Ik ben Timmerman Els
Ik ben een vrouw en woon in Knesselare () en mijn beroep is housemanager.
Ik ben geboren op 16/11/1970 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn hobby = mijn passie... de Cavalier King Charles Spaniël.
Het eerste levensjaar van Maggy in een notendop.
Het eerste levensjaar van "Lineke" in een notendop.
Cavalier King Charles Spaniël
“Lovely Magnolia's” Cavaliers Bijoux (R.I.P.) -
Maggy Colours of Wales (R.I.P.) -
Courtland Nobby Noa (R.I.P.) - Courtland Playful Pauline (R.I.P.)
en Lovely Magnolia's Querida Ginny
12-09-2015
Afscheid van een vriend...
Bijna 3 jaar ben ik bezig met dit blog en nu volgt een blogje het moeilijkste die ik ooit geschreven heb en ik weet begot niet hoe ik eraan beginnen moet Was het vorige blogje nog Zorgen om Bijoux is het nu Afscheid van een vriend Afscheid nemen komt nooit op een gepast moment maar dat het plots zo vlug moest gaan dat had ik nooit verwacht
Bijouxke, mijn teddybeertje wat was je bijzonder voor mij je liefde exclusief voor baasje en mij gaf ons een dubbel gevoel: enerzijds jammer dat je door gebrek aan socialisatie als jonge pup schrik had van iedereen (Bijoux was reeds 3 maanden toen hij bij ons kwam en kwam niet bij een fokker vandaan zoals Vera & Linda) en geen vertrouwen had in andere mensen, anderzijds werd onze vriendschap en liefde daar alleen maar intenser door We waren helemaal op elkaar afgestemd, je kende mij zo goed je wist wanneer ik troost nodig had, wanneer ik het moeilijk had s avonds hing je over mijn schoot tot de meisjes kwamen je liefde was zo groot dat je hen de ruimte liet om dicht bij mij te zijn Wanneer ik in de badkamer bezig was, lag je bij de deur te wachten ach ik kan zoveel opnoemen wij 2 waren 1 en ik voel mij nu zo verscheurd omdat jij er niet meer bent Toen je 9 jaar was, werden er ernstige hartproblemen vastgesteld 1 jaar tot 1,5 jaar gaven ze jou nog het zijn er ruim 4 geworden dankzij heel veel medicatie en waarschijnlijk ook door de zorgen die wij jou gaven wij pasten ons leven aan, aan jouw kunnen medicijnen moeten nu eenmaal op gezette tijden gegeven worden, stress is niet goed voor een hartpatiëntje , dus zorgden wij ervoor dat jouw leventje zo stressloos mogelijk was, Was dit een last? Valt er nu een last van ons af? Nee totaal niet Ook ik heb een handicap, ook ik heb mijn beperkingen ben ik daarvoor een last voor mijn man?! Ik hoop het niet ook Bijoux is nooit een last voor ons geweest tot het allerlaatste moment heb ik alles gedaan uit liefde voor hem en voel nu alleen maar een leegte die niets of niemand opvullen kan er zal wat tijd moeten over gaan en dan zal ik alle mooie momenten met Bijoux kunnen koesteren als mooie herinneringen nu doet het alleen maar pijn Herman Van Veen heeft zo een liedje waar ik dan even aan denken moet met als titel Opzij en het refrein gaat: We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan Er komt een dag waarop ik weer zal opstaan en weer doorgaan geef mij eventjes de tijd hiervoor
Een woordje van dank voor onze dierenarts Veerle... voor alles wat ze voor Bijoux heeft gedaan en vooral ook voor de manier waarop ze Bijoux en mij heeft laten afscheid nemen... Bijoux is het 3de hondje die ik heb moeten "afgeven" met die verdomde spuit maar nu is het zo rustig, zo sereen, zo liefdevol kunnen verlopen Bijouxke is in mijn armen overleden, knuffelend en vol liefde is hij naar de regenboogbrug mogen gaan waar Pitoetje, Boke en Noortje hem opwachten om samen met hem te kunnen spelen, rennen, wandelen, zonder pijn, zonder Wacht op mij lieverd want ooit dat weet ik zeker en daar troost ik mij ook mee zijn wij weer samen Until we meet again, my best friend!!
