De oproep van Katia klonk niet in dovemansoren: een twaalftal Portasci konden zich op vrijdag 22/08 vrijmaken voor de opening van een gloednieuwe JBC-winkel in Geraardbergen.
Nu ja; twaalf +1 !!
Toen Katia steeds weer aan die inkomdeur bleef staan (sommigen deden het alarm maar wat graag afgaan!) diende overgegaan te worden op een andere strategie.
Dirk strandde in zijn eerste poging toen hij samen met Katia 'naar achteren' wou gaan, maar zij haar... Chris meestuurde.
Sinda had meer succes: ze vond dat Yves 'dringend' nieuwe kleren én Katia's raad nodig had en op die manier werd ze eindelijk weggelokt van de inkomdeur.
Instinctief reageerden Sylvie en Dirk en in geen tijd stond Kabouter tussen de schoolkinderen van de JBC-vitrine. Mét bijpassend prijskaartje !!
De wissel-kabouter, waar Chris en Katia het al enige tijd over hebben, was een feit...
Een uurtje later vonden de nog aanwezige Portasci dat de tijd gekomen was: Christine verlegde het rokershoekje naar het bewuste uitstalraam en bewonderde deze samen met Chris. Maar wat baten sigaret en bril, als de Chris niet zien en wil...
Pas toen een vijftal Portasci hen vervoegden kwam de verwondering...
Ook Katia kon aanvankelijk niet geloven dat er iets mis was met de etalage en moest overtuigd worden een kijkje te nemen.
Helaas was de verhuis-kabouter niet waterbestendig, want uit papier-maché, en zou Kabouter enkel van virtine naar vitrine kunnen verhuizen...
Dachten ze!
Maar wie Zvc Portas kent, die weet wel beter, en zo komt het dat Katia en Chris de volgende ochtend een watervast kaboutervoetballertje op de bodem van het zwembad vonden...
En wie goed luisterde kon horen wat deze fluisterde:
Vooravond Vlaamse feestdag 2014 Naar jaarlijkse gewoonte richt het stadsbestuur dan de GO-CART race in.
Onze Portas-vrienden namen natuurlijk deel zij het uitdrukkelijk vermeld "VOOR DE LEUTE".
Nicolas en Bram namen als gebruikelijk de start van de eerste reeks. Blijkbaar hadden ze de omgeving van de Sint-Hermeskerk nog nooit als toerist geobserveerd! Daar namen ze nu dus ruim de tijd voor. Race of geen race!
Yves en Chris volgden hun voorbeeld zoals de rest van de "leutige bende".
Onze vrouwelijke eega's begrepen het niet goed net zoals Jean-Marc die de start(dus niets) gemist had! Met resultaat: de laatste plaats!
De pauze juist voor de "kleine" finale was des te meer een verrijking want er was weer een natje te nuttigen.
In de kleine finale zouden we het iets ernstiger opnemen. We mochten niet de laatste eindigen! So be it! Waarempel namen we een blitsstart en reden we in tweede positie toen ondergetekende in het heetst van de strijd met al zijn spiermassa de ketting stuk reed ! Van een tegenslag gesproken.
Van frustratie parkeerden Chris en Yves hun bolide op verboden terrein en kregen prompt een boete van de aanwezige instanties en de laatste plaats toebedeeld!
Niet getreurd! We trokken opnieuw in bij Liesbeth en eigenden ons de beker toe die slecht verborgen was door onze cultuur- en sportschepen. We goten hem vol met gerstelijk nat en zongen mee met de Hollandse covergroep.
Ook Nicolas zijn 'Tuinkabouter' was aanwezig op het feestje zodat iedereen tevreden naar huis ging!
Uw verslaggever, Stefan.
n.v.d.r. Helaas en gezien het niet ons hoofddoel was, zijn er van de race zelf niet méér foto's dan deze...
Het afscheid van het 15de seizoen ZVC Portas begon in mineur. Slechts 2 spelers uit de vaste selectie konden aantreden en ook de coach moest in laatste instantie afhaken. Feesten, kwetsuren en arbeid zorgden ervoor dat het Portasgevoel bijna ontbrak. Warre, Maud en Jean Baptiste waren onze supporters. De tegenstander waar we voor nieuwjaar nog tegen verloren kwam in een sterkere opstelling opdraven, ook dat nog. Bij ons toch enkele zaken om naar uit te kijken. Ten eerste het heroptreden van Wim Duran die in 5 jaar geen bal meer had aangeraakt. We hadden ook voor de eerste keer het samenspel van onze topscorer Wim VDH met Aaron. Wie zou de beste goalgetter zijn? Bram maakte ook voor de eerste keer dit seizoen zijn opwachting. De wedstrijd ging gelijk op: als wij scoorden, konden zij vlug weer gelijk stellen en omgekeerd. De doelpunten werden gemaakt door mezelf, Rob, Wim VDH 2x en Aaron 2x. Op 1 minuut van het einde stond het 6-6. Toen was het moment van Bram aangebroken. Hij ging op doel af, zoekend naar een afspeelpunt maar geen vindend, dribbelde iedereen en werkte mooi af. 7-6 winst in de laatste wedstrijd. Het feest kon beginnen. Bedankt aan Wim VDH, Rob, Wim Duran, Aaron, Bram en onze keeper Dimi.
Na de gebruikelijke drankjes in de Time Out trokken Helga, Wim, Caroline en ik naar Nicolas en Sylvie om onze cadeaubon, die we van jullie allemaal kregen na het weekend in de boskabanne, 'op te eten'. Nogmaals dank hiervoor, we beleefden een zeer leuke avond.
Verdoeme, ik had het kunnen weten. Een reeks tips had ons naar het Noorden van Gent gebracht. Ergens tussen Lokeren en Dendermonde. Een laatste inval, de stokpaardjes ... 't Ros Beiaard ... 70 kilometer. Yes Dendermonde! Even gegoogeld : groepsverblijven Dendermonde. Ja probeer maar eens....
