 |
|
|
| A man is happiest when there is a balance between his needs and his possessions - Trevanian, Shibumi |
|
|
| 06-11-2011 |
 Ik was weer even weg |
Maar een buurvrouw heeft mijn roedel katten gevoederd. In 2009 bestond Schijndel (NB) 700 jaar. Ik ben er geweest, ik heb er gefietst, en kwam er achter dat het vlakbij Sints Michelsgestel ligt. Voorkomend als ik ben, heb ik een bezoekje aan de Sint gebracht. De Sint laat weten dat zijn gestel in orde is, op wat ouderdomkwaaltjes na, wat hoestjes, maar hij rookt een zware pijp, van het merk toffeetabak, ken je dat? Op mijn verzoek hebben we buiten zijn woning gesproken.
Ik was er, in Schijndel, van eind vrijdagmiddag tot vanochtend. Met luxe vervoer: ik werd afgehaald en thuis neergezet met een Merkedes met chauffeur, d'n Sjos. Wat moet een Haagse man in Schijndel, ik hoor het je vragen en ik vraag het mezelf ook nog steeds af. Nou, hierom. Toen in 2009 is er geld vrij gemaakt op de Schijndelse begroting om de vlek wat meer op de kaart te zetten. De bewoners beroemen zich op een roemruchte historie, maar wat weet de rest van Nederland daarvan? Nog steeds wordt er gesproken over de fraude bij de hopkeuringen destijd, maar heb jij dat mee meegegkregen?
Maar to the point: wat deed ik daar. Een idee uit 2009 om Schijndel op de kaart te krijgen is om tussen Bakkerij Bekkers en Electropoint een Schrijvershuis te vestigens. Dat er schrijvers van all over the land daar een half jaar in residentie zijn en er vooral ook iets over schrijven. Sjef Klomp van het comité: 'Het hoeft geen Ontdekking van de Wereld te zijn maar gewoon iets in uw stijl. Dit is de sleutel van uw fiets, dit zijn de sleutels van het huis. Naast Bakkerij Bekkers, nummer 5, het kan niet missen.'
En zo heb ik wat verloren uren rondgefietst in Schijndel. Wat een belevenissen! Hoogtepunt was wel de plaatselijke snackbar, waar gewone bewoners kwamen, niet het equivalent van de Rutger Castricums van Maaskantje. Aardig volk waarmee je over de stand van het gewas kon praten. De patatbakker, een onderdeurtje, heette Berend, maar liet zich door iedereen B. noemen. De naam van zijn tent: Beetje bij Beetje. Goud! Wedijvert met Krab bij Cas op Scheveningen.
Een incident, maar dat betreft mij, en ik heb het stiekem gedaan. Bij de begraafplaats aan de Rietbeemdweg flankeren marmeren engelen de poort. Met een rode viltstift heb ik ze tepels gegeven. Nee, geen schaamhaar, dat leek me niet iets van deze tijd.
Voor de goede orde: ik was er om het uit te stesten, het Schijvershuis. Ik denk niet dat het er komt.
|
|
|
|
|
| 04-11-2011 |
| Laatst deed ik het nog |
Doe je het weleens? Ik doe het regelmatig. Googlen, plaatjes en videos. Er zijn heel wat mooie plekjes in midden- en west-Europa waar ik ben geweest en die zoek ik dan op. Laatst was dat Loch Lomond, een groot meer aan de westkant van Schotland, net boven Glasgow. Ik heb er met mijn tentje aan de oever gestaan. In het gezelschap van lieden waarmee je eigenlijk niet op vakantie moet gaan: ze klaagden. Toegegeven: we hadden nogal last (eufemisme) van midgets, piepkleine, etterige insekten die hongerig waren. Maar daar klaag je niet over. Ze zijn er en je moet ermee leven.
