De derde week van januari staat in het teken van 'gezondheid'. Het spreekt vanzelf dat dan een aantal lessen gegeven worden rond het voorkomen van ziektes, tips voor een snel herstel wanneer het toch fout loopt, terminologie, ... . Maar het zou nogal straf zijn, mochten we tijdens die week ook niet echt iets DOEN om gezond te blijven. Wie de actieve voedingsdriehoek een beetje kent, weet dat bewegen/ sporten van het allergrootste belang is om gezond te blijven. Daarom werd op vrijdag de projectweek afgesloten met een les sport en spel. Iedere zesdeklasser ging volledig op in de strijd tussen ploeg 'A' en ploeg 'B'. Wie uiteindelijk gewonnen heeft, doet er écht niet toe. Alle leerlingen zetten zich voor de volle 100% in en mogen zich dus 'winnaars' noemen. 'Een gezonde geest in een gezond lichaam' is na meer dan 2 000 jaar nog altijd waar!
15-01-2012
Dansend het nieuwe jaar in!
Volwassenen begeven zich in deze dagen massaal naar recepties om het glas te heffen op het nieuwe jaar. De 'eerste werkdag' wordt meestal op een of andere manier gevierd. Brusselse ambtenaren bijvoorbeeld dansen zich in het zweet met hun collega's tijdens het bal. Dergelijke voorbeelden schreeuwen nu eenmaal om navolging door het jonge volkje. En dus organiseerde de leerlingenraad op vrijdag 13 januari een eerste 'nieuwjaarsparty'. De radio van Mathieu zorgde alweer voor de nodige beats en Brent zorgde - ook naar goede gewoonte - voor de belichting. De meisjes van de leerlingenraad toonden hoe het moest (of mocht) en dansten vrolijk rond. Wel opvallend was dat weinig jongens zin hadden om 'een dansken te placeren'. Er werd daarentegen wel druk gevoetbald. Waarschijnlijk droomden ze allemaal van de Gouden Schoen die enkele dagen voordien was uitgereikt. Of waren ze gewoonweg bang om op deze vrijdag de dertiende tijdens het dansen over een zwarte kat te struikelen?
24-12-2011
We do give a shit: cacao tegen diarree. (Derde reeks foto's.)
Omdat alle goede dingen uit drie bestaan, is hier dan de derde reeks foto's van onze actie voor Music for life. Om alles goed te begrijpen, is het aangeraden te beginnen met de eerste reeks foto's --> daar staat ook de tekst met uitleg boven.
We do give a shit: cacao tegen diarree. (Foto's reeks 2.)
Hier nog een reeks foto's van onze actie voor Music for life.
We do give a shit : cacao tegen diarree!
Studio Brussel, de jongerenzender van de VRT, organiseerde dit jaar voor de zesde én laatste maal 'Music for life'. Hoofddoel: geld inzamelen voor het Rode Kruis Vlaanderen. Het Rode Kruis gebruikt het geld om een 'stille ramp' aan te pakken. Dit jaar was dat diarree. Toegegeven: een op het eerste zicht nogal onsmakelijk onderwerp. Maar als je weet dat diarree jaarlijks de doodsoorzaak is van 1 500 000 (!) kinderen, dan neem je dat er wel bij. Het Aziatische land Nepal werd als actieterrein door het Rode Kruis uitgekozen.Vooral door het plaatsen van wc's kan men de vervuiling van het grondwater tegengaan en zo diarree voorkomen. Om één 'watercloset' in een school in dat verre land te plaatsen, is 80,00 nodig. Nu even alles op een rijtje: zesde keer Music for life, zesde leerjaar SBS De Oogappel, we kunnen een andere school helpen... . De leerlingen van het 6de leerjaar waren meteen akkoord om de handen uit de mouwen te steken en via een actie te zorgen voor 80.
De slogan van onze actie werd: 'CACAO tegen diarree'. Onmiddellijk na de laatste toets voor het kerstrapport, werd alles voorbereid. Belangrijkste werk: de klas omvormen tot een gezellige chocoladebar. Op donderdag 22 december werd met man en macht geknutseld. Zeer geslaagd was 'de pot' voor het geld van de bezoekers van de bar. Maar ook de affiches en de verlichting waren pareltjes van creativiteit. Nooit voordien mochten de zesdeklassers zoveel maal het woord 'shit' ongestraft in de mond nemen en neerschrijven. Bovendien wemelde het in de klas van (nep)drollen.
