De zon scheen maar het was bitterkoud op de veldjes van Zennester. De wind blies hard en de meeste toeschouwers hadden zich vergist en waren dus te licht gekleed. Het werd bibberen voor de supporters, maar niet op het veld. Onze jongens begonnen er fantastisch aan. Ze legden mooie combinaties op de mat. Pasjes terug, een driehoekje hier, een steekpasje daar. Het resulteerde in een paar kansjes maar een doelpunt voor Zennester viel er in de eerste minuten niet. Het was integendeel Sparta dat na enkele verdedigende flaters van onze kids vanuit een onmogelijke hoek en tegen de gang van het spel in kon scoren. Dat was blijkbaar het signaal voor de onzen om er aan te beginnen. Binnen de minuut recupereerde Moon een bal en stuurde Brent wandelen. Die aarzelde niet en het stond 1-1. Moon scoorde even later zelf op een mooie assist van Thomas die de keeper van Sparta zag uitkomen en op het laatste moment nog naar Moon kon passen: 2-1. En ze gingen op hun elan door. Yaron toverde één van zijn ondertussen reeds befaamde afstandsschoten uit zijn rechterschoen. De Spartaanse doelman had geen verhaal: 3-1. Toen was het de beurt aan Thomas, onze topscorer, die twee maal een assist van Moon in doel kon doen belanden: 5-1. Weeral een verdedigende fout (onze jongens vergeten soms gewoon eens te verdedigen) lag aan de basis van de tweede tegengoal. Zo werd het 5-2. De rust naderde maar Zennester kon nog twee maal scoren vooraleer het naar de kleedkamer trok. Brent slalomde op de rechterkant en zette voor. Yaron aarzelde niet en knalde zijn tweede van de dag binnen: 6-2. Even later recupereerde een hard werkende Siebe de bal en die schoof door naar Brentje: 7-2. Danny keek nog eens naar de sprekende klokken naast het veld, zag dat het tijd was en floot af. In de kleedkamer besloot Brentje om de tweede helft niet meer te spelen. Zijn blaar was teug opengegaan en het deed té veel pijn. Het kostte moeite om de pocketspits te troosten, maar hij had een mooie eerste helft gespeeld en toch twee maal gescoord. Ruud besloot, omdat het de laatste competitiematch was, om het voor de tweede helft eens over een andere boeg te gooien. Hij vroeg iedereen waar hij eens wilde spelen. Thomas laatste man in plaats van in de spits en zo van die dingen... Da's leuk zeker? De jongens hadden het anders plots wel veel moeilijker op het veld. Doordat ze uit hun rol vielen hadden ze het duidelijk moeilijker om hun taken uit te voeren. Het duurde dan ook even voor er weer werd gescoord. Mooi combineren zat er niet echt meer in. Yaron probeerde het dan nog maar eens van ver. Met de volle tip: 7-2 Even later lost de overigens uitstekend keepende Michiel de bal en het staat 7-3. Net voor halfweg de tweede helft recupereert Moon de bal en hij past diagonaal naar de inlopende Robbe die hard afwerkt: 8-3. Sparta speelt dan ineens wat sneller en countert constant. Op één van die counters dwarrelt een afgeweken bal binnen. Michiel op het verkeerde been en 8-4. De bal is nog maar pas opnieuw in beweging of een lob-schot komt achter de rug van Michiel terecht. Michiel is terecht wat boos want de ploeg zit in een dipje en heeft moeite om de individuele opdrachten uit te voeren. Tijd om in te grijpen moet Ruud gedacht hebben en hij verplaatst zijn spelertjes. Ieder komt terug op zijn vertrouwde positie en het draait als bij wonder plots weer. Zeventiende minuut! Michiel trapt ver en tegen de wind uit. De bal ploft net voor de voeten van de goed gevolgde Thomas. Die aarzelt niet: 10-5. Op het einde recupereert Moon nog een bal die hij dwars door de hele Spartaploeg tot bij Thomas krijgt. Die mist echter net en het blijft bij dezelfde score. De match eindigt dan ook op een mooie 10-5. Proficiat mannen. Voorald de eerste helft zullen we onthoude want daar werd bij momenten héél goed gevoetbald. Jullie hebben dit seizoen met Ruud een mooie weg afgelegd...
