mijn fibrohersenen slaan op hol... wou nog een mooie foto van lies toevoegen...en ja hoor ik vergat het ...en nu blijkt dat al mijn foto's te groot zijn van bestand... dat wordt nadenken... voor mensen die meer over het leven van lies wil weten, kan u in de meeste bibliotheken mijn boek" niemand noemt me nog mama" uitlenen... een boek met een positieve boodschap... nl dat kinderen zo sterk zijn , ook naar de dood toe... wellicht zullen jullie vaak tikfouten zien, maar met al de medicatie die ik nu slik, kan dat niet anders.. erger je er niet aan ... het is gewoon zo... morgen is een drukke dag, want men komt me filmen voor telefacts... een lange reportage, waar we al in het voorjaar aan begonnen... later hier meer over .... voor nu wens ik je een mooie dag... en mijn lies... die mis ik vandaag zo erg.
hermine ... bedankt!
dankzij Hermine, is deze blog gebruiksklaar gemaakt...wat had ik zonder haar gedaan... we verstaan elkaar met weinig woorden. Ik ben zelf zo moe... maar anders moe dan mensen denken... mijn lichaam is op... mijn geest moet nog zoveel regelen... en ik weet niet of het zal lukken... morgen kom ik terug en schrijf ik meer... dit is de eerste dag uit mijn blogleven...Elske
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
