Niet roken of drugs zijn de verslavingen van de 21e eeuw, echte gevaar komt van het internet!!! Beware, beware, the internet is everywhere! Men heeft zelfs al enkele nieuwe termen uit moeten vinden voor de verschillende verslavingen die je kan opdoen dankzij het World Wide Web:
 
* De Wikipediholici kunnen het niet laten steeds opnieuw hun steentje bij te dragen aan Wikipedia, de vrije en neutrale internetencyclopedie. Het updates van pagina's op deze site is voor hen dagelijkse kost.

* Een nogal vreemde verslaving is photolurking: het bekijken van foto's van wildvreemde mensen. Hoogst bizar, en er zijn ondertussen al enkele sites waar je je verslaving op kan botvieren!

* Dan is er nog cyberchondria. Cyberchonders kan je beschouwen als de virtuele equivalent van het soort mensen dat constant kwaaltjes heeft - al dan niet ingebeeld - en de symptomen steeds gaat opzoeken in hun medische encyclopedie. Cyberchonders houden dezelfde zoektocht op het internet, met alle gevolgen van dien.

* Wie heeft er nog nooit aan googlestalking gedaan? Obsessief je vrienden en kennissen nachecken via zoekmachines, en eventueel hele dossiertjes aanleggen met alle info die je zo over hen op die manier te weten bent gekomen. Iedereen speelt wel eens privé-inlichtingendienstje, maar als je de bewuste personen nog eens gaat blackmailen (in alle betekenissen van het woord) met die info, dan heb je een serieus probleem!

* Een volgens mij ernstige verslaving is MySpaceritis! Je kan er al aan lijden door minstens twee uur per dag op MySpace te zitten. De extreme gevallen besteden 24 uur van hun tijd op deze site! Het is ook zeer verleidelijk: je kan er foto's en profielen bijouden, weblogs en fora starten en op zoek gaan naar andere verslaafden - excuseer, naar sociale contacten dus. Sommigen gaan zich er zelfs te buiten aan exhibionisme!

Herkent u zich in één (of meerdere) bovenstaande berschrijvingen, meld u dan zo vlug mogelijk bij uw huisdokter. Of spreek er hier over .

In tussentijd ga ik nog even wat googlestalken!



(Bron: De Morgen 28/12/06)

Ondertussen gaat het ietsje beter met mijn lieve kleine cavia Cleo. De wondjes lijken goed te genezen. Dat mag ook wel, aangezien de behandeling een ware marteling was voor het arme beestje. Wat ze allemaal niet gedaan heeft om eraan te ontkomen!!! Van de tafel springen, onder mijn trui kruipen...ze heeft zelfs al eens geprobeerd in de zak hooi te springen! Maar er was geen ontkomen aan.
Ze is echter wel nog altijd erg passief en mager, en ze krabt zich ook nog veel. Maar er is misschien licht aan het einde van de tunnel: de dokter is vandaag de vitaminen komen brengen. Nu moet ik haar een kuur geven. De vitaminedruppeltjes moeten in haar drinkwater gedaan worden en dan maar hopen dat ze het opdrinkt. Gelukkig weet ik dat Cleo van nature een dorstige cavia is. Je hebt nl. ook caafjes die zelden drinken - ze nemen het merendeel van het noodzakelijke vocht op uit groenten en fruit.
Dat vitaminedrankje lijkt nog het meest op die lekker ruikende vitaminesiroop die ik als kind soms nam. De gelijkenissen tussen cavia'tjes en kindjes zijn al vaker opgemerkt . Ik geloof dat ik het product al eens eerder nodig heb gehad voor een caafje, ik denk bij Bieke (die in 2005 stierf).
Cavia Cleo is dan zogezegd wel oud, maar ik hoop dat ze nog lang bij me mag blijven. Ik zou graag hebben dat ze Bieke's record (6 jaar) breekt! Nog minstens drie jaar te gaan dus.

Op dit moment ligt Cleo er meestal echter nog bij zoals op deze foto, alleen wat magerder en met een doffere pels...

Hopelijk is m'n kleine meissie vlug weer die vlugge, glanzende, eigenwijze caaf!