Ik ben Yannick Aerts
Ik ben een man en woon in Limburg (België) en mijn beroep is Student accountancy-fiscaliteit.
Ik ben geboren op 24/04/1985 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Motorrijden.
Ik ben een leergierige kerel met zin voor ondernemen. Een 9 tot 5 job zegt me niets. Doe mij maar een commerciële job, w
We gaan hier nog eens eventjes wat neerpennen hé. De afgelope week was ontzettend zwaar. Ik heb veel moeten leren en durf niet te zeggen hoe mijn resultaat zal zijn op de test van Gestion Financièr. Het examen verschilde toch wel sterk met de oefeningen die we in de klas hadden gemaakt.
Na het examen ben ik naar het station getrokken om mijn ticket te boeken. Het was dezelfde kerel als de vorige keren dat ik er was men Ellen (trouwens ook dezelfde kerel die Youri en Tineke te woord stond). Hij kende mij nog steeds van haar of pluim. Dat hij mijne kop haast elke maand ziet en dat het steeds "Nantes-Lille-Brussel" is dat ik boek doet bij hem geen belletje rinkelen. Ik versta nu maar al te goed waarom hij al 25jaar dezelfde functie uitvoert.
In een rotvaard legde hij mij een nieuwe formule uit. Ik kon hem nog bijhouden maar toen hij aan de cijfers begon geraakte ik de pedalen kwijt. Ik vroeg hem twee maal vriendelijk om de cijfers wat trager uit te spreken. Hij had er echter geen oren naar. Toen ik wat nadrukkelijker vroeg om op het scherm mee te volgen zodat ik de bedragen zag, kreeg ik de wind van voren. Hij: "Ge spreekt en verstaat toch wel Frans é?! Ik: " Euhm ja, maar ik heb u al 2 keer vriendelijk gevraagd om de getallen net iets trager uit te spreken. Hij: " Ohla, jaag u nie op é. Is het misschien omdat ge Vlaming zijt dat ge geen Frans wilt spreken en het niet wilt/moet verstaan?! Ik kookte haast over: " Excuseer? Is dat dan geen Frans wat ik spreek en ik versta u maar al te goed !" Ik moest me echt inhouden of ik had hem de zwarte klauwen van de Vlaamse Leeuw eens laten voelen.
Uiteindelijk was ik 154,60 lichter en een retourticketje + jongerenkaart rijker. Sinds een maand zou er wat veranderd zijn met de kortingstarieven voor jongeren. Zonder kaart als jongeren dus geen korting meer. Of het voor 100% waar is betwijfel ik, want niet op elke rit geld dat tarief. Ik kon er dus niet goed aan uit.
's Avonds was er een klein Pools feestje in onze keuken. Reden daarvoor was een bepaalde feestdag in polen. Het was best wel fijn. Polen, Roemenen, ne Engelsman, ne Braziliaan, Duitsers, ne Syriër, Fransen, en ne Vlaming. Het feestje had dus een internationaal karakter. We speelde wat spelletjes en praatte wat. Dit alles duurde tot 23.00. Toen maakte zeikbos Nicola van het onthaal er een eind aan. De keuken moest gesloten worden. Eerst kwam hij nog eens zagen over de kaarsen die voor brandgevaar konden zorgen (WTF). Ik kroop op tijd in bed zodat ik de komende dag er fris kon in vliegen.
Zaterdag
Om 11u begonnen met een taak van Engels. We kregen de taak om een fictieve CV op te stellen. De vacature die de prof ons gaf handelde over een Schots bedrijf dat whisky produceerde en verhandelde.
Taak: * managing team of whisky tasters * supervising the quality of the corps etc. * siminars on Macheades (naam van het fictieve bedrijf) * training courses geven
Kennis/eisen: * perfect knowledge & experience of whisky distilling * trips to competing countries * a sound familiarity of chemistry * enjoy of friendly & moderate drinking atmospheres * like travelling * excellent acquaintance with geography and with cereals * fluency in forn languages & Gaelic
Salary: * £35,000 p.a + benefits + company car + chauffeur + liquor cellor
Aangezien ik een leek ben op het vlak van whiskies, en geen kaas heb gegeten van het Gaelic ging ik me even verdiepen in de materie. Na wat info te hebben vergaard over de taal, was het tijd om over te gaan tot de uitbreiding van de whiskykennis. Ik nam contact op met mijn goede vriend Philippe Vandersanden (de Barrier) en hij vertelde me kort en bondig wat meer over verschillende dure whiskies. Zijn informatie was van haast onschatbare waarde. Ik zat nu op het goede spoor en kon mijn wegzoeken naar de eindbestemming. Ik vertrok in Glenrothes, hield halt in Port Ellen, maakte de oversteek naar Kentuky (Amerika), reisde door naar Taketsuru (Japan) en maakte de cirkel rond door via een korte tussenstop in Dublin aan te komen op de eindbestemming, Alexandria (Schotland).
Intussentijd waren er 12 jaren verstreken, was ik wat van mijn haren verloren en had ik een smaakzin die gelijk was aan de reukzin van Jean-Baptist Grenouille. In werkelijkheid wezen de wijzers van de klok 4 uur aan. Na 17 uur informatie vergaren, geschikte woordkeuzes te maken en de de ideale layout te hebben bepaald was mijn werk af.
Zondag
Ik probeerde tot 13u te slapen, maar het gure weer wekte me al veel eerder. Ik woelde nog wat rond en besloot om 13u om, zoals gepland, op te staan. Na me te hebben gewassen en te hebben gegeten overliep ik het project van Ctrl de Gestion. Het verliep moeizaan maar ik vond toch al een stukje van de weg. Morgen vraag ik meer uitleg aan Axelle van mijn klas en hopelijk kan zit ik dan op de laatste rechte lijn naar de finish.
Het sociaal leven draait de laatste dagen nog manker dan een 4 pitter die op drie poten loopt. Het is al studeren wat de klok slaat. Door de stakingen heeft het examen Frans nog steeds niet plaatsgehad. Hoe ze dat gaan oplossen is voorlopig nog een raadsel. Vrijdag heb ik het examen van gestion financier en ik heb wel wat te kampen met stress. Mijn buren hebben er nog geen last van, dus ik loop nog niet over (bureau is nog heel en ook in de muur zit nog geen gat).
