Het hoeft niet gezegd te worden dat er op ons planeetje heel wat prachtige, wonderbaarlijke bouwwerken te vinden zijn. Omdat de mens graag lijstjes opstelt en verkiezingen houdt - bv. de presidentsverkiezingen van de VS, Miss Aardbei, de Grootste Belg... - ligt het voor de hand dat we ook van al die indrukwekkende bouwwerken een shortlist maakten. Klassiek is natuurlijk de lijst met de Zeven Wereldwonderen, die reeds in de Hellenistische periode werd opgesteld. In deze ultratop-7 stonden:
1. De Grote Piramide van Cheops
2. De Kolossus van Rhodos
3. De Hangende tuinen van Babylon
4. Het Mausoleum van Halicarnassus in Klein-Azië
5. De Pharos van Alexandrië
6. Het Beeld van Zeus te Olympia
7. De Tempel van Artemis te Efeze in Klein-Azië
Deze bouwwerken moest je volgens onze Griekse vrienden toch minstens een keertje bezocht hebben. Spijtig genoeg is dit heden ten dage niet meer mogelijk, aangezien de meeste bouwwerken zelfs de middeleeuwen niet gehaald hebben zodat niemand ooit nog de Zeven Wereldwonderen met eigen ogen zal aanschouwen, de Grote Piramide uitgezonderd.
Maar niet getreurd! Wat doe je als de oude shortlist niet meer voor handen is? Gewoon een nieuwe opstellen, met bezienswaardigheden die nog niet ten prooi zijn gevallen aan de tand des tijds (of aan de Taliban)! En de nieuwe top-7 krijgen we welgeteld op 07/07/'07 (originele datum hoor;-) want dan wordt de verkiezing van de nieuwe zeven wereldwonderen beëindigd. De kandidaten voor een febegeerd plaatsje in de top-7 zijn alvast niet mis, want onder andere de Taj Mahal (India), Angkor Wat (Cambodja) en Chichen Itza (Mexico) doen mee. De Amerikanen zetten daar het Vrijheidsbeeld tegenover en Frankrijk werpt zijn Eifeltoren in de strijd. Nee, het Atomium heeft geen verkiesbare plaats behaald . Oorspronkelijk deed ook de Grote Piramide van Gizeh mee, maar nadat de organisatoren ontdekten dat het ding al eens had meegedaan in de vorige verkiezing 2,5 millenia geleden, werd deze arme kandidaat jammerlijk gedisqualificeerd. Natuurlijk konden enkele drakerige bouwsels als het Operagebouw in Sydney en Neuschwanstein in Duitsland ook niet ontbreken. Maar ik ben er van overtuigd dat de uiteindelijke shortlist er piekfijn uit zal zien. Volgende week zaterdag worden de winnaars bekend gemaakt tijdens de officiele ceremonie in Lissabon, maar in tussentijd kunnen jullie allemaal nog gaan stemmen op:
http://www.new7wonders.com .
Stemmen is heel gemakkelijk: je geeft gewoon je e-mailadres op en daarna mag je zowaar ZEVEN wereldwonderen aanklikken. Wat een luxe, wat een weelde! Aangezien we allemaal wereldburgers zijn, raad ik jullie aan die kans niet aan je voorbij te gaan. Of wil je misschien dat de Amerikanen ook op dít vlak de wereld domineren met hun Vrijheidsbeeld (alle respect voor het beeld, maar het hoeft niet altijd en overal Amerika te zijn en bovendien mag je het beeld niet eens meer bezoeken).
Ik wil gerust mijn eigen stemmen bekend maken:
- het Alhambra (Spanje)
- Angkor Wat (Cambodja)
- de beelden (Monai) op Paaseiland (Stille Oceaan)
- Machu Picchu (Peru)
- de rotsbouwerken van Petra (Jordanië)
- de Taj Mahal (India)
- Timbuktu (Mali)
Het was geen gemakkeijke keuze maar ik vind dit wel een mooi en representatief lijstje: zowat alle continenten komen aan bod.Volgende week zal ik ook de uitslag op mijn blog bekend maken met als bonus mijn eigen commentaar . In dit verband wil ik nog opmerken dat je de talloze wereldwonderen (want het zijn er heel wat meer dan 7) ook kan bewonderen in het programma Around the World in 80 Treasures dat elke vrijdagavond op Canvas te zien is. Wie meer informatie wil over de Zeven Wereldwonderen van vroeger en nu:
http://en.wikipedia.org/wiki/Seven_Wonders_of_the_World
|
Vanaf deze week kunnen we de eerste televisiereeks van Tribe weer op tv zien. In de serie Tribe gaat de Brit Bruce Parry op bezoek bij relatief onbekende en geïsoleerde stammen. Hij leeft telkens een week met hen samen, deelt lief en leed, sluit vriendschappen, ondergaat de dagelijkse beproevingen van hun vaak harde bestaan en leeft zich in. Tegelijkertij leren wij weer eens iets bij, niet alleen over volkeren waarover we voorheen nog nooit gehoord hadden, maar ook over vriendschap over de verschillende talen en culturen heen. De cultuurshock levert soms schokkende beelden maar ook geregeld hilarische toestanden waarin Bruce Parry verzeild geraakt. Maar natuurlijk zijn de prachtige beelden op zich al de moeite.
