Verschrikkelijk... waren er geen andere mogelijkheden voor deze lieverds  daar zaten ze dan... en ik volgde hun verhaal op de voet... al gauw ging Joy, het jongste cavaliertje van de 2, op proef mee (ondertussen definitief geadopteerd)... Joy leek haar nieuwe thuis gevonden te hebben... Ik zat met een dubbel gevoel want de 2 waren gewoon van samen te zijn en nu werden ze gescheiden van elkaar!! Ik probeerde mij te troosten met de gedachte dat Joy vast een liefdevolle thuis had gevonden... Week na week ging voorbij... Kerst kwam steeds dichterbij en ondertussen zat Gringo nog steeds in het asiel... dit kon toch niet!! Ik kon dit niet langer aan, Gringo moest gewoon een mandje vinden voor Kerst en de warmste Kerst en Nieuw ooit beleven en postte zijn advertentie in alle mogelijke cavaliergroepjes op Facebook... maar opnieuw kwam er nauwelijks of geen respons... Gringo, een reutje van bijna 9 jaar met hartruis... leek vast te zitten in het asiel... niemand zag het zitten om het oudje nog een mooie, oude dag te geven met de zorg die hij nodig had...

Dit mocht niet gebeuren en ik belde naar het asiel en vroeg om meer tekst en uitleg... een foto van Gringo werd gepost in mijn mailbox en ik was nog meer verloren... maar ik was niet langer alleen... toen ik Patsy (herinneren jullie het "Bijoux - schaapje" nog?!) de foto van Gringo toonde werd haar hartje week... al een hele tijd zat zij met het dilemma... wel of niet een 2de hondje, eventueel zelfs graag een herplaatsertje... maar haar man zag dit niet zitten... een paar keren duwde ze de foto van Gringo onder zijn neus en... ja hoor ook Bart was verloren en prompt reden ze naar het asiel van Roeselare om kennis te maken met Gringo samen met hun cavaliertje Milo... Een wandeling, tekst en uitleg later,... namen ze Gringo mee naar huis... op proef voor 2 weken... Gringo werd al gauw omgedoopt tot "Ringo(Star)" van de Beatles  en werden ze ook geconfronteerd met Ringo's mankementjes: hij was niet zindelijk, hij is zo goed als doof, hij had een oorontsteking,... en toch kreeg Ringo alle kansen om zich te ontplooien en hij voelde de warmte, liefde, genegenheid,... van Patsy en haar gezin... en Ringo genoot er zichtbaar van... 

25-12-2015 om 15:56 geschreven door Els

24-12-2015 om 00:00 geschreven door Els

Ik denk dat Betty ook het cavaliervirus onder de leden heeft  

als we Betty vragen of er ook een Ruby en/of een Black&Tan bij haar roedeltje komt, krijgen we als antwoord: "ik zou de cavaliertjes met hun witte snoetjes te veel missen!!" en zo heeft elk cavalierbaasje wel zijn of haar voorkeur 

Zouden er nog cavaliertjes bij komen ten huize "Betty T'Sjoen"?! Geen idee maar indien wel, laat ik het jullie zeker op tijd en stond weten 

Mag ik ondertussen een warme oproep doen aan de baasjes van Mielke, Murphy & Stella om mij terug wat recente foto's te bezorgen van jullie lieverds want ja... hun 3de verjaardag komt dichterbij en dat laten we gewoontegetrouw niet zomaar voorbij gaan 

Ook voor Vera & Betty is het leuk om de pupjes van mama Jolie Colours of Wales en papa Dolce Vita of Misty Dreams te zien opgroeien tot de volwassen cavaliertjes die ze nu zijn!! Doen hoor  

11-12-2015 om 07:31 geschreven door Els

Van de beide geniet ik even veel vooral als ze samen in hun mandje liggen... jammer genoeg is het gemakkelijker om van een slapend cavaliertje een foto te nemen als van 2 "zotte musjes" die stoppen met spelen van zodra je het fototoestel boven haalt... zo zonde, dus blijft het fototoestel in de lade liggen en zien jullie (alweer) 2 slapende cavjes die dromen van hun... Kerstkadootje  

