Muizenisjes Gedachten, gedichten, anekdotes, verhaaltjes, ergernissen, kleine vreugden in het bestaan,
kortom alles wat u kan vermaken, troosten en opbeuren.
Voor op het nachtkastje.
30-07-2012
Een gedichtje 3
De buurvrouw
Woont sinds lang op nummer tien. Niet gelukkig zo te zien.
Staart maar voor zich heen. Altijd alleen. Drinkt niet. Rookt niet. Speelt geen kaart.
Eet veel fruit. Gaat nooit uit.
Men zegt: Zij dicht. s Nachts schijnt licht door de gordijnen.
Wie de mooiste tekening heeft gemaakt, of het mooiste boetseerstukje, mag bij het weggaan een extra item uit de snoeptrommel uitzoeken.
Het kan natuurlijk nooit zo zijn dat de kinderen die al het mooiste kunnen tekenen of boetseren ook nog eens de wedstrijd winnen. Dat zou wel heel oneerlijk zijn. Aan de andere kant is het ook weer niet eerlijk dat ze elke keer verliezen, alleen maar omdat ze toevallig zo goed zijn. Het gaat er dus om te zorgen dat alle kinderen regelmatig een keer winnen. Gelukkig melden kinderen die een hele tijd niet gewonnen hebben dit meestal. Dan is het evenwicht snel hersteld.
Zo is alles in orde en iedereen tevreden, behalve Jelle dan. Eén van zijn kleiwerkjes heeft een ereplaats in mijn kamer omdat dat het mooiste boetseerwerkje is dat ik heb. -Het mooiste van álle kleistukjes? -Ja. -Maar die keer deden we wedstrijd en toen had Piter gewonnen!
Ineke W. tijdens een discussie over schoonmaakmiddelen die onderling op demonstratie-avonden door dorpsbewoonsters aan elkaar worden verkocht: "Ik zeg altijd als ze me uitnodigen: "Ik maak nooit schoon." "
Mensen die niet van de citeerfunctie van een website kunnen afblijven en alles en alles gaan kopiëren, die zelfs als ze direct onder een reactie daarop reageren, eerst die hele reactie gaan kopiëren. En dan gaat de volgende klant dát weer allemaal kopiëren, enzovoorts enzovoorts, straks is het hele internet vol met kopieën van kopieën van kopieën enzovoorts enzovoorts. Wanneer zal de mensheid leren dat niet alles wat uitgevonden wordt ook gebruikt moet worden?
Mooi verhaal van M. over haar nieuwe fiets waarvan onderweg het stuur los bleek te zitten zodat ze met het stuur in haar hand op een stuurloze fiets reed. (Moeilijk na te vertellen zonder haar mimiek of liever gezegd haar gebrek aan mimiek en haar zo goed als toonloze herhalingen.) "Ik riep nog : ''Help!'' maar ja, stadsmensen hè?, die helpen niet". "Sturen wou niet. Ik dacht: Remmen, maar dat wou ook niet." "Au! Maar ik dacht: "Ik ben blij dat ik lig." "
We liepen in de zomeravond naar de spoorwegovergang. Oostindische kers bloeide in de tuin van het huis naast het spoor. Ik probeerde mijn gedachten onder woorden te brengen. Wie weet op hoeveel werelden ? Mijn broer begreep wat ik bedoelde. We hadden dit gesprek al zo vaak gevoerd, als we s avonds buiten liepen. Nu ik eraan terugdenk, en weer voor me zie hoe de wollige bloempjes van de wondklaver, die tussen de spoorrails groeiden, oplichtten in de avondschemering, besef ik pas goed hoe ontoereikend woorden waren. We liepen daar samen met ontelbaar vele anderen als wij. Twee mensen die, in ontelbaar vele, eindeloos verre uithoeken van het heelal, in de zomeravond een oud gesprek voerden. Ze kenden, net als wij, de woorden die de ander zou gaan zeggen. Ze spraken, evenmin als wij, de woorden uit.
Tuinen die volgegooid worden met grind, geheel bestraat worden en binnenkort waarschijnlijk geasfalteerd.
Bijna nog ergere sfeervolle tuinen met banken waar je niet op kunt zitten omdat er al een verzameling pompoenen en een beer van gaas en mos op zitten.
Om die vervelende advertentie hierboven kwijt te raken,
installeer Adblock. U bent in één klap verlost van alle internetadvertenties. Of er ook zoiets bestaat voor Internet Explorer weet ik
niet, hieronder twee links, één voor Firefox en één voor Chrome.