Een woordje van dank ook voor Ann Timmermans van Dierenuitvaart L.A.S. te Tielt , voor de tijd die we hebben mogen nemen voor het allerlaatste moment van afscheid, voor het uitkiezen van de gepaste urne voor mijn Bijouxke en het mooie juweeltje, het is echt ons juweeltje: een hondje in een hartje waar een beetje as van Bijoux in komt zodat we terug verbonden zijn met elkaar wat ben ik hier blij mee!!
Een woordje van dank voor jullie allemaal die aan ons/mij gedacht hebben die een woordje van steun hebben achter gelaten via sms, Facebook,
Bedankt Bijouxke mijn lieve, lieve teddybeertje voor de ruim 13 jaren van trouwe vriendschap De liefde en genegenheid die ik van jou heb mogen ontvangen was zo mooi Ik koester het en ik ben er dankbaar voor Bedankt lieverd ga nu maar en wacht op mij Ondertussen zorgen wij voor jouw dametjes, Maggy & Noa en en ik weet dat jij met je trouwe, bruine ogen goedkeurend zal kijken naar ons en er ook van genieten zal Rust zacht lieverd
De zomer... toen we ervoor stonden, had ik al een dubbel gevoel... Enigszins keek ik ernaar uit... anderzijds wist ik ook dat het zwaar kon worden voor ons Bijouxke... Ondertussen zijn we september... en de zomer is inderdaad zwaar geworden voor Bijoux... te zwaar... Hij is deze zomer heel veel afgevallen waardoor de kracht uit zijn lijfje gaat... De ene dag at hij nog vol enthousiasme zijn bakje leeg... de volgende dag liet hij het staan... Eten werd een opdracht... de laatste dagen eet Bijoux niets meer zelfstandig... We zijn samen naar de dierenarts geweest en het kleine beetje dat zijn medicatie nog verhoogd kon worden, is aangepast... We hebben zelfs de toestemming gekregen van Veerle om hem heel hard te verwennen... als hij maar iets eet, ook de restjes van tafel zijn toegelaten... We geven hem bij etenstijd wat hij op dat moment het liefste lust: de ene keer is dat zijn Renske, een andere keer zijn het geperste brokjes (ik geef dit als beloning i.p.v. koekjes aan Bijoux & Noa),... als hij maar iets binnen heeft... anders zou hij veel te fel verzwakken... De speciale, versterkende voeding die ik had mee gekregen van Veerle, lust hij niet zo graag maar de VIYO Recuperation gaat erin als "pap"... goed zo lieverd het kan je maar goed doen!! Het is buiten koeler nu... dus hij zou wat tot rust moeten komen... maar tot nu toe heeft de verhoging van de medicatie geen effect en ook het koeler weer niet... Zijn ademhaling blijft ontzettend snel, het hoesten neemt toe, zijn eetlust wordt niet beter,... ach het zou moeten keren nu... mijn lieve beertje hoe moet het nu verder... ik weet het niet... ik wou dat je het mij zeggen kon... Veerle zegt dat we het gaan merken wanneer het tijd is... ik hoop het zo lieverd want je hebt ons zoveel vriendschap, liefde,... gegeven... afzien verdien je niet... maar je zit zo diep in mijn hartje... wat zal het zwaar worden... maar voor nu... ben je nog te "aanwezig" ik kan het nog niet... Bijouxke... mijn teddybeerke... Gelukkig hebben we een dierenarts die 7 dagen op 7 paraat staat, 24 op 24... Veerle zei dat we haar gelijk wanneer mochten verwittigen en heeft mij tevens beloofd dat wanneer we het zelf niet zouden zien, zij zou zeggen wanneer het tijd is om hem los te laten... 13 jaar en ruim 3 maanden is Bijoux nu... de mensen zeggen mij dat hij toch een mooie leeftijd heeft bereikt... ja, ik weet het wel... maar net daardoor hebben we zo'n hechte, sterke band... het afscheid wordt er zeker niet gemakkelijker door... wat men ook zegt...