En je komt terecht bij de Boskabanne! De houten kabanne had echter geen enkel verband met de getoonde foto's, de ijzeren kooi, de gang, het parasollekesterras... En bovendien had Jean-Marc een print van fietsnet.be. Knooppunt 24 knal in Lokeren. Verwarring op de spits gedreven. We moeten dit blijven doen, zand in de ogen strooien...
Een BR , beruchte Ronsenaar, wachtte ons op boven de Kruissens en reikte een enveloppe aan met de volgende knooppunten van onze route. Durfden noch Eric, noch Wim het aan om deze helletocht met ons aan te vangen? Zelfs Chris was er, verrassing, want herinneringen aan vorige fietstochten leerden ons dat Chris eerder geschikt is voor een ligfiets! Kwart na vijf konden de fietsers vertrekken, uitgezwaaid door Fabien, Conny, Josefien en den Daniel! 70 kilometer voor de boeg aan 25 per uur kon tellen... We gingen amper vooruit de Hoogberg.... naar beneden. De noorderwind sneerde. Was dit een heruitgave van Gent-Wevelgem? We leerden alvast in waaiers rijden. De knooppunten verrasten ons toen we plots de Scheldebrug (Liefmans) over moesten naar de stuurboordzijde. Had de organisatie ons dit al voor gedaan? Die kaai ligt er barslecht bij! Dany schakelde als een volleerde Sven Nys en trok zijn dérailleur met brute kracht aan flarden. Eerste flandrien moest er aan geloven. Die andere flandrien, de kei van Kaster, had zijn kat gestuurd, nog helemaal depressief na zijn vorige afgang richting Retranchement, is hij in een latere fase aan de drugs en de alcohol geraakt, en kreeg hij zijn sportief bestaan nooit meer op de rails. Chocomelkskes? Baileys in een Inexfleske ja!
We zetten een derny op kop tegen de wind en als volleerde pistiers ging een deel van de groep achter ons brommerke rijden. Het plan mislukte en we bleven op een gemiddelde van 26 km/h rondrijden. De ploegentijdrit had meer succes en al ras bereikten we de brug van Nederzwalm waar we de Schelde verlieten. De bochtenrijke wegen van de golvende Zwalmstreek werden ons voor de wielen geschoven tot we Melsen bereikten. Intussen had Stefan een bocht gemist en was rechtdoor gegaan, het vers geduvelde land van de boer binnen. Hier kroop het eerste foutje in het scenario van onze organisatoren. Ofwel zaten wij voor op ons tijdsschema ofwel was de boer 5 minuten te laat, maar Stefan was nog maar net op de been, of de boer stortte zijn aal op de plaats van de val. O ironie van het noodlot. Toen begon de hel. Hier kon Parijs-Roubaix zelfs niet aan tippen. De ene kei , na de andere kassei en een volgende put verrasten ons 15 km lang. Verdomme Wim! Onze gemiddelde snelheid daalde ver beneden de 20 km per uur, want we mochten niet lek rijden.... wat natuurlijk toch gebeurde. Stefan werd uit de shit, euh, nee nood geholpen door zijn mekaniekers Yves en Jean-Marc. Intussen bekeken we het plannetje opnieuw. 18u. Moesten we nu nog naar Lokeren???? Plots werd de ontdekking gedaan dat Laarne ook een knooppunt 24 had en Laarne had ook een slot. Een snelle eindspurt met 6 volwassen mannen die de weg vroegen aan een jonge deerne (goed he, dames!) bracht ons aan het kasteel van Laarne, een laatste veldweg later stond Eric ons op te wachten aan de oprit van de Boskabanne. Mijn eerste 55 fietskilometers van het jaar zaten er op. Puur op suikers, niets op conditie. De goesting keerde terug.
Een uit zijn verband gerukt Kasteelbiertje uit Ingelmunster werd ons onthaal. Of was slot ... kasteel de link? Een rustige gezellige avond met apero-time (stilaan een vast onderdeel van alle Portasweekends), een barbecue (stilaan een vast ....) en een zangstonde met Dany's schippersklavier rond het kampvuur (stilaan .... ). Wij danken alle Portasci voor de warmte die hun houtblokken ons gegeven hadden. En ik die dacht (en hoopte fout te zijn) dat we daaruit een paardenkop gingen moeten kappen ! Het werd fris en slapenstijd. Ik had de kamer van Dany geloot en vreesde... maar hoorde zelfs niet dat hij kwam slapen. Brave Dany.
De ochtend daarop was onze jaarlijkse haan weer van de partij. Vernieuwend voor dit weekend en mag voor mijn part gerust een traditie worden, dan moeten we geen kleren meer meenemen : de uitdeling van de fleeces! Great, niet opzichtig en bruikbaar voor alle soorten activiteiten. Merciekes Barbara.
We zouden naar Gent trekken, alwaar ik vaststelde dat zaterdag een bankholiday was en de bankparking dus niet toegankelijk was. Kleren die vuil mochten worden, deo, zweet???? We stapten het Belfort binnen en onze Gentse stadsmedewerker wist ons te zeggen dat de oudste schermclub van België hier gevestigd was. Heel leuke ervaring die initiatie. Maître a dit marché, rompé, bonne avant, bonne arrière, fendez-vous ... Toppie.
Ook het picnicje in het parkje voor de markthal in hartje Gent was top. De mokkabon, de moochiebar en Pierino genoten van deze extra toeristen. Normaal passeer ik hier in kostuum, jaloers neerkijkend op de neergevlooide studenten en toeristen. Nu was het even andersom.
We moesten, of all places, deze mooie stad verlaten voor een bezoek aan Wetteren, wilde men ons een thuisgevoel bezorgen?