Ik google Loch Lomond, videos, en ik had het kunnen weten: ik kwam bij Runrig met de national anthem van Loch Lomond. Kijk en luister maar even, het is opgenomen bij een festival aan de oevers van het meer. Daar hou ik van, folkmusic die elektrisch versterkt gespeeld wordt. In Nederland hadden we ooit Fungus, weet je nog?
O ye'll tak' the high road and I'll tak the low road,
An' I'll be in Scotland afore ye;
But me and me true love will never meet again
On the bonnie, bonnie banks o' Loch Lomon'.
Midden- en west-Europa, verder ben ik niet gekomen in de wereld, de rest zie ik wel op National Geographic of het Journaal. Runrig komt van het eiland Skye, daar ben ik ook geweest. In mijn uppie. Skye ligt voor de westkust van Schotland, als je op het zuidelijkste puntje staat kun je de Mull of Kintyre zien liggen, en de Ben Nevis natuurlijk. Voor een energieke jongeman, die ik toen was, is het eiland Skye in het weekend een hard gelag. Het was uitgestorven. Ik heb op zondag het hele trajekt van de lijndienst, in de bus, afgelegd. Prachtig eiland! Later als ik groot ben wil ik er gaan wonen.
Omdat ik toch bezig was heb ik Whiskey in the jar ook gegoogled. 'Whiskey in the jar is a famous Irish traditional song, set in the southern mountains of Ireland, with specific mention of counties Cork and Kerry, as well as Fenit, a village in county Kerry. It is about a Rapperee (Highwayman), who is betrayed by his wife or lover, and is one of the most widely performed traditional Irish songs.' En dan kom je bij Thin Lizzy, met de onvergetelijke Phil Lynott. Whiskey in the jar (Nederlands: er staat bier in de koelkast.):
Musha rain dum-a-doo dum-a-da
Whack for my daddy-o
Whack for my daddy-o
There's whiskey in the jar-o
|
|
|
|
|
| 03-11-2011 |
| En dan nog even dit |
De favoriete ligplaats van de jongste, Hanks, is op de kachel. Of Hanks echt de jongste is, weet ik niet. Misschien is haar zus Balzac er wel als laatste uitgefloept. Zelf weten ze de volgorde niet meer en moeder Kat? Die weet überhaupt niet dat zij kinderen heeft, zoals ze ook niet meer weet dat zij een broer heeft die Tommie heet en in een mooi Haagse bos woont. Maar goed, Hanks is de kleinste van het stel, dus mag zij de Benjamin zijn, of de Benjamina zo je wil. Als gezegd: bij voorkeur ligt ze op de kachel. Op zich is dat geen probleem: mijn katten mogen liggen waar ze willen, het is tenslotte ook hun huis. Maar die kachel? Wat moet ik straks als Koning Winter hier weer zijn tenten opslaat? Moet ik dan de kachel op de waakvlam laten staan om te voorkomen dat Hanks haar poezelige pootjes brandt? Dat ik zelf wat extra truien aantrek en een dekentje omsla om enigszins op temperatuur te blijven? Moeilijk, ik ben er nog niet uit. Gelukkig zit Koning Winter momenteel nog in zijn vakantieverblijf.
De oudste van het stel, Wausje (en dat weet ik zeker), ligt bij voorkeur op het kastje van Ziggo. Via dat kastje krijg ik de Ziggo-kanalen binnen waarop ik ben geabonneerd. Mijn pakket is niet meer dan een uitgebreid basispakket: ik heb eenmalig enkele tientjes betaald voor dat kastje, de hoogte van het maandelijkse abonnement is gelijk gebleven. Regelmatig ligt Wausje met haar staart voor de censor van het kastje. Dan kan ik me op afstand bedienen wat ik wil, de kanalen verspringen niet. Soms sta ik op en geef haar een tikje tegen haar kont: moven! Soms roep ik haar: hé Wausewaus, mooie meid, hoe is het met je. Dan komt ze aaitjes halen en kan ik naar hartelust zappen. Je maakt wat mee met die katten. Maar nu nog even Ziggo.