Of hoe kleine dingen kunnen zorgen voor een leuk samenzijn tussen mens en dier...
Via Facebook heb ik regelmatig eens contact met Tanja die een pupje (Bo) heeft uit het nestje van Courtland Kia... en het leek ons wel leuk om elkaar eens in het "echt" te ontmoeten, zodoende spraken we af voor afgelopen zondag...
Linda had nog de Stambomen liggen van Bo en Oby en een pakketje voor mij (er zaten zo'n leuke spulletjes in van cavaliertjes, een hele lieve dame op FB had dit pakketje op de Pejatoyspa Clubshow aan Linda gegeven zodat zij het op haar beurt aan mij kon geven) en wou de beide combineren door de vrijdagvoormiddag eens langs te komen...
Ook met de baasjes, Nathalie en Guy van het reutje (Oby) uit hetzelfde nestje heb ik contact via FB dus ik stelde voor aan Linda of ze het niet leuk zou vinden om met zijn allen hier samen te komen?!
Natuurlijk zo zorgden de stambomen en een pakketje ervoor dat wij terug hele fijne mensen leerden kennen en een toffe, zonnige namiddag beleefden met Linda en cavaliertje Mieke, Danny en Tanja met cavaliertje Bo en Guy, Nathalie en zoon Niels met cavaliertje Oby...
Bedankt voor de fijne namiddag,... heel veel plezier met Bo en Oby en... tot weerziens?!
Als kind wou ik al een hondje... maar mijn papa is duivenliefhebber en met de vele duiven zagen mijn ouders een hondje niet zitten!! Ik wist dat aandringen geen zin had en stortte mij ook op de duifjes, mijn duiven werden zo tam dat ze uit mijn hand aten,... en toch een aantal mooie prijzen bij elkaar vlogen. Het verlangen naar een hondje bleef echter en in een tijdschrift had ik een fotootje gevonden van een hondje die ik later heel graag wou en stopte het in een piepklein doosje... Ik had geen flauw idee welk ras het was en de jaren gingen voorbij tot de herinnering aan het doosje met de foto plots naar boven kwam tijdens een bezoek aan "Flanders Dog Show" te Gent samen met mijn man en Hannes, ongeveer 9 jaar, toen we aan een stand kwamen van allemaal cavaliertjes... Het hondje van de foto... Ja, zo zag het er uit, geen twijfel mogelijk... de Cavalier King Charles Spaniël was het hondje uit mijn jeugdherinnering... Eenmaal terug thuis nam Hannes er zijn hondenencyclopedie bij en zocht het ras op, dagenlang zat hij met het boekje voor zijn neus op de pagina van de Cavalier King Charles Spaniël... Dankzij hem, werd mijn kinderdroom werkelijkheid en kwam Bijoux, een pupje van 3 maanden, bij ons te wonen!! Bijoux was en is zo'n lieverd, ik verloor mijn hart totaal aan de cavalier, het leek voor mij dan ook logisch dat (jaren later) Maggy erbij kwam en ruim een jaar nadien Noa'tje... Mijn man vraagt mij zo nu en dan eens "geraak jij dat nu nooit niet moe om steeds te lezen over de cavalier, foto's te bewonderen,...?" maar nee... helemaal niet, integendeel... de passie voor de cavalier wordt steeds groter en mede door de vriendschap met de foksters van Maggy (Vera, Colours of Wales) en Noa (Linda, Courtland Cavaliers) groeit stilaan het verlangen om ook eens een nestje te hebben... Hoe dan ook... al is het misschien maar voor 1 nestje, wou ik dat de pupperkes een "familienaam" zouden krijgen... en alleen al het indienen van een "Aanvraag voor een kennelnaam" is een procedure bij Sint-Hubertus die tot 4 maanden kon duren... dus ben ik daarmee begonnen...
