Mijn naam is Jo DB, 34, ik heb 1 zoon en mijn job is mijn leven.
Na actief te hebben meegewerkt aan de close combat blog van Tim die momenteel op non-actief staat heb ik beslist een eigen initiatief te starten. Zodra de initiatiefnemer van de close combat blog opnieuw tijd heeft voor zijn uit de hand gelopen hobby zal ik ook daar terug mijn bijdrage aan leveren.
Mijn insteek is anders, ik hou geen charlatans tegen het licht. Het is een nobel maar onbegonnen werk. Het kan pretentieus klinken maar ik kan het onderscheid maken tussen een professioneel instructeur en een amateur.
Ik ben geen instructeur maar ik heb een functie waarin close combat belangrijk is en waar training centraal staat. De laatste jaren plan ik mijn verlofen in functie van seminars en trainingen in het buitenland. Ik heb getraind met de sterren van het close combat, met would be's en met oplichters.
Ik wil je vertellen waar je wat kunt leren en ik wil je enkele nuttige tips meegeven om je persoonlijke veiligheid en die van je vrienden en familie te verbeteren. Anti homejacking tips en zelfverdeding inzichten deel ik graag.
Rafaelli Snackers (echt) privé Tony Blauer (echt) 2dagen Luc Van Laere (echt) privé Javier Ruiz (echt) 1 dagen Mick Gould (echt) 2 dagen Eric Scorba (echt) 4+2dagen Branimir Tudjan (echt) 1 les
Albert Timen (soms echt) 4dagen Hock Hochheim (soms echt) 3dagen
Haim Gidon (grap) 4dagen Yigal Arbiv (grap) 4dagen Haim Peer (grap) 5dagen Itay Gil (grap) 5dagen Mike Kanarek (grap) 2dagen Vladimir Vasiliev (gigagrap) 1dagen David Chemoul (grap) 1 dag Jean-Michel Lerho (grap) 1 dag Alain Formaggio (grap) 1 dag Alex Vanderlinden (grap) 1 dag Jim Wagner (grap) 1 dag Raffi Liven (gigagrap) 1 dag Danny Hazan (gigagrap) 1 dag Richard Douieb (grap) 2 dagen Moni Aizik (grap) 1dagen Didier Coppens (gigagrap) proefles Moshe Galisko (gigagrap) 1dag Chris Snoek (grap) proefles Koos Cuijpers (grap) Youtube
Zelfverdediging
tips, trics en informatie Krav Maga, Systema, Close Combat... wat werkt en wat niet?
05-06-2011
Wat is zelfverdediging?
Spreekt voor zich, toch? Het verdedigen van zichzelf. In mijn eigen visie is dat nogal breed, ik zou zelfs durven zeggen dat ik onder zelfverdediging ook het verdedigen van diegenen die mij dicht bij het hart liggen versta.
Puur wettelijk gezien zijn er beperkingen maar uit veiligheidsoverwegingen hou ik daar geen rekening mee. Wat jij daarmee doet moet je zelf weten maar onthou: diegene die je aanvalt heeft een keuze gemaakt die jij niet kent, wat je ook doet om hem te stoppen hij zal misschien een stap verder gaan. Het is dus niet slim om zacht te reageren en vertrouwen te hebben en te denken dat het wel goed komt.
De toon is gezet: ik ga je geen rustige, zachte techniekjes aanraden. Als je aangevallen wordt dan ga je 200% geven en de situatie snel oplossen. Gaan, gaan, gaan!
"Ze zeggen toch altijd dat een vermeden gevecht een gewonnen gevecht is?" Klopt, daar ben ik het mee eens maar als dat niet helpt moet je bereid zijn door te gaan. ANDERS RISKEER JE JE LEVEN!
Zelfverdediging is geen sport waar je bepaalde zaken niet mag doen en waar je de tegenstander na het matchke rechthelpt. Bij zelfverdediging ga je alles doen wat bij sport niet mag: naar het kruis stampen, het kruis vastgrijpen, naar de ogen steken, naar de keel grijpen en met de ellebogen naar het hoofd stoten.