Morgen heb ik een uurtje enkels en de rest van de dag zal gespendeerd worden aan de studies. Ik hoop toch dat ik rond middernacht mijn bed kan inkruipen zodat ik nog voldoende nachtrust heb.
Vandaag heb ik in de voormiddag mijn nota's aangevuld en in de namiddag ben ik begonnen met Gestion Fin. te leren. Het leren ging op het gemakje, maar de leerstof bleef goed hangen en ik begreep wat ik studeerde. Er komt nog een zwaardere blok leerstof aan die ik moet verwerken, maar ik heb er een goed oog in. De stress zal er wel zijn, maar de honger naar een goed resultaat is groter dan ooit!
Gisteren ben ik nog een pint gaan pakken met Raphaëlle. Voor het eerst merkte ik dat mijn Frans er echt wel beter op is geworden. Ik maak natuurlijk nog veel fouten, maar ik kan een vlot gesprek voeren (wel niet over elk onderwerp). Als ik een woord niet ken dan kan ik uitleggen wat ik bedoel, ideaal dus. Ik ben blij dat de gefundeerde basis er is om naar mijn stageplaats te trekken ( na Pasen). Als ik na mijn stage vloeind Frans praat en de gesprekken die andere hebben kan volgen is het hele avontuur geslaagd!
Nog steeds bezetten studenten het gebouw waar wij Franse les hebben. Dit heeft tot gevolg dat we nog geen examen hebben kunnen afleggen. Hopelijk is tegen dinsdag alles ok.
Deze morgen schoot ik in paniek wakker, 8:30 en les om 8:45: "shit dat wordt haasten!"(mijn wekker was al afgelopen maar ik was terug in slaap gevallen). Ik spoedde me naar de badkamer, gooide wat water in mijn gezicht, schoot in mijn kleren at vlug een koek, poetste mijn tanden en raasde naar buiten. Aan de uitgang kwam ik Fadi tegen die net in zijn auto was gestapt en naar de les vertrok. Hij zag dat ik gehaast was en bood me een korte lift aan. Om 8:43 liep ik de trappen op , blij dat ik nog op tijd was. Nog voor ik boven was wist Sandy ( een meisje uit min klas) me te vertellen dat we om 9:15 begonnen en niet 8:45 ( neuf heur ET quart, et pas neuf heur MOINS le quart). Ik baalde als een stekker. Ik had dus nog gewoon rustig kunnen ontbijten.
De tijd die vrijgekomen was gebruikte ik nuttig. Ik liep langs op het secretariaat om mijn studentenkaart aan te passen en trachtte het internet op school aan de praat te krijgen ( code wilde helaas niet werken). Rond iets na negen begaf ik me naar de klas om er te wachten op de prof en uiteindelijk arriveerde hij om 9:25. Eindelijk kon de les beginnen.
NIET dus! De tijd die ons nog restte werd volledig besteed aan het overlopen van een test die we eerder gehad hadden. De test ging op 64 en ik had iets van een 54,5. 85,17% ==> 17/20. Ik had een paar stomme foutjes gemaakt (speling is niet mijn ding hé), en een woordje fout verstaan. Hopelijk kan ik de trend van goede cijfers voorzetten en slaag ik ook voor gest. fin (bang voor).
Na het uurtje Engels ben ik naar mijn prof Gest. fin. gegaan voor wat uitleg over de leerstof. Het was maar een klein deeltje, maar dat versta ik nu toch ( verstond een woord niet wat in de oefening steeds terugkwam). Om 13u heb ik een uurtje boekhouden gedaan en daarna heb ik mij zeer rustig achter gestion fin gezet. Ik heb de eerste oefening overlopen en het was me al veel duidelijk als gisteren. Ik wilde niet in dezelfde situatie als gisteren, dus bleef ik alles ontspannen bekijken. Ik heb dus niet veel geleerd, maar heb energie en moed geput uit het overlopen van de oefening.
S'avond heb ik samen met Julia & Eva gegeten en na wat te hebben gesurft kwam de tweeling nog eens langs om wat te praten. Na het gesprek nam ik nog even de tijd om met Ellen te msn'en en om dit berichtje te schijven.
Vandaag was het wat een off day. In de voormiddag verliep het studeren vlot. Ik was perfect op schema, maar de namiddag was een ramp. Ik kreeg hoofdpijn, kon me niet meer concentreren en jaagde mezelf op. Na verschillende pogingen ben ik dan gestopt met leren. Nu ga ik mijn bed in zodat morgen beter verloopt.
Ik hees me deze morgen uit mijn bed en ging met de volle goesting naar de les. Ik tijfelde sterk of er wel les was of niet. Per slot van rekening staken de ambtenaren in heel Frankrijk. Als ijverige student vertrok ik, met "piepoege", naar de les. Aan de ingang kwam ik Alien tegen van bij mij in de klas. Zij wist me doodleuk te zeggen dat de prof Engels vandaag geen les gad owv de staking. Lichtjes geïrriteerd trok ik terug naar mijn kot om wat verder te ontwaken.
Verder heb ik niet zo goed nieuws te horen gekregen gisteren. Een kammeraad van mij hier in Nantes, is zondagavond met zijn fiets gegrepen door een dronken automobilist. Momenteel houden ze Etienne nog in een kunstmatige coma. Hopelijk komt alles goed en is er geen blijvende schade.
Dadelijk ga ik er nog eens goed invliegen. We beginnen met de samenvattingen van boekhouden (PHL) snel te overlopen. Daarna gaan we Frans studeren en misschien ook al wat Gestion Financier.
Vrijdag moest ik weer vroeg uit de veren. Ik had per slot van rekening les om 8 uur. Ik begin de lessen beter te verstaan, maar het jammere is dat de lessen er ook bijna opzitten. Ik ondervind wel nog steedst hinder van de taal, maar het is al een aardig stuk beter dan in het begin. Dit komt mede dankzij de goede hulp die ik krijg van vrienden rondom mij.
Verder verliep de dag tergend traag. De laatste twee uur les verliepen dan weer vlot (control de gestion = financiële analyse). Ik at de rest van de pasta die ik de dag er voor maakte, surfte wat ging langs bij Fadi.