Gisteren (vrijdag) vond ik de langverwachte brief van Sint-Hubertus in mijn brievenbus... 5 mogelijke kennelnamen moet je doorgeven... welke zou het geworden zijn?! Was het mijn eerste keuze? De naam die ik zo graag wou omdat mijn meisjes erin verweven zaten?! Ja... Super blij was ik toen ik de brief las...
Niet zonder trots stel ik jullie mijn kennelnaam voor: "Lovely Magnolia's"
"Mag" van Maggy, "no" van Noa, "li" van Linda Van Calsteren, "Courtland Cavaliers", het geboortehuis van ons Noa'tje, we voegen er nog een klinkertje aan toe en er ontluikt zich een mooie bloem: de Magnolia... "Lovely" was niet moeilijk te vinden want cavaliertjes zijn gewoon "lovely" Het roedeltje waar ik zo trots en gelukkig om ben, heeft een naam gekregen... en als het geluk aan mijn zijde staat, komen er misschien ooit "Lovely Magnolia's" puppietjes... maar we doen het stap voor stap want voor het zover is, is er nog heel wat werk voor de boeg zoals allerlei gezondheidsonderzoeken en last but not least een gezond, lief en mooi reutje vinden voor ons Noa'tje... Graag wil ik iedereen bedanken die mij in dit avontuur steunt en helpt, in het bijzonder mijn man Koen, Linda & Vera en... hobbyfotograaf Jozef Van Loo (leren kennen via Facebook) want ik mag gebruik maken van Jozef zijn "magnolia-foto's" om mijn foto's te verwerken hier op het blog en op Facebook!!
De pupjes van Lilly zijn een paar keren hier op het blog verschenen en dan vind ik het ook wel leuk om die lieverds uit te zwaaien wanneer hun tijd daar is om hun "vleugeltjes uit te slaan"...
Het is zalig om die kleine hummeltjes te zien opgroeien tot de mini-hondjes die ze zijn wanneer ze hun nestje verlaten! Bedankt Linda om telkens weer foto's door te sturen en ons te laten meegenieten van alweer een schitterend nestje!!
De reutjes hebben hun geborgen nestje reeds verlaten en schenken de baasjes reeds veel plezier...
De teefjes blijven net iets langer, vooral omdat het tricolor teefje een heel kleintje was bij de geboorte...
Dankzij de goede zorgen en een rugzak vol liefde van Lilly & Linda is het een heel flink meisje geworden die van wanten weet en nog wat verder mag open bloeien bij haar mama Lilly, Linda & Fred en de andere cavaliertjes...
De "puppy - weken" zijn alweer voorbij gevlogen ten huize Courtland, genieten jullie nu nog maar van de extra tijd met de kleine meisjes en de mooie zomerdagen samen met Alice, Jinni, Kia, Lilly en Mieke!!
Gisteren heb ik een leuke "koffieklets-namiddag" gehad samen met Mieke het "vrouwke" van Kito en Murphy, broertje van Maggy... Het was alweer een tijdje geleden dat we elkaar gezien hadden dus we hadden heel wat bij te praten... Kito & Murphy waren er niet bij maar... Mieke had wel foto's bij van hen!!
Een leuke verrassing, natuurlijk moeten die foto's meteen verwerkt worden in een mooie collage zodat Maggy kan pronken op het blog met haar knappe broer en zijn speelkameraadje Kito!!
Machiel en Corneel waren samen met Mieke haar broer naar Planckendael dus Mieke was hier in haar uppie...
Machiel, vanaf september wordt het spannend voor jou... naar het 1ste middelbaar onderwijs... heel veel succes alvast maar... eerst nog een maand lang genieten!!
Corneel, nee ik ben jou niet vergeten geniet ook maar verder van je vakantie en alle leuke dingen die op je pad komen... Ze worden groot hé Mieke... gelukkig hebben we onze "kindjes" op 4 pootjes nog om te knuffelen en vertroetelen
De tijd vloog voorbij... bedankt Mieke voor je bezoek,... Heel graag tot een volgende keer!!
Noa is een nieuwsgierig meisje... vooral wat eten betreft... is ze er als de kippen bij!!