De volledige voormiddag van vrijdag 23 december werd besteed aan de laatste voorbereidingen. De inkleding van de klas werd nog verfijnd. Massa's wc - papier werden hierbij aangewend. Enkele leerlingen hadden thuis nog verder geknutseld. Er werd nog gauw een liedje aangeleerd met als titel: diarree. Tot slot werden de taken verdeeld. De actie kon nu écht beginnen. Zou het plan lukken?
Maar onze schoolgenoten gingen massaal op de oproep in en de muntstukken van 1 euro belandden rinkelend in de pot. Vervolgens genoten ze van de overheerlijke chocomelk (of cacao, zoals je zelf wil). Intussen kregen ze van de zesdeklassers heel wat uitleg over het hoe en waarom van deze actie. De problemen in Nepal, het Glazen Huis, de presentatoren, de mutsen, de hygiëne bij ons tijdens de middeleeuwen, de werking van een watercloset, de slogans ... alles werd haarfijn uitgelegd met behulp van ons onmisbaar smartboard.
Nadat de laatste bezoeker de chocoladebar had verlaten, werd het geld geteld en herteld: 103,00. Het doel was bereikt. Nog diezelfde avond werd het geld gestort op de rekening van het Rode Kruis Vlaanderen.
De klas was nog net niet helemaal afgebroken in de loop van de namiddag. Maar toen de actie geslaagd bleek, was er geen houden meer aan. 'We will rock you!' weerklonk daverend door de klas. Waarna iedereen in een uitstekend humeur naar huis vertrok om te genieten van een welverdiende kerstvakantie.
Bedankt, leerlingen van het zesde voor al jullie werk en inzet! Bedankt, leerlingen van het 3de, 4de en 5de leerjaar voor jullie centen!
SBS De Oogappel kan fier zeggen: 'We DO give a shit!'
10-12-2011
Daar zijn de Sint en Piet!
De dag voor zijn verjaardag had de Sint heel goed aangeduid in zijn dikke agenda: 'Bezoek aan de scholen in Appelterre'. Zo kwam hij dan op vijf december omstreeks het middaguur bij ons op school terecht. Zwarte Piet stond hem zoals steeds bij. Nou ja, ... bijstaan? Er werd nogal gesukkeld voor de twee stukken van de staf van de Sint weer keurig in elkaar pasten. Ondertussen was die sluwe Zwarte Piet er wel in geslaagd een blikje met drank waarvan échte mannen 'weten waarom', te pakken te krijgen. Het raadsel over de Piet met of zonder pluim was dan weer te moeilijk voor de kinderen én de leerkrachten. Om dan toch het voorziene lekkers te krijgen, moest elke klas iets naar voor brengen. De zesdeklassers zongen het lied 'Paniek in de confettifabriek'. Sommigen deden zo hun best dat ze nog roder zagen dan de mantel van de heilige man. Opdracht volbracht dus en iedereen werd beloond met speculaas en appeltjes van oranje. Bij het naar buiten gaan, vertrouwde de Sint nog toe aan de juffen en de meester dat er dit jaar geen stoute kinderen waren. Oef! Wel voegde Piet daar aan toe dat er wel enkele leerlingen van het zesde hun naam staat op de bladzijden van 'de brave deugenieten' of 'de sloebers' of ook nog 'de kapoenen'. Maar klopt dat wel? Je weet maar nooit met die rare knecht... .
01-12-2011
Leerlingen van het zesde leerjaar zamelen speelgoed in.
