste verjaardag van de Franse revolutie) werd het in
Peking door Chinese dissidenten op het plein van de Hemelse Vrede rond een
vredesmonument in papier-maché gezongen.
In Brussel is het lied dat van de Franstalige extremisten van het FDF.
Ondertussen is de Marseillaise steeds het Franse volkslied gebleven. Ook
onder de regering Pétain tijdens WO II. Het werd toen zelfs gespeeld naar
aanleiding van het vertrek van Franse vrijwilligers naar het
oostfront.
Wel hebben de Fransen het moeten meemaken dat hun geliefde
nationaal lied, voor een paar jaar, uitgefloten werd door een massa allochtonen
van Algerijnse oorsprong, toen het uitgevoerd werd naar aanleiding van een
voetbalwedstrijd Frankrijk - Algerije die in Parijs gespeeld werd. Dat zette
toen veel kwaad bloed.
Tenslotte dit nog: de partituur van het lied werd
in 1830 door Berlioz herschreven en ons moet ook nog van het hart dat indien
Rouget de Lisle vandaag voor de eerste keer met de tekst van de Marseillaise
voor de pinnen zou komen, hij ongetwijfeld last zou krijgen met het gerecht. De
zeven strofen van zijn lied zijn immers niet alleen om ter bloeddorstigst maar
in het refrein komt bovendien een vers voor dat bijzonder racistisch klinkt.
Namelijk: quun sang impur abreuve nos sillons, in vertaling: dat een onrein
bloed onze akkers bevloeie.
Lied der
Deutschen
Het staat onbetwistbaar vast dat de Marseillaise in
een sfeer van politieke respectabiliteit baadt. Dat is veel minder het geval met
Das Lied der Deutschen of het Deutschlandlied of het Deutschland über alles
zoals het Duitse volkslied ook nog genoemd wordt. Daar is voor de weldenkenden
van alle slag een zeer verdacht geurtje aan. Ten onrechte zult u zien ook al
heeft het ook een zeer bewogen geschiedenis achter de rug.
Haydn componeerde het in 1797 ter ere van de Habsburgse keizer Frans II op
tekst van een zekere Haschka. De toondichter Haydn kwam toen uit Engeland terug
en wou voor zijn keizer een lied maken zoals het God save the king dat de
Britten bij elke plechtigheid voor hun koning zongen . Hij gebruikte de melodie
trouwens ook voor zijn Keizerskwartet. Heel wat componisten, zoals onder
meer Paganini, Tchaikovsky, Rossini, Smetana, Donizetti, en andere, zouden er
later in eigen composities ook gebruik van maken. Het werd het volkslied van
Oostenrijk-Hongarije en de oorspronkelijke Duitse versie werd dan ook vertaald
in de verschillende talen van dit multicultureel rijk zoals bijvoorbeeld het
Hongaars, het Kroatisch, het Italiaans (Venitiaans) etc.
Na 1918
verdween het samen met de Habsburger uit Oostenrijks. Toch werd het een paar
jaar terug nog eens, naar aanleiding van de begrafenis van Otto von Habsburg,
in de Stephansdom van Wenen uitgevoerd. Een massa mensen die buiten stond, zong
mee.
Ondertussen had de geschiedenis in Duitsland ook niet stil gestaan.
In de eerste jaren van de 19de eeuw was dat land door Napoleon onder de voet
gelopen. Bonaparte was niet alleen tot bezetting overgegaan, hij was er ook in
geslaagd zijn politiek aan de Duitsers op te dringen (de oprichting van de
Rijnliga bijvoorbeeld) en had zelfs een aantal Duitse vorstendommen er toe
kunnen verplichten legercontingenten te leveren om met zijn grande armée
Rusland binnen te vallen.
Nogal wiedes dat dit tot grote misnoegdheid
heeft geleid. Zelfs die Duitsers die oorspronkelijk de ideeën van de Franse
revolutie en ook Bonaparte genegen waren, werden nu anti-Frans (Beethoven gaf
een andere naam aan zijn derde symfonie die oorspronkelijk ter ere van Napoleon
geschreven was). Het ergerde de mensen vooral dat Duitsland dat groter is en
meer inwoners telt dan Frankrijk tegen dat land de duimen had moeten leggen. Ze
weten dit terecht aan het feit dat Duitsland in enkele honderden kleine
vorstendommen verdeeld was en verweten dit aan de koningen, prinsen en andere
hertogen die in plaats van zich om het lot van gans Duitsland te bekommeren er
alleen maar zorgden dat hun alleenheerschappij in hun eigen gebied overeind
bleef.. Meer en meer Duitsers begonnen dan ook te dromen van een eengemaakt
democratisch Duitsland dat sterk genoeg zou zijn om in de toekomst de Fransen af
te schrikken. Ze worden hier in gesteund door intellectuelen en filosofen zoals
Herder en Fichte. Deze laatste zal bijvoorbeeld in 1806 in het bezette Berlijn
zijn beroemde Rede an die Deutsche Nation houden, die zonder meer kan beschouwd
worden als het eerste manifest van het Duitse nationalisme. Ook na de Franse
nederlaag (Waterloo 1815) zullen deze ideeën zich verder verspreiden en meer en
meer aanhang winnen. Zo zal bijvoorbeeld in 1832 in en rond het kasteel Schloss
Hambach in de buurt van Neustadt an der Weinstrasse een manifestatie plaats
vinden om zowel de democratiseringseis als die voor de eenmaking van Duitsland
kracht bij te zetten. Er waren 30.000 deelnemers wat enorm was gezien het feit
dat er behalve de postkoets nog geen openbaar vervoer was (de spoorweg bestond
toen nog niet op het Europese vasteland)
Het is die brede volksbeweging die de radicale democraat en
nationalist Hoffmann von Fallersleben wil ondersteunen wanneer hij in 1841 met
vakantie op het eiland Helgoland (dat was toen Brits grondgebied) het Lied der
Deutschen schrijft. Het is bedoeld als een soort alternatieve versie van het
Oostenrijks volkslied omdat hij er de boodschap in wil laten klinken dat alle
Duitstaligen samen horen en tegelijkertijd uiting geven aan zijn antipathie voor
de Habsburgers. Dit laatste zowel omwille van zijn democratische opvattingen als
omdat hij van menig is dat dit geslacht, net zoals alle andere Duitse vorsten
uit die tijd, de eenmaking in de weg staat. Dat zijn politieke activiteiten hem
door het regime kwalijk genomen worden, zal duidelijk blijken wanneer hij hier
voor in 1842 afgedankt wordt door de universiteit van Breslau (1) waar hij
professor is. Ondertussen werd zijn lied met de dag meer populair. In die mate
zelfs dat het symbool stond voor de democratische en nationalistische revolutie
van 1848 die echter mislukte. Over von Fallersleben moet ook nog verteld worden
dat hij een grote vriend van Vlaanderen en Nederland was. Hij had onze gewesten
bezocht en was begeesterd door de Middelnederlandse literatuur. In 1854
publiceerde hij een gedichtenbundel in die taal: Horae Belgicae (Nederlandse
Uren) waarin het lied Vlaenderen dach en nacht denc ic aen u dat nog steeds op
het Vlaams Nationaal Zangfeest wordt gezongen, is te vinden.