07-12-2015 om 13:05 geschreven door Els

01-12-2015 om 11:23 geschreven door Els

Dit bezoekje stond al eerder op de planning maar door omstandigheden is het dan niet kunnen doorgaan maar uitstel is geen afstel... Ik maakte mij wel wat zorgen rond poes Jefke want Maggy en poesjes, dat gaat niet samen... bij Noa zou dat nog lukken maar zij wordt een beetje meegetrokken door "grote zus" Maggy... de ergste scenario's gingen door mijn hoofd maar al bij al is het heel goed meegevallen... Jefke zocht immers algauw veiliger oorden op, op de bovenverdieping  en tot mijn verbazing was het voor ons meisjes goed zo en gingen ze niet verder op zoek naar Jefke... er was immers nog zo veel om te verkennen...

Bo genoot zichtbaar van het gezelschap van Maggy & Noa... De kleine, lieve meid was helemaal in haar nopjes... In huis was op een gegeven moment alles goedgekeurd, want Noa zette zich prompt aan het grote raam alsof ze zeggen wou:"nu is het tijd om de tuin te verkennen!" Goede baasjes zijnde, luisteren wij naar onze hondjes  en lieten we hen even buiten maar het was zo'n koude, grillige dag... hoewel Bo, Maggy & Noa er weinig erg in hadden, zochten we algauw de warmte in huis weer op...

Tanja... je hebt geluk dat ik geen grote handtas bij had want ik had je lieve Bo'ke zo meegenomen  naar huis, jullie kleine meid is zo'n zalig cavaliertje die je bedelft onder de zoentjes en knuffels, ik heb er zo van genoten... ook Koen en natuurlijk Maggy & Noa want eenmaal thuis en hun eetbakje was leeg, waren ze algauw in dromenland en genoten ze na van hun namiddag bij hun vriendinnetje Bo...

Tanja, bedankt voor koffie en gebak... en heel graag tot een volgende keer 

22-11-2015 om 20:02 geschreven door Els

Eenmaal in huis doen ze een dutje... of hun dromen dan net zo wild zijn?! Daar heb ik het raden naar 

Noa is een meisje die heel graag eet... ze is dan ook telkens zo verwonderd wanneer ik, voor haar, al die lekkere dingen in de vuilnisbak gooi... als ze ook maar even de kans krijgt, kruipt ze bijna in de keukenkast om het te bekijken... Het verwondert jullie vast niet dat ze mij dan tracht te bekoren met haar lieve snoet... ach ik kan hem toch zo moeilijk weerstaan en meestal slaagt Noa'tje er dan ook in om een koekje te krijgen uit de koekjesdoos want nee... eenmaal er iets in de vuilnisbak zit, komt het er niet meer uit, Noa... dat is vies, bah...    

18-11-2015 om 14:53 geschreven door Els

In het filmke zie je hen bezig met een spelletje waarbij het de bedoeling is dat ze het balletje er bovenaan in doen... het balletje rolt er dan onderaan weer uit samen met 1 of meerdere koekjes (afhankelijk van de grootte)...
"Maar waarom zou je een balletje gebruiken als het ook met je pootje lukt?" denkt Maggy dan en Noa'tje... die profiteert met plezier mee van de koekjes die zomaar tevoorschijn komen

06-11-2015 om 10:31 geschreven door Els

Maggy & Noa zijn net zoals kindjes... ook zij spelen dolgraag (gezelschaps)spelletjes...
Ze kunnen echt naar het rek gaan waar de spelletjes gestapeld liggen en met vragende ogen naar mij kijken van "spelen we een spelletje vandaag?"
Het is ideaal om je hondje bezig te houden wanneer het slecht weer is, je je hondje om één of andere reden rustig moet houden,... Hier komen er steeds bij omdat de meisjes het zo graag doen en zo kunnen we al eens afwisselen... De voederballetjes vinden ze ook heel leuk: je vult deze op met snoepjes/koekjes of korreltjes en laat ze er maar achteraan rennen!!
Ik heb er recent ook "anti-schrokbakjes" bij gehaald... bij Noa is dit niet nodig want zij eet echt heel smakelijk en rustig haar bakje leeg... Maggy zou wel wat durven schrokken en met korreltjes durven ze zich dan wel eens te verslikken... een anti-schrokbakje is handig dan... ze zijn ook net iets langer bezig met eten wat gezonder is voor de spijsvertering, heb ik mij laten vertellen, en hondjes vinden het ook leuk om even moeite te moeten doen voor hun eten... Je hebt de anti-schrokbakjes in verschillende maten, verschillende "doolhoven",...
De spelletjes,... zijn leuk voor de hondjes maar ook voor ons is het tof om te zien hoe ons meisjes zich amuseren... we hebben nog een lange winter voor de boeg dus ik denk dat we nog heel vaak de "Spelen we een spel vandaag?" blik zullen zien bij Maggy & Noa