Vandaag, zaterdag heb ik boekhouden afgehandeld. Ik moet enkel nog wat theorie overlezen zodat we alles perfect beheersen. In de namiddag ben ik begonnen met wat Frans in te studeren voor de test van donderdag. Ik heb me vooral geconcentreed op spreekwoorden. Zo kan ik mijn taal wat kleur geven en krik ik het toch naar een wat hoger niveau. Wist je trouwens dat vele Franse (student) niet veel gebruik maken van spreekwoorden? Ze stelden zich zelfs vragen bij de uitdrukkingen die ik ze liet zien ( ja ze waren correct en niet in de aard van "la voiture moustage dans la rue" , hihi).
Last but not least: * maandag 10 december sjeez ik met de TGV naar huis. Hopelijk staken de treinen hier niet en verloopt alles vlot. Ik zal s'avonds aankomen maar om hoelaat ik aankom in Brussel weet ik nog niet. Ik weet nl. nog niet 100% zeker om hoelaat ik mijn examen "comptabilité" hier heb. Dat zal s'morgens zijn, maar kan uitlopen tot 15.00. Ik blijf tot 14 december in België. De reden van het blitsbezoekje is dat ik op 13 december een examen heb (boekhouden) aan de PHL. * donderdag 22 november: examen Frans deel I * dinsdag 27 november: examen Frans deel II * maandag 26 of vrijdag 30 november: examen Gestion Financier (k*tvak) * de week van 3 december: zien dat ik mijn examen Engels kan doen * 10 dec en 13dec zie supra * maandag 17 december: controle de gestion (onder voorbehoud) * vrijdag 21 december: fiscalité (onder voorbehoud)
en hopelijk komen ze me hier dan vrijdag oppikken om zaterdag terug naar België af te zakken.
Je vous prie d'agrées Monsieur, Madame, d'expression de mes salutations distinguées
We blijven er voor gaan. Gisteren ging het studeren zeer goed. Vandaag was het ook nog ok, maar iets minder. Ik ben bijna door mijn leerstof boekhouden (phl) en dan gaat het altijd wat trager, dan is de stress er even af. Morgen gaan we dus proberen om de stress terug wat op te drijven zodat ik alles kan afhandelen. Dan is het dagelijks de samenvattingen herhalen en mijn andere vakken goed leren.
Dit weekend zal het vooral Frans zijn dat ik moet studeren, want 22 en 27 november heb ik er examen van. De 22ste moeten we een essay schrijven en de 27ste is het een luisteroefening + modeling. Op 13 december heb ik mijn examen boekhouden op de PHL. De andere exames moet ik nog plannen met mijn professoren.
Jullie weten inmiddels dat gisteren begon als een baaldag, maar dat ik tegen het einde van de dag toch alweer wat positiever was. Vandaag hebben we de lijn kunnen doortrekken. Engels was zoals de vorige lessen weer (te) gemakkelijk. Om de les voor mij wat interessanter te maken legde ik aan de andere leerlingen uit wat ze niet begrepen. Tijdens fiscaliteit ging de grote poort van de hemel open. De materie die ik had gestudeerd in de vakantie kwam aan bod en ik verstond 70% van wat er werd uitgelegd. Een opsteker van formaat dus. Alles werd nog beter toen de prof plots, en plein public, zei dat ik de beste punten van héél het jaar had voor de afgelopen test (haar woorden: " Je kan misschien nog lachen met zijn Frans en in de klas verstaat hij niet alles, maar hij heeft wel het hoogste cijfer van héél het jaar op de test!"). Iedereen keek mij aan en ik werd toch wat verlegen. Eerst besefte ik nog niet dat ik het beste resultaat had. Toen Gaëtan me er op aanspoorde kwam het besef pas. Ik kon haast wenen van blijdschap. Het harder werk en de juiste techniek die ik had toegepast wiepen zijn vruchten af. En ze smaakte verdomd zoet!
De rest van de dag ga ik nog gebruiken om te leren. Normaal had ik deze avond nog een les Frans, maar doordat er nog steeds stakingen aan de gang zijn in het gebouw (gebouw geblokkeerd door studenten) zal de les geskipt worden.
Salut
Yannick
@ Stijn Viaene: merci voor je mailtje, ik heb het beantwoord.
Ik was van plan om mijn bed in te duiken, maar belofte maakt schuld. Ik vertel nog even hoe mijn dagje er uit zag vandaag:
De les comptabilité en de les boekhouden waren echt niet je dat. De prof is precies vergeten dat er ook nog twee erasmusstudenten in de klas zitten. Voor ons is niet alles meteen logisch (wat niet meer dan normaal is als je niet de volledige basis hebt) en als we om extra oefeningen vragen dan verwijst hij enkel naar een codex dat we hebben gehad ( te vergelijken met de VRG codex). Ach, hij zal wel een mindere dag gehad hebben zeker?
Doordat ik wat gefrustreerd rond liep vergat ik dat ik vandaag nog moest wassen. Gelukkig heb ik nog een wasmachien kunnen reserveren voor woensdag. Nu maar hopen dat ik het dan niet vergeet ( heb het maar voor alle zekerheid genoteerd). Verder ging de dag vandaag eigelijk in stijgende lijn.
Na te hebben gekookt en te hebben afgewassen ontspande ik me en tegen 21.00 schoot ik terug in gan. Ik wilde nog wat boekhouden ( België) leren. Ik dacht om één à 2 uurtjes te doen maar uiteindelijk werden het er drie. Hoe gek het ook mag klinken, ik vond het best wel fijn om het te leren. Dat kwam misschien ook omdat ik alles begreep wat ik las en studeerde.
Tot slot wil ik jullie nog even meedelen dat ik vandaag bevestiging heb gehad van Haldex. Van de verschillende sollicitanten kwam ik er het beste uit. Ik mag dus mijn stage bij hun gaan doen. Ik kan haast niet wachten tot het zo ver is. Maar eerst zet ik hier nog mijn beste beentje voor, zodat er geen obstakels zijn.
We hebben er weer een dagje studeren opzitten. Alles verliep naar wens. Ik heb wat boekhouden geleerd en ook contôle de gestion (= financiële analyse op de PHL) heb ik overlopen.Gelukkig kom ik beetje bij beetje in mijn ritme. Ik hoop dat ik tegen volgend weekend op volle toeren kan draaien. Dan is het streven tot aan Kerstmis.