Het
Deutschlandlied wordt nochtans niet als nationaal hymne gekozen wanneer
Bismarck in het kielzog van de Duitse overwinning op Frankrijk in de oorlog van
1870, eindelijk de eenheid bewerkstelligt en de koning van Pruisen tot keizer
laat kronen. Het klonk waarschijnlijk te revolutionair in bepaalde oren. Er
wordt in de plaats voor een loflied op de keizer gekozen: Heil dir im
Siegerkranz dat merkwaardig genoeg op de melodie van het God save the King wordt
gezongen (2). Het Lied der Deutschen had nochtans ondertussen een zekere
mondiale bekendheid gehaald. Het werd onder andere bij wijze van anti-Britse
provocatie door de Ierse rebellen van de Paasopstand gezongen toen ze in 1917
vrijgelaten werden en onder leiding van Collins in marskolonne hun gevangenis in
Wales verlieten. Een paar jaar later zullen de Ieren zelfs een eigen versie van
het lied als een rebelsong brengen.
Dat onder de Weimarrepubliek een
loflied op de keizer niet langer het Duitse volkslied kon zijn, lag voor de
hand. In 1922 werd het Heil dir im Siegerkranz dan ook op initiatief van een
sociaaldemocratische regering vervangen door het Deutschlandlied. Dat Hitler
tegen dit laatste een zeker wantrouwen koesterde, blijkt uit het feit dat hij
het weliswaar niet afschafte maar dat hij er de eerste strofe van het Horst
Wessellied het officiële partijlied van zijn NSDAP liet aan toevoegen. Zo
kon het dat bij het huwelijk van de toekomstige koningin Juliana met Bernhard
von Lippe-Bisterfeld bij de nationale liederen op het einde van de godsdienstige
plechtigheid ook het Horst Wessellied in de kerk weerklonk. Bernhard was
overigens ook een tijdje lid van de SS geweest.
Na de oorlog werd de uitvoering van het Deutschlandlied door de
geallieerden verboden. Er is geprobeerd het door de Ode an die Freude van
Beethoven te vervangen maar tevergeefs. In 1950 werd het dan ook op initiatief
van Adenauer opnieuw als nationaal lied ingevoerd. Voortaan wordt echter alleen
nog de derde strofe van het lied als zodanig beschouwd. Een korte tekstanalyse
zal u doen begrijpen waarom.
De
tekst
Laat ons eerst en vooral om elk misverstand te
vermijden beklemtonen dat de woorden Deutschland über Alles in der Welt niet
betekenen dat hier de wens zou geuit worden dat Duitsland over de wereld zou
heersen. Het is alleen de bedoeling te stellen dat de bekommernis om gans
Duitsland voorrang te laten krijgen op die met betrekking tot het eigen
vorstendom (bv Beieren of Saksen) zoals dat in het verleden maar al te vaak het
geval was geweest. Te vergelijken met de in de Vlaamse Beweging gekende oude
slogan Vlaanderen eerst, wat betekende dat het algemeen Vlaams belang moest
voorgaan op dat van de eigen partij of belangengroep.
Het echt probleem
stelt zich voor de Bondsrepubliek in de geografische omschrijving die von
Fallersleben van Duitsland geeft: Von der Maas bis an der Memel, von der Etsch
bis an der Belt.
Dat is het Duitsland van toen, maar komt nu behoorlijk archaïsch over. Met
name de Memel vormde in die tijd de noordoostelijke grens van Pruisen maar loopt
nu door Wit-Rusland en Litouwen. De Etsch is de rivier die door de Italianen
Adige genoemd wordt. Die stroomt door het Duitstalige Zuid-Tirol maar dat maakt
nu deel van Italië uit. De Maas stoomt nu door Frankrijk, Nederland en België
maar Nederlands Limburg maakte toen nog deel uit van de Duitse Bond en de Belt
vormde destijds de grens tussen Denemarken en Duitsland maar ligt nu in dit
laatste. Dit anachronisme kan moeilijk in een nationaal lied verantwoord worden
en dus
In de tweede strofe gaat het dan weer over: Deutsche Frauen, Deutsche Treue
en Deutsche Wein. Leuk, maar geef toe: in een nationaal hymne
Blijft dus maar alleen de derde over die de eenheid en de vrijheid
bezingt.
Volgende keer is ons eigen Wilhelmus aan de beurt.
(1) Breslau was toen de derde grootste stad
van Duitsland maar ligt nu in Polen t.g.v. de vreselijke etnische zuivering die
daar in 1945 op de Duitsers werd toegepast.
(2) Een van de zovele
absurditeiten van WO I: de Duitsers en de Engelsen vochten tegen mekaar maar
zongen hun nationaal lied op dezelfde melodie..
Vlaams Belang heeft
donderdagavond op de gemeenteraad van Evergem een potje eerlijke confituur
gekregen van de collega's van Groen. Vlaams Belang heeft het niet zo voor het
geld dat in ontwikkelingssamenwerking gepompt wordt en begrijpt het nut niet
van confituur die uit Ecuador gehaald wordt om die dan in de Wereldwinkel en
bij de Evergemse bakkers te verkopen. Groen wou Vlaams Belang toch overtuigen
en gaf Fernand Deliart een pot eerlijke braambessenconfituur uit Guaranda.
"Ik ga dat zeker proeven, maar blijf het nutteloos vinden. Wat is er nu goed
aan een potje confituur 8.000 kilometer ver vliegen om het hier te
verkopen?", vroeg Deliaert zich af. Het Belang nam Groen meteen terug door
hen een peperkoekenhartje van een Antwerpse vzw te overhandigen. "Die worden
verkocht om de daklozen in eigen land te helpen. Dat is al pakken beter",
klonk het. (JSA)
Neen, we zuigen dat niet uit onze duim. De 24-jarige
Mohammed doet vandaag zijn verhaal in GVA. Hij volgde zijn bruid van Marokko
naar Antwerpen, die op haar beurt geïmporteerd was door haar familie. Mohammed
heeft wel een rijbewijs, maar toch leert zijn schoonbroer hem rijden in de
koekenstad. In Marokko heeft hij al eens een keertje rondgereden met een
tractor. Daarna heeft hij ginds een rijbewijs gekocht, voor omgerekend 140 euro. Dat Marokkaans rijbewijs
heeft hij hier omgeruild tegen een Belgisch. Kostprijs: 21
euro en twee pasfotootjes. Antwerpen is vrij duur: in vele steden en gemeenten
kost dit om en bij de 15 euro.
Mohammed is bijlange niet de enige
die het zo deed. Iedereen die van Marokko naar België komt, koopt eerst een
rijbewijs. Je moet toch gek zijn om in België een rijbewijs te halen, dat kost
je veel meer. Met de wagen leren rijden kun je altijd later.
Cijfers?
Welaan dan. Sinds 2010 hebben ongeveer 10.000 Marokkanen het zo gedaan. Zij
waren niet de enigen die niet moesten bewijzen dat ze kunnen rijden, er zijn ook
nog welgeteld 3.009 Turken, 1.705 Roemenen, 1.305 Chinezen, 871 Iraniërs en 429
Albanezen die onze wegen onveilig maken met gekochte rijbewijzen. Dat
zijn de meest talrijke gevaren op de weg: in totaal kunnen buitenlanders uit 118
landen hun (al dan niet gekocht) buitenlands rijbewijs omruilen voor een
Belgisch exemplaar.