Een artikel in de (gratis) krant 'De Zondag' van 13 november: meer had de leerlingenraad niet nodig om in actie te schieten. Het kostte de leerlingenraad geen enkele moeite om ook hun klasgenoten enthousiast te maken. De leerlingen van het 6de gingen met name in op de oproep van JOEfm - dj's Raf Van Brussel en Alexandra Potvin om oud speelgoed in te zamelen. Dat kon wel eens nuttig zijn voor die kinderen waarvan de ouders het zich niet kunnen veroorloven om speelgoed te kopen. Na registratie bij JOEfm, werd een flyer opgemaakt en aan de schoolgenoten bezorgd. De leerlingen van SBS 'De Oogappel' én hun ouders hebben ongetwijfeld het hart op de goede plaats. In minder dan geen tijd werd een overvloed aan speelgoed binnengebracht op school. Nu staken de zesdeklassers de handen uit de mouwen. Het speelgoed werd nagekeken en vervolgens voor transport verpakt. De mama van Silke zorgde voor de nodige 'bananendozen'. Op woensdag 30 november werd de auto van de meester volgestouwd. Er was nog net plaats voor de chauffeur! In de loop van de namiddag werd alles keurig afgeleverd in het afgesproken verzamelpunt: het OCMW van Halle. Dankzij het plan van JOEfm en de inzet van de zesdeklassers krijgen tientallen kinderen uit de regio binnenkort ook speelgoed in hun schoentje.
Er zijn ook enkele foto's van de levering van het speelgoed in Halle opgenomen. Op die manier kunnen alle kinderen en volwassenen die speelgoed op school bezorgden, gerust zijn: al het geschonken speelgoed komt terecht bij zij die het nodig hebben.
25-11-2011
Geschenkbon voor de grootouders.
Tijdens de week van de grootouders knutselden we een geschenkbon in elkaar. Helemaal in het teken van ons jaarthema - 'Handen uit de mouwen' - stak op de voorzijde van de bon (die als een vouwkaart werd aangeboden) een tekening van onze hand uit een mouw. Binnenin de kaart ontdekten oma en opa dan welk karweitje we voor hen wilden opknappen: de afwas doen, de auto wassen, boodschappen doen, helpen in de tuin, ... . Kortom: als geschenk steken we heel binnenkort nog eens echt de handen uit de mouwen voor onze grootouders. Maar natuurlijk moesten we eerst in de klas ... de handen uit de mouwen steken om onze kaart in elkaar te knutselen. Nu we het toch over 'steken' en 'handen' hebben: sommigen staken bij het naaien met de naald ... in hun vinger! (Gelukkig waren dat zeldzame ongelukken.)
20-11-2011
Opstelwedstrijd 'Junior Journalist'.
Alle leerlingen van het 6de leerjaar namen deel aan de grootste opstelwedstrijd van Vlaanderen: 'Junior Journalist'. Het thema was dit jaar: 'Junior Journalist gaat virtueel'. De jonge schrijvers bedachten bijgevolg een verhaal dat zich afspeelt in de virtuele wereld. Urenlang lazen de juf en de meester één voor één de meer dan twintig stelwerkjes. Vijf verhalen werden uitgekozen. Tenslotte dienden twee verhalen geselecteerd te worden. Hiervoor werd een beroep gedaan op een jury. Zij vonden, na lang beraad, dat de opstellen van Toon en Marie de eer van de klas en bij uitbreiding de volledige school mochten verdedigen. Zo kwam het dan, dat de vakjury deze verhalen te lezen kreeg: * De race tegen Robotton. (Werk van Toon, een bijzonder spannend verhaal.) * Mario komt uit de computer. (Werk van Marie, een grappig verhaal met leuke vondsten.) Ook de vakjury was onder de indruk van deze twee verhalen en beloonde het talent van deze twee jonge schrijvers met een mooie prijs. En wat kon dit nu beter zijn dan een spannend jeugdboek? Proficiat Marie en Toon. Maar evenzeer een 'bravo' voor AL de jonge auteurs van het zesde leerjaar.
12-11-2011
Herdenking Wapenstilstand 1914 - 1918: bloemenhulde door de jeugd en samenzijn in de zaal Pax.
