lies, weet je nog dat ze jou vroegen " hoe gaat het ? en onmiddelijk zelf zeiden " goed zeker? ...dan knikte je maar van ja... maar je ogen ... zeiden wat anders.. gisteren wou ik een krant ... stond daar iemand die ik vaag ken , een wijnleverancier hier in een tea room vlak naast mijn deur, tot gisteren leek hij in mijn ogen ... een man van de wereld... hij ziet me en zegt.. ahh dag madame... alles in orde zeker? ... en wat mij bezielde , ik weet het niet ... want in een krantenwinkel zijn er altijd mensen... ik heb geantwoord... ba ja ... wreed goe nog voor een paar weken, daarna ben ik dood.
juist ja... stilte............. je kon een muisje horen lopen...
elske is dan maar terug begonnen, met te zeggen... je vraagt me iets en ik antwoord eerlijk...mss niet wat je had verwacht... maar dan kwam het ... ( en het leek een slimme man ...) dood? .. hoe kan dat dat je dit weet op voorhand... en dan voel je die blikken ... van het leken wel ipv mensen gieren... te weten wat ik zal zeggen... waar anders mensen geen tijd hadden, leken ze nu zich te amuseren... ik vroeg hem " heb je ooit van euthanasie gehoord" ... zegt hij toch wel wa is da ? ....
geroezemeoes rond me... ik hoop dat ze dachten... diene dommerik???....
ik heb hem gezegd, hier niet verder op door te willen gaan, dat hij maar eens moest op googel zoeken... en je gelooft het nooit... wa is dat ? ....
dan begon ik stillaan mijn geduld te verliezen... en heb hem gezegd... " vergeet alles wat ik je nu zeg" ooit zal je het wel zien ...
en dan zegt hij " ahaaaaaaaaa je blijft dus leven? ...
ik wou mijn middelvinger uitsteken...maar heb ik niet gedaan... heb een glimlach ergens vandaan gehaald en hem gezegd, terwijl ik al aan het verder wandelde..." ik vrees dat het voor jou te laat is nog veel te leren van het leven"... geen idee of hij dat heeft gehoord...
de discussie is gewoon...moet ik nu voldoen aan een verwachtingspatroon ...gewoon omdat mensen dit zo verwachten? ... NO WAY... kunnen ze niet tegen een eerlijk antwoord, dan is dat spijtig...
mensen die me kennen en nog zo'n domme dingen zeggen... dat is een ander verhaal... daar kwetst het je ... dat ze nog steeds denken... " die gaat da niet doen"...
het is geen spel die me te wachten sta... het is hard, moeilijk ... dus ... mensen, verwacht van mij enkel eerlijke antwoorden...
zo lies, ik heb het ook in jouw plaats verteld... ik vond het voor jou nog veel erger dan voor mij... je mama...
06-02-2013
beslist....
bloed, zweet, tranen en nog zoveel meer heeft het gekost een beslissing te nemen... zend ik de reportage uit voor of na mijn overlijden ... ongelofelijk veel dagen gepiekerd... maar ik heb beslist... het zal voor zijn. de negatieve commentaren die ik verwacht ... neem ik er bij... de positieve zullen me blij maken... maar bovenal ik geef lies een stem, en ik probeer, maar weet nog niet of ik daar in slaag lotgenoten ook een stem te geven, op mijn speciale manier...
jullie moeten mijn niet sparen...eerlijk comment wordt altijd op prijs gesteld... ik kan alleen maar hopen een heel heel klein steentje bij te dragen aan alles wat bespreekbaarder te maken... dat mensen gaan nadenken en niet veroordelen...
de datum deel ik nog mee... normaal 19 febr telefacts om 21.30...maar dat is met voorzichtigheid... als er in de wereld iets ergs gebeurd... kan mijn reportage nog geschrapt worden...zeg het dus nog niet teveel verder... en hou gewoon je TV in de gaten ...
mijn doel zal mss niet bereikt zijn, nl jullie te steunen...maar ik heb het geprobeerd... zoveel uren opnames in een reportage van 20 minuten stoppen was ook voor de journaliste niet eenvoudig...
wait and see...
elske
04-02-2013
angst... om lotgenoten ongelofelijk teleur te stellen...
een klein stapje vandaag... gewoon even kwijt willen dat ik ongelofelijk angst heb jullie , lotgenoten teleur te stellen met de reportage telefacts...komt Lies genoeg aan bod? .. 20 minuten zendtijd is niet lang als je een leven had zoals ik ... ze toont echt hoe het is... en toch denk ik ...had ik meer kunnen doen? het ongelofelijke laag zelfbeeld steekt de kop op... angst om een verkeerde beslissing te nemen... zenden we het uit voor mijn overlijden? of na? wat ik ook beslis , alles heeft voordelen en nadelen... maar hoe weet ik of ik de juiste beslissing neem? kan ik nog wel om met comments ? ... onzeker, bang, faalangst ... zo voel ik me... en het is geen fijn gevoel... de mentale rust die ik zo graag wil... lukt niet... kon ik maar alles loslaten...
02-02-2013
sorry...
mijn gedachten zijn een grote chaos...zoveel gevoelens...waar ik geen blijf mee weet... FB kijk ik niet naar en dat wil wat zeggen...dat is tenslotte mijn vlucht naar een wereld waar anderen ook op hun pc zijn...contact met de boze buitenwereld...zelfs dat kan ik niet... maar lieve lotgenoten, ik denk aan jullie... alleen zit het momenteel niet echt mee, op heel veel vlakken... sorry ...ik weet niet of ik nog zal schrijven... ik kan er nu geen antwoord op geven...hopelijk begrijpen jullie dit... elske
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