De staatssecretaris voor Mobiliteit Melchior
Wathelet heeft plots het licht gezien: Voor sommige landen beschikken wij over
onvoldoende garanties dat de aanvragers ook effectief over de nodige
vaardigheden beschikken om op de openbare weg te verschijnen, aldus zijn krasse
uitspraak. Het wordt volgens hem dan ook stilaan tijd dat de spelregels herzien
worden. (SL)
Vlaams Belang kandidaat voor coalitievorming met CD&V en N-VA
Denderleeuw Het Vlaams Belang stelt zich bij CD&V en N-VA
kandidaat om mee in een coalitie te stappen en zo een uitweg te vinden uit de
huidige politieke impasse. Sinds de gemeenteraadsverkiezingen, nu meer dan
een maand geleden, is er nog steeds geen meerderheid gevonden. SP.A/Open en
Open VLD/Plus enerzijds en CD&V en N-VA anderzijds blijven elkaar trouw.
De twee blokken hebben evenwel slechts elf zetels, te weinig voor een
meerderheid. Het Vlaams Belang wil CD&V en N-VA met haar drie zetels aan
een meerderheid helpen. 'Een eerste gezamenlijke doelstelling die door deze
partijen kan worden gerealiseerd, is de socialisten terug naar de oppositie
verwijzen. We willen absoluut het gesprek aangaan om te zien wat de
mogelijkheden zijn. We hadden al een gesprek met N-VA en op zowat alle
vlakken zitten we op dezelfde golflengte', aldus boegbeeld Kristof
Slagmulder. 'Het feit dat het cordon rond het Vlaams Belang nog niet werd
doorbroken, heeft enkel alles te maken met de nationale partijbesturen die er
nog geen groen licht voor geven.' (vmd)
Het gemeentebestuur van Brussel heeft beslist dat er dit jaar geen kerstboom meer komt op de Grote Markt. Eerder werd de kerstmarkt al omgedoopt tot Winterpret. En dat alles omdat moslims wel eens in hun religieuze gevoelens gekrenkt zouden kunnen worden door al die aandacht voor Kerstmis. Al ontkent PS-burgemeester Freddy Thielemans dat met klem. Intussen gaat de gemeente Jette een apart kerkhof inrichten voor moslims.
Multiculturele apartheid
Het gemeentelijke kerkhof van Jette krijgt twee aparte percelen om moslims te kunnen begraven volgens de islamitische gebruiken. Daarvoor moet ook nieuwe grond aangevoerd worden, die vooraf gekeurd wordt door een imam. Moslims mogen immers niet in dezelfde grond begraven worden als ongelovigen, want dat is onreine grond. De percelen zullen ook afgeschermd worden door hagen. Segregatie ten top dus.
Begraafplaatsen waren vroeger een louter katholieke zaak en niet-katholieken kwamen ergens in een hoekje terecht. Onder druk van vrijzinnigen werden begraafplaatsen geseculariseerd, zodat de apartheid in de dood ophield te bestaan. In de dood zijn alle mensen gelijk, toch? Niet dus, moslims eisen - andermaal - bijzondere rechten op. Her en der werden al aparte zwemuurtjes voor mannen en vrouwen ingevoerd. We krijgen halalvoedsel in scholen en gevangenissen, rust- en ziekenhuizen. Hoofddoeken op school en achter het loket. Enkel vrouwelijke artsen voor moslimas. En ga zo maar door. Integratie? Niet echt.
27.10.2012 De verkiezingen van 14
oktober waren geen succes voor het Vlaams Belang. In een interview met
ontslagnemend voorzitter Bruno Valkeniers zoeken we mogelijke verklaringen en
kijken we naar de toekomst. Hoopvol en vastberaden, want de themas van het
Vlaams Belang zijn actueler dan ooit.
Veiligheid is en blijft één van de
prioriteiten van het Vlaams Belang. Vóór de verkiezingen gingen we praten met
enkele slachtoffers van criminaliteit. Dat leverde sterke en erg aangrijpende
getuigenissen op. Meer dan met grote woorden of ronkende slogans bewijst hun
verhaal dat het Vlaams Belang nog altijd nodig is.
Dit journaal wijkt wat
af van het traditionele concept en voor één keer hebben we het ook in 2 delen
moeten opsplitsen. Vergeet dus niet het tweede deel te bekijken.
Enkele jaren terug vond een imam van Turkse oorsprong uit
Gent die gedurende vier jaar voor de sp.a. in de Kamer had gezeten, het nodig
naar LDD over te stappen omdat de socialisten hem geen verkiesbare plaats meer
gunden. Dat zijn nieuwe partij inzake ongeveer alle maatschappelijke problemen
standpunten huldigt die frontaal ingaan tegen deze van zijn vroeger politiek
engagement kon hem blijkbaar niet deren.
Dit is uiteraard een fenomeen
dat van alle tijden is en zich overal voordoet. Niettemin was het bij deze
gemeenteraadsverkiezingen opvallend hoeveel kandidaten die in de immigratie
gerekruteerd werden, plots overstapten naar een politieke formatie waarvan het
ideeëngoed weinig of geen uitstaans heeft met deze die ze verlaten
hebben.
Enkele voorbeelden :
In Sint-Joost-ten-Node stond een
jonge dame van Marokkaanse oorsprong op de N-VA lijst. Nadat ze er afgehaald
werd (waarschijnlijk omdat er te veel kritiek was in verband met haar zeer
gebrekkige kennis van het Nederlands) was ze plots bij de M.R. kandidaten te
vinden. Een partij die nochtans op communautair vlak precies het
tegenovergestelde van de N-VA vertelt. Een toemaatje: deze vrouw draagt een
hoofddoek maar dat zowel de ene als de andere partij met dit godsdienstig
symbool niet hoog op lopen, kon haar blijkbaar niet deren.
Toen in Gent de naam bekend
gemaakt werd van de allochtoon die op de N-VA de derde plaats zou innemen,
raakte onmiddellijk bekend dat de man een paar maand vroeger lid geworden was
van Groen.
We zouden dit lijstje nog een
tijdje kunnen verder zetten..
Zijn wij nu van mening dat uit een en ander
zou blijken dat allochtonen per definitie minder loyaal zijn dan Vlamingen?
Helemaal niet. Maar het toont naar onze mening wel aan dat allochtonen, ook al
zijn ze bij ons geboren, ook al hebben ze schitterende studies achter de rug,
zich nog niet echt thuis voelen in onze politieke partijen waarvan de
geschiedenis en de gevoeligheden hen letterlijk nog steeds vreemd zijn en van
een plek waar men zich niet helemaal thuis voelt, gaat men nu eenmaal sneller
weg. Van een integratie in de diepte is er dus nog steeds geen sprake.
Er
zijn nochtans verzachtende omstandigheden in het voordeel van deze allochtonen,
met name dat de programmas van onze traditionele partijen dermate sterk op
mekaar lijken dat voor wie hiervan gebruik maakt om te weten wat ze voorstellen
vrij gemakkelijk tot de conclusie komt dat de kleur waaronder je aan de
verkiezingen deelneemt er niet echt toe doet ....
Zijn er nog
allochtonen?
