De dag van 'uitwuiving' is een dag die voor een dubbel gevoel zorgt. Enerzijds zijn de meisjes en jongens van het 6de leerjaar blij en fier dat ze de tijd in de basisschool met succes hebben afgerond.Maar anderzijds weten ze dat er een belangrijk hoofdstuk in hun leven wordt afgesloten.
Datzelfde gevoel leeft ongetwijfeld ook bij heel wat ouders. Hun zoon/dochter wordt nu wel echt 'groot'.
Omdat het moment van het verlaten van de basisschool om die reden toch wel speciaal mag genoemd worden, wordt dat ook uiterlijk getoond.
Tijdens de uitwuiving dragen de schoolverlaters een zwarte toga en een 'square academie cap' of 'mortarboard'. Vertaald: een vierkante academische pet of - eenvoudigweg - een afstudeerhoed. 
Net voor de uitwuiving zelf van start gaat, wordt in het klaslokaal een foto genomen van elke zesdeklasser in toga en met academie cap.
Normaal gezien moet het kwastje links hangen bij de aanvang van de plechtigheid en na het in ontvangst nemen van het getuigschrift lager onderwijs moet het rechts hangen. Maar zo strikt werden de regels nu ook weer niet opgevolgd. En eerlijk gezegd: dat hoeft ook niet.
Wel werd de Amerikaanse traditie in ere gehouden om bij het einde van het officiële gedeelte van de uitwuiving de academie cap de lucht in
te gooien. Als de zesdeklassers iets doen, doen ze het goed!

Tijdens de laatste week van het schooljaar gaan we - naar goede gewoonte - op schoolreis met het 5de en het 6de leerjaar.
Dit maal kozen we als bestemming de hoofdstad van ons Belgenland én tevens de hoofdstad van Europa: BRUSSEL!
Brussel ligt in vogelvlucht op nog geen 30 kilometer van Appelterre. En toch is het voor velen een grote onbekende.
Hoog tijd dus om daar iets aan te doen.

De juf van het 5de kon er helaas niet bij zijn tijdens deze uitstap. Maar juf Stefanie nam het 5de leerjaar onder haar goede.
Ze werd hierin bijgestaan door juf Celine, die tijdens de maand mei stage deed in het 5de en dus de klasgroep goed kende.
Meester Luc kreeg eveneens hulp en dit van kookvader Dirk.
Zodoende vertrokken rond 09uur de 48 leerlingen met vier begeleiders naar de stad waarvan de inwoners de bijnaam 'kiekenfretters' dragen.

De autocar vond een parkeerplaats nabij de Nationale Bank van België. Een korte wandeling bracht ons naar het Spanjeplein en vervolgens
naar de Grasmarkt.

Onze eerste halte was het MOOF. (Museum of original figurines.) Dit museum was de dag voordien nog in het nieuws.
Doch het evenement dat hiervoor zorgde, speelde ons danig parten. De opruim van technische installaties had vertraging opgelopen
en we konden de tentoonstellingsruimte niet betreden.  Dat was dus geen goed begin...  .

Maar een stad als Brussel heeft natuurlijk ontelbare troeven en bezienswaardigheden. Dus werd overgeschakeld op plan B.
De leerlingen kregen inspraak in wat ze wilden zien.

Via enkele smalle straatjes bereikten we de Grote Markt. Volgens velen (en zeker volgens de 'Brusseleirs') de mooiste marktplaats
van de wereld. De zon was reeds volop van de partij en we genoten, zittend op de vermaarde kasseien, van een drankje.

Natuurlijk mocht een groepsfoto niet ontbreken. Een mooie glimlach en klik: een herinnering van onszelf en de vrienden van de klas
omgeven door weelderige voorgevels en huizen met een rijke geschiedenis.
Zo hadden we even aandacht voor het gebouw waar momenteel het museum van de stad Brussel is ondergebracht. Voor dit gebouw
werden op 5 juni 1568 de graaf van Egmont en de hertog van Hoorn letterlijk een kopje kleiner gemaakt.
Hun strijdmakker, Willem van Oranje, slaagde erin om dit gruwelijk lot te ontlopen. Onder zijn leiding werd Nederland onafhankelijk.
Daarom ook is 'oranje' dé kleur van de Nederlanders. (Denk maar aan het Oranjelegioen tijdens een internationale voetbalwedstrijd.)