Het vuilniszakje in de pedaalemmer moet ververst worden... vlug komt Noa even kijken...
De koelkast gaat open... Ooh vrouwke... is het etenstijd? Kijk hier staat mijn eten...
Het is leuk als je hondjes zo'n gezonde eetlust hebben,
ik hoor wel eens andere verhalen van baasjes maar hier zijn de bakjes in no-time leeg!
Deze week gingen we in enkele dagen van zomer naar herfst en omgekeerd...
Ik kan je verzekeren dat Maggy & Noa niet akkoord waren met dat scenario!!
Te slecht weer om de mandjes buiten te zetten, dan maar vetbedjes leggen... die zijn vlug binnen en buiten... maar vooral vlug binnen... dan maar door het vliegenraam naar het trieste weer kijken...
Ach vrouwke... doe de deur maar dicht... we vinden het helemaal niet leuk meer!!
Vandaag, vrijdag, is het terug lente geworden en de weerman heeft gezegd dat het terug zomer wordt de komende dagen... Joepie, dan kunnen we terug veel buiten vertoeven want... ja Maggy is terug véél beter en het is weer zo genieten van de spelletjes tussen haar en Noa
Op Maggy omdat ze zo flink van haar wondje is gebleven...
De plakker begon vandaag gewoon vanzelf te lossen, net op tijd want vandaag mochten we naar dierenarts Veerle! Maggy heeft haar mooi de draadjes laten verwijderen en met nog een antibiotica spuitje in haar zij kreeg ze 10/10 van Veerle omdat ze zo flink is geweest!
En op ons lieve Noa'tje omdat ze de afgelopen dagen Maggy zo heeft laten rusten... ondanks de zin in spelen af en toe wel heel groot was, voelde ze echt wel aan dat Maggy nog niet aan spelen toe was...
Zo lief en zorgzaam ging Noa om met Maggy... daar moesten foto's van komen... af en toe zag je Bijoux zo denken van: "Lap, die 2 zijn weer bezig hoor"
Gelukkig valt alles hier steeds meer in zijn plooi, de zin in spelen wordt steeds groter bij Maggy en nu de draadjes verwijderd zijn, trekt het vast wat minder tegen en is er minder ongemak voor haar...
Oef, zo stilletjes aan kan alles hier weer zijn normale gangetje gaan...
Het gaat goed met ons Maggy'tje... Sinds gisterennamiddag voelt ze zich steeds beter... Deze ochtend ben ik samen met haar naar de dierenarts geweest voor controle en Veerle was heel blij om Maggy haar vrolijk kwispelend staartje te zien Ze had geen koorts, na het beluisteren van haar darmen bleken die ook ok, de plakker over haar "naadje" zag er goed uit... die mag er de komende dagen af vallen en indien de plakker er netjes op blijft, doet Veerle het wanneer de draadjes verwijderd worden... dat is voor volgende week woensdag... als alles goed gaat, weten we dan ook de uitslag van de biopsie... afwachten of het labo ook werkt de 21ste juli (Nationale Feestdag) anders zal dit voor donderdag of vrijdag zijn... Ik ben blij dat alles goed verlopen is en Maggy zo stilletjes aan "de oude" wordt... en ik ben niet alleen... Noa'tje kijkt ook hoopvol uit naar de dag dat ze weer samen met Maggy spelen kan
Maggy nog onwetend wat haar boven het hoofd ging... genoot met volle teugen van het mooie weer...
Heerlijk spelen met Noa, af en toe afkoelen op de koude vloer, genieten van de tuin in het avondzonnetje,...
Afgelopen maandag voelde ze de bui vast al een beetje hangen toen ze 's morgens geen eten kreeg en enkele uren later naar de dierenarts werd gebracht... voor een sterilisatie en biopsie van de darmen...
Als het niet echt nodig is voor de gezondheid ben ik tegen een sterilisatie bij een cavaliertje, hun vacht wordt er echt niet mooier op en hun gewicht gaat de hoogte in als je niet oplettend bent...