06-11-2015 om 10:30 geschreven door Els

02-11-2015 om 00:00 geschreven door Els

Op 6 oktober was ons papa jarig... door de drukke agenda's waren we er nog niet in geslaagd om eens samen te komen met ons "bendeke van 8"... maar gisteren was het dan zover en het werd een hele gezellige namiddag waar we met zijn allen van genoten hebben!!
Waar ik mij echter totaal niet bewust van was... mijn zus, Marijke en schoonbroer, Guy... hadden een verrassing voor mij bij... Guy heeft een hele drukke job en toch... was hij erin geslaagd om een prachtige werpbak voor mij in elkaar te knutselen!! Zelfs "Lovely Magnolia's" werd er heel mooi op aangebracht!! 
Prutske, het cockertje van Marijke & Guy, heeft het eens grondig bekeken en vervolgens "goedgekeurd". Wat ben ik trots en blij met mijn "Lovely Magnolia's" werpbakje!!
Handgemaakt is het werpbakje eens zo bijzonder... Ik heb er nog een krop in mijn keel van...
Super bedankt Guy & Marijke!! xxx
Voorzichtig kom ik alweer een stapje dichterbij... mijn wens om eens allemaal kleine Noa'tjes rondom ons te hebben... Nog vele stapjes te gaan en tot dan mag Noa'tje nog genieten van haar jong hondenleventje samen met haar beste vriendinnetje Maggy

26-10-2015 om 12:06 geschreven door Els

Nu is Noa'tje ook loops en blijven we thuis want we willen geen wellustige reutjes achter ons aan  

Het is niet naar de zin van ons meisjes... dat kan ik jullie verzekeren maar het moet nu maar eventjes... de speelgoedmandjes zijn goed gevuld en ze kunnen naar hartenlust samen spelen maar "vrouwtje, we wandelen zo graag!!"  Net als kleine kindjes liggen ze dan maar te "protesteren" in de zetel,... Ach wat kan het leven van cavaliertjes toch zwaar zijn... 

21-10-2015 om 15:50 geschreven door Els

Bij vrijdag, vandaag, zag ik immers staan: "Bijoux naar Hondensalon Picobello om 9u30"... 

16-10-2015 om 00:00 geschreven door Els

Ook Maggy & Noa zagen hun vriendjes en familie terug want Linda was er met Mieke (zusje van Noa), Vera had Emma (oma van Maggy), Diva en Louise meegebracht, Karin, Steffi & Stella (zusje van Maggy), Danny & Tanja waren er ook met hun lieverdje,Bo (nieuw vriendinnetje sinds deze zomer ),...

12-10-2015 om 14:11 geschreven door Els

03-10-2015 om 22:53 geschreven door Els

26-09-2015 om 18:09 geschreven door Els

Noa... Mijn lief, "klein" meisje...
Hoewel... klein ben je niet meer... maar tot de dag dat jij, Noa'tje..., als we dat geluk mogen kennen, voor kleine wondertjes zorgt en er (hopelijk) een klein teefje bij ons blijven zal,...
blijf jij mijn lieve, kleine meid!!
Al van in het begin ben je zo'n vrolijke, speelse meid die zorgeloos haar leventje leidt...
Het liefst vertoef je buiten, met het zonnetje op je mooie snoet...
het zal wennen worden voor jou wanneer het deurtje dicht moet...
Je tovert zo een glimlach op mijn gezicht met je wapperende oortjes wanneer je weer je zotte kuur hebt en je rent in de tuin alsof je leven ervan af hangt... al dan niet met Maggy in je kielzog...
want zij is jouw vriendinneke, jouw "partner in crime",...
Jullie hebben elkaar echt gevonden en het is zo genieten om jullie samen bezig te zien...
en ik ken er nog eentje die met mij mee geniet... het mooiste sterretje aan de hemel...