Het zal druk en zwaar worden, maar we gaan er voor. Ik heb er een goed oog in. Helaas gaat de tijd hier zo snel. Nog 6 weken en het hele avontuur zit er op. Ik kan het nog altijd niet geloven. Het zal fijn zijn om iedereen weer terug te kunnen zien, maar ik zal Nantes toch ook wel missen. Ik merk wel dat mijn Frans er vlotter op is geworden en het blijft steeds beter en beter gaan. Hopelijk kunnen we de lijn doortrekken en verbetert de taalkennis exponentieel. Mijn doel is om toch beter Frans te kunnen spreken dan Engels. Eens we dat bereikt hebben kan ik zeggen dat het erasmusproject voor de volle 100% geslaagd is. Ik heb ook nog wel 3 maanden tijd in Straatsburg, maar beter mijn kennis van de Franse taal nu is, hoe vlotter het in Straatsburg gaat.
Het gesprek dat ik met mijn prof Engels had op vrijdag was echt wel zeer interessant. We hadden het over; hoe Frankrijk aan zijn hedendaagse landsgrenzen is gekomen, hoe de Fransman denkt en handelt enz enz. Politiek en economie kwamen ook aan bod. Wat ik gek vond om te horen was dat de Franse jan modaal, schrik heeft dat de natie in stukken valt. Ze hebben er een panische angst voor. Deze mensen noemt men le jacobists, (de centrale). Ze willen niet dat de mensen van Bretagne, Lotharingen, de Elzas of Normandië hun eigen taal spreken. Dat zou volgens le jacobists de aanzet kunnen geven tot een autonomie van de gebieden. Ze hebben ook haast geen oog voor de lokale culturen. Alles moet Frans zijn. De eigenheid en cultuur mag men precies niet beleven. Echt zeer gek als je het mij vraagt.
Verder bestaat er ook geen echte Fransman. Haast 90% van de Fransen heeft een (of meer) grootouder(s) van vreemde afkomst. Wat ook nog een leuk weetje is, is dat het inschrijvingsgeld hier 375 bedraagt. Als je een beurs hebt dan is het een pak minder. En zo een beurs hebben er velen. Frankrijk is per slot van rekening het land van de subsidies. De infrastructuur is langs de andere kant heel wat minder. Men is bezig met een reorganisatie van de onderwijsbudgetten en dat is één van de redenen van de slechte infrastructuur. Niet elke instelling krijgt evenveel geld.
Morgen is het net zoals vandaag studeren geblazen. Ik heb 4 uur les ( 2 smorgens en 2 in de namiddag van 16u tot 18u), dus tijd om te leren is er wel. Ik moet wel nog eens wat tijd vinden om mijn kamer te poetsen en om wat te strijken. Voorlopig heb ik nog proper ondergoed dus gene paniek!
Tot morgen
Yannick
PS:Verdoeme ik had graag Hololool gevierd. We zullen er volgend jaar dan maar dubbel zo hard invliegen zeker? !
In België is het precies een circus. Toen ik de reactie van Stevie in mijn gastboek las, was ik echt wel wat geschrokken. Zijn er nu echt mensen die nog vòòr een één BelgiË zijn? Swat... we zullen wel zien hoe het uitdraait.
Hier is alles nog steeds in orde. Ik spendeer de meeste tijd achter mijn boeken, maar maak ook nog wat tijd vrij om te ontspannen. Vrijdag had ik een zeer interessant gesprek met mijn prof Engels ( JJ Malo). Het gesprek duurde 2 uur, maar het was de moeite. Ik heb weer wat bijgeleerd over Frankrijk, de cultuur en de taal. S'avonds ben ik nog eens even lang Kristy geweest ( het meisje van Estland), mijn bedoeling was om er heel even binnen te springen, maar ik ben er toch een uurtje blijven plakken. Vervolgend ben ik nog even langs wat vrienden geweest om dan in mijn bed te kruipen.
Vandaag heb ik opnieuw mijn samenvattingen van boekhouden herhaald en morgen zullen we beginnen met de cursus. De planning is om een stukje boekhouden te leren en wat materie van de andere vakken. Tegen de avond ben ik een pint gaan pakken met Raphaëlle en nu is het weer tijd om mijn bed in te duiken.
Na verschillende vragen (of is onder lichte dwang een beter woord) heb ik nog eens wat tijd vrijgemaakt om hier wat neer te pennen.Ik ga terug proberen om hier elke dag iets neer te pennen, ook al zijn het maar een paar regeltjes.
Hoe is het met mij? Wel alles is super é. Ik heb met volle teugen genoten van de momenten dat Ellen bij me was. Gewoon tijd met elkaar doorbrengen en genieten van alles. Ook heb ik met volle teugen van de kookkunsten genoten ( verdoeme ze kan er wat van).In de voormiddag studeerde ik steeds +/- 2 uur. Ik had per slot van rekening een deelexamen van fiscaliteit na de vakantie en ik wilde laten zien wat ik waard was.
Het examen viel echt goed mee. Het waren meerkeuzevragen (QCM heet dat hier) dus gokken kon eventueel ook nog. Aangezien ik mijn leerstof goed beheerste moest dat niet. Ik herkende namelijk het merendeel van de vragen. Hoe dat kwam? Wel door mijn goede contacten ben ik aan de vragen van de test kunnen raken, héhé nee nee grapje!De vork zit als volgt aan de steel; Mijn prof heeft een boekje geschreven en ik ben er naar opzoek gegaan. Ik vond het in de Fnac.Ik leerde het boekje goed en dat wierp zijn vruchten af op de dag van de test. Ik kreeg een hele reeks vragen die ik herkende en waar ik het antwoord op wist. Ik wacht nu vol spanning op de uitslag. Geslaagd ben ik, maar met hoeveel % durf ik nog niet te zeggen.
Ik dachter aan om even wat recup te pakken, maar dat gunde ze me niet. Een reeks nieuwe testen werd aangekondigd. Zo heb ik de 22ste een examen van Frans en ook nog een deelexamen van Gestion Fin (k*t vak). Inmiddels ben ik ook begonnen met boekhouden te studeren. De samenvattingen die ik eerder had ken ik voor 90%. Nu mijn notities nog goed leren en dan zijn we weer een dikke week verder.
Het zal dus haast enkel nog slapen, eten en leren zijn. Maar ja dat hebben we er voor over. Ik wil dus ik kan. Nog ff doorbijten zodat ik de stage bij Haldex te pakken heb. Dan daar alles uit de kast halen en hopelijk kan ik er actief blijven na mijn stage.
