Eerste trimester loopt alles goed, maar dan slaat de verveling toe! Je hebt alles al gezien, voelt je beter op je plaats dus plots is er ruimte om te gaan uittesten. Lex wil voor iedereen goed doen, wat natuurlijk niet haalbaar is. Op een dag vliegt de bal op het dak en Lex had meester Bart al op het dak zien klimmen om de bal er af te halen. Meester Bart was nergens te bespeuren dus ... ja Lex volgt dezelfde weg, klimt op het dak, gooit hun bal en de andere ballen naar beneden en komt niets vermoeden terug op de speelplaats. Hier aangekomen krijgt hij de volle laag: denk toch eens na, hoe haal je het in je hoofd, ... en na een tirade wordt hij naar de directeur gezonden. Mag daar straf schrijven en krijgt een nota in zijn agenda. 2 dagen later krijgen we een aangetekend schrijven thuis met de inhoud 'uw zoon vertoont grensoverschrijdend gezag'. Ondertussen had ik van diezelfde zoon begrepen dat hij de bal onder dreigement was gaan halen maar dat hij er niets verkeerd had ingezien.

Dit was meteen de eerste keer dat ik mijn stoute schoenen aantrok en mijn zegje eens ging doen in school! Een mijlpaal misschien, hoewel ondertussen de weken zonder gesprekje eerder mijlpalen zijn. Ik trok dus naar de directeur die me laconiek van antwoord gaf: ja mevrouw, die brief moest ik schrijven want ik wil me indekken als hij nog eens zo'n stunt uithaalt. Dat hij gewoon het gedrag van een leraar gekopieerd had was geen excuus. Ik probeerde nog even het onderwerp 'pesten' aan te halen maar kreeg hier als antwoord, ja we weten dat er een probleem is maar zullen hier zo snel mogelijk iets aan doen. 

De jaren kabbelen voort en Lex gaat vlotjes door. Het enige dat we merken is dat hij een heel laag zelfbeeld heeft en overgevoelig is voor pestgedrag. Lex heeft wat Aziatische trekken en wordt regelmatig uitgemaakt voor 'vuile chinees'. Hierop wordt hij boos en als het blijft duren gaat hij huilen. Tevergeefs proberen we hem bij te staan en goede raad te geven en zeggen we hem dat hij vooral niet moet laten zien dat zoiets hem pijn doet wat dat dan kinderen dit alleen maar zien als een sein om verder te gaan. Dit blijft tot op vandaag een heel gevoelig punt. Buiten deze kleinere schermutselingen gebeurt er niets noemenswaardig tot wij bij het begin van het 4de leerjaar plots de mededeling krijgen 'uw zoon heeft een agressie probleem'! En ja daar gaan we weer! Lex was blijkbaar boos geworden bij een schermutseling op de speelplaats en moest gaan afkoelen! Boos gesticulerend is hij naar binnen gegaan en hierdoor zijn er papieren de grond op gevlogen. Een juf die dit zag zei: je raapt dat nu onmiddellijk op, waarop Lex antwoordde 'Neen'. 10 minuten later nadat de boosheid gekoeld was, heeft hij braaf alles opgeraapt en is hij zijn excuses gaan aanbieden bij de juf van de speelplaats en de juf wiens papieren hij op de grond had gegooid. De schermutseling op de speelplaats was bij de pingpong tafel waar hij vond dat hij foutief was uitgesloten en hierop had hij boos zijn eigen raket op de grond gegooid. Deze laatste heeft de schermutseling niet overleeft, waardoor hij op zichzelf al gestraft was. Hij had het incident thuis vertelt en we hadden gezegd dat er even geen nieuwe raket kwam want dat hij eerst moest leren dit op een andere manier op te lossen. Groot was onze verbazing toen we plots enkele dagen later te horen kregen dat hij een heus 'agressie' probleem had. Een nieuw etiket was geboren, hij kreeg een volgkaart en werd nauwlettend in het oog gehouden, maar ja niet moeilijk dat hij ontspoort hij is per slot van rekening geadopteerd! 

Heeft Lex een agressie probleem? Wij vinden tot op heden van niet! Hij is met momenten heel licht ontvlambaar en reageert overgevoelig op kleine pesterijen maar daar blijft het dan ook bij! Alleen staat dit in zijn dossier van het CLB, dus ... zal het wel de waarheid zijn!