22-09-2015 om 00:00 geschreven door Els

15-09-2015 om 19:51 geschreven door Els

Bijna 3 jaar ben ik bezig met dit blog… en nu volgt een blogje… het moeilijkste die ik ooit geschreven heb en ik weet “begot” niet hoe ik eraan beginnen moet…
Was het vorige blogje nog “Zorgen om Bijoux” is het nu “Afscheid van een vriend”…
Afscheid nemen komt nooit op een gepast moment… maar dat het plots zo vlug moest gaan…
dat had ik nooit verwacht…

Bijouxke, mijn teddybeertje… wat was je bijzonder voor mij… je liefde exclusief voor baasje en mij gaf ons een dubbel gevoel: enerzijds jammer dat je door gebrek aan socialisatie als jonge pup schrik had van iedereen (Bijoux was reeds 3 maanden toen hij bij ons kwam en kwam niet bij een fokker vandaan zoals Vera & Linda) en geen vertrouwen had in andere mensen,… anderzijds werd onze vriendschap en liefde daar alleen maar intenser door…
We waren helemaal op elkaar afgestemd, je kende mij zo goed… je wist wanneer ik troost nodig had, wanneer ik het moeilijk had… ’s avonds hing je over mijn schoot… tot de meisjes kwamen… je liefde was zo groot dat je hen de ruimte liet om dicht bij mij te zijn…
Wanneer ik in de badkamer bezig was, lag je bij de deur te wachten… ach ik kan zoveel opnoemen… wij 2 waren 1 en ik voel mij nu zo verscheurd omdat jij er niet meer bent…
Toen je 9 jaar was, werden er ernstige hartproblemen vastgesteld… 1 jaar tot 1,5 jaar gaven ze jou nog… het zijn er ruim 4 geworden… dankzij heel veel medicatie en waarschijnlijk ook door de zorgen die wij jou gaven… wij pasten ons leven aan, aan jouw kunnen… medicijnen moeten nu eenmaal op gezette tijden gegeven worden, stress is niet goed voor een hartpatiëntje ,… dus zorgden wij ervoor dat jouw leventje zo stressloos mogelijk was,…
Was dit een last? Valt er nu een last van ons af? Nee… totaal niet… Ook ik heb een handicap, ook ik heb mijn beperkingen… ben ik daarvoor een last voor mijn man?! Ik hoop het niet… ook Bijoux is nooit een last voor ons geweest… tot het allerlaatste moment heb ik alles gedaan uit liefde voor hem… en voel nu alleen maar een leegte die niets of niemand opvullen kan… er zal wat tijd moeten over gaan en dan zal ik alle mooie momenten met Bijoux kunnen koesteren als mooie herinneringen… nu… doet het alleen maar pijn… Herman Van Veen heeft zo een liedje waar ik dan even aan denken moet met als titel “Opzij” en het refrein gaat: “We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan… en weer doorgaan…
Er komt een dag waarop ik weer zal opstaan en weer doorgaan… geef mij eventjes de tijd hiervoor…

Een woordje van dank voor onze dierenarts Veerle... voor alles wat ze voor Bijoux heeft gedaan en vooral ook voor de manier waarop ze Bijoux en mij heeft laten afscheid nemen...
Bijoux is het 3de hondje die ik heb moeten "afgeven" met die “verdomde spuit” maar nu is het zo rustig, zo sereen, zo liefdevol kunnen verlopen… Bijouxke is in mijn armen overleden, knuffelend en vol liefde is hij naar de regenboogbrug mogen gaan waar Pitoetje, Bo’ke en Noortje hem opwachten om samen met hem te kunnen spelen, rennen, wandelen,… zonder pijn, zonder…
Wacht op mij lieverd… want ooit… dat weet ik zeker… en daar troost ik mij ook mee… zijn wij weer samen… “Until we meet again, my best friend!!”