Salut
Yannick
PS: mijn cv en motivatiebrief staat al in het Nederlands, Engels en Frans. Alles is dus klaar om binnen enkele maanden rond te sturen.
Hoe gaat het daar in België, euhm correctie.. Vlaanderen?! Ik heb vernomen dat er in Brussel wat rellen zijn geweest. Is er voor de rest nog iets interessants gebeurd? Ik ben echt wat wereldvreemd aan het worden hier. Voor de rest is hier nog steeds ok. Zeker nu Ellen morgen naar hier komt voor een klein weekje. We zullen de tijd samen zeker koesteren. Daarna is het een 2 tal maanden zonder elkaar, niet makkelijk maar het gaat nu eenmaal niet anders.
Vandaag heb ik buiten wat gestudeerd niet veel gedaan. Ik ben nog steeds fiscaliteit aan het leren en het interesseert me wel. Enkel zit het concentratievermogen nog niet op 100%. De komende week zal het wel wat beter gaan, dan is er tijdsdruk en kan ik na het studeren fijne dingen doen. Ik heb de 5de november ook een test, dus echt vakantie zal ik zeker niet hebben.
Vrijdag ben ik nog naar een feestje geweest. Zoals steeds vond dat ook dit maal plaats bij Axel. Voor mij was er echter niets aan. Veel te veel Jean-Jacques, Jean-Maries, Jean-Baptists en andere Jeans waren op dat feestje. Na wat te hebben gepraat met Raphaëlle ben ik samen met haar naar een cafeetje getrokken. Ze had er afgesproken met een vriendin van haardie even terug was uit Italië (Erasmus). Na wat te hebben gebabbeld en te hebben gedronken keerde ik terug naar mijn kamer om het bed in te duiken.
Zaterdag heb ik, net zoals vandaag, geleerd. Voor de rest is er die dag niet veel gebeurd?
Vandaag was het een beetje een verloren dag. Ik had geen Engels, dus ik zou heel de dag kunnen leren. Het draaide echter anders uit. Ik had nl rond de middag een afspraak met een prof van mij, om mijn eerder afgelegde test te bespreken. Bij aankomst bleek hij geen tijd te hebben en vroeg hij of we het niet konden herzetten naar morgen (geen probleem voor mij).
Daarna trok ik de stad in om mijn bankrekening wat gaan te spijzen. Tot mijn spijt arriveerde ik om klokslag 12 uur bij het bankkantoor... Ik zou pas om 13:15 kunnen worden geholpen. Om de tijd wat te doden en nuttig op te vullen ben ik een boekje over fiscaliteit gaan kopen (het tweede). Eerst ging ik kijken in de shop boven de C&A maar daar kon men mij niet helpen. Gelukkig was het boekje wel nog in de Fnac (wel aan de andere kant van de stad).
Na nog wat rond te hebben gelopen was het 13:15 en kon ik terug naar de bank. De bankbediendes waren niet al te snugger en na verschillende keren te hebben gezegd wat ik wilde hadden ze het toch door ( toen ik geld op de toonbank legde).
Rond 14uur was ik terug op mijn kamer en at ik vlug een boterham. Al vlug was het 15 uur en leerde ik nog even wat. Om 17.30 was het dan weer tijd om naar de Franse les te gaan. Zoals de voorgaande keren was die vandaag ook weer heel fijn. We ammuseren er ons wel echt (en leren ook nog eens bij).
Na de les heb ik nog vlug wat gekookt en heb ik wat gesurft.
We zijn alweer dinsdag. De tijd vliegt hier echt wel. Langs de ene kant is het goed dat het zo snel gaat, maar langs de andere kant... Ik moet echt goed plannen wanneer ik wat doe. Ik heb er speciaal een schema voor gemaakt zodat ik een houvast heb.
Vandaag heb ik een luistertest van Engels gehad. Integenstelling tot gestion financier was dit geen fiasco. Het ging echt wel goed. Ik moet wel eerlijk bekennen dat de moeilijkheidsgraad niet super hoog lag. We kregen 2 oefeningen waar we de ontbrekende woorden moesten invullen. De eerste oefening van de twee waren enkel cijfers, dus niet zo moeilijk. De tweede waren zakelijke woorden, waar ik toch zeer goed moest luisteren. Vervolgens waren er twee korte oefeningen waar we moetsen zeggen wat het onderwerp was er wat de kernwoorden, opmerkingen waren. Hier ondervond ik wat meer moeilijkheden mee. De twee laatste oefeningen hadden betrekking op het verhaal wat er gedaan werd na te "vertellen" (schrijven). Ik schat een 48/60, we zien wel. Geslaagd ben ik er in elk geval op.
Voor de rest heb ik vandaag heel wat les gehad. 2u Engels, 1,5u fiscaliteit, dan 2u geleerd en nog 2u Frans gehad. Na de les heb ik nog samen met de Duitse tweeling wat gegeten en ben ik even naar de keuken in het andere gebouw geweest om wat te praten met de andere.
Morgen heb ik geen les en die dag ga ik volledig gebruiken om wat fiscaliteit en gestion financier te leren.
Een heldere blauwe hemel, een stralende zon, koude buitenlucht die mijn warme kamer binnensluipt, variërende muziek op de achtergrond en een grote zak snoep (merci Marijke!!!). De ideale ingrediënten om hier nog eens wat neer te pennen.
Het weekend was gewoon fantastisch! Al heel de week leefde ik er naar toe en vrijdag was het dan zo ver; mijn broers & hun vriendinnen, mijn vriendin en mijn mama arriveerde rond 22:30 in Nantes.
Het eerste deel van afgelopen week dompelde ik me onder in de Franse fiscaliteit. Het ging nog trager dan de eerste keer, maar het interesseert me wel echt. Vooral het zoeken naar de verschilpunten van de Franse wetgeving en de Belgische.
Donderdag bracht ik alles in gereedheid voor het familiebezoek van vrijdag. Mijn kamer werd grondig onderhanden gepakt. Mijn kasten en bureau werden afgeveegd en de vloer werd gestofzuigd- gepoetst gestofzuigd. Ja jullie lezen het goed, eerst gestofzuigd dan gepoetst met nat en dan opnieuw gestofzuigd (ik ik maar niet vertellen hoe ik het in Leuven de eerste keer deed). Ook de badkamer werd onder handen genomen, maar wel op mijn manier.
