Deze blog is mijn klankbord. Vaak zal ik klagen en zagen maar dit is therapeutisch bedoeld en enkel in de hoop dat ik daardoor er sterker zal uitkomen. Mijn kinderen zijn anders, en dan? Waarom wil dit zeggen dat we voortdurend op zoek moeten gaan naar onszelf? Waarom moeten we voortdurend strijden tegen alle scholen, instanties, ...? We willen gewoon rust en een plekje waar ze gelukkig kunnen zijn, dat is toch niet zo veel gevraagd, toch?