Ik ben Dopsie/Miss Dee
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/12/1984 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ik hou van genieten, cultuur, wellness, dansen, diertjes en de natuur.
Ik ben miss Dee!
De Maya's staan weer volop in de belangstelling en dat kunnen wij alleen maar goedvinden. In Mel Gibsons nieuwste film worden ze misschien wat eenzijdig afgeschilderd, en daarom ga ik hier wat meer achtergrondinformatie geven over dit volk. Het zou onmogelijk zijn om hier alles in detail te bespreken, daarom zal ik vooral aandacht besteden aan een aantal opmerkelijke dingen die u zullen duidelijk maken dat niet zomaar een barbaars volkje was dat diende uitgeroeid te worden door de westerse wereld.
De Amerika's zijn ongemeen interessante continenten, ook wat hun oorspronkelijke bevolking betreft. Zowel qua geografie en een ruwe opdeling in etnieën kan men Amerika opdelen in Noord-, Midden- en Zuid-Amerika. In Noord-Amerika waren de belangrijkste volkeren de 'Native Americans' en de Inuit. In Zuid-Amerika hebben we de Inca's en de Nazca als invloedrijkste culturen. En in Midden-Amerika, wat voor ons hier het belangrijkste is, hadden we etnieën als de Azteken, de Maya, de Mixteken, de Olmeken, de Tolteken, de Zapoteken en nog vele anderen. De drie volkeren met de meeste invloed in de Amerika's waren ongetwijfeld de Azteken, Maya's en Inca's. Zij zijn het bekendst en worden dan ook vaak geassocieerd met elkaar, ook al zijn ze niet direct verwant. Al hebben ze, net zoals vele volkeren in de Amerika's, ook wel veel dingen gemeen: piramides, astronomische berekeningen en wiskunde, en...mensenoffers...Maar daarover later meer.
Het Mayavolk leefde in delen van de huidige landen Guatemala en Belize, in het westen van Honduras en El Salvador, en in Zuid-Mexico en Yucatan. Waarschijnlik bestonden de Maya's al als voedselverzamelaars-jagers rond 2000 BC. De cultuur beleefde zijn hoogtepunt in de periode 250-900 van onze jaartelling. Vanaf de achtste of negende eeuw begon het Maya-rijk echter in verval te raken, en daarna werden de grote Maya-steden vrij abrupt verlaten om nog onbekende redenen.
Wat de bouwkunst betreft hebben we natuurlijk de bekende piramides, maar de Maya's bouwden bijvoorbeeld ook ruimte-observatoria en een soortement sportterreinen voor hun balspelen. Men gaat er van uit dat deelnemers van de verliezende ploeg soms letterlijk geslachtofferd werden. De Maya's hadden ook een schrift! Dat schriftsysteem was op ongeveer hetzelfde principe gebaseerd als de Egyptische hiëroglyfen: een combinatie van fonetische symbolen en logogrammen (tekens die voor een lettergreep staan). Het Maya-schrift was dus voornamelijk logosyllabisch. Dit volk had een zeer uitgebreide kennis van de wiskunde. Hun mathematisch systeem was gebaseerd op de getallen 5 en 20. Opvallend is dat de Maya's het concept "nul" kenden (al van 36 BC trouwens). Bij ons werd het concept nul als getal pas veel en veel later ingevoerd. Ze waren ook zeer kundige astronomen, terwijl ze toch geen telescopen hadden. Hun kennis van het heelal, hun tijdsrekening en kalender werden dus gebaseerd op waarnemingen met het blote oog. Toch waren hun berekeningen, ook die van de kalender, vrij nauwkeurig. Zo konden ze ook preciese voorspellingen doen die nog uitkwamen ook (net zoals de Azteken trouwens). De Maya's hadden geen lineair beeld van de tijd. De tijd werd gezien als in-elkaar grijpende cirkels. Daarom bestond hun tijdsrekening ook uit cycli. Die cycli duurden 26 000 jaar en werden tot op de dag nauwkeurig berekend. Dankzij de ingenieuze Maya-berekeningen hebben we kunnen vaststellen wanneer de huidige cyclus eindigt. En dat is...21 december 2012. Op die dag zou ons zonnestelsel op één lijn liggen met het centrum van de Melkweg. Wat er dan gaat gebeuren, weet uiteraard niemand. Hun religie was een zeer uitgebreid meergodendom. Mensenoffers kwamen voor om de goden gunstig te stemmen. Een mensenoffer werd gezien als een essentiële bijdrage. Het was een aanvaard onderdeel van de samenleving. Verder weten wij weinig van de mensenofferpraktijken, aangezien de katholieke Spanjaarden zo vriendelijk waren om het grootste dele van de Mayabibliotheken in de fik te steken in naam van het geloof. Er wordt wel algemeen aangenomen dat de Maya's het bijlange niet zo bont maakten als de Azteken, bij wie het er nooit bloedig genoeg aan toe kon gaan.