Het voordeel van het iets uitgebreidere pakket dat ik heb is, dat ik bijvoorbeeld weer naar TV5 en Arte kan kijken. Ik ben een rare man: ik kijk liever naar een mooie film op TV5 dan naar Oh Oh Cherso of Oh Oh Tirol. Er heeft altijd al een draadje los gezeten aan mijn smaak. Tot mijn verbazing zag ik, toen ik het kastje net had aangesloten, dat ik ook alle regionale omroepen kan krijgen. Wat een mens daarmee moet? Oké, ik heb TV Brabant gekeken tijdens de grote brand bij Moerdijk. En wielrennen op L1, Limburg. Nu volg ik de wielrenster Marijn de Vries een beetje. Haar blog is aanklikbaar hier links bij mijn links. Op 1 november schreef zij onder het kopje 'Sidekick' dat zij voortaan regelmatig te zien zal zijn als sidekick in het programma EDNED, En Dan Nog Even Dit, op TV Oost. De presentatrice van het programma: Renate Schutte, de Rooie van Zwolle, jawel. Aanstaande zaterdag is de volgende uitzending, maar ik heb al even gezapt om te zien op welk kanaal TV Oost te vinden is. Het is niet meer! Per 1 november heeft Ziggo, zonder waarschuwing, het pakket omgegooid. Zeg maar dag tegen Renate en Marijn. Mooi is dat.
Aan regionale omroepen krijg ik nog steeds alle omroepen hier in de buurt plus Brabant, Utrecht, Zeeland, Gelderland, Noord-Holland en Rijnmond. Geen AT5 meer en geen TV Oost. Een arbitraire keus van Ziggo. Het wordt een sombere herfst.
Veldrijden. 'Het WK is eind januari in Koksijde en de Belgische troeven zullen alvast Lars Boom niet hoeven te vrezen. Voor de Nederlander heeft zijn wegcarrière een hogere prioriteit en het WK past niet in zijn plannen. Boom is net als de voorbije jaren wel van plan om enkele crossen te rijden in de winter, maar het WK eind januari vindt Boom te dicht bij de start van de eerste wegwedstrijden.'
|
|
|
|
|
| 02-11-2011 |
| Het is me het stel dissidenten wel |
We zijn nu met 7 miljard mensen op aarde. Gezellig, voor wie van gezelligheid houdt. Over de hele wereld zijn er zo'n twintig baby's aangewezen als nummer 7 miljard, want je kan zulks natuurlijk niet zeker weten. Het is godsonmogelijk een exact overzicht van de wereldbevolking te hebben. Nou ja, godsonmogelijk? Misschien is Hij de enige die dat overzicht wel heeft, maar Hij is niet. Voor de gein (je weet, ik ben een lolbroek) ben ik eens naar de site van de BBC gegaan. Daar kun je laten berekenen de hoeveelste wereldburger jij bij jouw geboorte was. Ik: de 2.621.442.212de. En ik was de 75.872.882.375ste mens die ooit ter wereld is gekomen (volgens de berekeningen van Carl Haub, een wetenschapper van het Population Reference Bureau: de zoveelste sinds 50.000 voor christus.)
Is 7 miljard niet wat te veel voor de kleine wereld die we bewonen? Dat lijkt me wel. Al die mensen moeten eten, om maar eens iets te noemen. En de grondstoffen worden schaarser. Mark my words: dit zal ooit weer uitdraaien op een wereldoorlog. Maak ik mij daar zorgen over? Welnee joh. Sinds ik de vijftig ruim ben gepasseerd sta ik op het geestelijk gezonde standpunt: het zal mijn tijd wel uitduren, meine Zeit schon aushalten. Bovendien was ik mijn handen in onschuld: ik heb mezelf niet op de wereld gezet en heb er ook niets aan toegevoegd.