Welkom op mijn blog. Ik hoop regelmatig zaken te kunnen schrijven die interessant kunnen zijn voor iedereen die op een serieuze manier bezig is met zijn of haar eigen veiligheid en de veiligheid van anderen. Ik ben van plan om hier boeken en DVD's te bespreken, betrouwbare clubs en scholen aan te raden en tips te geven over alles wat ook maar een beetje te maken heeft met je veiligheid.
Als je opmerkingen hebt dan kan je die altijd mailen. Ik kan niet beloven dat ik er meteen op kan antwoorden.
Soms duurt het niet lang om ergens je oordeel over te vormen. Herinnert u zich het vuurwapenincident in Alphen ad Rijn in NL in april 2011? Zeven mensen werden gedood door ene Tristan van der V.
"Hier ga ik mijn slag slaan", moet Koos Cuijpers van de Dutch Krav Maga Federation hebben gedacht. Hij plaatse meteen een advertentie die direct verwees naar het incident. Naast het feit dat dit zonder twijfel verwerpelijk is blijkt er nog het één en ander los te zitten bij Koos.
Gisteren kwam ik op dit filmpje terecht http://www.youtube.com/watch?v=zPp1y3Y_wr4. Meneer Koos toont hier een aantal zeer slordige pistoolontwapeningen. Pistoolontwapeningen die hij blijkbaar zelf niet goed onder de knie heeft. Bovendien heeft meneer Koos niet echt controle over zijn handelingen, hij slaat de reporter van dienst een bloedneus.
De fouten die meneer Koos maakt zijn bijna niet op te tellen. Op 1:11 verliest hij de controle over de aanvaller, op een bepaald moment zie je hem gewoon boven zijn aanvaller staan. Koos, sorry, meneer Koos heeft dus zelf nog het één en ander te leren.
Het is duidelijk dat meneer Koos de zoveelste Martial Arts Sensei is die een graantje wil meepikken van de Self Defence markt. Jammer voor zijn leerlingen.
Jo
Categorie:algemeen Tags:DKMF, Koos Cuijpers
05-06-2011
Is krav maga nog close combat?
Ooit was krav maga een militair systeem, tot de haaien het hebben ontdekt. Kerels als Darren Levine, Moni Aizik, Alain Cohen, Haim Gidon, Richard Douieb, Itay Gil, Amit Porat, Eyal Yanilov, Raffi Liven, Danny Hazan en tientallen anderen zijn de oorzaak van de verloedering van een prachtig systeem. Ofwel verkopen ze een hoop leugens en is hetgeen ze verkopen niet eens krav maga ofwel hebben ze het systeem zodanig aangepast voor de civiele markt dat het niet meer op Krav Maga lijkt.
Een paar van die heren hebben daarvoor een zeer bekende truk toegepast. Om commercieël interessant te zijn hebben ze het systeem verzacht. Het ruwe net hetgeen het systeem effectief maakt hebben ze eruit gehaald. Ze voegen er een aantal showelementen aan toe en profileren zichzelf als een soort krijger. Ze voegen technieken toe om het aantal trainingen op te drijven en ze introduceren een systeem met tientallen gordels of streepjes. Ze delen hun technieken op in categorieën: beginners, tussengroep en gevorderden. Het gevolg is dat mensen, willen ze ooit gevorderde worden, en wie wil dat niet, jaren moeten trainen. Dus blijven ze en kunnen ze elk jaar een pak geld neertellen. En dit voor een systeem waarin ze vaak zelf instructeur zijn geworden na 100 uur!
Kijk naar Moni Aizik, die kerel slaagt erin een rot systeem te verkopen dat niet eens krav maga is! Hij houdt een instructeur certificatie van 2 of 3 dagen. Dus: je volgt de cursus en 2 of 3 dagen later ben je instructeur. Leg mij dan eens uit waarom de leerlingen van die instructeur 4 jaar aan een stuk 2 keer per week moeten trainen om tot een hoog niveau te komen!
