|
TAICHI STAGE
Thema: Gehoorzaamheid
31-05-2007
Het heeft nogal wat voeten in de aarde gehad voordat deze mama kon vertrekken !!!
Man en kinderen voelden zich in de steek gelaten en ook ons moeder was niet blij
Enfin, op de afgesproken tijd sta ik gepakt en gezakt (heb natuurlijk veel te veel bij) op de afgesproken plaats op mijn passagiers te wachten
maar alleen Rob komt opdagen
de andere twee zitten al vast in de file voor het klaverblad van Lummen
Met een half uur vertraging kunnen we dan toch vertrekken en alle bagage zit er nog in ook
(dankzij de grote auto van mijn schat
)
Tot na Brussel kunnen we vlot doorrijden
maar dan staan we opeens stil
een ongeluk nabij Ternat is de oorzaak van de file
en we verliezen er een uur
Tijd genoeg om mijn passagiers een beetje te leren kennen dus
Rob kende ik al
Hilde zou mijn dochter kunnen zijn en Maurice blijkt bijna familie
(zijn broer is mijn oom
) gesprekstof genoeg dus
en de sfeer zit er al dadelijk in
De GPS bleek: La Haute Nonne niet te kennen, dus hadden we het straatnummer van de dichtstbijzijnde weg ingegeven en hoopte ik dat Maurice de rest van de weg zou kennen
niet dus
Net als we overwegen om terug te draaien botsen we bijna op Lief die in het midden van de straat taichi staat te doen
zij stuurt ons het juiste straatje in en zo belanden we toch nog als eersten in de gite
. Het is dan bijna 22.00 uur
We worden allerhartelijkst ontvangen door Nicole, Beatrice en Veronique, (en een nest donzige eendjes
) en krijgen een rondleiding, de kamers worden verdeeld
(wij beslissen dat het kleinste bed voor ons koppeltje is
die zijn gewend kort bij elkaar te slapen
) Marie-José, Marina, Myriam en Ilse hadden al een optie genomen op de zolder, Josie en ik nemen de blauwe kamer en Hilde en Marleen de overblijvende ruimte. De mannen krijgen de kamer in de petite maison. Iedereen tevreden.
In de keuken staat soep, brood, salade (met bloemetjes!!!) en de heerlijkste quiches die ik ooit geproefd heb voor ons klaar
Langzaam druppelt ook de rest van het gezelschap binnen
en uiteindelijk ook Suzy en Filippe
Moe en voldaan trekken we naar ons bedje
Lief en Walter doen de afwas
(de schatten
)
 
 
01-06-2007
Vrijdagochtend na het ontbijt vertrekken we naar het strand. Het is een fantastische ervaring taichi te doen met alleen de zee als getuige
het weer is prachtig en alles lijkt veel intensiever
Walter neemt ons mee naar het stulpje van monsieur le juge, een prachtig plekje verscholen in de duinen
. Voorzien van alle comfort en met een gigantisch uitzicht over de zee, met aan de ene kant cap blanc nez en aan de andere kant cap gris
.. Indrukwekkend
We oefenen verder op het stand en op de keien
Ik probeer om de sfeer, de zee, het gevoel
te onthouden
op de één of andere manier op te slaan
ik maak fotos, film en neem het geluid van de zee op
dit voelt goed
dit wil ik mij later kunnen herinneren
.
Tot slot geeft Lief nog een kleine demonstatie (en een klein lesje) waaier vorm
(prachtig) en nemen we het hele (of toch een groot deel) van het strand in beslag om nog een paar keer ieder voor zich deel één te oefenen
Veel te vroeg is naar mijn zin is het voorbij
en rijden we in colonne naar chez Monique voor het aperitief
.
Bij onze thuiskomst staat ons weer een culinair festijn te wachten
(hier zou ik makkelijk aan kunnen wennen
) met als hoogtepunt het dessert, sommigen likken zelfs hun bord af!!!
Veronique verteld wat taichi voor haar betekent en laat ons een stukje van haar nieuwe show zien
(op computer) het ziet er veelbelovend uit
mij heeft ze overtuigd van haar kunnen
ik zou haar zo te werk stellen als clown
 