Ondanks de vernietigingsdrang van het westen, zijn de Maya's nooit helemaal uitgeroeid geweest. Tot op de dag van vandaag leven er in Midden-Amerika nog zo'n 6 000 000 Maya's.
Als je vindt dat je te veel tijd verspilt op allerhande weblogs, google, wikipedia, messageboards en meer van dat soort verslavende dingen, klik dan hier: Click it!
Je zult een vrij man (of een vrije vrouw) zijn... (^_^)
Vandaag heb ik iets gedaan wat velen onder jullie vreemd zal lijken. Ik heb namelijk twee LP's gekocht. Voor generatie Z en jonger: LP's waren van die grote, zwarte schijven vinyl die in nog grotere hoezen zaten. Als je ze op een platendraaier speelt, krijg je muziek te horen. Zo, is iedereen weer mee? Ja, ik koop dus inderdaad nog vinyl. Dit lijkt belachelijk ouderwets en achterhaald, maar dat is niet zo. Welke andere opties heb ik immers? CD's zijn schandalig duur, klinken hard en koel, en blijven ondanks de zogenaamde goede kwaliteit toch vaak hangen. Geld voor een MP3-speler of IPod heb ik niet, en ik heb er trouwens ook geen behoefte aan. LP's dus! Bovendien krijg je letterlijk méér waar voor je geld (ze zijn immers groter, ook de hoezen). In de buurt van de Stadscampus is al jaren een vinylwinkeltje, maar ik heb er nooit durven binnenstappen...tot vandaag dus. Vóór het einde van mijn studententijd moest ik er - op z'n minst - toch eens rondgeneusd hebben, vond ik. Ik verwachtte er eerlijk gezegd niet zoveel van, omdat ik voorheen al vaker in tweedehands vinyl & CD shops ben geweest...Maar hier viel ik dus bijna achterover! Ten eerste is het geen tweedehandswinkel (dus nóg betere kwaliteit), er was ook een enorm aanbod en dat had ik niet verwacht. Er was een afdeling disco, funk, (hard)rock, 70's pop en 80's pop. Ik ben dan maar meteen de bakken met 80's pop doorgeworsteld, want in die andere bakken kon ik waarschijnlijk het bos niet meer door de bomen zien, zo veel! Er waren enorm veel platen die mij wel aanspraken bij de 80's, maar je kan ze helaas natuurlijk niet allemaal kopen. Ik heb dan twee platen gekocht. Er waren heel wat platen van de Simple Minds en ze leken mij allemaal wel goed, maar ik besloot op veilig te spelen en New Gold Dream te kopen. New Gold Dream (foto) is tenslotte toch wel één van hun bekendste platen, en ik zag dat er veel goeie songs opstonden. En verder vond ik nog deze plaat van U2: The Joshua Tree. Die moest ik uiteraard ook hebben! (^_^) Maar er is meer! Ik vroeg aan de vriendelijke verkoper of hij niks van The Clash had, wat niet het geval is. Maarrrr binnenkort komen er weer een paar Clash-platen binnen en ik heb er alvast eentje gereserveerd . Binnen de drie of vier weken ben ik dus de trotse eigenaar van de bekende LP London Calling. Ik zie het al helemaal zitten en kijk er wel naar uit . Wat de prijs betreft, die valt heus wel mee. New Gold Dream heeft me 6 euro en 'ne klets' gekocht; voor The Joshua Tree mocht ik 9.65 neertellen. Wat ongeveer 10 euro minder is voor de CD-versie in Free Record Shop of Fnac. Het was erg rustig in de zaak en, nieuwsgierig als ik ben, heb ik dan meteen ook een babbeltje geslagen met de verkoper. Ik vroeg me af of er nog wel veel volk LP's komt kopen, en tot mijn verbazing is dat nog zo! De verkoper beweerde zelfs: "CD's zijn uit; de mensen zijn dat zowat beu, en willen nu weer LP's kopen."
Magnificent!
En zo keerde ik huiswaarts, met in een leuk plastic zakje twee LP's...wat best wel een hachelijke onderneming was: ik moest de bus nemen en de scholen waren net gedaan, het stormde en dat soort dingen. Het leek wel alsof de elementen tegen mij waren . Mijn kostbare schat heeft het toch overleefd en zo liep ik door de natte en verlaten straten, goedgezind 'Police on my back' van The Clash neuriënd....
Vandaag heb ik iets gedaan wat velen onder jullie vreemd zal lijken. Ik heb namelijk twee LP's gekocht. Voor generatie Z en jonger: LP's waren van die grote, zwarte schijven vinyl die in nog grotere hoezen zaten. Als je ze op een platendraaier speelt, krijg je muziek te horen. Zo, is iedereen weer mee?
. Binnen de drie of vier weken ben ik dus de trotse eigenaar van de bekende LP London Calling. Ik zie het al helemaal zitten en kijk er wel naar uit
.
De verkoper beweerde zelfs: "CD's zijn uit; de mensen zijn dat zowat beu, en willen nu weer LP's kopen."