Een woordje van dank ook voor Ann Timmermans van Dierenuitvaart L.A.S. te Tielt , voor de tijd die we hebben mogen nemen voor het allerlaatste moment van afscheid, voor het uitkiezen van de gepaste urne voor mijn Bijouxke… en het mooie juweeltje, het is echt “ons juweeltje”: een hondje in een hartje… waar een beetje as van Bijoux in komt zodat we terug verbonden zijn met elkaar… wat ben ik hier blij mee!!

Een woordje van dank voor jullie allemaal die aan ons/mij gedacht hebben… die een woordje van steun hebben achter gelaten via sms, Facebook,…

Bedankt Bijouxke… mijn lieve, lieve teddybeertje voor de ruim 13 jaren van trouwe vriendschap…
De liefde en genegenheid die ik van jou heb mogen ontvangen was zo mooi…
Ik koester het en ik ben er dankbaar voor… Bedankt lieverd… ga nu maar en wacht op mij…
Ondertussen zorgen wij voor jouw dametjes, Maggy & Noa en… en ik weet dat jij met je trouwe, bruine ogen goedkeurend zal kijken naar ons en er ook van genieten zal…
Rust zacht lieverd…

12-09-2015 om 18:54 geschreven door Els

De zomer... toen we ervoor stonden, had ik al een dubbel gevoel...
Enigszins keek ik ernaar uit...
anderzijds wist ik ook dat het zwaar kon worden voor ons Bijouxke...
Ondertussen zijn we september...
en de zomer is inderdaad zwaar geworden voor Bijoux... te zwaar...
Hij is deze zomer heel veel afgevallen waardoor de kracht uit zijn lijfje gaat...
De ene dag at hij nog vol enthousiasme zijn bakje leeg... de volgende dag liet hij het staan...
Eten werd een opdracht... de laatste dagen eet Bijoux niets meer zelfstandig...
We zijn samen naar de dierenarts geweest en het kleine beetje dat zijn medicatie nog verhoogd kon worden, is aangepast... We hebben zelfs de toestemming gekregen van Veerle om hem heel hard te verwennen... als hij maar iets eet, ook de restjes van tafel zijn toegelaten...
We geven hem bij etenstijd wat hij op dat moment het liefste lust: de ene keer is dat zijn Renske, een andere keer zijn het geperste brokjes (ik geef dit als beloning i.p.v. koekjes aan Bijoux & Noa),... als hij maar iets binnen heeft... anders zou hij veel te fel verzwakken...
De speciale, versterkende voeding die ik had mee gekregen van Veerle, lust hij niet zo graag maar de VIYO Recuperation gaat erin als "pap"... goed zo lieverd het kan je maar goed doen!!
Het is buiten koeler nu... dus hij zou wat tot rust moeten komen... maar tot nu toe heeft de verhoging van de medicatie geen effect en ook het koeler weer niet...
Zijn ademhaling blijft ontzettend snel, het hoesten neemt toe, zijn eetlust wordt niet beter,... ach het zou moeten keren nu... mijn lieve beertje hoe moet het nu verder... ik weet het niet... ik wou dat je het mij zeggen kon... Veerle zegt dat we het gaan merken wanneer het tijd is...
ik hoop het zo lieverd want je hebt ons zoveel vriendschap, liefde,... gegeven... afzien verdien je niet... maar je zit zo diep in mijn hartje... wat zal het zwaar worden...
maar voor nu... ben je nog te "aanwezig" ik kan het nog niet... Bijouxke... mijn teddybeerke...
Gelukkig hebben we een dierenarts die 7 dagen op 7 paraat staat, 24 op 24... Veerle zei dat we haar gelijk wanneer mochten verwittigen en heeft mij tevens beloofd dat wanneer we het zelf niet zouden zien, zij zou zeggen wanneer het tijd is om hem los te laten...
13 jaar en ruim 3 maanden is Bijoux nu... de mensen zeggen mij dat hij toch een mooie leeftijd heeft bereikt... ja, ik weet het wel... maar net daardoor hebben we zo'n hechte, sterke band... het afscheid wordt er zeker niet gemakkelijker door... wat men ook zegt...

04-09-2015 om 00:00 geschreven door Els