Het links
'semantisme' wordt met de dag absurder. Het is nog niet zo lang geleden dat we
'vreemdelingen' hadden. Toen dat woord te wreed ging klinken, werden het
'gastarbeiders', tot er aangevoeld werd dat de mensen deze term weliswaar
gebruikten maar 'vreemdeling' bedoelden. Er werd dus overgeschakeld naar het
neologisme 'migrant'. Dat voldeed na een paar jaren ook al niet meer. Het werden
dus 'allochtonen' en nu decreteert De Morgen die de Osservatore Romano is van
progressief, weldenkend en politiek-correcte Vlaanderen is, dat 'allochtoon' ook
niet meer mag
In dit verband moeten ons toch een paar vragen van het
hart:
de mensen een
bepaalde terminologie opdringen, is dat niet precies wat Orwell bedoelde wanneer
hij het had over 'newspeak' in zijn meesterwerk '1984' waarin hij de totalitaire
regimes van de toekomst schetst?
van waar komt
toch dat links waanidee dat de benaming van een realiteit iets aan deze
realiteit zou kunnen veranderen ? je kan de beslissing nemen een boterbloem
voortaan een roos te noemen maar het blijft wel een boterbloem
Merkwaardig
is ook dat de Morgen geen vervangingswoord voorstelt. Mij doet dit denken aan
het puritanisme van de 19de eeuw dat meende dat het volstond over seks te
zwijgen om de seksualiteit te doen verdwijnen. Toen was de kwezelarij moreel en
religieus, nu is ze politiek...
Ten slotte dit nog: op vrijdag 21
september titelde De Morgen dat ook de regering niet langer het nu omstreden
woord door de overheidsdiensten zou laten gebruiken. Het waren in feite
voornamelijk de ministers Di Rupo, Milquet en Onkelinx die dit standpunt
huldigden. Drie regeringsleden waarvan het Nederlands eerder schabouwelijk is.
Zouden ze niet beter wachten tot ze onze taal onder de knie hebben om ons te
verplichten een bepaalde woordenschat te
gebruiken.
Hoe
Europa misbruikt wordt.
Dat het
onafhankelijkheidsstreven van Schotland en Catalonië sterk in de actualiteit
aanwezig is , werkt sterk op de zenuwen van de aanhangers van het Belgische
vaderland. Een en ander is immers van aard de Vlaamse independentisten aan te
moedigen en ze zijn al zo talrijk
Bij de neopatriotten die vandaag de dag,
begrijpe wie kan, eerder in linkse kringen te zoeken zijn, wordt dan ook
koortsachtig gezocht naar allerlei argumenten om aan te tonen hoe nefast
onafhankelijkheid zou uitvallen voor Catalonië en Schotland en mutatis mutandis
dus ook voor Vlaanderen. Dat daarbij kromme redeneringen niet geschuwd worden,
mocht eens te meer blijken uit een opiniestuk dat in De Standaard van begin
september verscheen onder de veelzeggende titel Bezint eer ge begint, Catalonië
en co. De auteurs, een assistent en een onderzoeker aan de vakgroep Europees
Recht van de Universiteit Gent, stellen hierin dat ondanks de voorgaande van de
voormalige DDR, die toen ze bij de Bondsrepubliek aansloot, zonder meer in de EU
aanvaard werd, een regio die deel uitmaakt van een lidstaat, maar
onafhankelijkheid wilt bekomen, haar aansluiting bij de Unie opnieuw zou moeten
onderhandelen. Aangezien er voor toetreding unanimiteit vereist is, zou de
lidstaat waarvan ze zich afscheurt wel eens het dossier kunnen blokkeren en ook
andere staten, die met separatisme te maken hebben, zouden kunnen gaan dwars
liggen. Ze voegen hieraan toe dat het E.U.verdrag een exitprocedure voorziet en
dat ook daar die problemen zich zouden kunnen voordoen. Volgens hen stelt zich
ook de vraag of de nieuwe kandidaat-lidstaten de euro als munt zouden kunnen
blijven gebruiken..
Ze werpen tenslotte op dat die kandidaat lidstaten
misschien niet langer van de Schengenzone zullen mogen deel uitmaken en
voorspellen dat dit voor het toerisme in de betrokken gebieden een ramp zal
zijn.
Ik heb nog niet vaak mee kunnen maken dat er zo veel absurditeiten
in slechts één artikel terug te vinden zijn.
Er zou eerst
moeten onderhandeld worden om er uit weg te gaan en daarna opnieuw om te kunnen
toetreden. Ik dacht dat een deur of open of toe moest zijn. M.a.w. men zit in
de EU of men maakt er geen deel van uit. En bovendien. als je er in zit en je
wil er in blijven waarom zou je dan een exit gaan onderhandelen om die daarna
zo vlug mogelijk ongedaan te maken?
De EU die
miljarden uitgeeft om landen zoals Griekenland en Spanje in de club te houden en
o.m. daarom met erge economische problemen te kampen heeft, zou moeilijk doen om
landen als Catalonië, Vlaanderen enz. die het best tegen de crisis gewapend
zijn, in haar schoot toe te laten?
Hetzelfde
argument geldt voor de euro. Dit betaalmiddel staat al lang niet meer zo sterk
maar landen waarvan geweten is dat ze het economisch beter doen, zouden hem niet
als munt mogen gebruiken terwijl alles op het spel gezet wordt om een
rommelstaat zoals bijvoorbeeld Griekenland in de euro zone te behouden? Zou men
zich niet eerder de vraag moeten stellen of Catalonië of Vlaanderen bij hun
onafhankelijkheid nog wel bij dit kreupel muntsysteem zouden willen
aansluiten?
Aan het
Schengenargument dienen niet veel woorden vuil gemaakt. Er zijn in de E.U. een
aantal landen die bij dat verdrag niet zijn aangesloten. Ze stellen het daarom
niet slechter.
Het ergste is
echter dat opstellers onbewust de E.U. in een zeerslecht daglicht plaatsen.
Beide academische Europaspecialisten zijn immers van mening dat Europa dat
overal in de wereld een hoge borst i.v.m. democratie en mensenrechten opzet en
nog maar pas de Nobelprijs voor de vrede ontving, er zich zou laten toe lenen
in eigen schoot de vrijheid te fnuiken van volkeren die hier voor gekozen
hebben. Fraai is dat.
Sorry heren
van de universiteit maar voor dit stuk kunt u alleen maar een onvoldoende
krijgen. Kom volgend jaar maar terug.
Filmpje stelt kandidaten Vlaams Belang voor provincieraad in district Eeklo voor
Met een statement over een aantal heikele punten in het provinciaal
beleid stelt het Vlaams Belang de kandidaten voor het provincieraadsdistrict
voor. Niet op de klassieke manier maar wel met een eigen en professioneel
filmpje.
Of het nu over de drugproblematiek, de vervreemding,
tewerkstelling, jongerenbeleid gaat of over zeer lokale dossiers, de provincie
weegt wel degelijk op het dagdagelijks leven van de inwoners van het nieuwe
district.
Om de inwoners uit Eeklo, Maldegem, Sint-Laureins, Kaprijke,
Assenede, Zelzate, Evergem, Waarschoot, Knesselare, Zomergem en Lovendegem een
stem te geven is een duidelijke oppositie van het Vlaams Belang
noodzakelijk.
Met een gezonde mix aan jongeren en ouderen, ervaren en
beginnende politici en gespreid over de oude omschrijvingen gaat het Vlaams
Belang de strijd aan.
STOP ISLAMISERING VAN ZELZATE ! GEEN HALAL-SLACHTVLOER IN GEMEENTEGEBOUW !