Cavaliertjes hebben een lief, groot hart... jammer genoeg worden deze lieverds hiervoor soms afgestraft met hartproblemen en het is dus belangrijk voor hun hartje dat hun gewicht op peil blijft...
Voor Maggy was het echter beter voor haar gezondheid en omdat ze al geruime tijd darmproblemen heeft, werd er ook een biopsie genomen van haar darmen zodat we te weten zouden komen wat er juist aan de hand is, welke voeding voor haar het beste is,... 10 dagen na de operatiedatum worden de draadjes verwijderd en weten we de uitslag...
Noa'tje begreep er maandag niets van toen haar "zusje" niet naar huis toe kwam... de lieverd liep de hele dag verloren, spelen zat er niet in... alleen maar wachten, wachten... maar Maggy kwam die dag niet naar huis... Dinsdagochtend mocht ik eindelijk achter Maggy... de dierenarts was vol lof over ons lieve, flinke meisje... en met een kwispelend staartje kwam ze voorzichtig naar mij toe... nog een antibiotica - en pijnstillend spuitje en met alle info op zak reden we huiswaarts...
Dank je (dierenarts) Veerle voor alle goede zorgen!!
Noa was dolblij toen ze Maggy terug zag... maar Maggy was nog "groggy"... onvoorstelbaar hoe snel hondjes het door hebben dat ze elkaar beter rust gunnen... Noa'tje trok zich wijselijk terug en hield zich rustig net zoals ons oudje Bijoux... Maggy heeft wat tijd nodig om te herstellen maar voor we er erg in hebben, rent ze hier weer rond als een jong veulentje... Veel beterschap mijn lieve meisje... alles komt goed... dat heb ik jou beloofd... en "belofte maakt schuld"!!
Ik val in herhaling wanneer ik het volgende zeg: "de tijd gaat veel te snel!"
Maar ik kan het niet helpen, het is effectief zo... wanneer je betrapt wordt op het feit dat je een weekje verkeerd was!! Ik dacht dat de pupjes van Lilly 4 weekjes waren maar dit werd al gauw recht gezet door Linda want ze waren afgelopen donderdag 5 weekjes jong!!
De puppyruimte werd deze week verplaatst en vergroot: meer ruimte om te ontdekken, deugnieterij uit te steken, te spelen,... en daarna zalig op een hoopje in slaap te vallen...
Het kleine tricolor teefje blijkt ondertussen het felste pupje te zijn van het nestje... ze was de eerste om flink geitenmelk te drinken, ze laat zich zeker niet doen door haar grote zus en broertjes en zet al flinke pasjes... en wat een blik heeft dat kleine meisje...
daar smelt je bij weg, toch?!!
Het zijn 1 voor 1 hele mooie pupjes... geniet er maar van Linda & Fred want zoals de tijd snel gaat zullen ze hun veilige, geborgen nestje verlaten voor je er erg in hebt!!
Puffen, zweten en blazen... We hebben achter de zomer gezeurd... en nu wil ik niet ondankbaar zijn... maar eerlijk... dit is toch echt van het goede te veel!! Ik doe mijn uiterste best om het in huis koel te houden maar het wordt dag per dag moeilijker... Gelukkig zijn Bijoux, Maggy & Noa zo verstandig om zich heel rustig te houden... pas 's avonds wordt er wat gespeeld... De koelmatjes doen hun dienst en Koen heeft de ventilator tevoorschijn gehaald... Eerst hebben we het maar even op de grond gezet zodat Maggy & Noa kennis konden maken met het toestel... Noa was er niet zo wild van... Maggy bekeek dat draaiend ding eerst eens goed van alle kanten om er zich daarna bij te leggen en er zichtbaar van te genieten... Voor de veiligheid heb ik de ventilator toch maar op de keukenkast geplaatst
Ik wil toch ook nog even een waarschuwing achter laten... Want lieve mensen... laat aub. in dit warme weer uw hond(je) geen minuut achter in de auto!! Elk jaar opnieuw sterven er hondjes (en kindjes!!) omdat ze achter gelaten worden in de wagen tijdens het warme weer... zogezegd "vergeten" of "het is maar voor eventjes"... Wij lopen niet blootsvoets op het asfalt en staan er niet bij stil dat dit verschrikkelijk warm zo niet heet krijgt... de kussentjes van je trouwe viervoeter kunnen hier ook niet tegen en kunnen verbranden!! Een wandeling doe je best 's morgens vroeg en/of 's avonds laat en dan nog liever in het gras dan op het asfalt! Ik weet het...Er wordt al veel voor gewaarschuwd... bij deze dan nog maar een keer
Zorgeloos en vrij dartel je als een jong veulentje door het leven...