Arsène Goedertier en Deedee verzorgden het onthaal voor een queeste naar het verdwenen paneel, de rechtvaardige rechters. Een chevrolet, Louis Bruguet, Parijs 1934 vervolledigden het verhaal. Nadat we Lam Gods schotelwater en lekkere vlaai geproefd hadden, andere teams op kerkhoven en in stadhuizen op een dwaalspoor gezet hadden en de weg van de minste inspanning afgelegd hadden, mocht ons team in de Kerk op zoek naar het paneel.
Onder het Laatste avondmaal, in de middelste beuk (fagus), onder St-Gertrudis, en achter 2 scharnieren in een donkere ruimte.... vonden we ..... een foto van een andere zoektocht die ons al weer naar andere foto's in de kerk leidde en zo de kerk uit naar het stadhuis, waar we opnieuw andere tips vonden en de laptops van alle ambtenaren, geboortelijsten, administratieve documenten.... maar geen paneel. Een ander team had verder gezocht achter de foto (letterlijk) en gevonden. Well done. We genoten van Omerkes, Duvelkes en ........... chocomelkskes op het terras van het dorpscafé van Wetteren. Het tweede rondje was er iets teveel aan, niet voor den alcohol, want nu werden er zelfs zakken chips en repen chocola besteld. O Portas wer best du bleben? Maar voor de kou. Wie een verkoudheid opgedaan heeft, dankt die aan dit tweede rondje. Terug naar Groenstraat Laarne, geen Boskabanne te vinden. Bleek het Groenstraat Wetteren te zijn, waar we te laat aankwamen en de spaghetti al te dampen stond. Lekker, vooral die speciaal door Chris voor Wim bereid. Een kenner, die Chris!
Op het moment dat de meesten dachten, de dag zit erop, werden we naar de kelder gehaald voor de supersnelle kwis! Geen verbeterwerk: onderwijsefficiëntie! Giscorrectie: onderwijssarcasme! Een leuk kwisje met een paar toppers als Barbara, Tistje en Bram toonden zich van hun beste zijde. Nathalie en ikzelf gingen de strijd aan in de culinaire ronde. De strijd eindigde in een mooie overwinning van het team Bram. Iedereen blij dat de activiteit intens, leuk, verrassend was en plots werd het even on-portas. Te wijten aan de opkomst van alles wat i is? (iPad, iPhone). Te wijten aan onze leeftijd? Te wijten aan een drukke agenda? Een groot deel van de groep was om 23u al naar de bedstee. Vreemd. Misschien moeten we in alle komende weekends een pampermoment voorzien, waarbij iedereen vroeg de bedstee kan opzoeken om wat extra-energie op te doen? Met een achttal bleven we over voor een rondje chinees poepen. Sinds Péronnes en Joris'komst, ook een jaarlijkse traditie geworden. Wie schrijft, die blijft, bevestigde Joris het spreekwoord.
Toen ik wat later ging slapen, hoorde ik niemand snurken. Dat bleef zo, toen ook ik sliep.
Op Paaszondag werden we gewekt door onze bospoepende paashazen. De kinderen werden het bos in gestuurd na de eierworp en ondertussen bevredigden de konijnen (met staart van voor) onze vrouwen EN mannen, allez ze sprongen toch op elke slapende deerne.
Fantastisch ontbijt. Dany scherp zetten voor 11 mei! Arsène Goederbier verscheen ten tonele met ceedee en deed een verschrikkelijke aankondiging dat het paneel opnieuw verdwenen was. Goede truc om de youngsters van Portas even zoet te houden! Op zondagvoormiddag deden we een mooie Fiertelheksenwandeling en genoten van lekkere Filliers. Met een zak snoep ik de hand voelde ik mij net de rattenvanger van Hameln met een horde kids achter mij aan. Gelukkig wisten sommige volwassenen toen nog niet wat in Helga's karretje zat.
Wim Vdh bleef intussen als een goede huisvader thuis om vaat, was en strijk te doen. Nadat hij ook nog enkele auto's gewassen had, bleef er net geen tijd genoeg om de douches te ontstoppen. Spijtig. We kregen weeral warm eten en warme hondjes om ons klaar te maken voor een sportieve namiddag. De Taichi oefening was weggevallen en vervangen door een sportief onderonsje kickervoetbal. Live! Hoewel Wim Ve steeds de benen gesloten hield, kreeg hij toch 4 goals door de benen, oekanda? Eerst Joris, dan Dany, tenslotte Brenda ontpopten zich als topper, maar de enige echte match- en tornooiwinnaar werd uiteindelijk Christine, die haar tanden eerst stuk beet op de tegenstander, en uiteindelijk toch nog een tandje bijstak om de finale te winnen!
Nadat vooral de dames zich gestort hadden op de karaktertrekjes en zo de Chinese horoscoop trachtten op te lossen, stortte Wim zich in het Sumo-worstelen op Chris, werd professioneel met een judomaneuver naar de kant gehaald en viel op zijn .... Aaaaaaaaaaaaaaaaa.
Chris had wel voor zekerheid gekozen. Wim was minstens 3 maand ouder, woog 25 kg meer, kapotte schouder, ijzeren spil in de nek. Makkelijk zo! Koele rode-oortjes-Nathalie trok de arm van Wim uit het Sumo-pak Aaaaaaaaaaaaaaaaaaa en daardoor weer in de kom en Wim vertrok naar het UZ voor foto's en ... Een mooie traditie in het Portasgebeuren. Wie is volgend jaar kandidaat?
Intussen bereidden onze organisatoren een heus chinatown voor, meeneemchinees Rebecca was van de partij, en we konden kiezen tussen nummertjes 40a, 50 of 60 met lijst of flietjes... Het prachtig azuurblauw aperitief en de vijver voor ons stonden intussen op Facebook. Wordt het 15de Portasweekend een virtueel weekend? Prachtige avond, waarin ook nog eens de start gegeven werd aan een nieuwe volwaardige portastraditie. Wisselbeker C cup Chinees poepen.
