 |
|
|
| A man is happiest when there is a balance between his needs and his possessions - Trevanian, Shibumi |
|
|
| 17-01-2012 |
 Nieuw elan |
Tussen Krant en Gids en reclamezooi lag er een bedrukt a-viertje op de mat van het buurtcomité tot oprichting van een buurtplatform. Het waarom en waarvoor werd me niet duidelijk. Het buurtcommité tot oprichting van een buurtplatform streeft naar het oprichten van een buurtplatform. De flyer ging voornamelijk over de plek waar het buurtplatform zou moeten worden opgericht en het materiaal dat we ervoor zullen gebruiken. Die krachtterm: we. Dat we gezamenlijk dat buurtplatform oprichten. Over het materiaal lijkt men het al eens: duurzaam hardhout. Met het juiste keurmerk. Het is nog even zoeken welk keurmerk het juiste keurmerk is, maar daar is al een commissie voor opgericht. Onder voorzitterschap van de oud-stratenmaker John 'Hazes' Termorshuizen.
Het is erger: er is vanavond een buurtvergadering in een zaaltje om de hoek. De horeca in het pand heeft Verlof A. Dus met een droge strot na een heftig betoog kan je de wodka wel schudden. Verantwoorde koffie, enkele kisten thee en wat biologisch geproduceerde sapjes, dat zal de enige spoeling zijn. Of zal er toch nog bier zijn van een overproducerend merk? In de biologische hoek stampt men iedere vrucht tot moes tot biologische vruchtensap. Hou vooral zo lang mogelijk de dop op de fles, anders vliegen de vitamines eruit. Dat Wausje, Kim, Skitty, Kat, Balzac en Hanks door de kamer rennen, links en rechts happend naar vitamine. Moeten katten ook vitamines hebben? Nee toch? Die van mij leven op witbrood geweekt in volle melk. Te zijner tijd stap ik over op regeringswit en water.
Wat ik er nou mee aan moet, dat platform? Eén van de vragen is: waar? Een lokatie die circuleert is de speelplaats bij de ingang van de hof. Redelijk ruim, met mijn timmerloos oog: 50 bij 100 meter. Met gedoe, wippen en kippen en de kinderen en banken voor de moeders die meekomen. De moeders houden met een schuin oog de kinders in de gaten, maar kletsen voornamelijk met elkaar. Met rot weer is er helemaal niemand, als het zweemt naar droog en aangename temperaturen, zijn er zeker dertig mensen: kinderen en moeders.
Kinderen en moeders. Met kinderen kan ik goed opschieten als het contact kort is en ze van een ander zijn. Wat dat laatste betreft ben ik door ogen van naalden gekropen: er lopen geen kinderen van mij rond. Zet mij in een groep kleuters, kinderen en ik ga verhalen vertellen en ik sleep ze mee. Maar na een uurtje moeten ze weer weg zijn. Mijn eventuele kinderen? Ik zou me zeer intensief met ze bezig houden, een uur, daarna moeten ze weer drieëntwintg uur voor zichzelf zorgen. Nee, een goed vader zou ik nooit zijn en ik zal ook nooit een warme cursus gaan volgen hoe het wel te doen.
Het probleem? De wereldproblemen, de honger, het opstrijken van bonussen, de verwoesting van het regenwoud, de speculatie op voedselprijzen. Als ik er echt iets tegen wil proberen, krijg ik smerige handen en na even diep ademhalen was ik ze onschuld. Maar ik doe niets. Ik schrijf een weblog waarop ik vertel dat ik niets doe. Doe ik in elk geval nog iets: ik schrijf dat ik niets doe. En daar kan ik geen kinderen bij gebruiken.
De werkelijke reden waarom ik nog steeds niets mobiel communicabels heb aangeschaft? Je hebt nauwelijks bereik, hier in de Schilderswijk.
De nieuwe anti-coalitiecolatie? SP, Groen Slinks en de PvdA? Misschien ben ik bevooroordeeld, maar: wat moeten we ermee, wat schieten we ermee op? Hebben ze concrete plannen gepresenteerd? De renovatie van de Afsluitdijk?!? Is dat een speerpunt? Is dat wat er aan dit kabinet schort? De renovatie van de Afsluitdijk?
Met de nieuwe anti-coalitiecolatie gaan we de oorlog winnen. En gij geleuft dâh?
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