Rennen, spelen, eten (en nog meer van dat ), slapen,... het is haar lust en leven!!
Elke week weer is Noa zo blij als zoon Hannes naar huis komt... telkens weer staat ze te popelen om hem de "Noa knuffel" te geven ...
Noa'tje plakt dan echt tegen je aan met haar kopje dicht tegen jouw gezicht en een hevig, kwispelend staartje...
maar haar lebbertje die mag ze bij haar houden van Hannes
Ach ik kan zo genieten van die bijzondere "Noa knuffel"... en van mij mag ze wel lebberen... (= zoentjes geven)
Noa... "rust, troost"... voor deze betekenis hebben we jouw naam gekozen (en ook omdat het gewoon een hele mooie naam is!) en reken maar dat jij mij rust en troost biedt op moeilijke momenten...
Noa... ons vrolijke No'tje in ons leven... ik hoop dat je nog vele jaartjes zorgeloos en vrij je leventje kan leiden... kijk even naar de foto's... dat is ontspannen genieten van een deugddoend slaapje toch?!
Courtland Cavaliers... het eerste nestje van Lilly of Maesllyn...
Een tijdje terug ontmoetten Lilly en Angels Pride Xmas Comet (roepnaam Jay Jay) elkaar en hun liefde werd op 4 juni bezegeld met een mooi nestje van 4 pupjes
Lilly en Jay Jay zijn erin geslaagd om de kleuren en het geslacht mooi te verdelen want er is zowel een blenheim reutje als teefje en een tricolor reutje en teefje Als dat niet netjes is
3 van de 4 pupjes hadden een mooi geboortegewichtje maar het tricolor teefje was met haar 62 grammetjes echt een minitje Lilly, Linda & het kleintje vormden echter een sterk front Lilly door haar lekkere moedermelk te geven, Linda door de extra voeding (geitenmelk) die ze via een slangetje elke 2 u aan het kleintje gaf en last but not least het kleintje zelf door haar vecht- en levenslust!! Ondertussen is het kleine meisje net als de andere 3 pupjes 2 weken jong en weegt 170 grammetjes!! Ze heeft bewezen dat ze een echte survivor is!!
Stilletjes aan gaan de oogjes open en opent de grote wereld zijn deuren voor de 4 kleine hummeltjes Wordt vervolgd...
Proficiat Lilly en Linda, Jay Jay en Mevr. Anja Wienk (Nederland) met dit mooie, wonderbaarlijke nestje!!
Eindelijk... na een zaterdag zwoegen en zweten, is onze tuin en terras klaar voor de zomer!!
De afgelopen jaren was dit al zo rond halverwege mei maar nu heb ik wel héél lang gewacht...
Toen ik zaterdagochtend naar het tuincentrum reed, verwachtte ik niet veel terras - en balkonplanten meer... ik had mij voorgenomen van niet te kieskeurig te zijn en blij te zijn met wat er nog was... maar wat had ik een geluk, er was net nog een restant geleverd en daar kon ik van mee profiteren
Eenmaal thuis kon het werk beginnen om er daarna... hopelijk een hele zomer lang te kunnen van genieten...
Af en toe kwamen Maggy en Noa mijn werk eens inspecteren en zagen dat het goed was
Wij zijn klaar voor "the summer... of 2015"... jullie ook?!
Tijdens het filmke zie je Maggy spelen met kleine Sterre en Bijoux, Maggy, Noa én Sterre tijdens het klaar maken van hun bakjes en het verorberen ervan...