Zus Hilde Vandenhoucke had model gestaan en een prachttrofee zou uitgereikt worden. Op 2 dames na was bijna iedereen betrokken. Dit spelletje is heus niet moeilijk, hoor, dames. Tistje bewees het door net de finale niet te halen. In dit tornooi bleek verdediging de beste aanval te zijn. Mekaar duvelen, een hak zetten, aanvallen is uit den boze. Dan eindigen 5 spelers met minder dan 10, en dat is in dit concept not done. Enkel Stefan kon uit onze eerste tafel de voorrondes overwinnen en werd groot kanshebber genoemd voor de finale. Hij droomde al van de grote borsten. Deze stress overmande hem en Joris bevestigde zijn verdedigende talent (waar hebben we dat nog gezien? Nergens, fluistert iemand!) , en mocht de c cup van zijn zus meenemen naar tstadhuis. Incest in Portas is nu niet ver meer af.
Zondagnacht. We hadden door de afwezigheidvan Wim wel meer aperitief genoten, maar werden daar nu voor afgestraft. Wim moest op zijn rug slapen, zette zijn brommertje in gang en hield niet op voor 6 uur 's ochtends, Dany tsilpte als een uit het nest gevallen vogeltje.
Dat een lekker ontbijt ook uit restjes kan bestaan, bewees de maandagochtend. Dat je uit een Portasweekend ook lessen kon trekken bewees Tistje. Hij dacht elk chipske bij het ronddelen te moeten voorproeven (zoals destijds bij de Romeinen) en toonde daarna zo bijzonder veel goesting om het kaartspel te winnen, dat hij er een indigestie aan over hield. Die ochtend keerde hij zich een paar keer in zijn gr.... euh zetel. Arsène en dvd, intussen, verschenen te tonele en gaven een vrij "kryptische" omschrijving van het opnieuw gestolen paneel. Hij was daarbij vergeten dat onze oudste kids niet van gisteren zijn en kreeg zijn paneel terug nog voor zijn toespraak gedaan was. Tistje was blijven liggen. De opkuis liep van een leien dakje, zoals het water gisteren van de keldermuur liep! We genoten nog van een wandelingetje met heel veel herinneringen aan dit en vorige weekends. Intussen was ook het nieuwe kwintet bekend dat het fameuze 15de Portasweekend zal organiseren. Stefan, Christine, Wim, Sylvie, Stefaan Jullie zullen een tandje moeten bijsteken om van het 15de een topweekend te maken! (of heb ik deze beeldspraak al gebruikt, aandachtige lezer?). Dit wordt een mooie combinatie trouwens, waarbij Christine voor Wim het vlees kan voorsnijden en Wim voor Christine de stukjes kan voorkauwen. De zon bleef van de partij in 't Prullenbos en de afgeslankte groep genoot op het terras nog van een prachtmiddag.
Dank aan Caroline, Helga, Eric, Wim voor de huiselijke en aangename sfeer, de toffe activiteiten, de 14de vernieuwing, de kordate leiding, de tips, kortom het fantastische weekend. Voor de 14de keer zal het opnieuw de annalen ingaan als een moeilijk te overtreffen weekend. Jullie hebben mijn stem op de verkiezingen! De uitdaging voor het kwintet zal groot zijn. Niet voor niets wordt dit het 15de weekend. Westerlo, here we come. Enfin.
Voilà, het traditionele weekendverslag, of mijn manier om het "Portas-zwarte-gat" te verdringen.
Bij deze wedstrijd tegen onze vrienden van de SQUASH werd er mijn inziens te laks gestart door onze PORTAS-boys.
Dat was niet de schuld van Wim VERH. en super-sub Aaron want die begonnen op de bank.
Een kleine studieronde van den SQUASH en hun voorzitter Bart lukte de openingstreffer (met zijnen linksen dan nog)!
Doch kon ouwen taaien Joris gelijk stellen met een beetje hulp van hun keeper. Maar weeral kwamen ze verdiend voor met een heel mooi schot van énen alround-atleet Yves. 1-2.
Niet "onzen" Yves natuurlijk. Die zat zoals vanouds onze ploeg aan te moedigen vanop de bank.
Seba had zijn shoes vergeten bij "den SQUASH" en supporterde uiteraard vanop de andere bank! Aaron was ondertussen Jean-Marc komen vervangen en zijn tor-instinct zorgde ervoor dat we bij rust 3-2 voorkwamen. Zij het zonder glans!
De tweede helft moest het beter en we begonnen weliswaar te combineren. Dit leverde twee doelpunten op gemaakt door Dirk en Jean-Marc. 5-2.
Bart en co kwamen opzetten. Een tegenprik en het stond 5-3. Toen een betere periode voor den tegenstrever maar WIm VERH. kon een gericht schot afblokken en Chris haalde een beauty van Zoë uit de winkelhaak.
Genoeg zo, dacht Aaron en hupla door de benen van hun keeper 6-3.
Onze voorzitter Eric droogde zijn zweet af. Zijn "goudhaantje" had weer victorie gekraaid!
Maar...den SQUASH kwam weer.. tot 6-4. Eric stuurde Joris in het straatje en met een mooie schuiver lukte hij zijn tweede en kreeg hij meteen een applausvervanging! 7-4.
Onder impuls van hun hardwerkende Wouter kwamen de SQUASH-strijders mede door hun uitstekende fysiek tot 7-5 terug. Toen pareerde Chris nog twee moeilijke ballen en gaf AAAron de FINAL COUNTDOWN !
Eindstand 8-6 voor PORTAS. Het was een mooie en sportieve wedstrijd met dank aan beide teams.
En nu? Een partijtje SQUASH, heren van de Portas??
MAN MAN MAN, wat een wedstrijd weeral van Portas!!