Jullie weten ondertussen dat ik een prefab badkamer heb. Ondanks, of nee dankzij is hier misschien een beter woord, het feit dat het een zeer klein ding is ende designer evenveel inspiratie had als de couturier die de snit van het alom bekende bommakleedè | | ontwierp, heb ik de positieve punten ontdekt. Welke? Het poetsen! Op twee minuten ben je dus werkelijk klaar met alles en is ze kraak net. Hoe ga je te werk:
Stap 1 verwijder eerst alles wat niet vast hangt uit de badkamer (je toiletzak, handdoeken, washandjes enz).
Stap 2 doe de WC dicht
Stap 3 giet wat afwasmiddel of bleekwater over heel de badkamer uit
Stap 4 neem de sproeikop van de douche en draai de kraan op de heetste en hardste stand
Stap 5 sproeien maar!!! De vloer, de muren, het plafond sproei maar in het rond.
Stap 6 draai de kraan uit, doe de deur dicht en vertrek naar de les
Bij terugkomst zal een frisse geur van javel en aardbei je reukorgaan prikkelen (geur naargelang de geur van het afwasmiddel). Let wel op! Stap 2 mocht je in GEEN ENKEL geval overslaan! Heb je dat toch gedaan dan zal je nu wel beseffen dat je een oen bent.
De rest van de donderdag stond in het teken van de eerstejaars. Zij werden nl. gedoopt. Ik ontfermde mij over de schacht die ik toegewezen kreeg en gaf haar rustig de tijd om haar middagmaal te verorberen. De andere schachten kregen het wat zwaarder te verduren. Hun handen werden vastgetaped en mochten zo hun eten naar binnen spelen.
Eens wij klaar waren met eten, moesten de schachten ook maar klaar zijn. Het was immers tijd voor een wandeltochtje. Mijn schacht, een meisje (die volgens mij zeer goed kan koken en wel zeer sympathiek moet zijn) nam ik onder mijn hoede en ook ik ging nu even over tot het gebruik van tape. De duimen werden in de vuisten gestoken en de vuisten werden dichtgeplakt. Ze mocht één arm op de buik houden en één arm op de rug. Vervolgens tapete we de armen zo tegen haar lijft. Helaas voor haar volstond dit nog niet. Een Chinese vrijwilliger werd met de rug tegen haar aangeplakt zodat het wandelen toch wat moeilijker ging. De andere jongens en meisjes van mijn klas vroegen me om hulp en die bood ik hen natuurlijk ook aan. Ook nu tapete we twee schachten aan elkaar. Om het geheel wat mooier te maken werden er nog een paar vuilniszakken aan de al aangebrachte tape gebonden.
Ok, we konden vetrekken. De trip ging naar het grote plein waar tot eind september de kermis stond. Op dat plein aangekomen werden er een hele reeks spelletjes met bloem en eieren gespeeld. Na die spelletjes hielt het dan op Het gaat er hier toch een pak braver aan toe dan in België/Leuven.
Ik keerde terug naar mijn kamer om nog wat door op te ruimen en bereidde mij een heerlijke poetestoemp met spek. Voor de eerste keer maakte ik het en het was best wel ok. Ik wist enkel niet de volle smaak van de wortelen tebewaren tijdens het koken. Als iemand van jullie weet hoe het moet dan mag hij/zij mij dat gerust zeggen. Na de afwas keuvelde ik met de andere kotbewoners nog wat in de keuken om dan nog even wat rond te surfen op verschillende motorfora.
Rond een uur of tien/ elf trok ik mijn schoenen aan en wandelde ik richting het kot van Axel. Zoals steeds was het ook vandaag daar feest. Na wat te hebben gezeverd en nieuwe mensen te leren kennen trokken we de fuif van onze school.
Aan de discotheek aangekomen mocht ik niet binnen! Niemand had me ingelicht dat ik op voorhand 10 moest betalen. Na veel vijven en zessen en veel hulp van mijn kameraden geraakte ik na het betalen van de 10 toch binnen.
Wat ik daar zag was weer een zuippartij. Zowel jongens als meisjes dronken er op los en al vlug waggelde vele van hen door het volk heen. Wat me ook opviel is dat men hier in Nantes minder waarde hecht aan trouw en eerlijkheid. Voor de kerels is het de normaalste zaak van de wereld dat ze met andere meisjes staan te vrijen dan hun vriendin. Voor de meisjes met een vriend is het een beetje anders. Zij pakken het wat subtieler aan en hanteren een iets andere techniek. Het profiteren van zatte meisjes is hier ook dood normaal. Ik liet al deze dingen achter mij en ik genoot samen met wat kameraden van de drank en de muziek.
Om vier uur werd het feest beëindigd en volgde een stevige wandeling naar huis (40min tot mijn kot). Nog even sprong ik onder de douche en om half zes lag ik uiteindelijk fris gewassen in mijn bed.
Vrijdag
Doordat de lessen in de voormiddag geschrapt waren (owv het feest van onze school gisteren) moest ik pas om vier uur in de les zitten. Na twee uur financiële analyse achter de kiezen te hebben keerde ik terug naar mijn kot. Ik sufte wat rond en praatte met wat vrienden om zo de tijd tot acht uur wat te doden. Ik was superblij en kon haast niet wachten om Ellen, mijn broers, de vriendinnen en mijn mama, te zien. Plots kreeg ik een berichtje dat men te kampen had met verkeersproblemen (1,5 uur file). Het tijdstip van aankomst zou dus met tweeà drie uur worden uitgesteld.
Ik besloot om mij dan toch maar iets te koken. 3 Eieren, wat oud brood, één ajuin, twee tomaten en veel boter. Alles ging de pan in en het resultaat werd afgekruid met peper en zout. Om wat nostalgie naar boven te halen at ik alles uit de pan, een bord was dus overbodig. Ik nam plaats tussen een Spanjaard en een Spaanse en genoot van mijn maaltijd. We wisselden wat van gedachten en na de afwas kreeg ik een berichtje dat de Espace Nantes was binnengereden. Ik bracht nog even een bezoekje aan de jarige Andrada om dan naar buiten te rennen en iedereen te zien.