Noa is een rustig meisje die zich zo'n beetje op de achtergrond houdt, vooral nu tijdens de naweeën van haar loopsheid want anders is Noa'tje best wel een speels meisje!
Bij Maggy is haar loopsheid helemaal achter de rug en is in topvorm om te spelen
Etenstijd is hier een top moment voor de hondjes,
ze steken hun enthousiasme niet onder stoelen of banken...
Bijoux doet dit door te blaffen,
Maggy... de ene keer ligt zij rustig te wachten in haar bench maar nu was het dus "de andere keer" waarbij ze zich gedraagt als een kangoeroe'tje
Noa wacht geduldig af... tot het voor haar lang genoeg heeft geduurd...
en dan doet ze mee met Bijoux zijn blafconcert...
En ons logeetje Sterre... zij deed zowaar ook een poging om mee te blaffen...
waarschijnlijk dacht ze: "Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen?!"
Wat een zotte bende
In geen tijd zijn hier de bakjes uit en netjes schoon gelikt... het werkte aanstekelijk voor Sterreken want ook zij at haar bakje heel netjes leeg en dat in een totaal vreemde omgeving voor haar... top hoor Sterre!!
Vorige week zondag kwam Stella bij ons voor een dagje en gisteren kwam kleine Sterre.
Vera, Tina & Christof moesten naar een familiefeest en Sterre is nog zo klein... te klein om zoveel uren alleen te zijn en zo kwam ze een dagje bij ons terecht...
Het ging echt heel goed met Bijoux, Maggy & Noa... zalig om ze onderling bezig te zien...
Maggy ontpopte zich tot een speelkameraadje voor de kleine meid... en wanneer Maggy & Noa samen aan het ravotten waren, kwam Sterreken tussenbeide want ook zij wou mee spelen!!
Sterre is een flink, dapper meisje zonder angst, ze voelde zich onmiddellijk thuis bij ons en ons roedeltje... geen plasje heeft ze in huis gedaan, heel flink heeft ze haar bakjes leeg gegeten (al dan niet door het enthousiasme van ons hondjes wanneer het etenstijd is ) en op tijd en stond een dutje gedaan samen met Maggy, Koen (op een gegeven moment lagen er 3 hondjes bij hem te slapen: Maggy tussen zijn benen op de plaid, Noa in een bolleke dicht bij hem en Sterre op zijn borst, zie foto)...
of alleen in de grote mand...
Ik zou het zo weer gewoon zijn een pupje in huis... maar ja 's avonds kwam Vera al terug achter haar Sterreken en kwam er een einde aan een leuke puppy - sit dag!!
Je zou het bijna vergeten maar Cavalier King Charles Spaniëls zijn spaniëls en dus ook jachthondjes...
Deze week zag ik dat Maggy achter een mereltje aan zat... Althans dat dacht ik...
Maggy jaagde echter niet op het mereltje... het was net andersom!!
Het mereltje probeerde Maggy te verjagen want zijn jong zat ook ergens vast in de tuin en wou voorkomen dat Maggy het te pakken kreeg!!
Gelukkig had Koen dit op een gegeven moment door en vond het jonkie voor Maggy & Noa want ondertussen hielp zij Maggy mee... Oh oh wat een gedoe... daar stond Koen dan met het jong, maar waar was het nest?
Ondertussen hield het mereltje alles in de gaten op het dak... Er was geen nest te vinden in onze tuin en uiteindelijk heeft Koen het jong vrij gelaten in de tuin van de achterburen... mama en papa merel hadden dit algauw door en "zoefden" er naartoe!! Koen is een tijdje nadien nog even gaan kijken maar er waren geen mereltjes meer te zien, waarschijnlijk hadden ze het jong terug naar hun nest begeleid.
Heel raar maar later kwamen de mereltjes precies nog luidruchtig van hun "neus" maken en gelijk hadden ze!! OEF!! Wat waren we blij dat dit verhaal een "happy end" had maar of Maggy & Noa ook gelukkig waren is een andere vraag?!!