ERIC ( afwezig wegens skiverlof ) had moeten puzzelen om een valabel team op de been te krijgen. In laatste instantie haakte Wim Verh. af en zodus beschikten beide teams over 6 spelers. Bij ons waren Hendrik, Filip en supersub Aaron de versterkingen. Keeper Dany, Dirk en Jean-Marc waren de habituées.
Hendrik begon op de bank. Dirk en Jean-Marc in verdediging. Filip en Aaron waren het onuitgegeven aanvalsteam.
Een kleine studieronde dachten we.. Niet dus, Aaron kreeg na 3 minuten perfect de bal aangespeeld en PATAT 1-0. Keeper Jan (Foulon) de eerste maal gevloerd. Even later, Aaron eiste de bal op, pas naar Filip, kreeg hem terug en na 6 minuten was het 2-0. Verbijstering alom. Mede door de secure verdediging van Jean-Marc en Dirk en Dany kreeg de tegenstrever geen kans. 12de minuut, lange pas van Dirk overhoeks van 25m naar alweer Aaron en PATAT 3-0. Yves en ondergetekende zagen dat vol bewondering aan! Vijf minuten later. Mooie actie Jean -Marc, Hendrik en Aàààron als afwerken: 4-0!! De tegenstrever kon zijn ogen niet geloven. Toen werd het 4-1, 5-1 via Hendrik, 5-2, 6-2 via Dirk, 7-2 door Filip en net voor rust 8-2 door Aaron!
Dit mochten we NIET meer uit handen geven. De tactiek was: geen risico's, laten komen en tegenaanval. Ze wisselden van keeper en Jan kwam als veldspeler meedoen. Ze drukten ons achteruit en hun keeper begon ook mee te spelen. Ondanks het puike keeperswerk van Dany kwamen ze terug tot 8-4. Dan werd het 9-4 door Aaron. 9-5, 9-6 met nog 8 min te spelen. Jean-Marc kreeg efkens rust met lichte blessure. Geen probleem, Aaron voor zijn zevende: mooi door de benen van keeper. Het werd nog 10-7 en in de laatste minuut kwam Hendrik zijn "moment de gloire" met een beauty !
Eindstand 11-7. Dit niet tegen de minste ploeg. Met ex-jeugdspelers van Anderlecht en Club Brugge in hun rangen!! Ook een ex-speler van Deinze deelde in hun verlies mee!! Dus, een overwinning met GLANS!!!
Het samenstellen van een Portas-ploeg voor deze wedstrijd was niet evident; een 8-tal mails, sms-en en/of telefoons kregen een negatief antwoord.
Zat de schrik voor de tegenstander, met toch 2 spelers die vroeger opvielen in tweede klasse in hun rangen, er al in?
Kwetsuren, werk, politieke interventies, andere wedstrijd, vakantie, maakten het me moeilijk.
We vonden uiteindelijk toch 7 spelers. De grote vraag was wie zou scoren als onze topscorer niet kon meespelen? De ongerustheid sloeg al rap over in lichte paniek toen we na nog geen 20 minuten al dolgetikt waren en tegen een achterstand van 0-4 aankeken.
Toen stond VDH op, uiteraard niet Wim en ook niet Joris, maar wel Robbe. Hij schotelde mij met een mooie assist de 1-4 voor en zelf zorgde hij nog voor de rust voor een minder blamerende 2-4. Spijtig dat onze coach niet zag hoe we de eerste 20 minuten van de tweede helft eens zonder kleerscheuren rond kwamen.
Meer nog, opnieuw Robbe scoorde de 3-4 en zelfs de gelijkmaker.
We geloofden onze ogen niet. Gebeurde dit echt?
Op 3 minuten van het einde trokken we met 4 in de aanval tegen nog 1 verdediger en de doelman maar we wrongen deze mogelijkheid de nek om. Het zou ons zuur opbreken. Eén minuut later zorgde een plotse windstoot voor de vijfde (nu lucky) treffer van onze tegenstander en een minuutje later dropten ze er nog ééntje bij: 4-6 eindstand.
Een verdiende overwinning voor een goed voetballende tegenstander maar we hebben goed meegespeeld en ervoor gevochten. Bedankt aan Chris, Wim V, Joris, Jean Marc, Robbe en Filip.
Deze wedstrijd tegen "homeless" Hermes zou de match van de bevestiging moeten worden.
Na de super-wedstrijd tegen kazak, twee weken terug, was de motivatie groot.
Toch enkele wijzigingen in het Zvc Portas-team.
Chris nam de plaats in van Dany in het doel. Wim VDH nam de plaats in van Carl (super-sub).
De jonge tegenstrevers vlogen er meteen overtuigend in. We hadden het aanvankelijk moeilijk met hun tempo. Toch scoorden we vlug via Jan de eerste treffer van de namiddag. Zuiver waren de passes van "homeless" niet en we kwamen beter in de wedstrijd. Maar door een sterk keepende tegenstrever en een resem gemiste kansen, waarbij we ook paal en deklat troffen, konden we onze voorsprong niet uitdiepen.
Integendeel, bij enkele snedige tegenaanvallen stond het bij rust 1-2 in hun voordeel.
Toen zag ondergetekende al dat het moeilijk zou worden om de wedstrijd naar ons hand te zetten. Verschillende spelers klaagden van kwetsuren en vermoeidheid was af te lezen op menige gezichten.
En toch kwamen we kort na rust 3-2 voor.
Door wilskracht en doelpunten van Wim Vdh en Jean-Marc. Het werd spannend. Chris had enkele knappe saves in petto. Het ging van 3-3 naar 4-3 en uiteindelijk 4-4 met nog twee minuten te gaan.
En toen op tegenaanval met een splijtende pas van Eric lukte sterke Jan de verdiende overwinningsgoal ! We waren heel diep geweest maar super content!
Op naar de volgende en Proficiat aan allen voor de inzet! Stefan
Nieuwjaarsreceptie "Ouden van dagen" Portasci 2014.