Gewoon een zalig moment! Ook al was nog geen maand geleden dat ik afscheid van hen had moeten nemen, ik was blij ze terug te kunnen zien. Na mijn broers te hebben begroet ging al mijn aandacht voor even naar mijn vriendinneke. Eens bekomen van de knuffels en kussen tilde ik mijn mama even op om haar te laten zien dat ik het echt wel fijn vond dat ze er ook bij was.
Ik nam iedereen mee naar binnen en gaf ze een rondleiding. Nico plantte een grote doos vol koeken, snoep, eten en nog anders lekker neer. Onder de doos zat nog een groot pakket Jup! Zalig gewoon! Ik wist niet goed wat me overkwam en opgewonden van blijdschap leidde ik ze verder rond. Het duurde nog een hele poos eer ik terug met mijn hoofd uit de wolken kwam.
Eens ik weer met beide voeten op de grond stond waren we al in het Hotel de France. Dat was voor hen de plaats om de komende twee nachten door te brengen (behalve Ellen, die sliep natuurlijk bij mij). Bénédict, de receptioniste, was haar belofte nagekomen en ik kon mijn mama haast de grootste kamer van het hotel aanbieden. Bij het openen van haar kamer zag ik het ongeloof in haar ogen. Ze was aangenaam verrast en dat toverde weer een brede lach op mijn gezicht.Ook de andere kamers voldeden aan de eisen. Iedereen tevreden, dus ook ik tevreden.
Om de hongerige te spijzen tokken we nog even naar de Mc Donalds. Eens alles op was begeleidde Ellen en ik de rest naar hun hotel. Na het uur van weerziens voor de volgende dag te hebben bepaald keerden Ellen en ik terug naar mijn kot.
Zaterdag
Eer we al en goed aan het slapen waren liep de wekker af. Van uitslapen was dus geen spraken. We sprongen onder de douche, poetsten onze tanden en om iets na tien verschenen we op het appel. Mijn broer Youri had er samen met zijn vriendinal een ochtendwandeling opzitten en trachtte ons naar een bistro te loodsen die hij was tegengekomen.
Als volleerde scouts leidde hij ons door de winkelstraten van Nantes. Na eerst halsstarrig te hebben volgehouden dat hij de weg wist, bekende hij hij wist het niet meer zijn (LOL). Na wat lachen duidde hij me, op het plannetje, de correcte straat aan.
Na enkele minuten kwam bij de bistro aan en werd er vakkundig met mijn voeten gespeeld. Eerst een broodje kaas, dan een menu, dan koffie + fruitsap om het erna weer te veranderen in enkel ne warme choco. Mijn klein paardje stond gereed en hup, ik zat er op J .
Eens iedereen alles had wat hij wenste en eens alle buikjes rond waren gegeten trokken we richting Ile de Nantes. Hier toonden we ze de olifant en de mechanische boom.Na nog wat langs de Loire te hebben gewandeld trokken we terug naar het vaste land.
We kuierden over een markt en plaagde elkaar weer zoals steeds. Via kleine wegjes kwamen we terug in een park uit waar we al eerder waren gepasseerd. We placeerdeons op de bankjes en bliezen even uit van de wandeling. Na wat grappen en grollen trokken we opnieuw de stad in opzoek naar een eetgelegenheid.
Uiteindelijk namen we allen plaats op de trappen van de kathedraal om een heerlijke portie pasta naar binnen te werken (jammer dat er geen foto van is). Een hele poos genoten we van de zon en keuvelden we wat met elkaar.
Nadien lieten we hen het kasteel van Nantes zien en trachtten Ellen en ik een tafel te reserveren in het restaurantje dat we vorige keer ook hadden aangedaan. Helaas was de zaak niet open, maar niet getreurd we konden ook telefonisch reserveren. We keerde terug naar het kasteel waar we de andere hadden achtergelaten en kwamen overeen om om 19 uur te gaan eten in het restaurantje. Zij zouden nog wat genieten van de omgeving terwijl wij naar het station trokken om het ticket van Ellen te boeken (ze komt volgende week weer af, yiha!).
Een dik half uur later kwamen we het station buiten en haastten we ons terug naar mijn kot om ons wat op te frissen. We hadden per slot van rekening nog maar een klein uurtje de tijd. Al vlug was het iets voor zeven, dus tijd om naar het restaurant te gaan.
Iets later dan ons verscheen de rest. We genoten met volle teugen van het eten en de wijn vloeide rijkelijk (merci papa!). In het naastgelegen cafeetje kaartten we nog wat naom dan rond een uur of half elf richting bed te trekken.
Zondag
Deze nacht was iets langer dan de voorgaande, maar nog steeds vermoeid stonden we op. We ontwaakten onder de douche en net zoals de vorige morgen pikte we de rest op aan het hotel. Dit maal was het een pak moeilijker om een bistro te vinden die open was. Haast alles was dicht, behalve een broodjesbar. Deze hebben we dan maar aangedaan. We peuzelde alles op en trokken terug naar het hotel om vandaar uit naar mijn kot te gaan. Daar pikte ze Ellens koffer op en begon terug de reis naar huis, zonder mij. Ik bleef achter en werd uitgewuifd met een witte zakdoek (wit- groen kan ook).
Doeme, die momenten samen zijn omgevlogen!
Ik keerde terug naar mijn kamer, namde Humo en trok me even terug in de kleinste kamer. Een aantal kilos lichter kwam ik van het wc. Ik begon mijn kamer op te ruimen en alles weg te tasten. Ik ben een half uur bezig geweest met enkel maar de snoep, de koeken en de andere dingen op te bergen! Ik moest de hele tijd maar lachen. Ik moest echt zoeken naar plekjes om alles op te bergen.
Eens mijn kamer opgeruimd was, heb ik me achter mijn laptop gezet en ben ik begonnen aan dit verslag(je) van de afgelopen dagen. We zijn nu 4 uur later, mijn verslag is klaar en de Espace is nu al bijna terug in België (vertrokken om 11:50 en het is nu 17 uur).
Wat ik de rest van de dag nog ga doen weet ik niet. Ik denk eens even bij de andere studenten kijken, wat surfen, wat lezen in de Humos (merci Ellen/ Arlette/Herman) en straks nog wat eten als ik honger heb. Ik heb al heel wat gesnoept (goeie boel Marijke! + M&M).
Ok! Ik heb weer wat tijd vrijgemaakt om hier terug dagelijks iets te posten. Zo kunnen jullie mij blijven opvolgen.