En Aizik is niet de enige, ook Cohen, Gidon, Liven en anderen maken zich schuldig aan dit soort praktijken.
Dus, ofwel is krav maga echt gemakkelijk en dan is het snel te leren of het is een complex systeem en je moet er jaren voor trainen om het onder de knie te krijgen.
Mijn conclusie is de volgende: krav maga is simpel, op minder dan 25 lessen heb ik het begrepen en ik ben niet slimmer dan jou. Ik heb wel een achtergrond die aansluit bij het doel van close combat maar krav maga was nieuw voor me. Ik verbaasde me er in het begin wel over dat mijn instructeur me zei dat hij me nu niks meer kon leren en dat de rest training was maar hij had wel gelijk. Omdat hij zich aan een beperkte techniekenset houdt. Krav maga is dus soms close combat maar lang niet altijd.
Vanuit mijn ervaring heb ik geleerd dat krav maga een close combat systeem is dat perfect bruikbaar is als combatives element in zelfverdediging maar dat men meestal niet consequent is. Er zijn drie leerfazen: de imitatiefase, de inzichtsfase en de doefase. In de eerste fase leer je de technieken nabootsen, in de tweede fase weet je waarom je bepaalde bewegingen maakt en in de derde fase kan je er iets mee doen. Bij sommige mensen duurt het een anderhalf jaar eer ze de drie fasen doorlopen, anderen kunnen het in drie maanden.
Categorie:algemeen
De zoektocht naar een bekwaam instructeur
Om u wat ellende te besparen deel ik graag mijn ervaringen in het zoeken naar geschikte instructeurs. Ik maak daarbij een onderscheid tussen militaire close combat en zelfverdediging. Een zelfverdediging instructeur moet close combat kennen, een close combat instructeur hoeft niet alles te weten over zelfverdediging. Zelfverdediging is zeer breed. Iemand die zich uitgeeft voor specialist moet op zijn minst volgende disciplines beheersen: -gevaarsbeheersing -counter surveillance -surveillance -combatives -basis anatomie -basis psychologie
Eerst een paar zaken waar je voor moet opletten
Show: showmannen met veel praatjes zijn zelden goede instructeurs maar verkopers. Ego: een goed instructeur is bezig met zijn leerlingen en niet met zichzelf. Sparring: als je van dag 1 moet sparren dan is er iets fout. Demo's: goede instructeurs zullen publieksdemo's vermijden. Mooie bewegingen (Kung Fu achtige vormen): zie je knappe stunts en mooie bewegingen dan is het geen close combat of zelfverdediging. Sport: als ze zelfverdediging of close combat verkopen als sport blijf dan weg. Oosterse invloeden: trainen in kimono en rituelen passen niet bij close combat of zelfverdediging. Hopen diploma's aan de muur: waarom moet een instructeur zich bewijzen aan de hand van papiertjes waarvan u niet weet wat ze waard zijn? Reeks vermeldingen van prestaties in oosterse vechtsporten: niet relevant. Aanwezige leerlingen: als de de groep bestaat uit opgeblazen figuren met bijhorend testosteron taalgebruik loop dan weg.
Een bekwaam instructeur begint altijd met een opwarming en rek-en-strek. Hij neemt de tijd om zaken te verduidelijken en vragen te beantwoorden. Hij laat het uit om daarbij straffe verhalen te vertelen over zijn eigen belevenissen. Een close combat instructeur heeft meestal een militaire achtergrond die hij niet met veel poeha vermeld. Hij is bescheiden maar hard voor zijn leerlingen.
Ik heb de eer gehad om met tientallen instructeurs te mogen trainen (zie het niet volledige lijstje in de linkerbalk). Er zijn twee categorieën, de grapjassen en de echten. Dat is natuurlijk mijn eigen mening, wie ben ik om te zeggen dat bij die of de andere niet moet trainen? Je moet wel weten dat ik altijd met een open geest ben begonnen. Mijn conclusie is gebaseerd de vraag: klopt hetgeen hij zegt, kan zijn concept of kunnen zijn technieken werken? Als er grap naast de naam staat dan was het antwoord negatief.