'Madleene, woer ede mien tanden geleid? 'k
Moe noer de fieste van Portaas!'
'k Had aan Madleene gezegd dat énen Wim me
gezegd had dat we langs het café moesten binnengaan. Maar geen enkele auto van Portasci
te bespeuren.
Nondedjuu. Z' heen oes lieh'n,
zei ik tegen Madleene. Het cafe zat goed gevuld. Iek mei mien kaare doer duire. Madleene al mankend met hieren sto°k aachter ma°. Wij hebben nog
nooit zoveel bekijks gehad miljaar.
In de feestzaal allemoele schuun vo°hk.
Visser Prosper was zijn lijn aan het
uitsmijten. Zijnen visbak zat al vol van koerpo°s
en foreel'n.
Chries en Katiaa waren gekomen op hun sloefen.
Firmin zat wel
met den beif, de seukeliere!
Kamiel, den hierenboer, oe uuk zie wa°f Stanse meigebro°cht.
Oes
andere copains zagen er ook heel schuune uit!
Wiemme had zelfs zijn
verpleegsterke meegebracht. Zuu 'n schuun wa°f!
Onzen directeur en zijn
personeel waren proper uitgedost in 't mauve en hadden hun plastron aan. We
kregen schuimende wijn en toastjes. Oude koeien van vijftig jaar oud werden uit
de kast gehaald.
Tuus hei oezen directuir
ne speech aafgestauken. Schuune! En kwamen er vier zorro's bienen op hure pierd! Da waas om uit te
leegen woer da me vandejoere mei den buus op ra°ze goen.
Toen was het tijd
om te eten. Al die tanden uit de zak gehaald en weer in de mond. 't Was koude
pla mei a° daade ko°st pa°zen. Den dessert was ook lekker, rijstpap met
chocolademoes. 't Waas vrie goed!
Chries moest wel kaaken moer ze hadden
een scha°tpo°t klaargezet. Dat
personeel denkt toch aan alles!
Daarna was het onzen traditionelen BINGO ('t
begint toch tegen te steken dat zulle)! Het spelleke HOGER-LAGER dat was pas
plezant! Omdat Madleene en ieke
gewonnen hebben vana°giest! Twee
grote onderbroeken voor Madleene waas hieren
kadau! Da waas wat anders of Katiaa hieren kadau!!! Een wc-kuiser, a moer allei zeeg!
Daarna werd er
gedanst, alei poging tot. (op oezen auderdo°m). Sindaatje hoe' de kaare gepiekt vaan Wiem en
waas een gevoer o°p den da°nsvloer!
Kortom Zvc Portas ging weer eens uit de
bol en dit mede dankzij het fantastisch bestuur en hun puike organisatie en
decoratie. Vele dank daarvoor!!!
Geschreiven duir Gilbert.(en de
fautau's ko°men o°p de reechter za°kant vaan den blo°g, vano°s ze ontwiko°ht za°n,
vaneigiest!)
Zou de maand januari bij Portas goed verteerd zijn? Zou de afwezigheid van topschutter Wim Vandenhoucke ons parten spelen? Eric, voorzitter en verantwoordelijke voor de spelers had een valabel alternatief gevonden: good old Carl Deviane vervoegde zowaar onze spelerskern!
Dany in het doel. Dirk,Wim en Eric in de verdediging en Jan en Jean-Marc vervolledigden de ploeg.
Tegenstrevers Kazak o.l.v. Hendrik Vandermarliere (super-sub af en toe bij Zvc Portas) startten hevig.
Maar Onzen Dany liet al bij de opwarming een goede indruk en pareerde de eerste schoten.
Toen mocht Dirk invallen en scoorde hij het eerste doelpunt. Jean-Marc en Eric deden er elk nog ééntje bij.
Actieradius Carl had blijkbaar Portas vleugels gegeven. Ruststand 3-0 voorwaar!
Coach Willy Decatelle van FC KAZAK (tevens nonkel van mij) fronsste zijn wenkbrauwen.
Pas op mannen voor de eerste 10 minuten! (Had ik verwittigd bij rust). Patat, 4-0 op het bord na 2 minuten.
Consternatie alom.
En toen werd het genieten!! Wat de tegenstrever ook probeerde, Dany keerde alle ballen!! Wat een wedstrijd van onze doelman! En wat een wedstrijd van onze GROEN-WITTEN!
Conditie,spelinzicht en dito afwerking waren top. We zagen gemeten passes van dertig meter! Ook Wim Verhellen nam in zijn euforie zijn doelpuntje mee. Een lichte blessure van Jean-Marc kon ook hem niet afremmen. Eric deed er nog ééntje bij alsook Jan en Dirk.
Even leek het of Dany gepasseerd zou worden door de enige vrouwelijke tegenstander maar zowaar met een schitterende reflex hield hij zijn netten gaaf.
Toen was het 8-0 en de concentratie verslapte wat, met de einduitslag 9-3 op het scorebord.
Meteen de beste wedstrijd van het seizoen!
Voor Yves dikke pech want hij moest als supporter al na een kwartierke naar huis.
Een dikke pluim aan allen!! Nog meer van dat in volgende wedstrijden!!
Joris stuurde zijn kat en Dany... een doublure (mag je zeker figuurlijk nemen) nl. énen Bart Schiettecatte.
Dirk en Wim Verh. namen het verdedigende werk voor hun rekening. Wim vdh en Jean-marc het aanvallende compartiment. Bankzitters waren Eric en super-sub Nicolas (voor het eerst dit seizoen aanwezig).
Supporters Yves, Bram en Maite vervolledigden de rangen.
Slechts twee "veteranen" bij Hermes-team (Patrick en Marnic).
Bij portas geen jeugd aanwezig...op het terrein.
En dat liet zich voelen. Na 12 minuten stond het 0-2 voor de bezoekers. Onze keeper Bart wist meteen hoe laat het was. Maar je weet, eens onze locomotief op gang komt... stond het 2-2.