Op vrijdag 11 november 2011, rond 11 uur in de voormiddag, verzamelden heel wat mensen op het kerkplein ter hoogte van het monument voor de slachtoffers van beide Wereldoorlogen. Op initiatief van de 'Strijdersbond voor de vrede Appelterre - Eichem' werd hulde gebracht aan hen die de hoogste prijs betaalden voor onze vrijheid. Oud - burgemeester van Appelterre - Eichem en voorzitter van de Strijdersbond, dhr. Hilaire Torrekens, las de namen voor van de vele oorlogsslachtoffers. Telkenmale een naam werd uitgesproken, werd een anjer neergelegd op de gedenksteen. Dit gebeurde symbolisch door een kind van het dorp. Dit eenvoudig gebaar drukt uit dat we hen die voor ons hun leven offerden, dank verschuldigd zijn én hen nooit mogen of willen vergeten. De fanfare Sint - Cecilia zorgde voor de muzikale omlijsting en bracht een aangrijpende 'Brabançonne' ten gehore.
Nadien volgde een samenzijn in zaal Pax. Een meer passende naam voor een plaats van samenzijn was nauwelijks denkbaar. 'Pax' is immers het Latijnse woord voor 'vrede'.
Tijdens dit samenzijn brachten twee leerlingen van het zesde leerjaar een getuigenis naar voor.
Demi vertelde over de belevenissen van Romain Van Kerckhove die als kind de oorlogsgruwel aan den lijve ondervond. Toch was er in deze getuigenis nog plaats voor een grappig voorval.
Nadien bracht Stijn verslag uit van het bezoek van 1ste soldaat Ben De Vuyst. (Lees zeker het vorig bericht op deze blog.)
Aldus kregen de toehoorders een relaas uit het verleden én het heden.
Beide zesdeklassers brachten het verhaal uitstekend naar voor.
Samen met de directeur ontvingen ze nadien van de voorzitter van de Strijdersbond een passend geschenk voor de school.
Proficiat Demi en Stijn. Jullie hebben onze klas én de school uitstekend vertegenwoordigd!
Een ooggetuigeverslag van de vredesmissies van onze Belgische soldaten in Afghanistan en Libanon.
Onmiddellijk aansluitend op de bloemenhulde, kregen de zesdeklassers op donderdag 10 november bezoek. Een oud - leerling van onze school keerde terug naar het klaslokaal waar hij halfweg de jaren negentig in het 5de en het 6de leerjaar zat. Zijn bezoek was echter niet toevallig. Hij kwam op verzoek van de 'Strijdersbond voor de vrede Appelterre - Eichem' vertellen over zijn ervaringen als soldaat op vredesmissie in verre gebieden. Eerste soldaat Ben De Vuyst maakt deel uit van het regiment Bevrijding - 5 Linie. Tijdens de week verblijft hij in de kazerne te Leopoldsburg.
Het was muisstil in de klas toen hij vertelde over het werk van Belgische soldaten in Afghanistan. De foto's die hij toonde, maakten veel indruk.
Nadien mochten de leerlingen van het 6de vragen stellen. Deze vragenronde was bijzonder leerzaam.
Tot slot vertelde hij nog een voorval uit zijn verblijf in Libanon.
Het lesuur met de bezoeker was veel te snel voorbij. Toch moeten wij allen een zin, die hij meermaals uitsprak, onthouden: "We mogen in onze handen wrijven dat we hier in België leven, een land in vrede!"
Graag bedanken we hier op onze blog 1ste soldaat Ben nogmaals van harte voor zijn boeiende uiteenzetting. We stellen het echt op prijs dat hij voor ons tijd wou vrijmaken.
Herdenking Wapenstilstand 1914 - 1948: bloemenhulde door het stadsbestuur.
In de aanloop van de herdenking van de Wapenstilstand 1914 - 1918 brachten de heer burgemeester en de schepenen van de stad Ninove op 10 november hulde aan de slachtoffers van beide Wereldoorlogen. De heer burgemeester legde een bloemenkrans neer aan het monument dat op het kerkplein werd opgericht. Mevrouw Veerle Cosyns, schepen van de stad Ninove, hield een toespraak. Tot slot ontvouwden Robbe (die net die dag jarig was) en zijn makker Stijn onze vredesvlag voor het monument der oorlogsslachtoffers. Rond de vredesduif, het symbool van de vrede, hadden alle kinderen van onze school (zowel kleuters als leerlingen lager onderwijs) hun duimafdruk geplaatst. De slogan die vermeld staat op de vlag, werd aldus ook letterlijk voorgesteld. Gianni, Kiara en Demi gaven een korte toelichting bij de betekenis van de vlag.