*Historiek van regel van 3 : uit de berichten van vtm, vrt en de pers leiden we af dat velen niet eens weten dat de regel van 3 niet langer in het leerplan staat.

Het aanleren van de regel van 3 in het lager onderwijs was gedurende eeuwen - en voor het gezond verstand- een evidentie. Bij de invoering van de leerplannen moderne wiskunde in 1976 werd die regel plots geschrapt. 5 ... kosten zoveel, hoeveel kotsen 9 mocht niet langer via een eenvoudige regel berekend worden, maar via relatie- en verhoudingspijlen volgens het principe van de New Ma(d)th: "hoe meer pijlen, hoe meer lust", via de relatie tussen 5 en 9 (9 is zoveel keer meer dan 5). Sinds 1976 protesteren we tegen deze voorstelling. Nog steeds tevergeefs.

Zelf hebben we bij de opstelling van de eindtermen wiskunde en bij de opstelling van het leerplan (katholiek onderwijs) in de periode 1993-1998 vurig gepleit voor het behoud van de regel van 3. Tevergeefs! (Terloops: volgens de eindtermen moeten de leerlingen zelfs eenvoudige formules voor de oppervlakteberekening als bxh niet meer kennen. Zo werd op de eerste bijeenkomst voor de opstelling van de eindtermen door de DVO-voorzitter gesteld dat ook alles i.v.m. breuken te moeilijk was voor het basisonderwijs.) Het is wel zo dat veel leerkrachten en ook veel ouders de regel van 3 toch aanleerden aan de kinderen.

*Magere troost, maar troost: In vergelijking met de andere Europese landen behalen onze 10-jarigen voor TIMSS en onze 15-jarigen voor PISA een topscore. We hebben de indruk dat de tevredenheid over het leerplan wiskunde in het lager onderwijs vrij groot is. Er is veel meer terechte kritiek op het leerplan eerste graad s.o. Er is momenteel ook veel meer kritiek op de taalleerplannen, op leerplan wereldoriëntatie ..

*Momenteel wordt gewerkt aan nieuwe leerplannen: welke richting zal het dit keer uitgaan? Het kan beter worden, maar het kan nog veel slechter worden? Sinds de jaren zeventig evolueerden de leerplannen veelal in de verkeerde richting.