Inderdaad, beste vrienden Zelzatenaren, onze gemeente
wordt in snel tempo geïslamiseerd en dit alles met medewerking van onze
bestuurders .Wie regelmatig op straat
komt en/of de maandagmarkt bezoekt zal dit niet ontkennen.Het percentage allochtonen stijgt in snel
tempo en dreigt onze Vlaamse gemeente te verstikken.Wat vroeger was beperkt tot grootsteden als
Brussel, Antwerpen en Gent ziet men nu meer en meer opduiken in kleine
landelijke gemeenten zoals de onze.Bovendien bepalen de moslims door hun opvallende gewaden en hoofddoeken
meer en meer ons straatbeeld.En daar
blijft het niet bij ! Zij willen steeds meer hun cultuur en leefgewoonten
opleggen aan ons.Wie de reportage
Femme de la rue op TV heeft gezien zal begrijpen datdit hallucinante proporties kan
aannemen.In steden als Brussel mogen
straks onze meisjes en vrouwen zich niet meer op straat vertonen zonder verbaal
of zelfs fysiek te worden aangevallen, enkel en alleen omdat ze niet de gepaste
kledij dragen, volgens moslimnormen.Een rokje of bloesje volstaat om te worden uitgemaakt voor hoer, teef of
slet door allochtone mannen.Dat dit
ongestraft blijft hebben we natuurlijk te danken aan onze dames en heren
politici, die in de aanzwellende migrantenstroom kiesvee zien waarmee zij hun
machtsstructuren kunnen behouden en verder uitbouwen. De linkse kerk vertikt
het dan ook om tegen dergelijke misstanden op te treden en schuift de schuld
zelfs in de schoenen van de modale Vlaming, die niet tolerant genoeg zou zijn
!Slechts één partij verzet zich tegen
deze gang van zaken en neemt het op voor de gewone man in de straat, en zegt
dan ook luidop wat deze denkt: het
VLAAMS BELANG !Blijkbaar zijn wij de
enige partij die weet wat er echt leeft onder de mensen, of er in elk geval wil
rekening mee houden.Zelzate is dan ook
aardig op weg om in het opgesomde rijtje van steden en gemeenten te worden
opgenomen die de Islam omarmt en deze wrede en middeleeuwse cultuurin ons midden binnenleidt.Wanneer het aan onze socialistische
burgemeester had gelegen had de moslimgemeenschap een HALAL-slachtvloerkunnen in richten voor het offerfeest van 26
oktober in de gebouwen van de gemeentelijke technische dienst (Suikerkaai)!Hij had immers reeds toestemming gegeven
hiertoe, dochstuitte hij hierbij op
verzet in het schepencollege en ging zijn voorstel niet door. U leest goed !
Rituele slachtingen van schapen en lammetjes die zonder verdoving met een groot
mes de keel worden overgesneden en dan doodbloeden !Zelfs GAIA, die toch moeilijk van rechtse
sympathieën kan worden verdacht,heeft
deze rituele slachtingen al scherp veroordeeld.
U zal dan ook begrijpen dat wij als partij die zegt wat u
denkt, dit niet zomaar kunnen laten gebeuren.Wij rekenen op jullie om ons te steunen tegen deze barbaarse gebruiken
en wij zullen dan ook alles in het werk stellen om deze slachtingen te
verhinderen.Oproepen voor verdereacties zullen zeker volgen.
Tenslotte willen wij nu
al vragen aan de bevolking van Zelzate om de bestuurders van de huidige
coalitie die hiervoor hun toestemming hebben gegeven uit zuiver opportunistischeoverwegingen op 14 oktober het enige gepaste
antwoord te gevenwaar ze naar luisteren
: een stem voor het VLAAMS BELANG van ZELZATE !Samen kunnen wij deze onzin stoppen !
Criminaliteit?
Misdaad? Onveiligheid?Niet volgens de
Zelzaatse socialisten. Volgens hen gaat het goed op onze gemeente.Laat u echter niets wijsmaken. Twaalf jaar
socialistisch bestuur heeft onze gemeente op de rand van de afgrond gebracht. De
criminaliteitscijfers (*) liegen er alvast niet om. Misdaad en onveiligheid
pieken in Zelzate. Het aantal criminele feiten steeg vorig jaar met ruim 500
(!)ten opzichte van het jaar 2000. In
plaats van vooruit, gaan we er jaar na jaar meer op achteruit. Is het dit wat u
wilt de komende jaren? Nog meer weinig fraaie cijfers zoals hieronder? Wij, van
Vlaams Belang Zelzate, zijn ervan overtuigd dat ook uw antwoord neen is.Kies op 14 oktober voor een veilig en beter
Zelzate. Gedaan met de rode struisvogelpolitiek van de voorbije twaalf jaar.
Kies Vlaams Belang. Want genoeg is genoeg.
Bedrog, zoals verduistering, oplichting, misbruik van vertrouwen:
in 2000: 123
:
in 2011: 399
Diefstal en afpersing: in 2000: 348
: in
2011: 332
O.m. woninginbraken: in 2000: 29
:
in 2011: 57
O.m. winkeldiefstallen: in 2000: 14
: in
2011: 28
Drugsdelicten: in 2000: 161
: in 2011: 182
Lichamelijke misdrijven, o.m. slagen en verwondingen: in 2000: 86
: in 2011: 129
Morele misdrijven, o.m. belaging, schending eer : in 2000: 37
: in 2011: 80
Zedenmisdrijven: in 2000: 6
:in
2011: 28
O.m.
verkrachting: in 2000: 4
:
in 2011: 11
Misdrijven tegen de openbare veiligheid: in 2000: 73
: in 2011: 80
Beschadigingen eigendommen/vandalisme/brandstichting: in 2000: 150
: in
2011: 146
Misdrijven inzake vreemdelingenwetgeving: in 2000: 2
Zelzaatse slager reageert op de aankondiging van een mogelijke slachtvloer te Zelzate
Halalslachtvloer druist tegen alle normen in
De opmars in gans België van halalslachtvloeren, waar rituele
slachtingen plaatsvinden, is een regelrechte kaakslag voor alle slagers in dit
land. Zelf al jarenlang slager zijnde vraag ik mij af waarom onze eigen slagers
steeds worden gediscrimineerd terwijl wrede moordpartijen, in naam van Allah,
worden toegelaten en zelfs bevorderd.
Het schoentje wringt op vele plaatsen. Van ons, slagers, wordt
verwacht dat wij tientallen duizenden euros kosten maken en investeringen doen
om onze winkels, werkplaatsen en slachthuizen in regel te brengen met de
Europese normen. Alles wordt zeer streng gecontroleerd inzake
milieuverordeningen en hygiënevereisten. Daar komen nog vele verplichte
vergunningen bovenop die elk jaar opnieuw een flink pak geld kosten.
Het slachthuis van Zelzate werd 35 jaar geleden opgedoekt. De
redenen: milieuklachten, reukhinder en bovendien niet rendabel genoeg. Alle
slagers van Zelzate en omstreken moeten sindsdien uitwijken naar Gent of Eeklo,
wat onder meer duurdere transportkosten met zich meebrengt. Maar kijk nu, 35
jaar later: alle milieu- en geurbezwaren van weleer zijn blijkbaar opeens
allemaal opgelost. Want plots mag er wel een halalslachtvloer worden
ingericht !
En dat zijn bijlange niet de enige bedenkingen bij de
schapenslachtingen die er plaatsvinden. Hoe worden die dieren verdoofd? Niét!!!
Dat zouden wij, professionele slagers van eigen bodem, eens moeten proberen
Bovendien mag bij ons het transport alleen gebeuren als het karkas volledig is
afgekoeld, en daarenboven zijn we verplicht om koeling te voorzien in de
vrachtwagen of bestelwagen waarin het wordt vervoerd. Maar als het om
halalslachtvloeren gaat, dan zijn die regels blijkbaar allemaal van geen tel. De
nog warme karkassen wordengewoon in de
autokoffer gegooid met papier of plastiek eronder. Onvermijdelijk komen daar
vliegen op af. Dat wordt smakelijk eten!
