Het ging allemaal zo snel, maar anderzijds ook zo traag. De afgelopen dagen werden we meer geleefd, dan we zelf leefden. Smsjes, telefoontjes en talloze mails, geen minuut zonder gezoem. Wat moet dat dan zijn voor die ministers?

Leterme I is zoals sommigen het al een tijdje wilden, Leterminus. Nadat Jo Vandeurzen eerder op de namiddag er de brui aan gaf, volgde de voltallige regering. De crisis was live op antenne, zodat de blije twinkelende gezichtjes, waarvan velen uit Oostende kwamen, ongezouten (en onvoorbereid) hun mening verkondigden. Ten gepaste tijde kwam Peter van de Standaard tussen met de nodige sms-info en was mevrouw De Win op zoek naar mensen van CD&V, maar vond er geen. De blauwbloeden waren wel op de afspraak. Nadat mijn collega van Brakel donderdag nog fier zijn (nieuwjaars)brief ten tonele bracht, verkondigden ze vrijdag prominent hun idee over de gang van zaken. De discretie wordt niet meer gesmaakt.

Tegenstrijdigheden ook in de uitspraken, waarschijnlijk te maken met de rechtstreekse verslaggeving, waren de afgelopen dagen schering en inslag. Van muizen werden olifanten gemaakt, koeien kwamen uit de gracht, tegen het einde werd het pure ‘miereneu…’ onnozelheid. Je mond houden en de situatie laten bezinken is op dat moment misschien wel de beste en meest gepaste houding.

Het onderwerp verkiezingen stak ook meermaals zijn kop boven water. Aangezien het basisbeginsel van de “scheiding der machten” de dominosteentjes heeft doen vallen en men vanuit de wetgevende en uitvoerende macht, voor het behoud van onze instellingen, absoluut respect moet hebben voor een beslissing van de rechterlijke macht, moeten sommige geheugens dringend worden opgefrist.

Een aantal jaren geleden heeft het toenmalige Arbitragehof een bepaalde uitspraak gedaan. Voor een achteloze inwoner van Halle-Vilvoorde is het besluit na de voorbije dagen dan ook kristalhelder. Niemand zou er nog aan mogen twijfelen dat de uitspraak van dit bijzonder rechtscollege moet worden toegepast. Het zou van gebrek aan respect getuigen mochten uitvoerders of wetgevers aan de uitspraak van de voorzitter van het Grondwettelijk Hof een andere betekenis geven.

Het is in de gegeven context dan ook vreemd dat de minister van Binnenlandse Zaken hier zo licht overheen fietst. Verkiezingen kunnen altijd en overal, alsof er geen vuiltje aan de lucht is. Het in de wind slaan van een arrest van het Grondwettelijk Hof getuigt dan ook van waarachtig respect van de minister voor onze instellingen.   

Eventuele federale verkiezingen zullen, zonder oplossing voor BHV, vanuit organisaties, mensen en politici fundamenteel en terecht aangevochten worden. Wie vandaag grondig respect vraagt voor instellingen, kan bijgevolg een uitspraak van het bijzonder rechtscollege niet afdoen als een vodje papier.

Laat het plat opportunisme, waarmee velen de laatste dagen aan politiek deden, achterwege en profiteer van deze crisis niet om u te profileren. Alles lijkt de fout te zijn van de CD&V, alle verantwoordelijkheid ligt bij ons. Van zodra Yves zijn voorganger overrompelde in het aantal stemmen, volgde de ene politieke moordpoging na de andere, tot eind vorige week de premier de handdoek wierp. Het mag duidelijk zijn dat deze afrekening nog zware gevolgen gaat hebben, want sommige die hun verantwoordelijkheid al lang hadden moeten nemen, durven het mes nog wat dieper te steken. Boontje komt ooit wel eens om zijn loontje…

22-12-2008 om 13:44 geschreven door Michel