Je ziet in de lijst een paar Israëlische instructeurs staan. Dat komt omdat ik een tijdje in Israël heb verbleven. Ik zal het maar zeggen zoals het is: sommige instructeurs zijn de reis niet waard. Tegenwoordig is iedereen met een Joodse achtergrond een Krav Maga instructeur. Mijn ervaring leerde me dat er in Europa betere Krav Maga instructeurs zitten dan in Israël. Ze vragen daar handenvol geld voor een training waarbij ze verschrikkelijk hun best doen om je af te matten. De trainingen zijn bijna uitsluitend fysiek, je krijgt geen deftige uitleg, ze laten je honderden drills doen en nemen je eens mee naar een schietstand om je daar de grootste zever te vertellen. Op de koop toe trachten ze je allemaal te overtuigen om instructeur te worden en seminaries te plannen in je land van herkomst.
Krav Maga is een zeer goed systeem zolang maar bijna alle grote federaties hebben er een commerciëel mainstream product van gemaakt en dat is jammer. Er zijn natuurlijk uitzonderingen maar die zijn zeldzaam. Eén van de meest gerespecteerde Belgische instructeurs waar ik tot voor kort samen met collega's regelmatig mee trainde in functie van mijn beroep doet er binnen zijn school (EKMA) alles aan om uit die commerciële val te blijven. Dat is niet simpel omdat mensen die Youtube als referentie gebruiken honderden acrobatische technieken verwachten en zich soms blind staren op de verhalen van would be's.
Het is niet gemakkelijk om een goed instructeur te vinden omdat je natuurlijk ook rekening moet houden met je mogelijkheden qua afstand, dagen en de fameuze klik. Het moet ook klikken met je instructeur.
Categorie:algemeen
Zelfverdediging en commercie
Alles wat met veiligheid te maken heeft is grote commercie. Gevoed door het onveiligheidsgevoel gaan mensen op zoek naar manier om zich veiliger te voelen: alarmsystemen, wapens en uiteraard zelfverdedigingsystemen. En waar geld te verdienen is komen ook de charlatans tevoorschijn. Ze komen met stoere verhalen en verkopen hun product of zelfverdedigingsysteem.
Het is voor een leek niet in te schatten of dat systeem voldoet. En soms zie je mensen die al jaren aan zelfverdediging doen maar niet weten waar de klepel hangt. Ze kunnen een paar trukjes en bewegingen maar kennen de theoretische basis niet. Ze voeren een dansje uit dat binnen hun clubje perfect werkt omdat iedereen doet wat ze van hem of haar verwachten.
De kennis van de charlatans komt meestal uit een vechtsport basis aangevuld met het bekijken van DVD's over zelfverdediging. Het zijn mensen die geen flauw benul hebben van de mechanismes achter geweld, niks afweten van anatomie, reflexen en technieken verkopen die niet werken in een echt gewelddadige situatie.
Zelfverdediging is een vak, het is iets helemaal anders dan vechtsport of vechtkunst en je kunt het niet leren door een paar DVD's te bekijken. Vooral omdat er niet zoveel goede DVD's op de markt zijn!
Als je de reeksen van Avi Nardia, Alain Formaggio, Moshe Galisko, Richard Douieb, Darren Levine, Alain Cohen, Moni Aizik, Michaël Ruppel in je kast hebt staan gooi ze dan gerust weg. De heren hebben er geen flauw idee van wat zelfverdediging is. Het zijn vroegere vechtsporters die op de kar van de zelfverdediging zijn gesprongen voor de centen. Er is op internet genoeg te lezen over die mannen, ik ga me niet bezighouden met mijn stelling te argumenteren, neem het gewoon aan.
Ik heb een aantal DVD's in mijn bezit die ik al eens vluchtig bekeken heb en die echt wel de moeite zijn. Na een tweede grondige tv-ronde zal ik ze één voor één bespreken. Het betreft de reeks van Boaz Aviram, een paar zaken van Tony Blauer, de reeks Ultimate Krav Maga en een hoop filmpjes van Eyal Yanilov.