Goals van Dirk en Eric. Maar weer die splijtende counters en hupla 2-4. Spannend was het alleszins .
Maar toen speelden we onze beste 10 minuten van het prille jaar. Een mooie driehoek Dirk, Jean-Marc en Eric lukte de aansluitingstreffer. 3-5 werd het maar toen sloeg Zvc Portas in extremis toe met parels van Wim Vandenhoecke en Dirk.
5-5 en Rust.
En toen mocht de wedstrijd van mij afgefloten worden...
Jammer maar helaas was er nog een tweede speelhelft. Yves en ikzelf zagen dat sommigen al diep geweest waren. Toen de tegenstrever hun "oudjes" op de bank hielden was het hek van de dam. De eerste 7 minuten lukte het Bart zijn netten gaaf te houden maar daarna ging het vlug.
Drie tegengoals in amper zes minuten deden ons de das om. Gemaakt door gastjes van 19 jaar!!
Verscheidene spelers vroegen om vervanging. Mijn bescheiden tactisch plan viel in duigen. Iedereen wou plots aanvallen. Nog één doelpunt lukte ons (Nicolas?)
Eindstand 6-11.
We onthouden de eerste helft en hopen op een "ouder" team bij volgende wedstrijd!
Deze wedstrijd vroeg om bevestiging aangezien we de laatste gewonnen hadden.
En dat smaakt steeds naar meer..Dit tegen onze squash-vrienden.
Aan de supporters zal het niet gelegen hebben.Die waren in grote getalle afgezakt naar ' tRosco.Zelf good old Stefaan VDM had de trip vanuit Antwerpen gemaakt om ons nog eens aan het werk te zien.Ook onze dames kwamen genieten van het spektakel! En dat was het wel!
Ditmaal geen gastspelers maar aangesloten Portas-leden. Bij de tegenstrever allen "youngsters" behalve énen JOEL die zijn ploeg meteen op sleeptouw nam. Na drie minuten was het al prijs. Patat boem en 0-1 voor de bezoekers. Geen paniek bij de onzen en na 8 minuten stond het 1-1 via onze topschutter Wim VDH.
We kwamen voor door..opnieuw Wim. De tegenprikken van Bart en Seba's pupillen waren ook efficiënt. Van 2-2 werd het 3-2 voor en toen kreeg onze keeper Dany een loeier pal in zijn linkeroog.
Verblind door die opdoffer werd het nog 3-3 bij rust.
Tijdens de rust oefenden we de "WAVE" om het vuur bij de spelers nog meer aan te wakkeren. Daar was de eerste tien minuten in de tweede helft niet veel van te merken!We moesten achteruit en geraakten niet meer vooraan. Een attente Dany had een mooie save in petto om ons niet op achterstand te brengen. Het bleef lang 3-3 tot Wim weer zijn duivels ontbond en hij de 4-3 scoorde. Door een mooie combinatie Eric-Dirk en afwerker Jan werd het 5-3.
Buit binnen (dachten we) en de "WAVE" was weer een feit! Toch werd het nog even spannend toen de SQUASH de aansluitingstreffer nette vier minuutjes voor tijd. Maar... we hielden stand.
De tweede seizoenszegen is een feit!
Met dank aan Dany,Dirk,Joris,Eric,Wim,Wim Verhellen(wederoptreden)en Jan.Ook dank aan coach Jean-Marc en supporters.Aan het squash-team voor de sportiviteit. Tot de volgende. Stefan
Valentijns-Ontbijt-actie : Zvc Portas zet zich in voor Levenslooop
DE INTEKENPERIODE VOOR DE ONTBIJT-ACTIE IS VERLOPEN...
Tot 16/02, dag van de levering of... misschien volgend jaar voor een nieuwe ontbijt-actie !!!
De alomgekende ontbijt-actie van Zvc Portas komt er weer aan !!
Deze keer iets vroeger op het jaar, want met moederdag (10-11 mei 2014) nemen de Portasleden deel aan LEVENSLOOP.
Daarom kan U op 16 Februari 2014 onze kas én LEVENSLOOP steunen want per persoon die eenValentijn-ontbijt aankoopt staat ZVC Portas 1euro af aan de actie.
U kan het ontbijt ook aanbieden aan uw geliefde (of zelfs aan gewone vrienden!!) .
Bestellen kan bij alle Portas-leden, JBC Ronse, het Portas-Vakbedrijf in Leupegem
Of U reageert gewoonweg op dit bericht, dan nemen wij spoedig contact met U op.
De sportieve crisis is voorlopig afgewend. De eerste overwinning van dit seizoen is eindelijk binnen. We hebben er wel bijna 100 dagen moeten op wachten.
Doordat enkele basisspelers en coach moesten afzeggen werd het sleutelen aan de ploeg. Het contract van de zevende speler werd pas 2 uur voor de wedstrijd getekend. Onze zevende speler was Wim D. Voor de fanclub volledig wild wordt, het gaat hier niet om Wim Duran van wie we al weken, maanden, jaren naar zijn comeback uitkijken.
Team Hermes bleek een groep jonge enthousiastelingen met technische bagage die goed gestuurd werden door hun speler/coach Filip Neuville. De wedstrijd begon gelijk opgaand en pas op het kwartier konden we scoren via Jan. Onze euforie was maar van korte duur want ze scoorden snel tegen. Nog voor de rust stelden we opnieuw orde op zaken en we draaiden met een 3-1 voorsprong. Toen voelden we al: dit geven we niet meer weg.
Het spook van onze slechte 10 minuten in het begin van de tweede helft doemde dit keer niet op en we liepen uit tot 6-1. Het was tijd om de teugels wat te vieren en eenmaal de familie Decuyper van het veld verdween ( senior met een blessure en junior met nog andere activiteiten te doen) ging de stand nog naar 9-4. Melvin en Jan scoorden beiden 3 keer. Wim D legde er 2 in het mandje en Hendrik zorgde dat we aan 9 goals kwamen.
