|
Als het dan letterlijk heel moeilijk gaat en je je heel alleen voelt als ouders, trek je je aan de kleinste zaken op. Op een ochtend zet ik Mats af aan school en een andere moeder spreekt me aan. Eerst aarzelend van hoe gaat het, lukt het in de klas, ... en al snel merken we dat we tegen dezelfde windmolens vechten! Haar zoon die ASS (autisme) heeft wordt blijkbaar op net dezelfde manier buiten spel gezet als Mats. En na het zoveelste gesprek is ze het ook meer dan moe.
Dit helpt Mats niets vooruit maar gewoon de wetenschap dat hij niet het enige zwart schaap is in de school en dat wij niet de enige ouders zijn die opbotsen tegen vooringenomen standpunten is een heerlijk gevoel waar je je echt kunt aan optrekken. Er zijn nog menige gesprekjes gevolgd en uiteindelijk hebben we beide elk op onze eigen manier besloten om een andere school op te zoeken maar wij hebben al vast heel veel gehad aan het lichten van ons hart en het bespreken van ons ongenoegen.
Daarnaast hebben we ook via deze mama voor het eerst over Wemel gehoord!
|
Anders