Wordt vervolgd...
Categorie:algemeen
Close combat en zelfverdediging
Zelfverdediging is niet altijd close combat al ben ik wel zeker dat close combat de beste vorm van zelfverdediging is. Close combat, nabijgevecht zoals men in het leger zegt is van oorsprong militair. Het heeft tot doel het uitschakelen van je tegenstander. Dat kan definitief uitschakelen zijn of minder drastisch, tijdelijk uitschakelen. De technieken zijn ruw en veroorzaken letsel.
Wat mij betreft is close combat een prachtig instrument. Het kan een onderdeel zijn van zelfverdediging maar in originele vorm iets te beperkt.
In het leger leer je close combat door het nadoen van drills. Een instructeur laat je een aantal bewegingen doen, je doet die samen met een trainingspartner na. Het basis nabije gevecht zonder vuurwapens is simpel (en eigenlijk weinig effectief als je het enkel op basis van de drills leert). Het moet dan ook snel gaan, een beetje te snel. Enkel de gevechtseenheden krijgen iets meer tijd om zich te verdiepen in close combat. Jammer genoeg zijn de meeste instructeurs goede thaiboksers of mma vechters of leeraars in één of andere oosterse vechtsport en voegen ze die technieken toe tot hun training waardoor het uiteindelijke doel van close combat verloren gaat. Ik heb nooit begrepen waarom legereenheden thaiboks, aikido of Tae Kwon Do zouden moeten trainen. HEt heeft niks met de job te maken.
Eén van de meest gerespecteerde Belgische militaire close combat instructeurs die wél op een correcte manie tewerk gaat (onefinger) is meteen ook de minst geliefde. Jammer want de man weet echt wel waar hij mee bezig is. En daarmee zijn we dan ook bij een belangrijk punt gekomen. Een echte close combat instructeur zal je laten afzien. Je zult moeten werken.
Echte close combat instructeurs zijn zeldzaam. Ze hebben op een uitzondering na een militaire achtergrond. Alle goede instructeurs die ik ken zaten bij een gevechtseenheid of bij een speciale politie eenheid of waren militair instructeur.
Categorie:algemeen
Krijgers
Ik moet altijd lachen als ik vechtsporters zie die zichzelf krijgers noemen. Mijn definitie van een krijger is iets helemaal anders. Een krijger is iemand die vecht voor een groter goed. Zijn medemens, zijn geliefden maar niet voor een titel.
De man kan misschien een uitmuntend atleet zijn maar een krijger is hij niet. Dat ongepast machoïsme leidt vaak tot de misvatting dat zo een krijger je kan leren jezelf te verdedigen maar dat is onzin. Dat soort indoor krijgers heeft de verkeerde instelling en ze vergeten 2 belangrijke zaken: 1) vechten is geen noodzaak, niet beschadigd raken wel en 2) hun sport heeft regels.
Echte krijgers zoals mensen die naar het front trekken doen dat tegenwoordig niet meer zonder voorbereiding. Een goede uitrusting en opleiding zijn daar onderdeel van. Ze kennen hun vak, ze hebben materiaal en ze zijn beheerst. Het liefst vechten ze helemaal niet. De tijd van de vechtlustige para is voorbij. Bedachtzaamheid en teamgeest zijn de basis.
Die kennis is ook voor iemand die zijn eigen veiligheid ter harte neemt van belang. Je moet je voorbereiden, je moet uitgerust zijn en je moet kennis bezitten maar vooral moet je bereid zijn om niet in de problemen te geraken.
Echte krijgers zijn geen marginalen die graag vechten. Misschien houden ze wel van wat spanning of een kick maar ze willen vooral veilig terug naar huis keren. Het verafgoden van salonkrijgers is een kaakslag voor al diegenen die op een ernstige manier met veiligheid bezig zijn. De brandweermannen, de politiemensen, soldaten... en mensen die op een juiste manier hun familie, vrienden of zelfs een vreemde in nood helpen of beschermen.