Om nog niet te spreken van die slachters zelf: beschikken zij over
de vereiste diploma's? Vergunningen? Gepaste kledij en handschoenen? Dit zijn
nochtans de criteria die ons, de Belgische slagers, worden opgelegd en waarop
rigoureus wordt op toegezien. Wij zouden het eens moeten proberen om tewerk te
gaan zoals daar op die halalslachtvloeren gebeurt !! En wat gebeurt er met het
slachtafval en de huiden? Wordt dat afgevoerd en verwerkt conform de regeltjes?
Het antwoord laat zich uiteraard raden. En hoe wordt het bloed opgevangen? Het
wordt meestal gewoon geloosd in het riool
Op Zelzate is geen enkele gepaste slachtvloer, al 35 jaar lang
niet. Niet voor de reguliere slagers, en dus ook niet voor rituele
slachtpartijen. En als die slachtvloer er wel zal zijn, dan zal het eerst vele
honderdduizenden euro's kosten aan onze belastingbetalers om zoiets wettelijk
in orde te brengen. Het is ronduit walgelijk hoe onze slagers, en dus eigen
volk, gediscrimineerd worden in naam van de islam.
Zelzate staat voor een keerpunt. De opgelegde meerderheid van SP.a en Open VLD
loopt stilaan op haar einde. En dat is maar goed ook. De voorbije 12 jaar hebben
Zelzate immers in een diepe crisis gedompeld.
Dieptepunt was wel dat de
achtervolging van een persfotograaf door de toenmalige Colruyt-bende tot in
het bureau van de burgemeester de politiek letterlijk met de neus op de feiten
moest drukken vooraleer er naar het Vlaams Belang werd geluisterd. Tot dan klonk
het bijna unisono dat dergelijke rechtse praat niet op zijn plaats was. Dank u
wel SP.a, CD&V (of nu N-VA) en Partij van de Arbeid. De harde aanpak bewees
wél te werken.
Het gonst ondertussen van de geruchten dat de SP.a nu
graag met de Partij van de Arbeid zou gaan besturen. Bevestiging daarvan hebben
we niet maar ondertussen werkt de SP.a naarstig verder om nieuwe kiezers te
vinden. De opening van de moskee in de Knikkerstraat bleek nog maar het begin te
zijn. Aangezien er geen akkoord kwam in de meerderheid voor een tijdelijke
slachtvloer voor de Zelzaatse moslims liep de SP.a een blauwtje op maar het
signaal is duidelijk: met de SP.a wordt de deur naar een verdere vervreemding
van Zelzate open gezet. Dat daarvoor de wet genegeerd wordt is geen probleem.
Dat daarvoor dierenleed gedoogd wordt al evenmin.
Het Vlaams Belang heeft
als partij buiten de raad al gewogen op de agenda. En dat zorgt voor
nervositeit. Zo konden we geen inzage krijgen in het brandveiligheidsdossier van
de moskee in de Knikkerstraat. De problemen met het parkeren in de buurt werden
nog maar eens genegeerd. Maar de inwoners van de Knikkerstraat weten dat het
Vlaams Belang voor hun woonrust is opgekomen.
Als Vlaams Belang willen we
nu de stap naar de raad zetten en daar uw belangen vertegenwoordigen. Hiernaast
vindt u alvast enkele punten waar we extra aandacht voor willen en waar een
aanpak meer dan op zijn plaats is.
Want het Vlaams Belang is uw veilige
keuze op 14 oktober. Wij gaan er geen doekjes rond doen of wegkijken van de
problemen die er zijn. Zacht als het kan, hard als het moet!
Vlaams Belang Assenede met versterkte lijst naar de kiezer
14.09.2012
Na het afhaken van Luc Vermeire bij het Vlaams Belang leek het er even op dat
Assenede het zonder een Vlaams Belang-lijst zou moeten doen. Dat veranderde snel
wanneer jonge kracht Bart Van Dort, een jonge zelfstandige uit Boekhoute, bereid
werd gevonden de lijst te trekken. Intussen heeft Bart 6 medestanders gevonden
om mee te kandideren in Assenede. In plaats van 5 kandidaten in 2006 kan het
Vlaams Belang voor deze verkiezingen 7 kandidaten bekend maken.
(1)
Lijsttrekker is Bart Van Dort, 25 jaar, zelfstandige en uit
Boekhoute.
(2) Ook de tweede kandidate komt uit Boekhoute. Nicole
Dewaele is 54 jaar en momenteel huisvrouw.
(3) Derde kandidaat is
Steven Maes, 35 jaar en woont in Assenede.
(4) Plaats vier is voor de
jongste kandidate uit Oosteeklo: de 20-jarige Yoica Van de
Rostijne.
(5) Zij wordt gevolgd door de oudste kandidaat op de lijst,
de 81-jarige Willy De Pauw uit Assenede.
(6) Op de zesde plaats staat
nog een jonge vrouw, met name Priskilla De Kerf, 24 jaar, arbeidster en uit
Boekhoute.
(7) En ook onze lijstduwer is een inwoner van de
havengemeente, met name de 48-jarige onderhoudselektricien Martin
Dejonghe.
Het Vlaams Belang in Assenede wil vooral de Vlaamse eigenheid
van Assenede behouden. Daarnaast vraagt de partij aandacht voor de communicatie
tussen de overheid en de burger waar duidelijk nog werk aan is. Tot slot ziet
het Vlaams Belang dat er op vlak van verkeersveiligheid er nog heel wat werk is
in Groot-Assenede.
Het Vlaams Belang wil met deze nieuwe ploeg de positie
die de partij kon innemen in 2006 behouden ondanks alle dissidente lijstjes die
het voor de traditionele partijen makkelijker zal maken om de touwtjes verder in
handen te houden. Een vernieuwde, duidelijke en Vlaamse oppositiepartij als het
Vlaams Belang moet een eigen geluid blijven brengen in de raad die beslist over
Assenede, Boekhoute, Bassevelde en Oosteeklo.
Kies Veilig in 17 gemeenten van het arrondissement Gent-Eeklo
14.09.2012
In 2006 kwam het Vlaams Belang in 19 gemeenten op van het arrondissement
Gent-Eeklo. Morgen presenteert het Vlaams Belang in 17 gemeenten een lijst in
met een aantal nieuwkomers.
Met Zelzate en op de valreep Aalter komt het
Vlaams Belang op in gemeenten waar het politiek zeer gevoelig zal liggen. In
Zelzate zorgde het lakse socialistische beleid voor een
opeenstapeling van problemen. Het Vlaams Belang werd toen verweten met harde
standpunten enkel olie op het vuur te willen gieten maar de aanpak werd op die
manier bijgesteld dat het de standpunten van het Vlaams Belang bijna allemaal
onderschreven. Recent nog haalde het College bakzeil bij een voorstel om een
tijdelijke slachtvloer voor de moslims voor het suikerfeest in te richten.
Daarnaast kan het Vlaams Belang een cruciale rol spelen om een hardnekkig
gerucht onmogelijk te maken dat SP.a met PvdA een voorakkoord heeft. Patrick De
Roo dient een lijst in met 13 kandidaten.
In Aalter is
de lijst een lokaal initiatief om de Vlaamsgezinden van ter plaatse een echte
keuze te geven nu de N-VA in tegenstelling met hun slogan niet kiest voor
verandering maar netjes onder de paraplu van het Cremlin blijft lopen. De
driemanslijst met Pascal Verschuere heeft dan ook een duidelijke signaalfunctie.