Toch, als ik enige compassie met mijn medeburgers probeer op te brengen, lijkt het me zaak wereldwijd meer aan geboortenbeperking te doen. Het kan, pil, condoom en spiraaltje zijn allemaal niet voor Jan Lul uitgevonden. Of juist wel, als je van flauwe humor houdt. Maar voorbehoedsmiddelen zijn door de diverse religieuze leiders in de ban gedaan, de Rat Zinger voorop. Dat, beste mensen van het Internationaal Gerechtshof, zijn misdaden tegen de menselijkheid. Want de leiders weten dondersgoed dat hun volgelingen hun woorden indrinken of het nectar is. En zo kom ik weer op het CDA.
Tjonge, tjonge, tjonge, het is me het stel dissidenten wel: Ad Koppejan en Kathleen Ferrier. Dwars liggen en als puntje bij paaltje komt toch weer de gelederen sluiten. Dat was in de discussie rond samenwerking van de PVV en nu weer rond de verblijfsvergunning van alleenstaande minderjarige asielzoekers die al lange tijd in dit land wonen. Ad Koppejan noemde zich zelfs een gelukkig mens, vanwege de oplossing die is gevonden. Oplossing?? Boegbeeld Mauro kan een studievisum aanvragen. Hij mag dat hier doen, normaal gesproken dient dat te gebeuren in het land van herkomst, en Gerd Leers zal die aanvraag welwillend behandelen. Een studievisum voor een jongen die nu met hangen en wurgen het mbo doet? En dan, als dat visum is verlopen?
Het enige dat hem, en anderen met hem, rest is een klacht indienen bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Een klacht tegen de Nederlandse overheid. Ik stel me voor dat zo lang de klacht in behandeling is, Mauro gewoon in Nederland kan blijven.
|
|
|
|
|
| 01-11-2011 |
| Weest welkom |
Buren, buurtgenoten en een enkele verdoolde ziel in de buurtsuper groet ik altijd. Met 'hé', 'hallo' en ook wel 'hoi'. Dat vind ik vriendelijk en wellevend. Het is goed bedoeld, maar aan goede bedoelingen zijn wereldrijken ten onder gegaan. De contacten tussen mensen verrommelen. Hoe hoort het eigenlijk? is een gebruiksaanwijzing van de hand van Amy Groskamp-Ten Have. Je zou niet anders van me verwachten: ik heb het boek. Een twaalfde druk, de laatste druk die de schrijfster zelf heeft herzien. Amy, meid, hoe behoort men te groeten?
'In tegenstelling tot Engeland waar een heer dient af te wachten of een dame hem door zelf eerst te groeten de gelegenheid biedt haar te groeten, is het bij ons de gewoonte, dat de dame de afwachtende houding aanneemt en de heer haar het eerst groet.
Een heer groet door het afnemen van de hoed.
Het met de vinger tegen de rand tikken en het nauwelijks even oplichten van de hoed gelden als zeer onbeleefd.
De man, die zijn wereld kent, ontbloot het hoofd en dekt zich niet eerder dan wanneer de dame voorbij is.
Bij het hoed afnemen wordt indien het vrienden en bekenden geldt een zeer lichte neiging met het hoofd gemaakt. Groet men een persoon, die rechts van de groetende voorbij komt, dan neemt deze laatste met de linkerhand de hoed af, groet men iemand die ter linkerzijde passeert, dan neme men met de rechterhand de hoed af, aldus het gelaat vrijlatend en het bovenlichaam in de gelegenheid stellend zich min of meer naar de te begroeten persoon te wenden.
In het voorbijgaan kan men groeten door knikken of neigen met het hoofd.
Knikken is familiaar terwijl buigen of neigen altijd enigszins plechtstatig is.
Het gracieus neigen met het hoofd is een kunst, die de hedendaagse vrouwen helaas vrijwel hebben verleerd.'