Nu op naar de beroemdste inwoner van de stad: Manneken Pis. Onderweg kwamen we voorbij het beeld van een andere Brusselse
held: Everard 't Serclaes. Het beeld werd aangebracht op de plaats waar hij op 31 maart 1385 overleed. 

We naderden de hoek van de Stoofstraat en de Eikstraat en het aantal toeristen nam zienderogen toe. We naderden dus ons doel.
Het beeldje van het plassende ventje is misschien wel klein (55cm) doch het heeft een eerbiedwaardige leeftijd. 
Het eerste beeldje werd immers gemaakt in 1619. Dat beeld staat nu wel in een museum.

Hmm ... wat rook het hier lekker naar versgebakken wafels.
Het uitgespaarde geld voor de inkom van het MOOF kwam nu een eerste keer goed van pas. Iedereen kreeg een echte 'Belgian waffle'.

We waren nu wat gesterkt en dat was nodig. De wandeling leidde ons immers letterlijk naar een hoogtepunt van deze schoolreis.
Vanop het dak van een enorme parkeergarage (de precieze locatie verklappen we niet) kregen we een schitterend panorama over 
de hoofdstad te zien. Het koninklijk paleis, de kathedraal van Sint - Michiel en Sint - Goedele, de basiliek van Koekelberg, het Atomium,
... alle bezienswaardigheden konden we in enkele ogenblikken aanschouwen. Met op de achtergrond de Zuidertoren en de zendmast van 
de VRT in Sint - Pieters - Leeuw, werd hier een groepsfoto gemaakt.

Stilaan was het middag geworden. Tijd om aan tafel te gaan.
Vooraf hadden we kunnen kiezen: een broodje, frietjes of een pizzabuffet. 

De volledige groep werd in ongeveer twee gelijke groepen gesplitst. 
Juf Stefanie en juf Celine stapten mee de 'Pizzahut' op het Brouckèreplein binnen. 
Kookvader Dirk en meester Luc kozen voor de frietjes van 'Chez Pappy' op de Grasmarkt.
In beide eetgelegenheden was voor ons plaats gereserveerd. 
We namen rustig de tijd om heerlijk te smullen.

Leuk detail: in de frituur werd de bestelling van 25 personen opgenomen zonder dat er iets werd opgeschreven.
Alles werd in 1 keer onthouden én daarna gebracht. Tot onze verbazing gebeurde dit alles nagenoeg foutloos:
slechts 1 potje mayonaise en 1 potje ketchup waren overbodig/ op de verkeerde tafel beland. Sterk!

We hadden nu ons buikje gevuld bij de 'kiekenfretters' en voornaam gegeten in de buurt van onze koning zijn paleis.
Hoog tijd om onze schoolreis verder te zetten.

De autocar bracht ons naar het provinciaal domein van Huizingen. Onderweg maakten we - ongewild - kennis met een fenomeen
waarvoor Brussel ook bekend (of zeggen we beter: berucht) is: de files.

In het provinciaal domein mochten we alweer kiezen wat we wilden doen: varen met een waterfiets, een spelletje minigolf spelen, 
rijden met minicars, ons uitleven in de speeltuin(en) of gewoon genieten van het mooie weer en wat rondwandelen.

De namiddag eindigde met een traktatie op het terras. Want we hadden nog geld altijd wat geld over van het bedrag dat voorzien was
voor het museum. Na het spelen in de warme zomerzon, smaakte een koel ijsje of een fris drankje echt zeer lekker.

Zo zie je maar: de uitstap begon wel met minder goed nieuws maar met een beetje creativiteit lost men de meeste problemen wel op.

Rond half zes bracht de autocar ons terug naar ons eigen dorp Appelterre.
We konden de schoolreis als geslaagd beschouwen.

Tot slot nog een welgemeend woord van dank aan juf Stefanie, juf Celine en kookvader Dirk. Zij staken de handen uit de mouwen
om de twee klassen te begeleiden en dat stelde iedereen enorm op prijs.