Zoals ik eerder al aanhaalde heb ik het de afgelopen weken zeer druk gehad. Ik had afgelopen vrijdag een grote test opstaan, dus al mijn energie ging daar naar toe. Helaas moet ik jullie meedelen dat die test zeer zwaar tegen viel. Ik was er het hart van in. Ik was boos en teleurgesteld tegelijkertijd. Lag het dan aan mij? Was ik niet verstandig genoeg om de test tot een goed einde te brengen? Had ik de lat voor mezelf te hoog gelegd? Mijn vriendinnetje stond al meteen klaar om me op te beuren en dat deed me zeer veel plezier. Enkele uren na de test zag ik mijn klasgenoten terug en voor 75% van hen was de test ook een catastrofe. Voor mij was dat het teken dat het niet (enkel) aan mij lag.
Dit jaar betekent alles voor mij, dus het slechte resultaat op de test bleef toch wat in mijn maag zitten. Ik lichte mijn professor in over hoe ik de test ervoer. Hij bracht begrip op voor mijn situatie en stelde me gerust. Hij zal alles samen met mij bekijken en de kans dat ik de test mag herdoen is bestaande.
Hierdoor kon ik weer rustig ademhalen. Het gaf me zelfs weer kracht om er nog harder dan ooit te voren in te vliegen. Ik wil en zal slagen dit jaar. Ik wil dus ik kan! Ik prijs me gelukkig dat ik steeds op de hulp van mijn vrienden en vriendinnen uit de klas kan rekenen. Als ik iets niet begrijp dan willen ze me dat steeds uitleggen, ook al duurt het enige tijd ( door de taal) eer ik het versta. Axelle, een vriendelijke en slimme klasgenote, geeft me steeds haar notas mee zodat ik die van mij kan aanvullen na de les. Dat is wel echt noodzakelijk. De professors praten toch wel zeer snel en tijdens het noteren worden de zinnen niet 3 keer herhaald. Het is voor mij dan ook onbegonnen werk om alles steeds goed te noteren.
Ik wil ook even kwijt dat de professoren hier zeer toegankelijk zijn. Ze nemen de tijd om mijn vragen te beantwoorden en ze helpen me steeds verder. Zo heb ik een boekje over de Franse fiscaliteit gekocht waar al de materie die we zullen behandelen instaat. Ik moet zeggen, het is een hele boel wat ik moet leren (154 p fiscaliteit). Ik ben er dan ook meteen ingevlogen. Het studeren gaat zeer traag, maar ik versta het wel.
Het sociale leven heeft op een laag pitje gestaan maar ik probeer er terug tijd voor te maken. Het is nl. van onschatbare waarde. Ik leer er veel Franse woorden door bij en leer hoe woorden een andere betekenis krijgen als je ze in een andere context plaatst.
Nu donderdag is er een groot feest waar we de eerstejaars gaan dopen. Elke laatstejaars krijgt een eerstejaars toegewezen. Hoe het in zijn werk gaat weet ik nog niet net, maar het komt wel goed.
Morgen heb ik geen les, dus dan is het een en al fiscaliteit wat de klok staat. Donderdag zal worden gebruikt om te wassen en te strijken. Ook mijn kamer zal nog eens grondig gepoetst worden zodat er niemand iets op kan aanmerken.
Vrijdag heb ik in de voormiddag geen les. Die voormiddag zal dan ook noodzakelijk zijn om wat te bekomen van de voorgaande nacht. Om 16 uur heb ik nog twee uurtjes les en rond de klok van acht mag ik mijn familie en vriendin verwachten.
Ik liep vorige week rustig door het stadcentrum van Nantes om een hotelleke te boeken voor mijn familie die me volgend weekend komt bezoeken. Op de terugweg zie ik, aan de kathedraal, een groep meisjes van +/-17jaar staan. Ze zijn gezellig met elkaar aan het babbelen tot hun gesprek verstoord wordt door Ali & Mohammed. Ali begon te roepen en te tieren tegen de meisjes. Waarom? Omdat ze niet aan de kant gingen voor hem. Hij verliet de groep maar keerde plots terug om toch nog even een meisje in het gezicht te spuwen . De weinige haren die mij nog resten gingen recht omhoog staan. Ik kruiste de kerel, hield hem staande en vroeg voor een uitleg (uitleg zie hierboven). Toen ik hem duidelijk had gemaakt dat het een lomp kalf was liep ik naar de meisjes om te vragen of alles ok was. Ze waren erg geshockeerd, maar bedankte me voor de bezorgdheid.
Ik wandelde verder en plots wachten Ali en Mohammed me op. Mijn handen begonnen al te jeuken .Mohammed hield zich kalm en besefte dat zijn vriend dat beter ook deed. Hij begreep niet waarom ik ff ging checken of alles ok was. Hij begon me te duwen en ik liep al snel rood aan. Ik behield mijn koelte en vroeg hem beleeft om me niet meer aan te raken. Hij keek me aan alsof hem in zijn broek had gescheten. Toen ik zei dat ik er niet mee lachen dropen ze uiteindelijk af.
Achteraf gezien had ik misschien wat hardere acttie ondernomen! Respect, normen en waarden??? Ik denk dat het niet in hun woordeboek staat.
Och, als je het zo druk had, zou je het geen drie keer zeggen! Ik heb vrijdag een test, dus daarom ligt mijn blog een beetje plat. Ik zal het dit weekend zeker goedmaken.
Buiten studeren is er hier niet veel gebeurd in Nantes
. De weinige haren die mij nog resten gingen recht omhoog staan. Ik kruiste de kerel, hield hem staande en vroeg voor een uitleg (uitleg zie hierboven). Toen ik hem duidelijk had gemaakt dat het een lomp kalf was liep ik naar de meisjes om te vragen of alles ok was. Ze waren erg geshockeerd, maar bedankte me voor de bezorgdheid.
.Mohammed hield zich kalm en besefte dat zijn vriend dat beter ook deed. Hij begreep niet waarom ik ff ging checken of alles ok was. Hij begon me te duwen en ik liep al snel rood aan. Ik behield mijn koelte en vroeg hem beleeft om me niet meer aan te raken. Hij keek me aan alsof hem in zijn broek had gescheten. Toen ik zei dat ik er niet mee lachen dropen ze uiteindelijk af.