Het is dinsdag. Vanmiddag is de kledinguitgifte van het Leger des Heils in de Nieuwstraat geopend. Ik ga maar eens een hoed aanschaffen. De aardigste van Amy staat op bladzijde 185, daar waar zij het heeft over kennismaking. Je bevindt je vreemd gezelschap, in dat gezelschap een dame die heftige lusten in je opwekt, kan gebeuren. Je spreekt haar aan met: 'Het is mijn schier onbedwingbare drang gemeenschap met u te hebben.' Waar Amy lakoniek op laat volgen: 'De eerste negen zeggen misschien nee, maar met de tiende kunt u plat.' Het waren me een zeden en gebruiken wel.
Als ik iemand heel dankbaar ben, zeg ik: mijn dank grenst aan hondsdolheid. Kan dat?
|
|
|
|
|
| 31-10-2011 |
| De Plaag van De Haag |
Het is de Lange van Stiphout weer gelukt, heb je het gezien bij Studio Sport? Zowel de eerste als de tweede manche. Die Lange wórdt geen grote, hij ís al een grote. Volgende week Surhuisterveen: ik durf er al mijn geld om te verwedden. Wist je, terzijde, dat ik twee centimeter langer ben dan die Lange? Hoeveel meer zal ik van de aarde zien als ik in een vlak polderlandschap om me heen kijk? Is er een wis- danwel natuurkundige onder mijn lezers die dat voor me kan berekenen? Het verschil tussen 1.90 en 1.92. Onder de goede inzenders... Let wel: uit dit soort sommen zijn Nobelprijswinnaars voortgekomen.
Frederik de Grote was maar een klein mannetje. Zelfs als hij op zijn tenen ging staan, iets dat een ander niet hoefde te proberen (voor Henk en Ingrid, ik bedoel: op zíjn tenen gaan staan.) Hij vulde net een lilliput. Het aanrecht was al te hoog gegrepen. Karel de Grote mat ook maar 1.63, sla de boeken er maar op na. Of het internet anders kan ik weer gaan uitleggen wat een boek is.
Is er iemand, de vraag komt ineens in me op, is er iemand die zich de Rechte van Kromhout mag noemen? Dat is toch een naam die je fier draagt, of niet dan? De Broeder van Susteren. De Hotpants van Grootebroek? De Lijp van De Rijp? Zelf heb ik ooit gestreefd naar de bijnaam de Plaag van De Haag. Vanwege de klank en de twee g's die er in staan, Haagse g's. Maar ik ben te braaf om een overtuigende plaag neer te zetten. Zeg 'zit' tegen me en ik zit al.
Er zijn geen vorsten geweest die als achternaam de Middelmatige hadden. Terwijl er vele zijn geweest die zelfs onder de middelmaat zaten. De namen zijn we vergeten, anders zou ik er wel eentje noemen. Welke naam zou Beatrix als toevoeging krijgen in de geschiedenisboekjes van, pak 'm beet, de zesentwintigste eeuw? Zou zij überhaupt in die boekjes voorkomen? Want wat heeft zij uitgespookt dat de boekjes in kan gaan? Ja, haar kroning in 1980 was een hoogtepunt, maar dat lag niet aan haar. Haar moeder heeft nog weleens uitgepakt bij de Verenigde Naties, toen nog onder Trygve Lie, de eerste Noord-Koreaanse secretaris-generaal. De Koude Oorlog werd er niet door verwarmd, maar het was een dappere poging. De hoge heren in dit land, in samenwerking met haar echtgenoot, hebben toen geprobeerd haar in een inrichting te krijgen.
Dat je volkomen bij zinnen bent, alleen een beetje tegendraads, en dat je gedwongen bij een psychiater komt te zitten en dat die zegt dat je gestoord bent hoor het paranoïde stemgeluid. Dat tegenwerpingen alleen maar het ziektebeeld versterken. Dat je subiet en wel direct dient te worden opgenomen en de daad voegt zich bij de diagnose. Alle pogingen om normaal uit te leggen dat je normaal bent worden in de inrichting als abnormaal beschouwd. Dat krijg je in zo'n omgeving. Ik merrie daar soms 's nachts van.
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