Immers, geen democratie zonder oppositie.
In het Meetjesland dient het
Vlaams Belang lijsten in in Maldegem met lijsttrekster Sabrina
Dessein en 12 andere kandidaten. In Eeklo dient Filip Lecompte
een lijst in met 16 kandidaten. In Assenede dient het Vlaams
Belang een lijst in met 7 kandidaten.
Net als in 2006 komt het Vlaams
Belang ook op in Evergem, Waarschoot en
Lovendegem. In Evergem is dat met 20 kandidaten en als
lijsttrekker Fernand Deliaert, in Waarschoot zijn er 5 kandidaten met Gunter
Danel en in Lovendegem trekt Geert Neirynck een 13-koppige lijst.
In Gent
heeft 51 kandidaten en de lijst wordt getrokken door Vlaams
volksvertegenwoordiger Johan Deckmyn.
In de Leiestreek heeft Olaf Evrard
11 kandidaten rond zich verzameld in Nevele en zijn er 13
kandidaten in Deinze onder leiding van dokter Luc Goeminne. In
Nazareth trekt Willy Van den Kerckhove een 3-koppige
lijst.
In Merelbeke komt het Vlaams Belang op met een
20-koppige lijst die versterkt is met een aantal onafhankelijken, veelal uit LDD
hoek, als Vlaams Belang Plus. Erik Hebbelijnck trekt de lijst. Ook in
Oosterzele (met 13 kandidaten en lijsttrekker Marc Parewijck)
en Gavere ( 9 kandidaten met als kopman Hugo Vandewalle) is er
een Vlaams Belang-lijst.
In Destelbergen trekt Geert
Goubert een 11-koppige lijst en in Lochristi doet Guy Burssens
net hetzelfde.
In totaal 231 kandidaten in 17 gemeenten wat geen
verzwakking betekent van onze lijsten. Integendeel: in enkele gemeenten noteren
we sterkere kandidaten dan in 2006. Een bewijs dat een goede werking van het
Vlaams Belang nog steeds resultaat heeft. Wij rekenen op een vertegenwoordiging
in de gemeenten waar we opkomen.
11.09.2012
Op vrijdag 7 september stelde het Vlaams Belang Koepel Gent zijn kandidaten
voor die opkomen voor de gemeenteraad op 14 oktober. Koepelvoorzitter Johan
Deckmyn was fier om opnieuw een volledige lijst voor te kunnen stellen. De
kandidaten komen uit zowat alle deelgemeenten van Gent en komen uit diverse
hoeken. Zo staat er een taxichauffeur, een leraar en voormalig radioman, een
voormalig agent, een tandarts, enz op de lijst. De volledige lijst vindt u
onderaan in bijlage.
Daarnaast stelden Johan Deckmyn en gemeenteraadslid
Wis Versyp (2e kandidaat op de lijst) het Vlaams Belangprogramma voor.
Traditioneel was er daarbij uiteraard de nodige aandacht voor de
vreemdelingenproblematiek en het veiligheidsthema. Maar het Vlaams Belang ging
ook andere thema's niet uit de weg zoals senioren, de woonproblematiek, het
onderwijs...
Ten slotte stelde gemeenteraadslid Ortwin Depoortere (3e
kandidaat) de Gentse Vlaams Belang-campagne voor. Hierbij zal het Vlaams Belang
een klein boekje verdelen met blanco pagina's. Op de kaft van het boekje staat
de titel : "De resultaten van sp.a en Open VLD". Verder zullen er nog zogenaamde
wisselkaarten en kandidatenfolders verdeeld worden. Voor wie zich niet wil
verdiepen in het lijvige Vlaams Belang-programma is er een aantrekkelijk
alternatief: het Vlaams Belang maakte een klein boekje met als titel : "Van A
tot Z" (zie http://www.johandeckmyn.be/4/88).
Daarin staat voor elke letter van het alfabet een woord genoteerd, waaraan een
korte Vlaams Belang uitleg wordt gegeven.
Het volledige programma en het
A-tot-Z-boekje kan via mail worden opgevraagd.
Ter gelegenheid van het offerfeest op 26 oktober is bekend geworden dat nu ook
in Zelzate een tijdelijke slachtvloer wordt ingericht in de magazijnen van de
technische dienst aan de Suikerkaai om moslims hun schapen onverdoofd te laten
slachten. Het gemeentebestuur zet hiermee de deur open voor een verdere
islamisering van de kanaalgemeente.
Dit staat niet los van de toestroom
aan islamitische vreemdelingen in Zelzate. Zo werd ook al een moskee geopend in
een voormalige tempel van de Jehova-getuigen.
Rituele slachtingen, zoals
de moslims doen, zijn eigenlijk onwettig, want ze druisen in tegen de regels van
het slachten. Onverdoofd slachten is immers onwettig. Maar nogal wat
gemeentebesturen lappen die regels aan hun laars om hun moslim-kiezers ter wille
te zijn. Net zoals op heel wat scholen een oogje wordt dichtgeknepen bij
afwezigheid van leerlingen op islamitische niet-erkende feestdagen.
Dit
iniatief maakt nogmaals duidelijk welke krampachtige pogingen de Zelzaatse SP.a
doet om via de moslim-kiezers in Zelzate toch maar aan het bewind te blijven.
Uiteraard zullen ze vanuit andere linkse kringen zeker geen tegenwind krijgen
voor dit initiatief. Het is duidelijk: wie Zelzate Vlaams wil houden, stemt dit
huidig bestuur weg en kiest voor het Vlaams Belang.
Steun onze kandidaten
en steun het Vlaams Belang. Op naar 14 oktober!
Filmpje stelt
kandidaten Vlaams Belang voor provincieraad voor
Met een statement
over een aantal heikele punten in het provinciaal beleid stelt het Vlaams Belang
de kandidaten voor het provincieraadsdistrict voor. Niet op de klassieke manier
maar wel met een eigen en professioneel filmpje.
Of het nu over de
drugproblematiek, de vervreemding, tewerkstelling, jongerenbeleid gaat of over
zeer lokale dossiers, de provincie weegt wel degelijk op het dagdagelijks leven
van de inwoners van het nieuwe district.
Om de inwoners uit
Eeklo, Maldegem, Sint-Laureins, Kaprijke, Assenede, Zelzate, Evergem,
Waarschoot, Knesselare, Zomergem en Lovendegem een stem te geven is een
duidelijke oppositie van het Vlaams Belang noodzakelijk.
Met een gezonde mix
aan jongeren en ouderen, ervaren en beginnende politici en gespreid over de oude
omschrijvingen gaat het Vlaams Belang de strijd aan.
Zomer eindigt laatste keer met IJzerbedevaart - De IJzerbedevaart sterft
Wie houdt van politieke curiosa,
en unieke politieke manifestatie minstens één keer wil meegemaakt hebben,
moet zondag absoluut naar Diksmuide voor de laatste IJzerbedevaart. Sorry, de
laatste IJzerbedevaart-versie-augustus. Ze verschuift naar november. Maar ze
zal dan anders zijn.
Van onze redacteur Guy Tegenbos
De
85ste IJzerbedevaart zondag in Diksmuide, lange tijd de grootste jaarlijkse
manifestatie van de 'Vlaamse Beweging', zal de laatste zijn in haar soort, de
laatste die in augustus plaatsheeft. Volgend jaar verhuist ze naar 11
november, 'als overal ter wereld de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog
worden herdacht'.