 
 
02-06-2007
Zaterdagochtend word ik vroeg wakker en kriebelt het om te gaan joggen
ook Josie krijg ik zover dat ze met mij mee komt rennen
heerlijk draven door het nog slapende landschap
al valt het ons na een tijdje wel op dat we de hele tijd bergaf gelopen hebben
de terugweg is dan ook zeer zwaar
Weten we ineens dat onze chateau op een berg ligt
Vandaag oefenen we op een klif
een metertje of tien boven het water
mijn hartslag ligt de hele dag een tiental slagen per minuut hoger en ik denk dat mijn angst daarvan de oorzaak is
maar blijkbaar is de yange omgeving de reden
Beatrice heeft mij haar filmcamera toevertrouwd om wat te filmen, en ik ben doodsbang dat ik er iets aan kapot zou doen
van de zenuwen vergeet ik het kapje van de lens af te halen
maar uiteindelijk blijkt mijn filmpje (Walter die de Yang Lu Chan doet) toch redelijk gelukt te zijn
en kan ik de camera onbeschadigd aan Walter overdragen
Het is warm (heet) op onze klif, de sanitaire voorzieningen zijn primitief
de grond ongemakkelijk hobbelig en schuin
. En toch is het oefenen fantastisch
Later gaan we nog naar het strand
op blote voeten in het losse zand kan ik het niet lang volhouden
mijn kuiten protesteren!!!
Daarna gaat het weer richting Pernod
(en koffie voor deze chauffeur)
Walter wil ons nog iets laten zien
en gewillig rijden wij achter hem aan
in een park brengt hij ons naar een grote bunker
er hangt een sfeer van dood en verdriet
Komt het daardoor of door de tai chi
ik weet het niet
maar van mijn zorgvuldig opgebouwde muurtje blijft opeens niet veel meer over dan een ruïne van verdriet en schuldgevoel
.
Terug in de gite vinden we weeral wat lekkers in de pot
een heerlijke chili con carne
en appeltaart als dessert
Bij valavond maken we nog een stille wandeling langs de velden
de koeien snappen er niks van
en draven weg
 
 
 
03-06-2007
Alweer de laatste stagedag
Nadat we alles ingepakt en gepoetst hebben gaat het weer richting strand
alwaar we nog flink kunnen oefenen op de kicks
Een passant is bereid een paar fotos van de groep te maken voor de prijs van een paar Belgische pralines
.
Voor mijn plezier doen ze allemaal nog eens de hele vorm
zodat ik het kan filmen
het andere plannetje mislukt
Lief geeft nog een demonstratie taichi met appeltaart en daarna is het onherroepelijk afgelopen en moeten we terug naar huis
. Jammer
(afscheid nemen is niet mijn sterkste kant
en ja ik weet dat ik moet loslaten
)
Stage gelukt of niet
het is voor mij in elk geval een onvergetelijke ervaring geworden
Bedankt iedereen
Myriam, Marie-José, Hilde, Ilse, Marina, Rob, Maurice, Suzy, Marleen, Filippe, Veronique, Beatrice en Nicole, en vooral Josianne, Lief en Walter
 
 
Bij het eerste benzinestation op Belgische grond maken we een hoognodige sanitaire stop
en wie ontmoeten we daar? Ons Marie-José, Myriam Ilse en Marina
.
Proost op Wuwei
.
This picture shows a line of friends
facing the immensity of ocean waves.
Alone they might be washed away,
but together they stand strong.
Thank you each for holding my hand somewhere along the way when I was facing a wave of my own.
I hope you will reach for my hand when your own wave threatens.
All of us,
Old and young,
Near and far,
Hold special memories of good times we've shared.
We've had our share of hard times when our friends were there to make us feel better.
We've shared...
our hearts,
our time,
our secrets ,
our fears,
our hopes
and our dreams.
Let us never break the chain of friends!
Bedankt iedereen.... | 
Welkom 
