Mijn derde soort naast de tuinfluiter en de japanse nachtegaal is de roodborsttapuit. Ik kon een koppeltje van 2012 bemachtigen voor weinig geld. Toen de vogels uitgevangaen werde in de voliere van degene van wie ik ze kocht had ik beter moeten weten. Veel vogels in een kleine voliere en alles zag er rommelig en niet goed verzorgd uit. Toch tot koop overgegaan terwijl ik anderen in mijn schrijven waarschuw niet te kopen in zo'n situatie heb ik het toch gedaan en tot gevold dat het popje al na 3 dagen dood was. Intussen heb een een ander popje gekocht. Het mannetje is ondertussen bij gekomen en ziet er heel mooi uit. Het nieuwe popje doet het goed. Ik heb een stuk van maasmechelen bijgevoegd omdat ik daar in de buurt woon

Met de roodborsttapuit heeft Maasmechelen een opvallende vogel geadopteerd. Deze soort is de

ambassadeur van zowel een structuurrijke heide als van ecologisch kwaliteitsvolle maasuiterwaarden.

En de doelsoort van de natuurverbinding tussen de Hoge Kempen en de Maasvallei. De gemeente

Maasmechelen kan o.a. samen met landbouwers en natuurverenigingen, in de hele gemeente acties

ondernemen. Deze terreinacties komen niet alleen de roodborsttapuit ten goede, maar tevens tal van

andere dieren en planten. Meer nog, terreinacties voor deze soort dragen bij tot een mooier en

gevarieerder landschap met o.a. hagen, bloemrijke graslanden en kruidenrijke ruigten.

In de heidegebieden van het Nationaal Park Hoge Kempen doet de roodborsttapuit het heel goed,

dankzij het kleinschalige heidebeheer. Ook op de mijnterreinen van Eisden komt de soort nog voor. In

de Maasvallei in Maasmechelen vind je hem alleen nog maar in het Maasuiterwaard Maaswinkel

(meer bepaald Maesbempder Greent – Mazenhoven)

De roodborsttapuit komt voor op allerlei droge terreinen, waarbij de aanwezigheid van microreliëf

belangrijk lijkt. Een favoriet biotoop is het kleinschalig agrarisch cultuurlandschap met een rijke

afwisseling van graslanden, heggen, houtwallen, ruige greppels en perceelsranden. In dit landschap

nestelt de soort langs kanten van sloten en grachten (oude al dan niet verlande Maasgeulen), en

verkiest hij een weideafrastering, een struik of een hoge plant als uitkijkpost. Door de intensivering van

de landbouw verdwenen niet alleen vele van deze kleine landschapselementen, ook bloemrijke

hooilanden en kruidenrijke overhoekjes werden alsmaar schaarser en bijgevolg nam de soort enorm

af.

Vanaf de jaren ’90 nam de roodborsttapuit toe in de heidegebieden dankzij het gevoerde beheer.

Ook komt de roodborsttapuit voor in de nabijheid van zand- en grindgroeven, mijnterrils, langs dijken

van stromen, kanalen en spoorwegen, holle wegen met randbegroeiing, en opgespoten terreinen.

Om de roodborsttapuit nieuwe kansen te geven, moet de rijke verscheidenheid aan

landschapselementen verder hersteld en uitgebreid worden, voornamelijk in de Maasuiterwaarden.

Kansen moeten we vooral zoeken in de samenwerking met landbouwers. Zij kunnen voor de

roodborsttapuit het verschil maken door de aanleg van hagen, door kruidenrijke ruigtehoekjes en

bloemrijke perceelsranden te laten ontwikkelen. Ik heb zelf heel veel vogels in de tuin , waarvan o.a. De zwartkoptuinfluiter. Ik heb tuinfluiter en ben benieuwd wat zij gaan doen als zij elkaar horen in het voorjaar 2015. Misschien trekken mijn roodborsten ook wel hun eigen soort aan als zij de mijne horen we zullen zien. De nieuwe pop eet in mijn ogen te vaak en teveel ze zit regelmatig op de etens bak en eet en eet maar en dat is geen goed voorteken. Ben benieuwd wat dat tijdens de kweekperiode gaat worden. Deze zijn al weer verkocht ik vond ze niet goed bij mij passen.