Mijn derde soort naast de tuinfluiter
en de japanse nachtegaal is de roodborsttapuit. Ik kon een koppeltje
van 2012 bemachtigen voor weinig geld. Toen de vogels uitgevangaen
werde in de voliere van degene van wie ik ze kocht had ik beter
moeten weten. Veel vogels in een kleine voliere en alles zag er
rommelig en niet goed verzorgd uit. Toch tot koop overgegaan terwijl
ik anderen in mijn schrijven waarschuw niet te kopen in zo'n situatie
heb ik het toch gedaan en tot gevold dat het popje al na 3 dagen dood
was. Intussen heb een een ander popje gekocht. Het mannetje is
ondertussen bij gekomen en ziet er heel mooi uit. Het nieuwe popje
doet het goed. Ik heb een stuk van maasmechelen bijgevoegd omdat ik
daar in de buurt woon
Met de roodborsttapuit heeft
Maasmechelen een opvallende vogel geadopteerd. Deze soort is de
ambassadeur van zowel een
structuurrijke heide als van ecologisch kwaliteitsvolle
maasuiterwaarden.
En de doelsoort van de natuurverbinding
tussen de Hoge Kempen en de Maasvallei. De gemeente
Maasmechelen kan o.a. samen met
landbouwers en natuurverenigingen, in de hele gemeente acties
ondernemen. Deze terreinacties komen
niet alleen de roodborsttapuit ten goede, maar tevens tal van
andere dieren en planten. Meer nog,
terreinacties voor deze soort dragen bij tot een mooier en
gevarieerder landschap met o.a. hagen,
bloemrijke graslanden en kruidenrijke ruigten.
In de heidegebieden van het Nationaal
Park Hoge Kempen doet de roodborsttapuit het heel goed,
dankzij het kleinschalige heidebeheer.
Ook op de mijnterreinen van Eisden komt de soort nog voor. In
de Maasvallei in Maasmechelen vind je
hem alleen nog maar in het Maasuiterwaard Maaswinkel
(meer bepaald Maesbempder Greent
Mazenhoven)
De roodborsttapuit komt voor op
allerlei droge terreinen, waarbij de aanwezigheid van microreliëf
belangrijk lijkt. Een favoriet biotoop
is het kleinschalig agrarisch cultuurlandschap met een rijke
afwisseling van graslanden, heggen,
houtwallen, ruige greppels en perceelsranden. In dit landschap
nestelt de soort langs kanten van
sloten en grachten (oude al dan niet verlande Maasgeulen), en
verkiest hij een weideafrastering, een
struik of een hoge plant als uitkijkpost. Door de intensivering van
de landbouw verdwenen niet alleen vele
van deze kleine landschapselementen, ook bloemrijke
hooilanden en kruidenrijke overhoekjes
werden alsmaar schaarser en bijgevolg nam de soort enorm
af.
Vanaf de jaren 90 nam de
roodborsttapuit toe in de heidegebieden dankzij het gevoerde beheer.
Ook komt de roodborsttapuit voor in de
nabijheid van zand- en grindgroeven, mijnterrils, langs dijken
van stromen, kanalen en spoorwegen,
holle wegen met randbegroeiing, en opgespoten terreinen.
Om de roodborsttapuit nieuwe kansen te
geven, moet de rijke verscheidenheid aan
landschapselementen verder hersteld en
uitgebreid worden, voornamelijk in de Maasuiterwaarden.
Kansen moeten we vooral zoeken in de
samenwerking met landbouwers. Zij kunnen voor de
roodborsttapuit het verschil maken door
de aanleg van hagen, door kruidenrijke ruigtehoekjes en
bloemrijke perceelsranden te laten
ontwikkelen. Ik heb zelf heel veel vogels in de tuin , waarvan o.a.
De zwartkoptuinfluiter. Ik heb tuinfluiter en ben benieuwd wat zij
gaan doen als zij elkaar horen in het voorjaar 2015. Misschien
trekken mijn roodborsten ook wel hun eigen soort aan als zij de mijne
horen we zullen zien. De nieuwe pop eet in mijn ogen te vaak en teveel ze zit regelmatig op de etens bak en eet en eet maar en dat is geen goed voorteken. Ben benieuwd wat dat tijdens de kweekperiode gaat worden. Deze zijn al weer verkocht ik vond ze niet goed bij mij passen.