Bedankt Chris, Dirk, Wim D, Jan, Hendrik en Melvin voor de inzet. Dit smaakt naar meer.
Ook een dank u wel aan Sinterklaas en zijn 2 zwarte pieten die de aftrap wilden komen geven maar enkel op tijd waren voor de après.
(Het verslag is van de hand van onze Voorzitter Eric, waarvoor dank.)
De dag nadien nog niet bekomen van de wedstrijd, toch moet hierover een verslag worden geschreven.
Nochtans had het dit keer moeten lukken. De leeftijd van de tegenstander zat dit keer mee en door de afwezigheid van enkele van onze basisspelers konden wij evenveel en zelfs betere jeugd als de tegenstander opstellen.
De eerste helft viel nog redelijk mee. Na een lange studieronde kwamen we via wie anders dan Wim VDH op voorsprong. Lang konden we er echter niet van genieten want nog voor de rust keken we tegen een 1-2 achterstand aan. Onze gekende slechte 5 minuten in het begin van de tweede helft konden we dit keer wel goed doorkomen en we kwamen zelfs, via Wim opnieuw, 2-2 gelijk. Dit was echter een teken voor onze ploeg om als een slecht gemaakte pudding in elkaar te zakken. Jan maakte direct na de gelijkmaker een owngoal. Wat volgde was geen organisatie meer, we vonden mekaar helemaal niet meer, we raakten 3 maal de paal, misten een penalty, de bal ging niet meer rond en bleef aan de voeten plakken, altijd waren de keuzes die we maakten de verkeerde keuzes en zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Monico nam al dit geklungel in dank aan en ze liepen uit tot 2-5. In de laatste minuut konden we via Joris nog eens scoren zodat de wedstrijd eindigde op 3-5.
Aan de coach was het niet gelegen want we hadden er geen en er gaan al stemmen op om het ontslag van de voorzitter te eisen. Ik kan alleen maar besluiten dat niet alleen Wim Verh en Dany, maar de ganse ploeg voor Sint hebben gespeeld.
Er is natuurlijk hoop: na deze match kan het alleen maar beter gaan en vooral de sfeer in de après zat goed.
Op deze mooie herfstdag was het leuk op het terras te genieten van het zonnetje en een heerlijk natje.
Niet zo bij Zvc PORTAS die toch besloten hadden hun twee-wekelijkse matchke te spelen.
Joris stuurde zijn zoon Robbe wegens overbelasting (lees mountainbike). Verder waren Dany, Eric, Dirk, Jean-Marc, Wim Vdh en gastspeler Hendrik Vandermerliere van de partij.
Het zag er een valabele tegenstander uit. Qua leeftijd alleszins.
Aanvankelijk was het zoeken voor Hendrik en Robbe om hun draai te vinden. Voor hen was het de eerste wedstrijd van het seizoen bij Portas. Dat uitte zich mede door hun meespelende keeper (steeds extra vrijstaande speler) in een 0-4 achterstand bij rust. Die laatste twee doelpunten waren weggevers. Die zouden ons later zuur opbreken!
Bij rust namen de spelers plaats op de bank die zowaar leeg was behalve ondergetekende die figureerde als coach.
Zou het zijn zoals den SK Ronse die ook bijna geen supporters heeft wegens tegenvallende resultaten?
Maar toen was er de tweede helft waar we een tandje bijstaken, waar er mooie combinaties volgden van Portas en snedig gevoetbald werd. Youngster Robbe bracht "swung" in de ploeg. Dany was opportunistisch want zag hun keeper tweemaal uit doel staan en wou Dirk kopiëren. Helaas! Doch kwamen we 4-5 terug en hoopten we op die "eerste" van het seizoen. Jammer,door balverlies onzentwege werd het 4-6 en vlug 4-7. En was de wedstrijd gespeeld!
Uiteindelijk werd het 6-8. Mooi resultaat maar hier had meer ingezeten.
Naar het schijnt willen De loft-vrienden nog eens tegen ons spelen. Kans op REVANCHE voor ons dus!!
Uw verslaggever,Stefan
P.S; Familie Vandenhoucke scoorde alle Portas-doelpunten.
TWEE KEEPERS ACHT SPELERS TWEE COACHES 5 SUPPORTERS (waarvan een anonieme jonge dame) 3 VOETBALLEN (één nieuwe geschonken door BOSSENAERE OMHEININGEN (waarvoor dank)!! Véééle doelpunten (waarvan de meeste vielen in ons doel).
DESONDANKS was onze organisatie goed maar onze tegenstrever, de Chippies onder leiding van Aron Demeulemeester was weeral vééél te jong dus vééél te snel in uitvoering.
Toch weerden we ons dapper. Joris kon zelf een "beauty"scoren bij zijn eerste baltoets als invaller.
De tweede helft na een deugddoende pauze en enkele slokjes water staken we een Portas-tandje bij.
Ook Dany pakte uit met enkele goede saves onder het goedkeurend oog van "doublure"Chris.
We kwamen terug tot 3-5.
Het team geloofde er weer in en de supporters gingen uit de bol. Maar twee gemiste kansen om gelijk te komen sneed ons de adem af tegen een toch wel sterke ploeg met ook Patrick Devisch en beide zonen in de rangen.
De "jus"was uit de benen toen ze een zesde maakten. Weeral door die dekselse Aaron.
De kopjes gingen omlaag. Zo scoorden ze nog driemaal in enkele minuten.
3-9! GAME OVER.
Toch kon er nog een groepsfoto genomen worden door persattaché Yves. Men zegt dat deelnemen belangrijker is dan winnen maar winnen geeft meer voldoening!
DUS gaan we binnen twee weken vol voor onze eerste!! Dit tegen een team van The LOFT, met onder meer Christophe Pot.
.