En dan zál ze anders zijn dan de zomerse versie. Hoe
anti-Belgisch ze soms was, ze was op en top Belgisch in het weer: nu eens was
het fris maar zonnig, dan weer drukkend heet, dan weer plensde koude regen
neer. En soms die drie op één en dezelfde voormiddag. Echt
Belgisch.
Hoe de nieuwe novemberversie er zal uitzien, weet niemand, maar
ze zal anders zijn. Al was het maar omdat de focus geheel zal liggen op
de dodenherdenking. De 'stand van zaken inzake de Vlaamse kwestie' die
altijd gemaakt werd in de Grote Toespraak tijdens de bedevaart, verschuift
naar de 11 juliviering van het IJzerbedevaartcomité.
Het Vlaams Belang
en een aantal harde groepen uit de Vlaamse Beweging spreken van verraad.
Verschuiven naar 11 november noemen ze 'een Belgische recuperatie' van de
Vlaamse doden. Op 11 november zijn er ook
'Belgische herdenkingen.'
Elders luidt het dat op 11 november, en ook
op 11 juli, telkens heel veel manifestaties worden gehouden, en dat die van
de IJzer 'daarin zullen verdrinken'.
Vernieuwing
Een ingreep
was nodig. Ooit waren er 40.000 aanwezigen op de bedevaart. Die zijn
verschrompeld tot hooguit enkele duizenden, of nog minder.
Lionel
Vandenberghe, voormalig voorzitter: 'We hebben vorm en inhoud vernieuwd sinds
de jaren tachtig, maar zulke manifestaties elders in de wereld lokken al
decennia geen volk meer. Het is uitzonderlijk dat wij het zo lang konden
volhouden. Het is tijd voor iets nieuws.'
Dat de bedevaart zo lang
standhield, heeft vast en zeker te maken met haar drievoudige boodschap. De
eerste is de herdenking van de gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog, en
die wordt niet omgezet in een militaristische boodschap zoals wel eens
gebeurt, maar in een pacifistische: 'Nooit meer oorlog.'
De tweede
boodschap geeft het autonomiestreven van de Vlamingen weer, dat onder meer
geboren werd uit het slechte lot dat de Vlaamse soldaten in die oorlog
beschoren was. Voor sommigen is dat onafhankelijkheid, voor
anderen minder.
De derde boodschap is de oproep voor eensgezindheid
onder de Vlamingen, en voor verdraagzaamheid en respect voor
verscheidenheid.
De oorspronkelijke vorm - een mis, optocht van vlaggen,
samenzang, dodenherdenking, en een vlammende toespraak waarin de politici
werd verweten kaakslagen toe te dienen aan het Vlaamse volk - is nog te zien
op de IJzerwake, die ontstond in 2003 als afscheuring van de
IJzerbedevaart.
In de jaren negentig groeide verzet tegen de
vernieuwingen naar vorm en inhoud die Lionel Vandenberghe als voorzitter
doorvoerde, jaar na jaar. Het verzet kwam van twee kanten: van bedevaarders
die absoluut de oude vormen wilden behouden, en van de extreem-rechtse
politieke partij, Vlaams Blok, die haar politieke visie niet herkende in de
nieuwe inhoud. Dat leidde tot fluitconcerten tijdens de
voorzitters-toespraak in de jaren negentig, en in 1996 tot een heuse
vechtpartij toen leden van een extreemrechtse jeugdbeweging het
spreekgestoelte bestormden.
Afscheuring
Uiteindelijk scheurden de
protesteerders zich af. Sinds 2003 houden ze een alternatieve manifestatie in
Steenstrate, de IJzerwake.
Aanvankelijk werd die voor een deel betaald
door het Vlaams Blok/Vlaams Belang. De jongste jaren minder of
niet.
Naarmate het Vlaams Belang politiek verzwakt, duiken ook opnieuw
andere politici op. Vooral N-VA'ers die 'dit doen uit respect voor een deel
van hun achterban'.
Dit jaar zullen die N-VA'ers de IJzerbedevaart en
de IJzerwake echter niet kunnen combineren. De triomferende IJzerwake
verschoof zijn datum naar die van de IJzerbedevaart, nadat vorig jaar
duidelijk werd dat er beduidend meer volk was op de IJzerwake dan op de
bedevaart.
De bedevaart is intussen in nog een ander opzicht veranderd.
De Belgische regering was vroeger de vijand. De Vlaamse regering is de
IJzerbedevaart al decennia gunstig gezind. In de jaren negentig al zorgde de
toenmalige Vlaams minister-president Luc Van den Brande (CD&V) al voor
subsidies voor de IJzertoren, als gebouw. Hij werd het officiële 'memoriaal
van de Vlaamse Beweging'.
Later kwamen er subsidies voor de werking,
zoals andere ngo's die kregen die met vrede of mensenrechten bezig waren.
Maar dat bleek subsidietechnisch niet houdbaar. En dus kwam de voorbije jaren
in het Vlaams parlement een speciaal decreet tot stand waarbij een subsidie
'nominatim' gaat naar het IJzerbedevaartcomité. Maar dat veronderstelt wel
dat de IJzerbedevaart zich er niet op toelegt controverse te zaaien onder de
Vlaamse politici.
Vlaamse establishment
Jan Peumans, voorzitter
van het Vlaams Parlement, houdt er nu ook geregeld de Grote
Toespraak.
Het Vlaams Parlement is de politieke woordvoerder van de
Vlamingen, luidt het. De klemtoon van de bedevaart zal veel meer komen te
liggen op de vredesboodschap 'Nooit meer oorlog'.
Maakt de
IJzerbedevaart voortaan deel uit van het Vlaamse establishment? Ja, zeggen de
radicale en extreem-rechtse tegenstanders. Die zelfs 'een Belgische
recuperatie' zien en dat is zowat hun ergste scheldwoord.
Neen, luidt het
bij het IJzerbedevaartcomité en zijn medestanders. De Vlaamse overheid erkent
de rol die we spelen en gespeeld hebben, en daardoor kunnen we ons nu op de
kern van die taak toeleggen.
Het Duitse weekblad JUNGE FREIHEIT verschijnt nu donderdag voor het eerst
met een Nederlandstalige titelpagina. Deze speciale editie - met een oplage van
meer dan 4.000 exemplaren - zal volgende zondag uitgedeeld worden ter
gelegenheid van de 11e IJzerwake in Steenstrate - een belangrijke gebeurtenis
voor Vlamingen die eigen staat opeisen- en aan verder aan verdeeladressen in
heel België verstuurd worden.
In het hoofdartikel verklaart JF-auteur Michael Paulwitz dat Europa nood
heeft aan vrije en onafhankelijke naties en aan een vrij Vlaanderen. De bekende
Vlaamse politicoloog prof. dr. Bart Maddens legt in een vraaggesprek met JF
redacteur Moritz Schwarz uit waarom België zal uit elkaar zal vallen.
"De Vlamingen willen geen België en geen Europese superstaat. JUNGE
FREIHEIT heeft grote sympathie voor dit moedige streven naar Vlaamse
onafhankelijkheid. De Vlamingen zijn een voorbeeld voor de Europese volkeren.
Daarom verschijnt JF deze week voor het eerst in een speciale editie met de
Vlaamse titelpagina. Daarmee brengen we een echte Europese publicatie tot
stand", zegt JF-hoofdredacteur Dieter Stein.
We geven in bijlage alvast graag de titelpagina mee ... Kunt u niet
aanwezig zijn op de Ijzerwake, dat is het mogelijk om een gratis exemplaar aan
te vragen op de redactie van
het Pallieterke!