Koken is momenteel echt 'in'. Elke krant of elk tijdschrift heeft zijn kookrubriek, kookboeken verkopen als zoete broodjes, elke tv - zender besteedt per week meerdere uren zendtijd aan kookprogramma's, chefkoks treden met gemak toe tot de rij van Bekende Vlamingen ...  .
Dat alles is ook onze koepel OVSG niet ontgaan. De praktische proef techniek, onderdeel van de OVSG - toetsen einde zesde leerjaar, kwam uit het toepassingsgebied 'biochemie' van het leerplan. In gewone taal gezegd: er moest gekookt worden.
Meerbepaald: de zesdeklassers moesten elk een dessert klaarmaken met een persoonlijke inbreng/ variatie.
Vooraf werden de nodige afspraken gemaakt. Donderdag 29 maart was het dan zo ver. De refter en keuken van de school werden omgevormd tot één grote keuken. Mixers, keukenrobots, tot zelfs een kleine oven werden aangevoerd door gedienstige ouders.
Natuurlijk werd ook het kookfornuis met oven van de school ingeschakeld. Een deel van de leerlingen ging aan de slag in de voormiddag. 
Het tweede deel moest geduldig wachten tot de namiddag om dan ook in actie te komen.
Reeds na een half uur hing in de refter een onbeschrijflijk zalig zoete geur die tot buiten op de speelplaats waar te nemen was.
De deur van refter was voor de gelegenheid voorzien van een naambordje: 't Hof van t' Zesde'. (Inclusief drie Michelinsterren.)
De leerlingen werkten per twee: een leerling was de kok, de andere de fotograaf. Deze laatste maakte met een digitale camera foto's van de verschillende stappen van het bereidingsproces.Want later worden alle recepten opgenomen in een 'Kinderkookboek'.
Deze opdracht vormt meteen de praktische proef schrijven van de OVSG - toets.
Hieronder een lijst van de klaargemaakte desserts. Opgelet bij het lezen ervan: de kans is zeer groot dat het water je in de mond komt.
Dat was ook zo bij de leerlingen van het zesde. Gelukkig mochten zij al eens proeven van al dat lekkers de dag zelf. 
Maar geduldig werd er gewacht tot 's anderendaags. Dan was er immers de paasbrunch. Dan mocht alles tot de laatste hap worden opgesmikkeld. Maar dat lees je dan weer in een andere bijdrage.
1) Milkshake met zelfgemaakt ijs.
2) Plattekaasschuim met vers fruit.
3) Panna cotta + ananassalade.
4) Rijstpap.
5) Witte chocolademousse met fruit.
6) Île flottante.
7) Chocolademousse.
8) Bananenmousse met chocolade en speculaas.
9) Roze milkshake.
10) Frambozenbavarois met kiwicoulis.
11) Millefeuille met mascarpone en frambozen.
12) Trio van fruimousses.
13) Pannenkoeken.
14) Tiramisutaart.
15) Vanillepudding met laagje chocolade.
16) Bananenkoekjes.
17) Chocoladetaart met fruit.
18) Familiegebak.
19) Citroensurprise.
20) Petitbeurretaart.
21) Frangipanetaart.
22) Fruitsla met sabaillon.
23) Appelbolus.

Reeds 20 jaar is het een traditie dat op Wettelmonjdag (voor niet - Ninovieters: Wortelmaandag) de kleuters en de leerlingen van het lager onderwijs van de Stedelijke Basisschool stoetsgewijs doorheen de straten van het centrum van Appelterre stappen.
Deze eigen carnavalsstoet kan ieder jaar op honderden toeschouwers rekenen.
Iedereen doet dan ook zijn uiterste best om er tijdens die tocht zo mooi/ opvallend/ kleurrijk/ grappig/ angstaanjagend/ ... (vul zelf maar aan) mogelijk uit te zien.
Voor het tweede jaar mochten de leerlingen thuis zelf hun verkleedmateriaal bijeen zoeken. Dat ze dit leuk vinden, wordt overduidelijk tijdens de verkleedpartij die aan de stoet zelf vooraf gaat.
Na de middagpauze veranderde het lokaal van het zesde leerjaar in één grote kleedkamer. (Wie wat meer privacy nodig had, kon eventjes buiten het klaslokaal terecht.) Na een klein half uur zat de klas plots vol met de meest tot de verbeelding sprekende figuren.
Een grappige clown, een stokoude man, een prinses uit 1001 nacht, Spaanse senorita's, de baarlijke duivel, party rock, onvervalste fuifbeesten die recht van Tomorrowland leken te komen, een dappere soldaat, een mysterieuze geheimzinnigaard, ... tot zelfs Wally! (Ja, nu wisten we eindelijk waar hij was.)
Allen stonden ze te popelen om zich te tonen in de stoet. Maar eerst nog gauw even op de foto. Smile!